Εδώ μπορούμε να δούμε μια αναφορά από το μακρινό 1973 σχετικά με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά.

Πρόκειται για ένα δεκαεξασέλιδο έντυπο με τα μέσα που έβγαιναν τα έντυπα εκείνης της εποχής όπου για πρώτη φορά η Οργάνωση του Θεού δίνει τόσα στοιχεία που αφορούν την ταυτότητα και το έργο των ανθρώπων που υπηρετούν τον αληθινό Θεό, Ιεχωβά.

Κάτι ανάλογο θα δούμε ξανά σε λίγο στα έντυπα που έρχονται…


Δεν υπάρχει πιο όμορφο πράγμα από το να μιλά στους ανθρώπους για τις αλήθειες της Αγίας Γραφής. Ελευθερώνουν από τις παραδόσεις που φορτώνουν ένα σωρό βάρη και υποχρεώσεις, χωρίς καμιά ουσία… Θα τους δείτε καθημερινά στην πόρτα σας να προσφέρουν περιοδικά, έντυπα και βιβλιάρια. Και φυσικά Γραφικές Μελέτες…


Κάπως έτσι αυξάνει από χρόνο σε χρόνο ο λαός του Θεού σε όλο τον κόσμο… Η αλήθεια δεν έχει όρια. Ούτε πατρίδα… Αφορά μικρούς και μεγάλους. Το μόνο που χρειάζεται είναι καθαρή καρδιά και αγάπη για τον συνάνθρωπο… Και αφορά απλούς συνανθρώπους… Θυμηθείτε τι γνώσεις είχαν οι μαθητές του Ιησού…

Οι Ευλογίες Συνεχίζουν Παρά τις Επιθέσεις

Το 1955, κατά την προβολή της ταινίας της Εταιρίας με τίτλο «Η Κοινωνία του Νέου Κόσμου εν Δράσει» (TheNewWorldSocietyinAction) στην Αθήνα, συνελήφθησαν 80 αδελφοί και αδελφές. Η ταινία και ο κινηματογραφικός προβολέας κατασχέθηκαν. Εννέα αδελφοί κατηγορήθηκαν για προσηλυτισμό. Προκειμένου να διαπιστώσουν τι είδους ταινία ήταν αυτή, οι αρχές την έδειξαν σε περίπου 200 προσκεκλημένους, περιλαμβανομένων και ιερέων, καθηγητών και αστυνομικών. Η ταινία προκάλεσε μεγάλη εντύπωση και αρκετές εφημερίδες σχολίασαν το γεγονός. Η ταινία και ο τεχνικός εξοπλισμός επιστράφηκαν στους αδελφούς μετά την έκδοση ευνοϊκής δικαστικής απόφασης.

Η Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία κήρυξε το έτος 1959 έτος «αντιαιρετικού αγώνα». Στόχος της σύμφωνα με μια αθηναϊκή εφημερίδα ήταν να ‘εξαφανίσει τους Μάρτυρες του Ιεχωβά’. Ωστόσο, ο λαός του Θεού όχι μόνο δεν εξαφανίστηκε, αλλά, τουναντίον, απόλαυσε μεγάλες ευλογίες εκείνη τη χρονιά.

Ο αδελφός Νορ ήρθε για επίσκεψη το Μάιο και μίλησε σε 1.915 άτομα που είχαν συγκεντρωθεί σε έναν κινηματογράφο και στον Οίκο Μπέθελ στην Αθήνα. Μια εβδομάδα αργότερα, ο αδελφός Χένσελ επισκέφτηκε τη Θεσσαλονίκη και μίλησε σε 1.250 άτομα στο Ολύμπιον, το μεγαλύτερο κινηματογράφο της πόλης. Μικρότερες συνελεύσεις διεξάχτηκαν σε ολόκληρη τη χώρα. Στη Μακεδονία, κοντά στους αρχαίους Φιλίππους, 27 αδελφοί και αδελφές βαφτίστηκαν στο ίδιο ποτάμι κοντά στο οποίο ο Παύλος και άλλοι πρώτοι Χριστιανοί κήρυξαν κάποτε σε άτομα που είχαν συναθροιστεί για προσευχή. —Πράξ. 16:12-15.

