Θλιμμένοι άνθρωποι, σήμερα Χριστούγεννα, με... κλειστά τα εμπορικά μαγαζιά....

xristougΕκατομμύρια άνθρωποι, παγκόσμια, παρά το μεγάλο πρόβλημα με την οικονομία που ταλαιπωρεί τους ανθρώπους, γκρινιάζουν γιατί με τα μέτρα που έχουν πάρει οι κυβερνήσεις, τις αυξήσεις και τον πληθωρισμό που εξανεμίζουν μισθούς και συντάξεις, δεν θα μπορέσουν να γιορτάσουν όπως έχουν "μάθει" και τους πρέπει τα φετινά Χριστούγεννα. Βλέπεις, τα ήθη και τα έθιμα θέλουν να γιορτάζονται με κάθε μεγαλοπρέπεια και με τεράστιες οικονομικές θυσίες. Επιμένουν όλα αυτά να είναι στο μυαλό τους και να τους ταλαιπωρούν...

Ίσως να είστε και εσείς ανάμεσά τους. Από την άλλη μεριά, πιθανόν να μη συνηθίζετε να συμμετέχετε στο θρησκευτικό μέρος, αυτής της τόσο δημοφιλούς γιορτής.

Όπως και αν έχουν τα πράγματα, το πιθανότερο είναι ότι δεν θα μείνετε ανεπηρέαστοι από τα Χριστούγεννα. Αυτή η γιορτή διαπνέει τον κόσμο του εμπορίου και της ψυχαγωγίας, ακόμη και στις μη Χριστιανικές χώρες. Πραγματικά έτσι είναι, ακόμα και η Κινέζοι στην αγορά τους έχουν... χριστουγεννιάτικα εμπορεύματα! Μια ματιά στο Μοναστηράκι στην αγορά ή στα σούπερ μάρκετ θα σας πείσει.

Αλλά τι γνωρίζετε, αλήθεια, για τα Χριστούγεννα; Έχει Γραφική βάση ο εορτασμός της γέννησης του Χριστού; Τι βρίσκεται πίσω από αυτή τη γιορτή, που λαβαίνει χώρα, κάθε χρόνο στις 25 Δεκεμβρίου;

Η Προέλευση των Χριστουγέννων...xrist...

Η "Νέα Καθολική Εγκυκλοπαίδεια" (New Catholic Encyclopedia) αναγνωρίζει: «Η ημερομηνία γέννησης του Χριστού δεν είναι γνωστή. Τα ευαγγέλια, δεν αποκαλύπτουν ούτε την ημέρα, ούτε το μήνα . . .

Σύμφωνα με την υπόθεση που πρότεινε ο Χ. Γιούσενερ  και που την αποδέχονται οι περισσότεροι λόγιοι σήμερα, καθορίστηκε για τη γέννηση του Χριστού η ημερομηνία του χειμερινού ηλιοστασίου (25 Δεκεμβρίου στο Ιουλιανό ημερολόγιο, 6 Ιανουαρίου στο Αιγυπτιακό ημερολόγιο), επειδή εκείνη την ημέρα καθώς ο ήλιος άρχιζε την επιστροφή του στον ουρανό του βόρειου ημισφαιρίου, οι ειδωλολάτρες ακόλουθοι του Μίθρα, γιόρταζαν τη γέννηση του ακατανίκητου ήλιου (dies natalis Solis Invicti).

Στις 25 Δεκεμβρίου του 274, ο Αυρηλιανός ανακήρυξε το θεό ήλιο, κύριο προστάτη της αυτοκρατορίας και αφιέρωσε σε αυτόν ένα ναό στο Κάμπους Μάρτιους. Τα Χριστούγεννα είχαν την αρχή τους σε μια εποχή που η λατρεία του ήλιου, ήταν ιδιαίτερα έντονη στη Ρώμη».

Δείτε μέσα από τον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ μερικά ενημερωτικά άρθρα σχετικά με τα Χριστούγεννα ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

ex.xristugena

Αρκούν, όμως κάποιες πληροφορίες όσο τεκμηριωμένες κι αν είναι, για να αλλάξουμε στάση στη ζωή μας; Όχι βέβαια! Δεν είμαι αιθεροβάμων για να πιστεύω, κάτι τέτοιο.

