Η Κέρκυρα που δεν θα ξεχάσουμε ποτέ… Τη ζήσαμε πολύ όμορφα και μας σημάδεψε…
Όπως είναι φυσικό δεν πρόκειται να… ξεμπερδέψουμε έτσι εύκολα με την Κέρκυρα… Περάσαμε τόσο όμορφα στις έξι μέρες που ζήσαμε εκεί, κάνοντας το ταξίδι μας στην πρώτη επέτειο του γάμου μας, ώστε οι αναμνήσεις μας θα κρατήσουν ακόμα για καιρό… Είναι και οι φωτογραφίες που μας θυμίζουν τόσα πράγματα, τρεις εβδομάδες μετά…
Μ’ αυτό το μικρό, αλλά πολύ οικονομικό από πλευρά καυσίμων, αυτοκίνητο SUZUKI, οργώσαμε απ’ άκρο σ’ άκρο ολόκληρο το νησί της Κέρκυρας… Εδώ, έχουμε παρκάρει κάτω από τις ολάνθιστες πασχαλιές σ’ ένα χώρο λίγο έξω από την πόλη, για να ξεκουραστούμε λιγάκι το μεσημέρι, καθώς το απόγευμα θα φεύγαμε αεροπορικώς για την Αθήνα. Υπέροχες ανθισμένες πασχαλιές…
Ένα βράδυ, Παρασκευή ήταν, θυμάμαι, το περάσαμε σ’ ένα μουσικό μαγαζί της μεγάλης πλατείας των Λίστον… Το θέλαμε και το ψάξαμε για να το βρούμε… Μας το σύστησαν από πολλές μεριές. Και από τη ρεσεψιόν του ξενοδοχείου μας. Λέγεται «Μεθυστάνες». Άμα βρεθείτε στην πόλη της Κέρκυρας μην το αγνοήσετε. Πραγματικά άξιζε τον κόπο . Δεν είχε τις κερκυραϊκές κιθάρες που περιμέναμε, αλλά ήταν καλοί οι μουσικοί και ο τραγουδιστής.
Σίγουρα δεν είναι κάτι που παρέπεμπε σε… μπουζούκια... Ένα αρμόνιο υπήρχε το οποίο και έπαιζε όλα τα όργανα σε χαμηλούς τόνους, χωρίς εκείνους τους φοβερούς ενισχυτές… Κι ένας εξαίρετος τραγουδιστής – ερμηνευτής. Τους βλέπουμε και τους δυο εδώ… Μην περιμένετε να σας πούμε ονόματα. Δεν επιδιώξαμε να μάθουμε… Όμως το μαγαζί ήταν γεμάτο, κυρίως από γυναικόκοσμο που σηκώθηκε και χόρεψε κιόλας…
Ναι, ήταν ωραίοι, όπως και οι άνθρωποι που είχαν το μαγαζί. Νέοι άνθρωποι, ωραία φαγητά και καλές τιμές. Μας άρεσε όλο το περιβάλλον τόσο που παρασυρθήκαμε και καθίσαμε ως τη μία τα ξημερώματα, ξεφεύγοντας αισθητά από τη συνήθεια μου να βρίσκομαι στις 11 στο κρεβάτι μου. Αλλά, βρε αδελφέ, διακοπές ήμασταν, θα μπορούσαμε να παρακάμψουμε συνήθειες άλλων ημερών. Έτσι δεν είναι;
Μια άλλη μέρα καθώς περπατούσαμε στην αγορά της παλιάς πόλης της Κέρκυρας «πέσαμε» πάνω σε ένα μαγαζί που γιόρταζε κάποια χρόνια παρουσίας στην τοπική αγορά… Ο πεζόδρομος ήταν μικρός και δε γινόταν να το αποφύγουμε. Έπρεπε να περάσουμε από εκεί… Η Σούλα βρήκε την ευκαιρία να φωτογραφηθεί ανάμεσα στον Μίκυ και την Μίνυ… Γελάσαμε αρκετά με το απρόσμενο γεγονός…
Βρήκαμε ακόμα ένα μαγαζί που είχε θαλασσινά πράγματα. Η Σούλα ξετρελάθηκε… Το περιεργάστηκε αρκετή ώρα. Ύστερα συζητήσαμε με τον ιδιοκτήτη και του ζητήσαμε την άδεια να πάρουμε μια αναμνηστική φωτογραφία από τον χώρο. Δεν είχε καμιά αντίρρηση κι έτσι επωφεληθήκαμε και προχωρήσαμε… Ναι, ήταν πραγματικά εντυπωσιακά τα εκθέματα του από τη θάλασσα. Τα βλέπετε άλλωστε…
Στο δρόμο μας είδαμε ένα ακόμα ξεχωριστό σουβλατζίδικό, διαφορετικό από όσα έχουμε συνηθίσει ώς τώρα. Μας τράβηξε ο τίτλος του. Δείτε τον λίγο…. Τους νεαρούς πάντως αυτό το χιούμορ τους έπεισε και κάθισαν να απολαύσουν το σουβλάκι τους. Από το 1948, παρακαλώ! Μεγάλη ιστορία… Οι Κερκυραίοι έχουν χιούμορ. Το διαπιστώσαμε τις μέρες που μείναμε εκεί καθώς μας δόθηκε πολλές φορές η ευκαιρία…
Και φυσικά οι αναμνήσεις μας από την Κέρκυρα δεν τελειώνουν εδώ… Ακόμα δεν σας δείξαμε τη βόλτα μας στα υπέροχα καντούνια της παλιάς πόλης… Να είστε βέβαιοι ότι θα το κάνουμε στην πρώτη ευκαιρία… Ίσως χρειαστεί να επανέλθουμε αρκετές φορές. Όταν έχει κανείς όμορφα πράγματα μέσα του, είναι φυσικό να επιθυμεί να το μοιραστεί με τους φίλους του… Έτσι δεν είναι;
Σχόλια (0)