Η Εταιρία είχε νοικιάσει το στάδιο του Παναθηναϊκού στην Αθήνα για μια μονοήμερη συνέλευση που θα λάβαινε χώρα στις 30 Ιουλίου 1963. Η αστυνομία είχε δώσει τη σχετική άδεια, είχαν προσκληθεί χιλιάδες επισκέπτες από ξένες χώρες και είχαν γίνει κρατήσεις δωματίων σε ξενοδοχεία. Αλλά ξαφνικά, η κυβέρνηση κατέρρευσε! Η καινούρια κυβέρνηση, κάτω από την πίεση της Ορθόδοξης Εκκλησίας, ακύρωσε τη συνέλευση.

Μέρος της απογοήτευσης που προκλήθηκε από αυτό το γεγονός αντισταθμίστηκε το 1965, όταν το Κυβερνών Σώμα ανήγγειλε ότι επρόκειτο να λάβει χώρα στη Βιέννη της Αυστρίας πενταήμερη συνέλευση στην ελληνική. Η χαρά που ένιωσαν οι 1.250 αδελφοί και αδελφές που έκαναν αυτό το ταξίδι ήταν ασυγκράτητη. Το τρένο που είχαν μισθώσει οι αδελφοί για το ταξίδι, και το οποίο αποτελούνταν από 12 βαγόνια, μετατράπηκε σε «κινητή Αίθουσα Βασιλείας».

Στα μέσα του 1966, ένας νεαρός Μάρτυρας ονόματι Χρήστος Καζάνης είχε καταδικαστεί σε θάνατο λόγω της στάσης Χριστιανικής ουδετερότητας που διακρατούσε. Αυτή η υπόθεση έλαβε ευρεία δημοσιότητα και οδήγησε στην επίδοση τεράστιας μαρτυρίας σε ολόκληρη την Ελλάδα και στο εξωτερικό. Κάθε ημέρα, οι μεγάλες αθηναϊκές εφημερίδες σχολίαζαν εκτενώς αυτή την καταδίκη, καθώς και τα πιστεύω των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Τελικά, η ποινή μειώθηκε σε φυλάκιση τεσσεράμισι ετών. Ο αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος έγινε στόχος έντονης επίκρισης εξαιτίας αυτού του ζητήματος, εφόσον έδινε την εντύπωση ότι ενέκρινε την εκτέλεση ενός νεαρού που αρνούνταν να πάρει όπλο.

Κατάληψη της Πολιτικής Εξουσίας

Ξαφνικά, τη νύχτα της 21ης Απριλίου 1967, ο στρατός κατέλαβε την εξουσία στην Ελλάδα. Τα άρθρα του Συντάγματος που προστάτευαν την ελευθερία συγκεντρώσεων και τύπου αναστάλθηκαν. Χρειάστηκε να σταματήσει η εκτύπωση της «Σκοπιάς». Σύμφωνα με το νόμο, πουθενά δεν μπορούσαν να συναθροίζονται περισσότερα από πέντε άτομα. Το έργο κηρύγματος έπρεπε να γίνεται με προσοχή. Όπως συνήθως, ο Ορθόδοξος κλήρος εκμεταλλεύτηκε τις συνθήκες που επικρατούσαν για να δημιουργήσει προβλήματα στους αδελφούς.

Το έργο συνεχίστηκε υπό την επιφάνεια. Οι αδελφοί ήταν υποχρεωμένοι να συναθροίζονται σε απομονωμένες τοποθεσίες στα δάση. Όταν ο Φ. Γ. Φρανς, ο οποίος αργότερα έγινε ο τέταρτος πρόεδρος της Εταιρίας, επισκέφτηκε την Ελλάδα το 1969, μίλησε σε χίλιους και πλέον αδελφούς που ήταν συγκεντρωμένοι σε ένα δάσος κοντά στη Θεσσαλονίκη.

