Πρώτη μέρα στο παραθεριστικό κέντρο του ΟΠΑΚΕ ΟΤΕ. Ξεκινήσαμε πολύ ωραία!
Φτάσαμε κατά τη μία το μεσημέρι στο παραθεριστικό κέντρο του ΟΠΑΚΕ ΟΤΕ, στην Τέμενη Αιγίου, μέχρι να ξεφορτώσουμε τα πράγματα μας στον οικίσκο που μας έδωσαν, τον 245, μας πήρε κάμποση ώρα. Το βρήκα το ίδιο ελκυστικό και ενδιαφέρον, όπως τις προηγούμενες χρονιές...
Η επόμενη κίνηση ήταν να πάμε στο εστιατόριο για φαγητό. Ήταν ώρα, πια. Και μείς… κακόρεξοι καθώς είμαστε, τα καταφέραμε μια χαρά... Ο Γιώργος μας πήρε μια φωτογραφία κι έτσι έχετε τη δυνατότητα να με δείτε με το... καβουράκι μου, σε μια πιο καλοκαιρινή έκδοση.
Ο Γιώργος δεν χόρταινε να βγάζει φωτογραφίες για να τις δείξει στην Αστρίντ, τη σύζυγο του, που για λόγους υγείας έμεινε πίσω στη Γαλλία. Και φυσικά εγώ τον έβγαλα μια φωτογραφία την ώρα που φωτογράφιζε... Μου αρέσουν αυτές οι αυθεντικές φωτογραφίες που δείχνουν τη ζωή όπως είναι.
Περπατώντας μέσα στο κάμπινγκ, διαπίστωσα πως τίποτα από την ομορφιά που ήξερα από το παρελθόν, δεν είχε αλλάξει. Και αξίζει ένα μεγάλο μπράβο σε όσους φροντίζουν για την καλαισθησία του, και το συντηρούν ώστε να συνεχίσει να προσφέρει σωστή αναψυχή σε εργαζόμενους και συνταξιούχους.
Υπάρχουν ακόμα κι αυτή την εποχή ανθισμένα λουλούδια, πανέμορφα, που αξίζει να τα προσέξει κανείς κι ας είναι Σεπτέμβρης, πια... Κράτησα ένα τέτοιο πλάνο γιατί πολύ μου άρεσε, καθώς το είδα στην άκρη του εσωτερικού δρόμου, μέσα στο γκαζόν. Ναι, η Τέμενη συνεχίζει να είναι πανέμορφη...
Και το απογευματάκι καθίσαμε για καφέ στο μπαράκι, δίπλα στη θάλασσα... Αρχίζουμε να αναπνέουμε τον αέρα της χαλαρής ατμόσφαιρας που έχουν οι διακοπές ακόμα κι αυτές της μικρής διάρκειας... Και μας αρέσει, ιδιαίτερα. Αν και υπερβολική ζέστη το μεσημέρι, από το απόγευμα και μετά ο καιρός άλλαξε.
Σχόλια (0)