Η συνήθεια, μοίαζει μερικές φορές, να είναι σχεδόν αδύνατον να ξεπεραστεί... Οι περισσότεροι άνθρωποι στον κόσμο ξέρουν, αντιλαμβάνονται όλες αυτές τις αλήθειες, αλλά «αφήνονται» σ’ αυτά τα έθιμα, επειδή έτσι τα βρήκαν και επειδή, λένε πως τους αλλάζουν την καθημερινότητα τους.

Είναι όμως αυτή, μια υπεύθυνη στάση; Και αξίζει να την ακολουθούμε, όσοι σεβόμαστε τον εαυτό μας και τη λογική μας; Αν θέλουμε να κάνουμε όμορφες αλλαγές στη ζωή μας, να δώσουμε δώρα στους αγαπημένους μας και να δημιουργήσουμε μια όμορφη ατμόσφαιρα, μπορούμε να το κάνουμε κάθε στιγμή…

Δε χρειάζεται να είναι Χριστούγεννα. Απλά πράγματα είναι. Εμείς, τα κάνουμε πολύπλοκα.

Εκτύπωση

Τώρα χρειάζεται πιο πολύ προσοχή, τώρα που φτιάχνει ο καιρός και όλοι βγαίνουν έξω...

Posted in Επικαιρότητα

anemona4.251220
Την Κυριακή ήταν μια όμορφη μέρα, κατά γενική ομολογία. Και οι άνθρωποι βρήκαν την ευκαιρία να βγουν έξω, να περπατήσουν. Το κάναμε κι εμείς στο συνηθισμένο περπάτημα μας, ξεκινώντας από το Θησείο, περπατώντας την Αποστόλου Παύλου - Διονυσίου Αρεοπαγίτη και μετά για την επιστροφή "κόψαμε" μέσα από την Πλάκα.

anemona5.251220
Φυσικά και άλλοι είχαν την ίδια ιδέα και ξαφνικά μαζευτήκαμε πολλοί... Επιδιώξαμε βέβαια συνειδητά στενά δρομάκια στην Πλάκα, για την επιστροφή μας προς Μοναστηράκι μεριά, μέσω της Ρωμαϊκή Αγοράς και χαρήκαμε τον ήλιο και την ανοιξιάτικη ατμόσφαιρα.

luludia2.1100519
Βέβαια τέτοια λουλούδια που σας έχουμε σήμερα για εικονογράφηση στο θέμα, δεν είδαμε στο δρόμο μας. Και πού να δεις δηλαδή μέσα στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας, όπου τα σπίτια αν και όχι, ευτυχώς, με πολλά πατώματα, είναι το ένα πάνω στο άλλο. Πού να τα δεις;

anemona7.251220
Οι εικόνες όμως από τις μαζικές εξόδους και στο διαδίκτυο, επιβεβαίωσαν τις ανησυχίες μας... Το ίδιο γινόταν σε κάθε πάρκο, παραλία ή πλατεία. Ο ήλιος είναι πειρασμός μεγάλος και κάποια από μας δεν αντέχουν άλλο αυτή την συνεχόμενη "κλεισούρα". Θέλουμε να ζήσουμε και λίγο διαφορετικά.

anemona3.251220
Ωστόσο κι ένα παιδί ακόμα μπορεί να αντιληφθεί τους τεράστιους κινδύνους που εγκυμονούν από αυτόν τον εφησυχασμό... Το πρόβλημα δεν πέρασε. Ο αόρατος φονικός εχθρός είναι πάντα εδώ. Και ο αριθμός των εμβολιασμένων μέχρι στιγμής δεν μας δείχνει ότι έχει χτιστεί ένα τείχος ανοσίας.

luludi
Τώρα χρειάζεται μεγαλύτερη προσοχή... Τώρα δοκιμάζουμε τις αντοχές. Τώρα αποδεικνύουμε στον εαυτό μας ότι, αν κάνουμε λίγη υπομονή ακόμα, μπορεί και να τα καταφέρουμε να βγούμε αλώβητοι από αυτή τη σκληρή δοκιμασία της πανδημίας. Ελάτε να το προσπαθήσουμε όλοι μαζί.
Εκτύπωση

Γιορτάσαμε και φέτος, παρ' όλες τις δυσκολίες, την Ανάμνηση του θανάτου του Ιησού...