Το μίσος που υπήρχε εναντίον των Μαρτύρων του Ιεχωβά φάνηκε ιδιαίτερα από μια υπόθεση που διαδραματίστηκε το 1974. Ένας αδελφός ονόματι Πολυκανδρίτης και η σύζυγός του δεν μπορούσαν να πάρουν άδεια για να θάψουν το βρέφος τους, το οποίο είχε πεθάνει λίγο μετά τη γέννησή του. Ο λόγος; Οι εφημερίδες ανέφεραν ότι οι γονείς ήταν Μάρτυρες του Ιεχωβά, νυμφευμένοι κατά το δόγμα αυτό από το 1954. Αλλά, στη διάρκεια του περασμένου καθεστώτος, το Υπουργείο Εσωτερικών έβγαλε μια εγκύκλιο που έλεγε ότι όλοι οι γάμοι που τελούνται από Μάρτυρες του Ιεχωβά είναι άκυροι —μια ενέργεια που είχε την υποστήριξη της Ελληνικής Ορθόδοξης Εκκλησίας. Έτσι, ο τοπικός ληξίαρχος επέμενε ότι οι γονείς έπρεπε να δηλώσουν ότι το παιδί τους ήταν νόθο προτού τους επιτρέψει να το θάψουν. Ο πατέρας αρνήθηκε να το κάνει αυτό. Δεν ήταν πρόθυμος να πει ψέματα, κηλιδώνοντας έτσι το όνομα της οικογένειάς του και την ίδια του τη συνείδηση. Καθώς αυτή η διαμάχη συνεχιζόταν, το πτώμα του βρέφους παρέμεινε επί τέσσερις ημέρες στο ψυγείο. Στην Ελλάδα, η κοινή γνώμη καταδίκαζε αυτόν το μισαλλόδοξο διωγμό. Το «Βήμα», μια αθηναϊκή εφημερίδα, τον χαρακτήρισε ως «Μεσαίωνα σε όλο του το μεγαλείο».

Παρά τις δυσκολίες που δημιουργούσε η στρατιωτική διακυβέρνηση, το έργο κηρύγματος της Βασιλείας εξακολούθησε να προοδεύει. Ο αριθμός των ευαγγελιζομένων αυξήθηκε από 10.940 το 1967 σε 17.073 το 1974. Οι Γραφικές μελέτες και η παρακολούθηση των συναθροίσεων ανέβηκαν επίσης στα ύψη κατά τη δύσκολη εκείνη περίοδο.

Έργα Οικοδόμησης για μια Επεκτεινόμενη Οργάνωση

Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά έχουν πολλούς τόπους συναθροίσεων στην Ελλάδα, αλλά μέχρι πρόσφατα δεν επιτρεπόταν να τους αποκαλούν Αίθουσες Βασιλείας. Πολλοί αποκαλούνταν απλώς «αίθουσες διαλέξεων». Μέχρι τώρα, μόνο 25 περίπου τόποι συναθροίσεων στην Ελλάδα αποκαλούνται «Αίθουσα Βασιλείας των Μαρτύρων του Ιεχωβά». Ωστόσο, στις περίπου 117 εκκλησίες που βρίσκονται στην Αθήνα, συναθροίζονται περίπου 9.500 Μάρτυρες!

Παρ’ όλα αυτά, ο λαός του Ιεχωβά είχε τη δυνατότητα να αναπτύξει οικοδομικές δραστηριότητες στην Ελλάδα. Το 1977, οι αδελφοί αγόρασαν γύρω στα 52 στρέμματα δασικής περιοχής περίπου 35 χιλιόμετρα βόρεια της Αθήνας. Σε μια πανέμορφη περιοχή μέσα σε πευκόδασος, χτίστηκε η Αίθουσα Συνελεύσεων της Μαλακάσας, χωρητικότητας 1.800 ατόμων. Αυτή έχει ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό —οι συρόμενοι τοίχοι της μπορούν να ανοίξουν έτσι ώστε να χωράει μέχρι και 3.500 άτομα. Η γύρω περιοχή προσφέρει επαρκή χώρο για τη διεξαγωγή συνελεύσεων περιφερείας· μέχρι και 20.000 άτομα έχουν παρευρεθεί σε ειδικές συνάξεις που έλαβαν χώρα εκεί. Όσο δε για το χώρο συνελεύσεων που βρίσκεται στη Θεσσαλονίκη, χιλιάδες άτομα μπορούν να απολαμβάνουν εκεί τις συνελεύσεις τους περιοχής και περιφερείας.

