Το έργο μπορείς να το δεις σε δράση σε πολλές μορφές… Είτε από πόρτα σε πόρτα στον τομέα, είτε στο δρόμο με σταντ ή με περίπτερα σε πολυσύχναστα σημεία της πόλης. Αυτό που έχει σημασία είναι να γνωρίσουν οι άνθρωποι τον αληθινό Θεό και να ωφεληθούν από αυτό…


Καλοκαίρι γαρ και η σκιά είναι άκρως απαραίτητη… Εδώ τα σταντ είναι σε κεντρικό σημείο του Περιστερίου. Και μπορούν σε3 ένα τέτοιο περιβάλλον οι ενδιαφερόμενοι να κάνουν μια στάση και δυο τι τους προσφέρει η επίγεια οργάνωση του αληθινού Θεού.

Τα Ελληνικά Νησιά — Κρήτη

Τα ελληνικά νησιά είναι γνωστά σε όλο τον κόσμο για την ηλιόλουστη ομορφιά τους. Ο απόστολος Παύλος επισκέφτηκε μερικές από τις βραχώδεις, ασβεστολιθικές ακτές του Αιγαίου. Πέρασε από τη Μυτιλήνη, τη Χίο και τη Σάμο, καθώς επέστρεφε από το τρίτο ιεραποστολικό του ταξίδι το 56 Κ.Χ. (Πράξ. 20:14, 15) Προφανώς, είχε μείνει και ένα διάστημα στην Κρήτη· ωστόσο, δεν είναι γνωστό αν επισκέφτηκε και άλλα ελληνικά νησιά. (Τίτο 1:5) Ο απόστολος Ιωάννης εξορίστηκε στην Πάτμο· μάλιστα, μερικά άλλα ελληνικά νησιά έχουν χρησιμοποιηθεί και αυτά ως τόποι εξορίας στους σύγχρονους καιρούς.—Αποκ. 1:9.

Όταν ο αδελφός Ρόδερφορντ επισκέφτηκε την Αθήνα το 1920, επισκέφτηκε επίσης τις πόλεις των Χανίων και του Ηρακλείου στο νησί της Κρήτης. Τρία χρόνια αργότερα, ο Νίκος Βενιεράκης από το χωριό Δουλιανά είδε το βιβλίο «Η Κιθάρα του Θεού» σε κάποιο κατάστημα υποδημάτων. Αργότερα, ήρθε σε επαφή με τον Ιωάννη Μποσδογιάννη στα Χανιά, ο οποίος είχε μεταφράσει τα βιβλία του Κ. Τ. Ρώσσελ. Τρεις αδελφοί σχημάτισαν όμιλο στα Δουλιανά. Δυστυχώς, όμως, ο καθηγητής Μποσδογιάννης άρχισε να εκδίδει δικά του βιβλιάρια και αρνούνταν να συνεργαστεί στο εξής με την Εταιρία Σκοπιά.

Ωστόσο, ένας ταπεινός δάσκαλος που ονομαζόταν Μανώλης Λιονουδάκης σημείωσε πρόοδο στην αλήθεια. Όταν τον έδιωξαν από το σπίτι του, παραιτήθηκε από τη θέση του ως δημοδιδάσκαλος και ανέλαβε την υπηρεσία σκαπανέα στο Ηράκλειο. Πήγαινε από σπίτι σε σπίτι, καλύπτοντας ολόκληρη την πόλη. Εξαιτίας αυτής της δραστηριότητας, πέρασε από δίκη και καταδικάστηκε σε εξορία ενός έτους στο νησί της Αμοργού στις Κυκλάδες. Ο ίδιος θυμάται: «Αφού βρισκόμουν εκεί γύρω στους έξι μήνες, ήρθε ξαφνικά κάποιος από την Κρήτη που ονομαζόταν Κοκκινάκης. Του είχα μιλήσει κάποτε για την αλήθεια στην Κρήτη. Είχε δείξει ενδιαφέρον και τώρα ήταν μαζί μου, εξόριστος εξαιτίας των καινούριων πεποιθήσεών του! Είχα επιτέλους ένα σύντροφο με τον οποίο θα μπορούσα να μελετώ τη Σκοπιά. Ο σύντροφός μου αυτός βαφτίστηκε στη θάλασσα της Αμοργού».

Ο αδελφός Κοκκινάκης είναι τώρα 84 ετών και έχει υπηρετήσει τον Ιεχωβά πιστά επί 54 χρόνια. Τότε, το 1938, ήταν ο πρώτος Μάρτυρας του Ιεχωβά στην Ελλάδα που συνελήφθη για παραβίαση του νόμου περί προσηλυτισμού. Στην αρχή της αφήγησης, έγινε ήδη αναφορά στον πιο πρόσφατο νομικό του αγώνα. Έχει συλληφθεί πάνω από 60 φορές συνολικά για την ειρηνική άσκηση της λατρείας του.

Από αυτό το μικρό ξεκίνημα, σήμερα υπάρχουν 13 εκκλησίες στην Κρήτη, πράγμα που πιστοποιεί την εγκαρτέρηση και τη σκληρή εργασία των αδελφών στη διάρκεια αυτών των δύσκολων χρόνων.

