Περιμένοντας να καλωσορίσουμε τον Γιώργο, τον αδελφό της Σούλας, στο σπίτι μας...
Αυτός είναι Γιώργος Αργυρόπουλος, ο αδελφός της Σούλας. Η φωτογραφία είναι τραβηγμένη πριν δυο χρόνια, Απρίλης του 2017. Τότε που είχαμε πάει με τη Σούλα σπίτι τους, στο Αβινιόν και μας φιλοξένησαν σπίτι τους. Δείτε ΕΔΩ.
Ας τον καλωσορίσουμε λοιπόν με ένα μπουκέτο τριαντάφυλλα ζωντανά, από τον κήπο της καρδιάς μας και ας ευχηθούμε στον μήνα που θα μείνει μαζί μας, να ζήσουμε όμορφες, εποικοδομητικές και ωφέλιμες στιγμές. Εμείς θα το προσπαθήσουμε, τουλάχιστον
Και μια όλοι μαζί όταν είχαμε πάει σε ένα υπέροχο μαγαζί για να γιορτάσουμε τότε τα δυο χρόνια γάμου μας με τη Σούλα δίπλα σε έναν υπέροχο ποταμό, Μερικά πράγματα δεν ξεχνιούνται εύκολα, αλλά δείτε κι αυτή ΕΔΩ την ανάρτηση που κάναμε τότε.
Και να, που έφτασε η 27 Αυγούστου! Την περιμέναμε πώς και πώς, επειδή σήμερα το βράδυ θα είμαστε στο αεροδρόμιο Αθηνών «Ελ. Βενιζέλος», για να υποδεχτούμε τον αδελφό της Σούλας, Γιώργο Αργυρόπουλο που έρχεται από το Αβινιόν της Νότιας Γαλλίας. Ταξιδεύει με την AEGEAN με απευθείας πτήση από τη Μασσαλία.
Το ξέραμε καιρό τώρα, καθώς ο ίδιος σχεδίαζε αυτό το ταξίδι του στην Ελλάδα. Θα είναι μόνος του. Η Αστρίντ, η σύζυγος του, δεν θα είναι μαζί του, επειδή λόγοι υγείας το επιβάλλουν.
Κι εκείνος το λαχταρά, αυτό το ταξίδι. Όσο και λέμε ότι είμαστε πολίτες ενός άλλου κόσμου, έρχεται αυτός ο αέρας που αναπνέουμε και μας υπενθυμίζει ποια είναι η χώρα της καταγωγής μας και μας γεμίζει νοσταλγία, ώστε να θέλουμε να ξαναδούμε τον τόπο και τους ανθρώπους με τους οποίους μεγαλώσαμε και μοιραστήκαμε πράγματα.
Και για να βγάλουμε από πάνω μας τις ενοχές, λέμε συνήθως «πού ξέρεις πόσο θα ζήσω ακόμα κι αν θα τα καταφέρω να γυρίσω ξανά στον τόπο που γεννήθηκα…»
Φυσικά κι έχει βάση αυτό, αφού, καθώς μεγαλώνουμε συνειδητοποιούμε πως κάθε μέρα που περνάει δεν θα ξαναέρθει πια και ότι ο άνθρωπος, έτσι όπως κατάντησε μετά την αμαρτία, έχει μπροστά του μόνο μια σύντομη ζωή, όλο προβλήματα. Ας είναι. Τέτοιες σκέψεις τις κάνουμε καθημερινά όσοι έχουμε κατανοήσει πού βρισκόμαστε στο ρεύμα του χρόνου.
Να, λοιπόν, που, λίγο πριν έρθει κοντά μας ο Γιώργος, κάνουμε κάποιες σκέψεις για να τις μοιραστούμε μαζί σας. Και οι τακτικοί αναγνώστες μας, ξέρουν ότι δεν είναι ούτε η πρώτη, ούτε η τελευταία φορά.
Το ξέρουμε, παρά την ανυπομονησία μας, η μέρα θα περάσει γρήγορα. Το χρειαζόμαστε, επειδή αυτό ο Αύγουστος, ακόμα και τώρα στην εκπνοή του, συνεχίζει να έχει μέρες πολύ ζεστές, τέτοιες που καμιά φορά είναι ανυπόφορες…
Μας αρέσει να ταξιδεύουμε, έστω και με τη φαντασία μας, καθώς της βάζουν φωτιά οι φίλοι μας με το υλικό που μας στέλνουν και μας τροφοδοτούν, συνεχώς.
Πραγματικά, χαιρόμαστε που συνειδητοποιούμε ότι έχουμε επιλέξει τον δικό μας ξεχωριστό δρόμο και αγωνιζόμαστε να τον ακολουθούμε με αξιοπρέπεια. Όλα μπορείς να τα δεις πια, με ένα άλλο μάτι, λίγο πιο αισιόδοξα.
Και χαιρόμαστε για την παρέα που έχουμε κάνει μαζί σας, ώστε να είμαστε σε θέση να μοιραζόμαστε πράγματα που μας απασχολούν, θετικά, όπως η άφιξη σήμερα και η φιλοξενία του Γιώργου.
Είμαστε βέβαιοι, ότι θα περάσουμε καλά! Το νιώσαμε στο Αβινιόν, στο δικό τους σπίτι και το αισθανόμαστε κάθε φορά που μιλάμε με τον Γιώργο και τον βλέπουμε να κάνει εκείνα τα αστεία του, τα καλαμπούρια του, που τον έκαναν πάντα επιθυμητό στις παρέες. Σε λίγο, περισσότερα…
Σχόλια (0)