Πριν από μερικά χρόνια, οι αδελφοί αγόρασαν μια έκταση γης στην Κρήτη, πάνω σε μια λοφοπλαγιά μέσα σε ένα τοπίο από βουνά, κοιλάδες και αμπέλια. Εκεί χτίστηκε ένα αμφιθέατρο και μια Αίθουσα Βασιλείας· σήμερα, αυτός ο χώρος συνέλευσης αποτελεί χαρακτηριστικό γνώρισμα της περιοχής. Η λοφοπλαγιά που έχει διαμορφωθεί με βαθμίδες, με την ποικιλία των λουλουδιών και των θάμνων της, δένει υπέροχα με το περιβάλλον. Η ειρηνική ατμόσφαιρα είναι ιδανική. Όταν αναπτύσσεται ο Λόγος του Θεού από το βήμα, οι αδελφοί συνήθως λένε: «Μας θυμίζει παράδεισο». (Η αναφορά πρόκειται για τη Φοινικιά, λίγα χιλιόμετρα έξω από το Ηράκλειο που σήμερα δεν υπάρχει πια…)

Επί 25 χρόνια, το κτίριο του τμήματος βρισκόταν στην οδό Καρτάλη, στην Αθήνα. Κατά τα χρόνια αυτά, ο αριθμός των ευαγγελιζομένων αυξήθηκε από λιγότερους από 5 χιλιάδες ευαγγελιζομένους σε περισσότερους από 18 χιλιάδες· ήταν ολοφάνερο ότι χρειαζόταν περισσότερος χώρος. Το 1962, έγινε η αγορά ενός οικοπέδου 10 στρεμμάτων στο Μαρούσι, που είναι προάστιο της Αθήνας. Αυτή η τοποθεσία τώρα ήταν ιδανική για την οικοδόμηση ενός καινούριου κτιρίου Μπέθελ, με 27 υπνοδωμάτια, εργοστάσιο, γραφεία και άλλες εγκαταστάσεις. Η αφιέρωση έλαβε χώρα στις 16 Ιουλίου 1979, και ο Λάιμαν Σουίνγκλ εκπροσώπησε το Κυβερνών Σώμα κατά την εκδήλωση αυτή.

Περαιτέρω τεχνολογικές εξελίξεις βοήθησαν τους αδελφούς στο καινούριο τμήμα να παράγουν περιοδικά και βιβλία υψηλότερης ποιότητας. Από τον Ιούλιο του 1986 και μετά, Η «Σκοπιά» και το «Ξύπνα»! άρχισαν να εκδίδονται ταυτόχρονα με την αγγλική έκδοση.

Περίοδος Διόρθωσης

Στη δεκαετία του 1980 ανέκυψε η ανάγκη για προσαρμογές εντός της οργάνωσης του τμήματος. Από το 1977 μέχρι το 1981, το έργο παρουσίαζε στασιμότητα. Ο αριθμός των ευαγγελιζομένων παρέμενε στάσιμος, γύρω στους 18.500 ευαγγελιζομένους, μολονότι 2.134 άτομα είχαν βαφτιστεί κατά την ίδια περίοδο. Ποιο ήταν το πρόβλημα; Έπρεπε να δοθεί προσοχή σε κάποια έλλειψη καθαρότητας στις εκκλησίες. Φαίνεται, μάλιστα, ότι μερικοί αδελφοί θεωρούσαν τις λέξεις «πρεσβύτερος» και «διακονικός υπηρέτης» ως τίτλους μάλλον και όχι ως ένδειξη της ευθύνης που φέρει κάποιος να φροντίζει τα πρόβατα του Ιεχωβά. Αλλά και η αποστασία ύψωσε το απαίσιο κεφάλι της εκείνα τα χρόνια, και οι εκκλησίες έπρεπε να απαλλαγούν από αυτή τη διαιρετική επιρροή. Όταν εφαρμόστηκαν αυτά τα μέτρα, άρχισαν να σημειώνονται και πάλι σταθερές αυξήσεις.