Posted in Παρηγοριά

anamnisi2021.1
Σάββατο 27 Μαρτίου 2021, μετά τη δύση του ήλιου... Ο Ιησούς θέσπισε την Ανάμνηση του θανάτου του, παρουσία των 11 πιστών αποστόλων του. Πήρε πράγματα που είχαν διαθέσιμα από το δείπνο του Πάσχα και πραγματοποίησε αυτόν τον απλό εορτασμό. (Διαβάστε Ματθαίος 26:26-28) Χρησιμοποίησε μόνο το άζυμο ψωμί και το κρασί που είχαν ήδη στη διάθεσή τους.

anamnisi2021.2
Το κάνουμε κάθε χρόνο. Το κάναμε και φέτος... Ακολουθούμε κατά γράμμα αυτά που είπε ο Ιησούς στους αποστόλους του, ότι δηλαδή εκείνα τα δύο απλά πράγματα συμβόλιζαν το τέλειο σώμα του και το τέλειο αίμα του, τα οποία θα πρόσφερε σύντομα για χάρη τους. Οι απόστολοι ίσως να μην ένιωσαν έκπληξη βλέποντας την απλότητα αυτού του σημαντικού νέου δείπνου. Γιατί;

anamnisi2021.3
Σκεφτείτε τι είχε συμβεί μερικούς μήνες νωρίτερα, στη διάρκεια του τρίτου έτους της διακονίας του Ιησού, όταν επισκέφτηκε το σπίτι του Λαζάρου, της Μάρθας και της Μαρίας, που ήταν στενοί του φίλοι. Σε εκείνη την άνετη ατμόσφαιρα, ο Ιησούς άρχισε να διδάσκει. Η Μάρθα ήταν μεν παρούσα, αλλά ήταν απασχολημένη με την ετοιμασία ενός μεγάλου γεύματος προς τιμήν του εξαίρετου καλεσμένου της.

anamnisi2021.4
Όταν ο Ιησούς το παρατήρησε αυτό, διόρθωσε με καλοσύνη τη Μάρθα, βοηθώντας την να καταλάβει ότι δεν ήταν πάντοτε απαραίτητο ένα εξεζητημένο γεύμα. (Λουκ. 10:40-42) Αργότερα, όταν απέμεναν μόνο λίγες ώρες μέχρι τον θυσιαστικό του θάνατο, ο Ιησούς εφάρμοσε τη συμβουλή που είχε δώσει ο ίδιος. Κράτησε το αναμνηστικό δείπνο απλό. Τι μας λέει αυτό για τον Ιησού;

anamnisi2021.5
Ο Ιησούς ήταν ταπεινός σε ό,τι έλεγε και έκανε. Δεν μας εκπλήσσει λοιπόν το γεγονός ότι εκδήλωσε μεγάλη ταπεινοφροσύνη την τελευταία νύχτα της επίγειας ζωής του. (Ματθ. 11:29) Ήξερε ότι σύντομα επρόκειτο να προσφέρει την πιο σημαντική θυσία στην ανθρώπινη ιστορία και ότι ο Ιεχωβά θα τον ανάσταινε σε μια ένδοξη θέση στον ουρανό.

anamnisi2021.6
Παρ’ όλα αυτά, δεν τράβηξε υπερβολικά την προσοχή στον εαυτό του απαιτώντας να τηρούν την ανάμνηση του θανάτου του με μια περίπλοκη τελετή. Αντίθετα, είπε στους μαθητές του ότι μια φορά τον χρόνο έπρεπε να τον θυμούνται μέσω αυτού του απλού δείπνου. (Ιωάν. 13:15· 1 Κορ. 11:23-25) Και μεις ακολουθήσαμε και φέτος την ογηγία του ευγνώμονες για τον αυτοθυσιαστικό θάνατο του.