Σάμος

Ένας από τους πρώτους Μάρτυρες στο νησί της Σάμου, ο Δημήτρης Μακρής, αφηγήθηκε πώς πρωτογνώρισε την αλήθεια: «Τον Ιανουάριο του 1926, άκουσα έναν από τους Σπουδαστές της Γραφής να μιλάει σε ένα μαγαζί και του συστήθηκα. Την επόμενη ημέρα, η Πηνελόπη και εγώ παρευρεθήκαμε σε μια συζήτηση που έγινε. Ρώτησα τους αδελφούς πώς μπορούσαν να δίνουν απαντήσεις από την Αγία Γραφή με τέτοια ευχέρεια. ‘Πρέπει να μελετάς την Αγία Γραφή’, μου είπαν. Μου έδειξαν το βιβλίο Η Κιθάρα του Θεού και μου υπέδειξαν πώς να το μελετήσω. Έτσι, ο όμιλος που αποτελούνταν από εμάς τους πέντε μελετούσαμε το βιβλίο κάθε βράδυ μέχρι τη μία μετά τα μεσάνυχτα. Προς το τέλος εκείνης της χρονιάς, κατά την επίσκεψη ενός πίλγκριμ, του αδελφού Κουκουτιανού, βαφτιστήκαμε. Το 1927, διεξαγάγαμε μια μικρή συνέλευση στη Σάμο και παρευρέθηκαν 40 άτομα από το νησί.

»Αποφασίσαμε να επισκεφτούμε όλα τα χωριά του νησιού, χρησιμοποιώντας το μόνο έντυπο που είχαμε· ένα βιβλιάριο με τον τίτλο «Άδης» και με υποτίτλους που έθεταν τις εξής ερωτήσεις: ‘Τι είναι Άδης; Ποιοι Είναι Εκεί; Δύνανται να Εξέλθουν;’ Στο ένα χωριό μετά το άλλο, μας χτυπούσαν. Το Μάρτιο του 1928, ένας παπάς έσυρε εμένα και μια αδελφή που ήταν από τις Ηνωμένες Πολιτείες στο δικαστήριο—μολονότι εκείνος είχε δείρει εμάς. Στη διάρκεια της ακρόασης, ο πρόεδρος του δικαστηρίου ρώτησε τον παπά: ‘Δεν είχατε κανένα [δέντρο] στο χωριό σας για να τον κρεμάσετε;’ Καταδικάστηκα σε φυλάκιση δυο μηνών· γιόρτασα μόνος μου την Ανάμνηση εκείνη τη χρονιά».

Ο Ιεχωβά ευλόγησε την εγκαρτέρηση και τη σκληρή εργασία των αδελφών. Τώρα υπάρχουν τρεις ακμάζουσες εκκλησίες στη Σάμο.

Μικρό Ξεκίνημα στην Κέρκυρα

Το 1923, υπήρχαν τέσσερις αδελφοί στην Κέρκυρα, το όμορφο νησί που βρίσκεται στη δυτική ακτή της χώρας απέναντι από την ηπειρωτική Ιταλία. Ο Γεώργιος Δούρας και ο Χρήστος Παπάκος αφηγήθηκαν πώς γινόταν το έργο εκείνα τα χρόνια: «Αποφασίσαμε να εκφωνήσουμε μια δημόσια ομιλία σε ένα θέατρο στην πρωτεύουσα. Στις 10:00 π.μ., το θέατρο ήταν ήδη γεμάτο με χίλιους περίπου παρόντες. Στην πρώτη σειρά κάθονταν μερικά μέλη του νομικού κλάδου. Ωστόσο, ήρθε ο αρχηγός της αστυνομίας και μας πληροφόρησε ότι δεν μπορεί να γίνει η ομιλία. Ένας δικηγόρος που βρισκόταν στο ακροατήριο αναστατώθηκε και απαίτησε να μάθει το λόγο. Μόλις έμαθε ότι η Μητρόπολη έφταιγε, ο δικηγόρος φώναξε: ‘Κύριοι, είμαι ο πρόξενος της Γαλλίας. Σε αυτό το θέατρο απαγορεύεται να ακούσουμε την ομιλία. Ελάτε μαζί μου στο γαλλικό προξενείο. Εκεί θα επιτρέπεται’. Ο ομιλητής, ο αδελφός Δούρας, ήταν ο πρώτος που ακολούθησε τον πρόξενο· αργότερα, τους ακολούθησε σύσσωμο ολόκληρο το ακροατήριο. Φανταστείτε μόνο τι θέαμα παρουσίαζαν οι δρόμοι της Κέρκυρας, καθώς το πλήθος κατευθυνόταν προς το γαλλικό προξενείο για να ακούσει την ομιλία!»

Ένας ολοχρόνιος διάκονος, ο Χαράλαμπος Μπεράτης, αντιμετώπισε και αυτός εναντίωση στην Κέρκυρα γύρω στο 1923. Ο ίδιος αφηγήθηκε: «Σε ένα χωριό που ονομαζόταν Πάγοι, όλοι οι χωρικοί είχαν μαζευτεί στην πλατεία. Παρουσίασα τα έντυπα της Εταιρίας και πολλοί δέχτηκαν τα βιβλία. Κατόπιν εμφανίστηκε ο παπάς του χωριού και τραβώντας με από το σακάκι ανακοίνωσε: ‘Εν ονόματι του νόμου και του βασιλέως, σε συλλαμβάνω’. Πήρε το τηλέφωνο και προσπαθούσε να καλέσει την αστυνομία, αλλά αυτό δεν λειτουργούσε. Προσευχόμουν σιωπηρά στον Ιεχωβά να με κατευθύνει, υποδεικνύοντάς μου τι να κάνω. Τελικά, πήρα απλώς την τσάντα μου με τα βιβλία και φώναξα: ‘Εν ονόματι του Ιεχωβά, παίρνω την τσάντα μου και φεύγω’. Επικράτησε απόλυτη σιωπή· κανείς δεν μίλησε. Έφυγα έτσι απλά και συνέχισα το έργο κηρύγματος»!

Σήμερα, υπάρχουν περίπου 47 εκκλησίες με 2.500 Μάρτυρες σε αυτά τα νησιά που είναι διασκορπισμένα γύρω από την ηπειρωτική Ελλάδα.

(Συνεχίζεται)