Ένα βιβλίο αναμνήσεων για το χωριό που γεννηθήκαμε, το Θραψανό. Απλό, αγνό, όμορφο…
Το είδα πριν λίγες μέρες που κατέβηκα στο χωριό… Πρόκειται για ένα μικρό βιβλιαράκι, μόλις 55 σελίδων, γραμμένο από τη συγχωριανή μου, Δέσποινα Χανιωτάκη – Δουκουμετζάκη, στο οποίο καταγράφει τις αναμνήσεις της από τα παιδικά της χρόνια. Γραμμένο με σύμβουλο, πιο πολύ την καρδιά και το συναίσθημα…
Η συγγραφέας δεν το κυκλοφορεί το βιβλίο της στην αγορά και στα βιβλιοπωλεία... Το χαρίζει σε φίλους της. Όπως το αντίγραφο που εγώ έχω στα χέρια μου, είναι αφιερωμένο στην οικογένεια της αδελφής μου, Στασούλας. Το διάβασα χωρίς διακοπή ώς το τέλος. Μου ήταν πολύ οικείο και η γλώσσα κατανοητή…
Η Δέποινα κρίνει σκόπιμο στις πρώτες σελίδες του βιβλίου της να δώσει μερικά στοιχεία για τη σύσταση του πληθυσμού του χωριού μας, Θραψανού. Η γλώσσα που χρησιμοποιεί είναι αυτή που μιλάνε ακόμα και σήμερα οι κάτοικοι του, ιδιαίτερα οι μεγαλύτεροι ηλικιακά…
Μια από τις όμορφες παλιές συνήθειες, όταν οι ερωτευμένοι νέοι ήθελαν να κάνουν αισθητή την παρουσία τους στις αγαπημένες τους, ήταν η καντάδα… Και τότε χρησιμοποιούσαν τραγούδια με κρητικές μαντινάδες. Διαβάστε πόσο όμορφα και απλά καταγράφει τις στιγμές, η Δέσποινα…
Για τη λίμνη της Λιβάδας (τη λένε και Λιβάδες οι ντόπιοι…) έγραψα πριν λίγες μέρες στο Site αυτό. Και δημοσίευσα και φωτογραφίες της όπως είναι σήμερα. Εδώ, θα δείτε πως ήταν τα πρώτα χρόνια της δημιουργίας της και πώς τη χρησιμοποιούσαν οι νοικοκυρές για τη μπουγάδα τους…
Ούτε τα καφενεία, της διαφεύγουν… Η Δέσποινα έχει την υπομονή να τα καταγράψει… Δεν το πιστεύω… Τα 24 έφταναν, κάποτε… Σήμερα έχουν περιοριστεί στα τρία και δύο καφετέριες. Τότε όμως γινότανε και γλέντια σ’ αυτά. Δεν ήταν απλά μια ανδρική υπόθεση…
Με τίποτα δεν θα μπορούσε να λείπει και η αναφορά στη βεντέμα και στους αγγειοπλάστες του χωριού μας. Αναφέρει στη δεξιά σελίδα και έντεκα καταξιωμένους μαστόρους. Δεύτερος στη σειρά είναι ο πατέρας μου, Λευτέρης Θεοδωράκης. Άφησε πίσω του συνεχιστές, τον αδελφό μου Κωστή και τον ανιψιό μου, Μανώλη.
Θα κλείσω αυτή τη μικρή αναφορά στο βιβλίο της Δέσποινα Χανιωτάκη – Δουκουμετζάκη με τίτλο «Θραψανός», με μερικούς στίχους ή μαντινάδες συναισθηματικά φορτισμένες… Κάνει επίσης αναφορά σε πολλές περιοχές και τοποθεσίες του χωριού μας, γνωστές σε όσους γεννήθηκαν εκεί.
Σχόλια (0)