Εκτύπωση

Κάτι ακόμα από τις εργασίες που έγιναν στις αρχές Γενάρη στο μικρό παρκάκι της γειτονιάς

Posted in Επικαιρότητα

parkaki1.140121
Μέχρι τώρα σας έχουμε δώσει πολλά ρεπορτάζ, από την κατασκευή μέχρι την ολοκλήρωση του για το μικρό παρκάκι στη γειτονιά μας... Δείτε μερικά ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ. Σήμερα σας έχουμε το τελευταίο, πριν την παράδοση του. Έφτιαξαν και το πεζοδρόμιο, περιφερειακά του μικρού πάρκου.

parkaki2.140121
Στις σημερινές φωτογραφίες που τραβήχτηκαν στα μέσα του Γενάρη, καθώς όλον αυτόν τον καιρό παρακολουθούμε, σταδιακά, τις εργασίες που έχουν γίνει, θα δείτε πώς ξηλώθηκαν τα πλακάκια του πεζοδρομίου για να τοποθετηθούν άλλα, πολύ καλύτερης ποιότητας που να "δένουν" με το υπόλοιπο έργο.

parkaki3.140121
Ας δούμε μερικά ακόμα δημοσιεύματα από την πορεία του έργου που κάναμε προοδευτικά ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩστον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ... Μας αρέσει να γυρνούμε πίσω, να θυμόμαστε τα καλά και να τα θυμίζουμε και σε σας. Δεν χρειάζεται παρά να πατήσετε το σύνδεσμό που θα επιλέξετε και θα οδηγηθείτε στα δημοσιεύματα.

parkaki4.140121
Πραγματικά το διαδίκτυο έχει μεγάλες ευλογίες. Και αν το χρησιμοποιεί κανείς σοφά, έχει να προσφέρει πολλά. Οι φωτογραφίες είναι αυθεντικές. Έτσι είχαν κάνει το πεζοδρόμιο οι άνθρωποι που εργάζονταν. Αν το δείτε πως είναι σήμερα (θα σας το δείξουμε στο άμεσο μέλλον) θα πάθετε...

parkaki5.140121
Εργοτάξιο το παρκάκι, αλλά τώρα όλα έχουν τελειώσει. Και πραγματικά το αποτέλεσμα είναι εντυπωσιακό. Σύντομα θα σας το δείξουμε, αφού πρώτα στο επόμενο δεκαήμερο θα σας δώσουμε ένα ακόμα κομμάτι από τον Φεβρουάριο, όταν το επισκεφτήκαμε και... καθίσαμε στα παγκάκια του.

parkaki6.140121
Τελικά αυτό είναι το ωραίο! Να ζεις την κάθε στιγμή. Ακόμα και σε συνθήκες κορονοϊού, όπου τίποτα δεν είναι όπως το ξέραμε, υπάρχουν μικρές χαρές που δίνουν μεγάλη δύναμη στο να αντέξουμε και να προχωρήσουμε δυο βήματα πιο πέρα... Και το μικρό παρκάκι μας ήταν μια κάποια λύση...
Εκτύπωση

Απίστευτο αλλά αληθινό... Με χιόνια υποδέχτηκε την 25η Μαρτίου το όμορφο νησί της Άνδρου

Posted in Επικαιρότητα

andros.25martiu2021.1
Από νωρίς μας ξεσήκωσε ο φίλος μας ο Λούης, με φωτογραφίες που δημοσίευσε στο Facebook και το Instagram από τα χιονισμένα Αποίκια, το χωριό του... Η 25η Μαρτίου ήταν μια πολύ παγωμένη μέρα, έτσι κι αλλιώς, παράξενη και... περίεργη για ανοιξιάτικη μέρα...

andros.25martiu2021.2
Τέτοιες υπέροχες εικόνες, είδαμε. Το χιόνι δεν ήταν πολύ και οπωσδήποτε θα έχει λιώσει την ώρα που διαβάζετε αυτές τις γραμμές, αλλά άξιζε το κόπο να τις κρατήσουμε και να κάνουμε ένα ακόμα θέμα για το νησί που αγαπούμε, την Άνδρο, επειδή ακόμα και κάτω από τις ακραίες αυτές συνθήκες, είναι πανέμορφη.

