Λιγοστεύουμε… Ο αδελφός μου Κωστής Θεοδωράκης είναι ο δεύτερος από τα πέντε αδέλφια που φεύγει από κοντά μας. Είχε προηγηθεί 10 χρόνια νωρίτερα η αδελφή μας Γεωργία. Στη ζωή μένουμε ακόμα εγώ και οι αδελφές μου Μαλάμω και Στασούλα. Και μείς, μεγάλοι πια...


Η κηδεία του έγινε την Παρασκευή 26/11 στις 3 το μεσημέρι στο νεκροταφείο του χωριού μας, Θραψανού… Ειρωνεία: Για τους ανθρώπους ήταν η black Friday, ως ημέρα της αποθέωσης του εμπορίου. Για μας και την οικογένεια του, η δική μας μαύρη Παρασκευή… Η Αμαλία Λαδωμένου δημοσίευσε αυτή την υπέροχη φωτογραφία παρμένη από την Maria Choulaki στην ομάδα Mediterranean Ceramics.


Όλα έγιναν τόσο γρήγορα που δεν προλάβαμε να πάμε. Η αδελφή μου Μαλάμω και τα παιδιά της, τα κατάφεραν. Είχαν την προνοητικότητα να φύγουν μόλις έμαθαν ότι τα πράγματα είναι δύσκολα. Είναι κι αυτές οι συνθήκες στην εποχή του κορονοϊού Covid-19 που επιβάλλεται να είμαστε πολύ προσεκτικοί. Εδώ το 2011 με τον αδελφο μου Κωστή.


Εμείς πάλι δεν είχαμε αυτή την πολυτέλεια για πολλούς λόγους... Περιμέναμε ότι θα υπήρχε ένα εύλογο διάστημα. Αλλά εγώ έμαθα για την κηδεία μόλις λίγες ώρες πριν αυτή πραγματοποιηθεί. Προφανώς σε καιρούς πανδημίας όλα γίνονται διαφορετικά. Ακολουθώντας πρωτόκολλα υγιεινής. Η φωτογραφία είναι από το Λεύκωμα γα τις βεντέμες. Δείτε ΕΔΩ.


Μπορεί να μην πήγαμε με φυσική παρουσία στην κηδεία, αλλά η σκέψη μας ήταν εκεί... Και ενημερωθήκαμε για όλα όσα συνέβησαν. Η απώλεια είναι μεγάλη και θα χρειαστεί καιρό για να επουλωθεί η πληγή. Θα μας λείψει πολύ το χαμόγελο του και τα αστεία του. Σε πολλούς θα λείψουν. Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το δημοσίευμα...


Τηλεφωνηθήκαμε για τα συλλυπητήρια μας και για να συμπαρασταθούμε στη θλίψη της οικογένειας του. Η καρδιά μας, η σκέψη μας, είναι εκεί κοντά τους. Καταλαβαίνουμε τον πόνο τους, αλλά θέλουμε να ξέρουν πως η αγάπη μας γι’ αυτούς είναι πάρα πολύ μεγάλη. Ο αληθινός Θεός να τον θυμηθεί…