Ο Πλάτων Υδραίος, ο οποίος είχε υπηρετήσει ως εκπρόσωπος της Εταιρίας επί 30 και πλέον χρόνια, ήταν τώρα προχωρημένης ηλικίας, και τον διαδέχτηκαν διάφοροι αδελφοί ως συντονιστές της Επιτροπής του Τμήματος στα χρόνια που ακολούθησαν. Αυτή υπήρξε μια δύσκολη περίοδος για την οικογένεια Μπέθελ στην Αθήνα. Οι συγκρούσεις προσωπικοτήτων και η υπερηφάνεια αποτελούσαν πολλές φορές εμπόδιο για το έργο. Αλλά με τη συνεχή παροχή βοήθειας από μέρους του Κυβερνώντος Σώματος και άλλων πιστών αδελφών, η οργάνωση ενδυναμώθηκε.

Έργο Δρόμου

Το 1983, ο κλήρος της Ελληνικής Ορθόδοξης Εκκλησίας δέχτηκε ένα πλήγμα. Για πρώτη φορά, οι αδελφοί οργάνωσαν έργο δρόμου σε συνάρτηση με μια συνέλευση περιφερείας.

Η αντίδραση ήταν δραματική. Εκατοντάδες Μάρτυρες συνελήφθησαν και οδηγήθηκαν στα τοπικά αστυνομικά τμήματα. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να εκδικαστούν 38 υποθέσεις, στις 35 από τις οποίες οι αδελφοί νίκησαν πρωτόδικα, ενώ 3 παραπέμφθηκαν στο εφετείο. Ο κλήρος αναγκάστηκε να αναγνωρίσει ότι ο πόλεμος που έκαναν ήταν καταδικασμένος σε αποτυχία. Γεμάτοι απόγνωση, διοργάνωσαν συγκέντρωση διαμαρτυρίας εναντίον των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Μίσθωσαν δεκάδες λεωφορεία για τη μεταφορά των διαδηλωτών, αλλά τελικά τα άτομα που συγκεντρώθηκαν δεν γέμιζαν ούτε ένα λεωφορείο! Έκτοτε, ο λαός του Θεού συνεχίζει να δίνει μαρτυρία στους δρόμους και αυτό με μεγάλη επιτυχία.

Η Ειδική Συνέλευση του 1985

Το 1985, το Κυβερνών Σώμα επέλεξε την Ελλάδα για τη διεξαγωγή μιας από τις ειδικές συνελεύσεις για εκείνο το έτος. Τρεις ήταν οι τοποθεσίες που επιλέχτηκαν: το στάδιο Απόλλων στην Αθήνα· η Αίθουσα Συνελεύσεων και ο χώρος γύρω από αυτήν, στη Μαλακάσα, εκτός της Αθήνας· και ο χώρος συνελεύσεων κοντά στη Θεσσαλονίκη.

Εκατοντάδες εκπρόσωποι της συνέλευσης ήρθαν από 17 χώρες. Στη συνέλευση παρευρέθηκαν και δύο μέλη του Κυβερνώντος Σώματος, οι αδελφοί Γάγκας και Μπάρι. Οι ομιλίες μεταφράστηκαν σε διάφορες ευρωπαϊκές γλώσσες, καθώς και στην ιαπωνική γλώσσα, προς όφελος των επισκεπτών. Ο Γιώργος Γάγκας, ο οποίος είναι Έλληνας, μίλησε στους παρευρισκομένους στην ελληνική γλώσσα, πράγμα που χαροποίησε ιδιαίτερα το ακροατήριό του. Το σύνολο των παρόντων στις τρεις συνελεύσεις ήταν 37.367 άτομα και 368 βαφτίστηκαν.

Η αγάπη που υπήρχε ανάμεσα σε αδελφούς από τόσο πολλά μέρη του κόσμου γινόταν ιδιαίτερα έκδηλη κατά τα μεσημεριανά διαλείμματα. Κάτω από την πλούσια σκιά των πεύκων, στο χώρο της συνέλευσης, μπορούσε να ακούει κανείς πλήθος φωνών να ψάλλουν ύμνους της Βασιλείας.