andros.25martiu2021.3
Κι επειδή θέλαμε τουλάχιστον έξι φωτογραφίες γι' αυτή την ανάρτηση δανειστήκαμε από αναρτήσεις ντόπιων, συγκεκριμένα του Bill Glinos δύο ακόμα φωτογραφίες να συμπληρώσουμε το πάζλ. Μια από αυτές είναι και αυτή που βλέπετε... Φοβερό το τοπίο με την ομίχλη, δε βρίσκετε;

andros.25martiu2021.4
Εδώ είναι οι σκάλες του σπιτιού του. Στρωμένες με μια ελαφριά άχνη χιονιού... Θα μπορούσε κάποιος άλλος να φοβηθεί, για την ασφάλεια του να βγει έξω. Από τη μια το κρύο κι από την άλλη ο φόβος μήπως γλιστρήσει... Αλλά σιγά, που όλα αυτά θα ήταν εμπόδιο για τον Λούη.

andros.25martiu2021.5
Κι αυτή επίσης η φωτογραφία είναι του Bill Glinos. Η φωτογραφία είναι βγαλμένη στα Σάσα, και σίγουρα δίνει αληθινά στοιχεία του νησιού που ξέρουμε καλά... Η πέτρα και το πράσινο είναι τα χαρακτηριστικά αυτού του μοναδικού σε ομορφιά κυκλαδίτικου νησιού.

andros.25martiu2021.6
Η τελευταία φωτογραφία είναι από τον κήπο του Λούη. Οι μανταρινιές του και τα λουλούδια του άντεξαν κι αυτή τη φορά. Δεύτερο χιονιά, μέσα στο 2021. Η όποια μικρή ταλαιπωρία θα περάσει κι αυτό που θα μείνει θα είναι μόνο η ομορφιά της στιγμής με το λίγο χιόνι του Μαρτίου!
Εκτύπωση

Πώς αντιμετωπίζουμε την κατάσταση όταν το πρόβλημα μπορεί να μας «ακουμπάει» τόσο κοντά;

Posted in Δημοσιογραφικά

neakriti230321
Αυτό το πρωτοσέλιδο της ΝΕΑΣ ΚΡΗΤΗΣ λειτούργησε αφυπνιστικά, προκειμένου να γράψουμε το κομμάτι που ακολουθεί. Η οικογένεια που ξεκληρίστηκε στο Μουχτάρο, δεν μας ήταν άμεσα γνωστή, μιας και λείπουμε πολλά χρόνια από το χωριό Θραψανό, αλλά στη μικρή κοινωνία του τόπου μου, όλοι γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα…
efimerides
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 27/03/2021

Μπορεί να ζούμε μακριά, αλλά ένα κομμάτι της καρδιάς μας είναι εκεί, στο χωριό. Και συγκλονίστηκε, καθώς, παρακολουθώντας την ειδησεογραφία έπεσα πάνω στο δράμα που έζησε μια οικογένεια στο Μουχτάρο ή Ευαγγελισμό, όπως το λένε τώρα το χωριό που είναι δίπλα στο δικό μου, στα τέσσερα χιλιόμετρα.

Ολόκληρη σχεδόν η οικογένεια ξεκληρίστηκε από τον κορονοϊό Covid-19! Η εφημερίδα του Ηρακλείου ΝΕΑ ΚΡΗΤΗ το έκανε πρωτοσέλιδο. Και δικαιολογημένα… Πρόκειται για ένα πολύ σοβαρό ανθρώπινο θέμα, φορτισμένο από συγκίνηση. Πρώτη έφυγε η παπαδιά, μετά ο ιερέας και μόλις την προηγούμενη εβδομάδα, ο 47χρονος γιος.

Από το σπίτι τους, ζωντανή απέμεινε μόνο η κόρη που δεν προλάβαινε να θάβει τους δικούς της ανθρώπους. Μια τραγωδία που θα έπρεπε να την περιμένουν... Αλλά στα χωριά, δεν είναι τόσο προσεκτικοί με το λάθος σκεπτικό, «τι μπορεί τώρα να κάνει σε μας ο ιός, εδώ έχουμε καθαρό αέρα».

