Το εξώφυλλο του βιβλίου «Αντιρρησίες Συνείδησης» του Κώστα Τσαρούχα, 14^η έκδοση, από τα «Ελληνικά Γράμματα» που διάβασα προσεκτικά για δεύτερη φορά… Είναι κιτρινισμένο από το χρόνο, αντίτυπο του 1996.


Η πρώτη φορά που το διάβασα, ήταν πριν ένα περίπου χρόνο, όταν μου το έδωσε ο φίλος μου ο Θοδωρής… Όμως κι αυτή τη φορά ήταν μοναδικό, καθώς είδα ξανά, τι πέρασαν αδελφοί για να μείνουν στην ακεραιότητα.


Ένα απόσπασμα του βιβλίου όπου περιγράφονται οι άθλιες συνθήκες κάτω από τις οποίες ζούσαν στις φυλακές οι αντιρρησίες συνείδησης. Τι ζητούσαν; Ένα στοιχειώδη σεβασμό των δικαιωμάτων τους, ως ανθρώπων.

Το βιβλίο είναι ένας καλός σύντροφος… Μ’ αρέσει να βυθίζομαι στις σελίδες του και να χάνομαι μέσα στον κόσμο που παρουσιάζει ο συγγραφέας. Πιο πολύ βέβαια αυτό συμβαίνει στα λογοτεχνικά βιβλία… Στο βιβλίο του συναδέλφου μου, Κώστα Τσαρούχα, που πρόσφατα ξαναδιάβασα, «Αντιρρησίες Συνείδησης», δεν είναι ακριβώς έτσι τα πράγματα.

Είναι μια γροθιά στα καλοβολεμένα στομάχια μας, μια υπόμνηση πως τίποτα δεν χαρίστηκε, αλλά οι Μάρτυρες του Ιεχωβά πέρασαν πολλά, στην πορεία του χρόνου, ιδιαίτερα στη χώρα μας, όπου υπήρχε ένα αναχρονιστικό καθεστώς νομοθεσίας σε σχέση με την άρνηση στράτευσης για λόγους συνείδησης.

Το να κρατήσει κανείς την ακεραιότητα του σήμαινε μια διαρκή και άδικη ταλαιπωρία χρόνων… Ο Κώστας Τσαρούχας είναι, όπως ήδη ανέφερα, δημοσιογράφος με πλούσιο συγγραφικό έργο πάνω σε έρευνες και ρεπορτάζ που έκανε στη διάρκεια της θητείας του στην ενεργό δημοσιογραφική δράση και κατά καιρούς δημοσίευε στις εφημερίδες που εργαζόταν. Ναι, τα έκανα τότε, αυτά οι εφημερίδες... Και τα στοιχεία που παραθέτει είναι φοβερά ντοκουμέντα που βοήθησαν ουσιαστικά στο να αλλάξει το καθεστώς και να ισχύει σήμερα η εναλλακτική θητεία σε κοινωνικούς τομείς, διπλάσια βέβαια σε χρόνο από τη θητεία των κληρωτών στρατεύσιμων.

Κάποιοι από αυτούς που αναφέρονται με ονοματεπώνυμα, έχασαν τη ζωή τους. Άλλοι όμως ζουν ακόμα, ανάμεσα μας, κουβαλώντας τις βλάβες που υπέστησαν από την πολύχρονη φυλάκιση τους και τις συνεχείς ταλαιπωρίες τους. Είναι όμως όρθιοι και αποτελούν φωτεινά παραδείγματα για όσους είναι τώρα στην αλήθεια και νομίζουν ότι τα πράγματα ήταν πάντα έτσι…

Γι’ αυτό αξίζει να βρούμε όσους περισσότερους αδελφούς μπορούμε και να μιλήσουμε μαζί τους. Θα είναι φοβερό να διαβάζουμε τις σκληρές εμπειρίες τους και να παίρνουμε θάρρος για να προχωρούμε με το κεφάλι ψηλά.

Το βιβλίο του Κώστα Τσαρούχα «Αντιρρησίες Συνείδησης» περιέχει ρεαλιστικές, αυθεντικές, περιγραφές… Δεν στρογγυλεύει τα πράγματα. Λέει την αλήθεια μέσα από διηγήσεις ανθρώπων, φωτογραφίες εποχής υπαρκτών προσώπων ή μέσα από δημόσια έγγραφα και κείμενα που δεν επιδέχονται αμφισβήτησης.

Περιγράφει εξήντα σκληρά χρόνια στην Ελλάδα. Καταχωρεί ευσυνείδητα τιςαντιδράσεις από διεθνείς οργανισμούς, τον ΟΗΕ, διεθνή συμβούλια και οργανώσεις… Και παρατηρεί κανείς μια απίστευτη άρνηση της Ελλάδας που αρκείται να βαυκαλίζεται ότι είναι η κοιτίδα της Δημοκρατίας, να προσαρμοστεί στη διεθνή νομολογία και να σεβαστεί το ανθρώπινο δικαίωμα που αφορά στην άρνηση στράτευσης για θρησκευτικούς λόγους…

Σε κάποια σημεία του, ίσως είναι κουραστικό καθώς προσπαθεί να δώσει ως ντοκουμέντα, αυθεντικά νομικά κείμενα ή εκθέσεις ευρωβουλευτών ή συζητήσεις και τοποθετήσεις μέσα στο ελληνικό κοινοβούλιο… Ωστόσο, καθώς ο αναγνώστης μένει με το στόμα ανοιχτό από τη συνεχιζόμενη αδικία σε βάρος μιας χούφτας ανθρώπων, που για τις θρησκευτικές τους πεποιθήσεις, αντιλήψεις και θέσεις, θεωρούνται εχθροί του έθνους και να διώκονται σκληρά ανελέητα γι’ αυτό.

Κάπου εκεί πεισμώνεις και φτάνεις ως το τέλος… Και το τέλος είναι καλό… Αυτό το άτεγκτο και ανάλγητο σκληροτράχηλο κράτος αναγκάστηκε, κάτω από τη διεθνή κατακραυγή να αλλάξει τη νομολογία του πάνω στο επίμαχο θέμα.

Σήμερα οι νέοι αδελφοί δεν ταλαιπωρούνται έτσι… Υπηρετούν εναλλακτική θητεία εργαζόμενοι στο χρόνο μιας διπλάσιας υπηρεσίας, αλλά σε κοινωνικές θέσεις ευθύνης, χωρίς να είναι ντυμένοι με στρατιωτική στολή…

Έτσι κι αλλιώς ο ίδιος ο στρατός έχει βάλει πολύ νερό στο κρασί του… Τα παιδιά που υπηρετούν τη θητεία τους δεν πάνε πια στην άλλη άκρη της Ελλάδος από τον τόπο καταγωγής και διαμονής τους. Το ίδιο και νέοι αδελφοί που κάνουν την κοινωνική θητεία τους. Κι αυτό για λόγους οικονομίας…

Αν δεν έχετε διαβάσει το βιβλίο, αξίζει να το βρείτε και να του ρίξετε μια ματιά. Κερδισμένοι θα βγείτε… Και θα εκτιμήσετε ακόμα περισσότερο όλα όσα έχουμε εμείς σήμερα και κυρίως την ελευθερία να λατρεύουμε χωρίς περισπασμούς τον Θεό της αλήθειας.

• Δείτε ΕΔΩ την εκδίκαση της υπόθεσης Κοκκινάκη στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και τη δικαίωση στο Σρασβούργο...