Οι Συνελεύσεις Γίνονται Στόχος Επιθέσεων

Το επόμενο καλοκαίρι, τον Ιούνιο του 1986, η εφημερίδα «Η Λάρισα» ανέφερε ότι ένα πλήθος με επικεφαλής μερικούς ιερείς συγκεντρώθηκε έξω από τον κινηματογράφο «Γαλαξία», όπου 700 Μάρτυρες είχαν συναθροιστεί για να διεξαγάγουν μια συνέλευση περιοχής. Ο όχλος ήταν αποφασισμένος να διακόψει τη συνέλευση, αλλά η αστυνομία ήρθε προκειμένου να τους διαλύσει. Η εφημερίδα «Η Αλήθεια», που εκδίδεται στη Λάρισα, παρομοίασε τις διαθέσεις του όχλου με εκείνες του πλήθους που ζητούσε με κραυγές το θάνατο του Ιησού, και σημείωσε τα εξής: «Και ‘αρχηγός’ τους ένας μαινόμενος ... ιερέας, δυστυχώς! Απειλούσε, βλασφημούσε. Αλλά σε κάποια στιγμή ... έδινε πεντάλεπτη προθεσμία να εγκαταλείψουν την αίθουσα ... ‘Αλλιώς θα μπούμε μέσα και θα τους σπάσουμε τα κεφάλια’».

Ενόψει τέτοιων επιθέσεων, το Κυβερνών Σώμα αποφάσισε να εκδώσει δύο άρθρα επί αυτού του θέματος. Έτσι, το «Ξύπνα»! 22 Οκτωβρίου 1986 (στην αγγλική) δημοσίευσε ένα άρθρο με θέμα «Θρησκευτικός Διωγμός στην Ελλάδα—Γιατί;» και Η «Σκοπιά» 1 Δεκεμβρίου 1986 δημοσίευσε το άρθρο «Η Θρησκευτική Ελευθερία Δέχεται Επίθεση στην Ελλάδα». Το αποτέλεσμα; Μέλη της ελληνικής κυβέρνησης κατακλύστηκαν από επιστολές! Η εφημερίδα «Ελευθεροτυπία» ανέφερε: «200.000 επιστολές από 208 χώρες έστειλαν μάρτυρες του Ιεχωβά». Η εφημερίδα «Αυγή» έγραψε ότι το Υπουργείο Δικαιοσύνης χρειάστηκε να συγκροτήσει ειδική υπηρεσία για το χειρισμό χιλιάδων επιστολών διαμαρτυρίας που έφταναν κάθε ημέρα.

Οι αδελφοί είχαν νοικιάσει το σύγχρονο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας κοντά στο λιμάνι του Πειραιά για τη διεξαγωγή της συνέλευσης περιφερείας του 1988. Αφού υπογράφτηκε το συμβόλαιο, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά δαπάνησαν 6.000 ώρες καθαρίζοντας τις εγκαταστάσεις. Αλλά παρά το όνομα του σταδίου, το οποίο εκφράζει κάποια ιδεώδη, ένας εξέχων Μητροπολίτης προκάλεσε έντονη διαμαρτυρία —διατάζοντας μάλιστα να χτυπούν οι καμπάνες των εκκλησιών, κάνοντας μερικούς να νομίσουν ότι είχε ξεσπάσει κάποια συμφορά, λες και γινόταν πόλεμος. Ο Μητροπολίτης αυτός έφτασε στο σημείο να απειλήσει ότι θα γινόταν κατάληψη του σταδίου, αν δεν ανακαλούνταν η άδεια χρήσης του. Δυστυχώς, εξαιτίας της πίεσης που ασκήθηκε, αθετήθηκε το νόμιμο συμβόλαιο —μολονότι απέμεναν μόνο τρεις μέρες μέχρι να αρχίσει η συνέλευση. Οι αδελφοί εργάστηκαν ημέρα και νύχτα για να ετοιμάσουν κάποιον άλλο χώρο για τη διεξαγωγή του τετραήμερου προγράμματος. Όλα τέλειωσαν καλά— προς μεγάλη χαρά όλων των 30.000 ατόμων που μπόρεσαν να παρακολουθήσουν τα μέρη του προγράμματος είτε απευθείας είτε μέσω τηλεφωνικής σύνδεσης.

(Συνεχίζεται)