Αλλά έχουν; Η ίδια η ζωή, διαψεύδει παρόμοιους ισχυρισμούς. Ο ιός είναι αόρατος. Ούτε που μπορεί να φανταστούμε από πού και πώς, θα τον αρπάξουμε. Δεν κάνει διακρίσεις. Όλοι είμαστε εν δυνάμει, θύματα του, αν δεν προσέξουμε. Λίγο να χαλαρώσουμε, αρκεί για να γίνει το κακό.

Και μπορεί να έχουν λιγοστέψει κάπως οι φωνές των αρνητών, αφού άρχισαν να θρηνούν και στον περίγυρο τους θύματα ή να είναι και οι ίδιοι… Αλλά συνεχίζω να ακούω γνωστούς μου να λένε πως «τα θύματα από την κοινή γρίπη είναι πολλά, αλλά δεν λένε κουβέντα. Μόνο το κορονοϊό προβάλλουν, για να μας φοβίζουν»

Τι πρέπει να κάνουμε λοιπόν; Όση δυσκολία και κούραση κι αν έχει ο συνεχής εγκλεισμός, η καραντίνα και η κοινωνική αποστασιοποίηση, δεν πρέπει να χαλαρώσουμε. Αν και αχνοφέγγει το φως της ελπίδας για συλλογική ανοσία, από τους εμβολιασμούς που συνεχίζονται με γοργό ρυθμό, στην πραγματικότητα, όλα δείχνουν ότι, τίποτα δεν έχει τελειώσει και ο δρόμος είναι ακόμα μακρύς μπροστά μας.
episimansis.neo
Αν, ένα χρόνο τώρα, δεν καταφέραμε ακόμα να ενισχύσουμε την υπομονή και την εγκαρτέρηση μας, μάλλον θα πρέπει να το κάνουμε άμεσα. Τι περιμένουμε; Να δούμε σπίτι μας, στη γειτονιά μας, το επόμενο θύμα;

Αν μας γίνει συνείδηση πως οι καθημερινές ανακοινώσεις για τα κρούσματα, τους διασωληνωμένους και τους νεκρούς, δεν είναι απλώς αριθμοί, αλλά αποτυπώνουν ανθρώπινες ζωές, αληθινούς ανθρώπους σαν κι εμάς που έχουν δικούς τους ανθρώπους που αγαπάνε και που θέλουν, όσο τίποτα άλλο, κάποια στιγμή να ξαναγυρίσουνε στην κανονικότητα, ίσως προβληματιστούμε.

Το δικό μας κάλεσμα έχει να κάνει με συνειδητή άρνηση όλων αυτών των εθίμων που έχουν καρφωθεί στο μυαλό μας και μας κάνουν να νομίζουμε ότι θα πάθουμε κάτι αν δεν κάνουμε Πάσχα με σουβλιστό αρνί, παρέα με τους φίλους μου και με δημοτικά παραδοσιακά τραγούδια να παίζουν στο ραδιόφωνο ή ότι θα χάσουν και φέτος τις διακοπές που ονειρεύτηκαν.

Ίσως σας βοηθήσει αν βάλετε στο μυαλό σας με σοβαρότητα, ότι πολλά από αυτά, συνάνθρωποι μας οδηγήθηκαν να τα χάσουν στα χρόνια της σφοδρής λιτότητας, καθώς ένα νέος σκληρός πρωτόγνωρος κόσμος γεννήθηκε μπροστά τους.

Εντάξει, δεν είναι το πιο απλό και το πιο εύκολο, επειδή κάποιοι γεννήθηκαν, έζησαν και γαλουχήθηκαν από παρόμοιες αντιλήψεις, αλλά πιστέψτε με, κανένα αγαθό ή προσωρινή απόλαυση δεν μπορεί να συγκριθεί με το προνόμιο της ζωής. Ξαναπείτε το δυνατά για να το ακούσετε και να συνειδητοποιήσετε αυτή τη μεγάλη αλήθεια.

