Οι παλιοί θυμούνται το κελάρι ή την αποθήκη με τα τρόφιμα και τις προμήθειες. Εμείς, σήμερα;
Στις εποχές που ζούμε ίσως αξίζει να ξαναθυμηθούμε μερικά πράγματα ποου αφορούν στην αποθήκευση τροφίμων. Το καλοκαίρι ήταν μια καλή εποχή. Γέμιζε το σπίτι μας με κηπευτικά και με πράγματα από το μποστάνι μας. Αλλά έπρεπε να αποθηκεύσουμε πράγματα και για το χειμώνα. Φυσικά οι συνθήκες δεν επέτρεπαν και πολλά πράγματα γι’ αυτό οι άνθρωποι έψαχναν να βρουν λύσεις…
Στο χωριό θυμάμαι τη μάνα μου να φτιάχνει ξυνόχοντρο για το χειμώνα, να τον ξεραίνει και να τον κρατά σε πάνινα σακιά για το χειμώνα. Μια σούπα μέσα στο κρύο σκαρώνονταν στο λεπτό και ήταν ένα πλήρες γεύμα. Τι είχε μέσα; Ξυνισμένο γάλα από την κατσίκαμμας και χοντρό αλεσμένο στο μύλο, δικό μας σιτάρι. Το ίδιο έκανε και με τα σύκα. Ήταν ο καλύτερος μεζές για μια ρακή τον καιρό που μαζεύαμε τις ελιές.
Ύστερα τα φούρνιζε για να διατηρηθούν περισσότερο χωρίς να μπορούν να πιάσουν σκουλίκια. Φυσικά υπήρχε πάντα χώρος για τα κρεμμύδια και τα σκόρδα. Εννοείται παραγωγής μας. Στο παντοπολείο του Παναγή, τότε που ήμουν παιδί πηγαίναμε μόνο για ζάχαρη, καφέ και καμιά σαρδέλα από του Μανώλη του τηλεφωνητή που είχε τις καλύτερες. Οι νοικοκυρές φρόντιζαν επίσης να έχουν μεγάλα αποθέματα σάλτσας ντομάτας ή συμπυκνωμένο χυμό μπελτέ.
Το γλυκό σταφύλι που έφτιανε η μάνα μου μοσχομύριζε τον τόπο από την αμπαρόριζα. Κι εγώ φρόντιζα να βρω που το έκρυβε, γιατί το είχε για τους ξένους, «να έχει να τους κεράσει κάτι» και συχνά δεν άφηνα τίποτα. Κι άλλα γλυκά έκανε, αλλά εμένα το σταφύλι μου έχει μείνει. Και λαχανικά όμως προσπαθούσαν να κρατήσουν ως τουρσί για να υπάρχουν το χειμώνα και να συνοδέψουν τα όσπρια που ήταν κάθε μέρα στο τραπέζι μας. Κουκιά, φακές, μπίζα, ρεβύθια και όλα παραγωγής μας. Ο πατέρας μου τα φρόντιζε.
Εκεί που έγινε πάρτι στο χωριό ήταν τη δεκαετία του 70 όταν στα «οικοκυρικά» έμαθα να φτιάνουν κονσέρβες με λαχανικά κι έτσι αγκινάρες πια είχαμε όλο το χρόνο και μπάμιες και ένα σωρό άλλα πράγματα, χωρίς συντηρητικά, φτιαγμένα με αγνά υλικά από το χωράφι μας. Τα περισσότερα τα ετοίμαζαν από το την άνοιξη, το φθινόπωρο ή τέλη καλοκαιριού. Γι’ αυτό έφαγα τη φλασιά γι’ αυτή την ανάρτηση. Μου δόθηκε η αφορμή να θυμηθώ πράγματα.
Και τι κάνουν οι άνθρωποι σήμερα; Το ζήτημα είναι τι μπορούν; Ακόμα και στα χωριά ελάχιστά πράγματα. Μόνο κάποιοι νοικοκύρηδες χρησιμοποιούν τους καταψύκτες για να αποθηκεύσουν κρέας και λαχανικά δικά τους. Που ξέρουν ότι είναι καθαρά από όλες τις απόψεις. Αλλά και μ’ αυτό δυσκολευόμαστε όσοι μένουμε σε διαμερίσματα στις πόλεις. Λείπουν οι χώροι. Και λείπουν τα καθαρά τρόφιμα που ξέραμε. Ότι προμηθευτεί τώρα από τη λαϊκή. Κι αυτά δεν ξέρεις πόσο καλά είναι. Οι φωτογραφίες είναι από το διαδίκτυο...
Σχόλια (0)