Εμείς οι ίδιοι τοποθετούμε τα εμπόδια. Οι συνήθειες, οι παραδόσεις, οι μνήμες, τα ήθη και έθιμα που αρνούμαστε να αποχωριστούμε, τα καλά και συμφέροντα, όλα αυτά είναι που μας κρατούν πίσω. Κι αν εμείς οι ίδιοι, δεν επιδιώξουμε να φύγουμε μακριά με συνέπεια και σταθερότητα στο στόχο μας, κανείς δεν μπορεί να το κάνει αυτό για μας. Ίσως τα καταφέρουμε να είμαστε παρόντες σε μια εποχή που θα έχει περάσει αυτό το κακό που ζούμε, έτσι ώστε να μπορέσουμε να ξανακάνουμε όνειρα και σχέδια για το αύριο. Θα το τολμήσουμε; Ας προσπαθήσουμε να δώσουμε απάντηση σ’ αυτό το ερώτημα, με επιχειρήματα.

  • Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί το Σάββατο 27/3/2021 στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ και στη στήλη μου «Επισημάνσεις».
Εκτύπωση

Ένα υπέροχο κείμενο για τα λεμόνια που βρήκα στο διαδίκτυο και πολύ ωραίες φωτογραφίες...

Posted in Γενικά

lemonia.andru1.martios21
Οι σημερινές φωτογραφίες με τα λεμόνια και τις λεμονιές είναι από τη Άνδρο... Και οι πληροφορίες που τις συνοδεύουν είναι από το διαδίκτυο... Λένε σε λίγες γραμμές πως τα πάντα στο λεμόνι είναι χρήσιμα... Και συμβουλεύουν να μην πετάμε την φλούδα του λεμονιού... Δεν είναι μόνο για επιδόρπιο, αλλά κάνει και τόσα άλλα χρήσιμα πράγματα.

lemonia.andru1.martios21
Δείτε μερικούς λόγους: Η φλούδα του λεμονιού είναι πανίσχυρη όσον αφορά στην αποβολή των τοξινών που συσσωρεύονται στο σώμα, άρα και στο αδυνάτισμα. Οι φλούδες του περιέχουν 5 με 10 φορές περισσότερες βιταμίνες από το χυμό του. Και συμβάλλει στη μείωση της υψηλής αρτηριακής πίεσης.

lemonia.andru2.martios21
Η φλούδα του λεμονιού διαθέτει πολύ ισχυρές ουσίες που θα μπορούσαν να είναι έως και 10 φορές πιο αποτελεσματικές από τη χημειοθεραπεία όσον αφορά στην καταπολέμηση των καρκινικών κυττάρων. Τώρα, αυτό, δεν ξέρω αν και πόσο είναι επιστημονικά ελεγμένο. Κρατήστε λοιπόν μια μικρή επιφύλαξη...

lemonia.andru3.martios21
Το εκχύλισμα της φλούδας του λεμονιού μπορεί να καταστρέψει κακοήθη κύτταρα από 12 διαφορετικά είδη καρκίνου, μεταξύ των οποίων είναι ο καρκίνος του μαστού, ο καρκίνος του προστάτη, ο καρκίνος του παχέος εντέρου και ο καρκίνος του παγκρέατος. Και εδώ, δεν ξέρουμε πόσο επιστημονικά ελεγμένα έιναι όλα αυτά που ακούγονται τόσο ωραία. 

lemonia.andru4.martios21
Το πιο συναρπαστικό από όλα είναι ότι η φλούδα του λεμονιού δεν παρουσιάζει ανεπιθύμητες παρενέργειες στο σώμα σε αντίθεση με πολλά άλλα φάρμακα κατά του καρκίνου. Η πηκτίνη σε φλούδες λεμονιού μπορεί να μειώσει τα επίπεδα χοληστερόλης αυξάνοντας την απέκκριση των χολικών οξέων, τα οποία παράγονται από το συκώτι σας και συνδέονται με τη χοληστερόλη.

lemonia.andru5.martios21
Μερικές ακόμα ωραίες ιδιότητες του λεμονιού: Είναι όξινο στη γεύση αλλά με αλκαλική δράση. Συμβάλλει στην εξισορρόπηση του pH στο σώμα. Πλούσιο σε βιταμίνη C και φλαβονοειδή και αυξάνει την παραγωγή κολαγόνου. Το συκώτι είναι ερωτευμένο με το λεμόνι, διότι το ενεργοποιεί και διασπάει το ουρικό οξύ.

lemonia.andru6.martios21

Εκτύπωση

Πάρκο Ακαδημίας Πλάτωνα, χώρος για παιγνίδια ηλικιωμένων και αναψυχής ή ξεκούρασης

Posted in Γενικά

parko.akadimias1.210321
Οι φωτογραφίες του σημερινού δημοσιεύματος πάρθηκαν την Κυριακή που μας πέρασε, όταν τα καταφέραμε να πάμε μια βόλτα για περπάτημα στο ανοιχτό αρχαιολογικό πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνα, χρησιμοποιώντας τον κωδικό 6 για το επιβαλλόμενο SMS. Μια μέρα ήρεμη αν και συννεφιασμένη. Και τα είδαμε όλα, από παππούδες που κάθονταν ήρεμοι στα παγκάκια, μέχρι άλλους που έπαιζαν!

parko.akadimias2.210321
Στην αρχαία Ελλάδα από τον 6ο αιώνα π.Χ. υπήρχε το κλασικό παιχνίδι ρίψης νομισμάτων, τα οποία στη συνέχεια αντικαταστάθηκαν από επίπεδες πέτρες και αργότερα από πέτρινους βόλους, με στόχο να φτάνουν όσο το δυνατόν μακρύτερα. Αργότερα οι Ρωμαίοι εμπλούτισαν το παιχνίδι προσθέτοντας και μια μπάλα-στόχο την οποία προσπαθούσαν να πλησιάσουν με τους πέτρινους βόλους όσο το δυνατόν περισσότερο.

parko.akadimias3.210321
Εικόνες όμορφες, ανθρώπινες, από το πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνα. Ηλικιωμένοι κυρίως άνθρωποι έχουν ανάγκη από μια επαφή. Τους αρκεί να καθίσουν σε ένα παγκάκι με τους φίλους τους, να κουβεντιάσουν λιγάκι. Τους έχει λείψει πολύ τον τελευταίο καιρό, καθώς από την μια καραντίνα πάμε στην άλλη, χωρίς για την ώρα να φαίνεται φως στον ορίζοντα.

parko.akadimias4.210321
Αυτή η εκδοχή του παιχνιδιού έφτασε στην Προβηγκία από Ρωμαίους στρατιώτες, ναυτικούς αλλά και περιπλανώμενους ταξιδιώτες. Αργότερα, κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα, οι πέτρινες μπάλες αντικαταστάθηκαν από ξύλινες και το παιχνίδι άρχισε να παίζεται σε διάφορες χώρες της Ευρώπης. Στη Νότια Γαλλία γύρω στο 1910 το παιχνίδι εξελίχθηκε στο jeu provençal, τον πρόγονο του σημερινού pétanque.

parko.akadimias5.210321
Ή μπορεί να ήταν η αφορμή για να βγάλουν βόλτα τα σκυλιά τους, όπως αυτή η άγνωστη σε μας, κυρία. Είχε δύο μαζί της, μεγάλου μεγέθους και προσπαθούσε να τα κουμαντάρει, όχι πάντα με μεγάλη επιτυχία. Αλλά το πάλευε με αξιοπρέπεια, όσο τουλάχιστον μπορέσαμε να δούμε στη βόλτα μας.

parko.akadimias6.210321
Το pétanque το συναντάμε σήμερα κυρίως στη Γαλλία, αλλά είναι αξιοσημείωτο ότι η Παγκόσμια Ομοσπονδία του αθλήματος απαριθμεί πάνω από 600.000 μέλη σε 52 χώρες. Το παιχνίδι παίζεται πάντα μεταξύ δύο ομάδων. Υπάρχουν 3 παραλλαγές: tete-a-tete ένας εναντίον ενός με 3 μπάλες ο καθένας, doublette δύο εναντίον δύο με 3 μπάλες ο κάθε παίκτης και triplette τρεις εναντίον τριών με 2 μπάλες για τον κάθε παίκτη.

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA