Αύριο βάζουμε μπροστά και το τ. 175, της εφημερίδας "ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος"

ilektrikos.174

Αυτό είναι το φύλλο του ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ τ. 174, το νέο φύλλο που κυκλοφορεί τώρα. Μπορείτε να το δείτε όπως είναι τυπωμένο ΕΔΩ. Και τώρα ετοιμ΄ζουμε το επόμενο. Σταθερός, όπως πάντα στην παρουσία του! Σταθεροί οι άνθρωποι που έχουν την ευθύνη έκδοσης τους από το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, η Διοίκηση του.

anagrafi.040324

Εδώ, σ' αυτό το τυπογραφείο, την ΑΝΑΓΡΑΦΗ, στο Περιστέρι, γίνεται η τεχνική επεξεργασία του "ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ Σιδηρόδρομου". Η Ανδρομάχη ή Μάχη είναι η κοέλ ου συνεργαζόμαστε. Την ευχαριστούμε για την άψογη συνεργασία, όπως και τους ανθρώπους του τυπογραφείου, Σάκη και Δημήτρη.

ilektrikos.171Η έκδοση μιας εφημερίδας είναι ένας κύκλος. Μόλις ολοκληρωθεί ένα τεύχος και αφού περάσει λίγος καιρός και το χαρούν οι ανθρωποι του, αρχίζουμε να ετοιμάζουμε το επόμενο. Έτσι λοιπόν  αύριο Πέμπτη 3 Οκτωβρίου θα κατέβω στον Πειραιά και παρέλαβα το υλικό για το νέο τεύχος 175. Αρχίζει και χειμωνιάζει σιγά -σιγά, αλλά και τι μ' αυτό; Όλα θα γίνουν όπως  ακριβώς πρέπει, έτσι ώστε το αποτέλεσμα να μας γεμίζει και να μας ενθουσιάζει. 

Χαίρομαι κάθε φορά που συμβαινει να  ολοκληρώνουμε αυτή τη διαδικασία, επειδή είναι απόλυτα σταθεροί και κάνουμε πραγματική δουλειά, όταν βρισκόμαστε από κοντά... Όλα τριγύρω αλλάζουμε κι όλα τα ίδια μένουν, λέει ένας ποιητής. Ο χρόνος φεύγει σαν αέρας. Είναι μια όμορφη διαδικασία που γίνεται, κάθε δίμηνο. Διότι κάθε πράγμα που αξίζει, έχει τη δουλειά του. Τίποτα και πουθενά, κάτι δε γίνεται "μαγικά" κι από μόνο του.

Το συναίσθημα; Χαρά για κάτι όμορφο που δημιουργούμε τακτικά με συνέπεια και συνέχεια. Μια όμορφη διαδικασία που επαναλαμβάνεται σταθερά, χρόνια τώρα. Και δεν ξέρω το γιατί (ή μάλλον ξέρω...) αλλά μ' αρέσει πολύ όλη αυτή η διαδικασία. Κι αυτό, το κάνουν οι άνθρωποι του να φαίνεται έτσι. Ιδιαίτερα ο πρόεδρος Θύμιος Ρουσιάς! Νιώθω την αγάπη τους, τη ζεστασιά, την καλή συνεργασία τους που αποτυπώνεται και στην ποιότητα της δουλειάς μας.

Και κάπως έτσι η ιστορία μας με το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, σύνεχίζεται. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που θεωρώ μεγάλο προνόμιο μου να συνεχίζω μαζί τους αυτό που ξεκίνησε εδώ και 30 χρόνια, από τη γέννηση της εφημερίδας με τους συνταξιούχους του ΗΣΑΠ. Ανθρώπους ξεχωριστούς, με ήθος και συνείδηση που σπάνια βρίσκεις στον κόσμο, στο συνάφι εκείνων που ασχολούνται με τα κοινά. 

Αν και έχω αλλάξει δύο ανθρώπους, στις θέσεις ευθύνης του προέδρου στο Σωματείο, τον Μανώλη Φωτόπουλο στο ξεκίνημα και για 15 χρόνια και τον Θύμιο Ρουσιά τα τελευταία 12 χρόνια, ποτέ δεν είχα πρόβλημα από κανέναν τους. Τον Θύμιο τον ήξερα και συνεργάστηκα μαζί του, άλλα δέκα χρόνια πριν, καθώς ήταν ο Γραμματέας του Σωματείου, επί εποχής Φωτόπουλου.

Εξαιρετικοί άνθρωποι! Είναι από αυτούς που λύνουν, αντί να δημιουργούν προβλήματα, που χαίρονται μ' αυτό που κάνουν και δεν μιζεριάζουν από λάθη που μπορεί να συμβούν. Και επιπλέον, εκτιμούν πολύ τη δουλειά που τους προσφέρω, όλα αυτά τα χρόνια.

Κι όταν λέω «φτιάχνω» την εφημερίδα που βλέπετε, εννοώ ότι τη σχεδιάζω και την υλοποιώ ως έκδοση. Δίνω δηλαδή μορφή στα άψυχα κείμενα. Στην έκδοση που μπορείτε να δείτε πατώντας ΕΔΩ, και που είναι η τελευταία, όπως θα διαπιστώσετε.

Είναι ένα έντυπο «συνδικαλιστικό», με την έννοια ότι προβάλλει τη δράση του Σωματείου, αλλά και δημιουργεί εκείνες τις προϋποθέσεις που είναι απαραίτητες για να διατηρείται (το Σωματείο και οι άνθρωποι του) ενωμένο και αγαπημένο στα μάτια των 2.000- 2.500 περίπου μελών του, συνταξιούχων του ΗΣΑΠ σε όλη την Ελλάδα, όπου κι αν μένουν.

Βέβαια, όπως σε όλους, η πανδημία του Covid-19, δημιούργησε κι εδώ τα προβλήματα της. Εκείνον τον καιρό, θυμάμαι, οι άνθρωποι του Σωματείου, παίρνοντας όλα τα μέτρα ασφαλείας, πήγαιναν τρεις φορές την εβδομάδα στον Πειραιά, στα γραφεία τους και σαν τα μυρμήγκια, ιδιαίτερα ο Θύμιος, ακόμα και από το σπίτι του, μάζευε την ύλη του 16σέλιδου ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ σε σχήμα ταμπλόιντ.

Μ’ αυτόν τον τρόπο και με καλό προγραμματισμό, κατάφεραν να μην χάσουν εκδόσεις, παρά μόνο μία! Άθλος, αν σκεφτεί κανείς, από τι περάσαμε… Και τι περνάμε! Αφού ο φόβος για τον Covid-19 δεν έχει φύγει, εντελώς.

Διατηρούν επίσης ένα εξαιρετικό διαδικτυακό τόπο για την άμεση ενημέρωση των μελών τους. Τις άμεσες ανακοινώσεις τις «ανεβάζει» η Ελευθερία, που έχει και τη γραμματειακή υποστήριξη του Σωματείου. Και τη γενική επιμέλεια έχω εγώ. Δείτε το ΕΔΩ, παρακαλώ.

Γενικά, είμαι πολύ χαρούμενος που συνεργάζομαι μαζί τους. Ακούν τις παρατηρήσεις μου, προσεκτικά και τις περισσότερες φορές τις εφαρμόζουν. Κάνουν τη δουλειά μου δημιουργική και ευχάριστη και τους ευχαριστώ γι’ αυτό. Και καθώς κι εγώ είμαι πια ο ίδιος συνταξιούχος, τους καταλαβαίνω όλο και περισσότερο. Το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, αποτελεί ένα πρότυπο δημιουργικότητας.

Κάποιοι λένε ότι τα Σωματεία Συνταξιούχων, είναι για απομάχους της δουλειάς. Που ζουν στο περιθώριο και ζουν με τις μνήμες τους από τα παλιά. Μπορεί να είναι και αυτό, αλλά πιστέψτε με, πολλοί νέοι θα ήθελαν να τους μιμηθούν στη δουλειά που προσφέρουν, εθελοντικά, για το κοινό καλό!

The News

Ένα βιβλίο που δεν πρέπει να λείπει από τη βιβλιοθήκη σας: «Για λόγους Συνειδήσεως»

gia.logus.sin1.171014
Το εξώφυλλο του βιβλίου του Θανάση Ρέππα «Για λόγους Συνειδήσεως». Μια έκδοση του 1979 προωθημένο για την εποχή του, που θα παραμείνει διαχρονικό στο πέρασμα των χρόνων…

gia.logus.sin2.171014
Η δίκη που έφερε τον Μηνά, τον ήρωα του βιβλίου, πιο κοντά στην αλήθεια… Κάπως έτσι ελκύει ο Θεός κοντά του, τους ανθρώπους. Ένα απλό γεγονός στα μάτια μας, που μπορεί να φαίνεται τυχαίο, είναι αρκετά…

gia.logus.sin3.171014
Η πρώτη του εμπειρία στο στρατόπεδο καθώς παρουσιάζεται και η συνάντηση του με τον Διοικητή στον οποίο εξηγεί τους λόγους άρνησης στράτευσης… Συγκλονιστική εμπειρία…

gia.logus.sin4.171014
Τα βασανιστήρια αρχίζουν… Αφού δεν μπόρεσαν με το καλό, επιχείρησαν με τη βία να τον κάνουν να αλλάξει την απόφασή του και να ντυθεί στρατιώτης, χωρίς κανέναν αποτέλεσμα. Ο Μηνάς ήταν αποφασισμένος…

gia.logus.sin5.171014
Η συνάντηση του με τον Βασίλη στο κελί του κρατητηρίου και ο θάνατός τους που αργότερα παρουσίασαν ως αυτοκτονία… Ο Βασίλης ήταν μια ξεχωριστή περίπτωση για την οποία θα γράψουμε κι αργότερα…

gia.logus.sin6.171014
Ο Επίτροπος του στρατοδικείου, προτείνει για τον Μηνά, την εσχάτη των ποινών, τον θάνατο χωρίς κανένα ελαφρυντικό. Το δικαστήριο «παγώνει». Θάνατος για λόγους συνειδήσεως; Αν είναι δυνατόν…

gia.logus.sin7.171014
Το κλείσιμο του βιβλίου που αξίζει να διαβάσετε κι ας είναι πολυτονικό… Ο Μηνάς έχει δώσει μαρτυρία στον δεσμοφύλακα του και χωρίζουν… Το βιβλίο δεν έχει χάπι εντ. Το αντίθετο, αφήνει ξακάθαρα να εννοηθεί ότι η ίδια ιστορία συνεχίζεται και με άλλα παιδιά…

Ο Θανάσης Ρέππας, δικηγόρος στο επάγγελμα έγραψε πριν από χρόνια αυτό το βιβλίο, «Για λόγους Συνειδήσεως» με σκοπό και στόχο να κάνει γνωστά τα ζητήματα που αντιμετώπιζαν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά καθώς αρνούνταν τη στράτευση ακριβώς λόγω της συνείδησης τους.

Μοιάζει με μυθιστόρημα, αλλά δεν είναι. Λέει μεγάλες αλήθειες που αφορούν ένα νέο παλικάρι, τον Μηνά, που δεν γεννήθηκε στην αλήθεια, αλλά γνώρισε τον Θεό και υπερασπίστηκε με πάθος την πίστη του, γεγονός που αποτελεί παράδειγμα για όλους εμάς που καθημερινά αντιμετωπίζουμε δοκιμασίες προκειμένου να διακρατήσουμε την ακεραιότητα μας.

Είναι σαν να κρατάει ένα προσωπικό ημερολόγιο και να καταγράφει καθημερινά τις εμπειρίες του… Κι αυτά τα φλας μπακ που κάνει βοηθούν πολύ τον αναγνώστη να αντιληφθεί την αφετηρία του ήρωα του και τον δρόμο που βάδισε με το κεφάλι ψηλά, προκειμένου να αντιμετωπίσει τη θανατική καταδίκη και όλα όσα σκληρά συνέβησαν, ώστε να βγει νικητής από τη μάχη που έδωσε με αξιοπρέπεια, απέναντι σε ένα στρατιωτικό μηχανισμό που τις περισσότερες φορές, αν όχι όλες, έδειχνε να είναι κολλημένο στο παρελθόν, εκθέτοντας διεθνώς τη χώρα μας, καθώς αρνούνταν πεισματικά να προσαρμοστεί με τις διεθνείς επιταγές.

Ο Θανάσης Ρέππας υπήρξε έως σήμερα που είναι στη σύνταξη του και βιώνει αρκετά προβλήματα υγείας, αξιοπρεπής και αξιόλογος δικηγόρος… Δεν είχα την τύχη να τον γνωρίσω από κοντά, (βρήκα τα στοιχεία του και θα το κάνω…) αλλά γνώρισα ανθρώπους που μίλησαν μαζί του και είναι σε θέση να με διαβεβαιώσουν ότι υπερασπίστηκε πολλά παιδιά στα διάφορα στρατοδικεία…

Σ’ αυτό το βιβλίο του, εξάλλου δίνει βήμα και στον εαυτό του καθώς μετά τον πρόεδρο και τον επίτροπο που προτείνει την θανατική καταδίκη του κατηγορούμενου «για λόγους συνειδήσεως» τον υπερασπίζεται με ένα εντελώς ξεχωριστό τρόπο, δυναμικό και γνήσια χριστιανικό. Είναι καταπέλτης απέναντι στην καταφανή αδικία που είχε να αντιμετωπίσει…

Το βιβλίο του αυτό, όπως και ο ίδιος σε όλη τη ζωή, δίνει μαρτυρία ώστε να γίνει γνωστό ένα πολύ σοβαρό θέμα που αφορά τη ασυδοσία του ελληνικού κράτους απέναντι στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια, με αποτέλεσμα να συμβάλει στο να γίνει γνωστό το θέμα στο εξωτερικό και να ξεσηκωθεί η διεθνής κοινότητα… Κάπως έτσι αναγκάστηκαν να κάνουν πίσω και να προσαρμοστούν σήμερα στη διεθνή νομολογία σχετικά με τους αντιρρησίες συνείδησης. Σε εμένα, ωστόσο, έγινε αφορμή να ψάξω περισσότερο το θέμα κι έτσι να βρω κι άλλα πράγματα για τους αντιρρησίες συνείδησης.

Θα τα βάλω εδώ εν καιρώ… Διότι αξίζει να υπάρχουν κάπου μαζεμένα… Κάνει καλό σε όσους ψάχνουν, σε όσους κάνουν έρευνα και το βιβλίο του Θανάση Ρέππα είναι όντως μια καλή ευκαιρία για κάτι τέτοιο. Αν δεν το έχετε διαβάσει, αναζητήστε το. Εξάλλου από μόνο του είναι ένα εξαιρετικό ντοκουμέντο…

  • Ανακαλύψτε περισσότερα πράγματα για τους αντιρρησίες συνείδησης στην Ελλάδα ΕΔΩ.
  • Κι ΕΔΩ δείτε περισσότερες εμπειρίες αδελφών...
  • Διαβάστε ΕΔΩ ένα ιστορικό ντοκουμέντο για τον θάνατο του Βασίλη Καραφάτσα.
  • Δείτε ΕΔΩ το έργο "Επιστρέφω σύντομα", διηγήματα του Θανάση Ρέππα.
  • "Τα μηδενικά των στεφανιών", ποιήματα. Δείτε ΕΔΩ ένα δημοσιευμα για το βιβλίο αυτό.
  • "Αρμενίζοντας δυτικά της Ελπίδας", ποιηματα 1997. Δείτε ΕΔΩ ένα δημοσίευμα.
  • "Δια ταύτα", τόμος Α' (Γνωμοδοτήσεις μια Ζωής) του Θανάση Ρέππα.
  • "Δια ταύτα" (Γνωμοδοτήσεις μιας Ζωής) Τόμος Β΄, του Θανάση Ρέππα. Μέρος Α' ΕΔΩ κι ΕΔΩ το Β΄Μέρος.
  • "Αδιάβαστα Βιβλία", έκδοση2005. Διαβάστε το ολόκληρο ΕΔΩ.
  • θεατρικά. "Τα αποκαλυπτήρια", διηγήματα, 2007, δεύτερη έκδοση.
  • "Στάσιμος Χρόνος", ποιήματα 2011. Δείτε ολόκληρο το βιβλίο ΕΔΩ.
  • "Μπορεί να λείπω στο χωριό", εκδόσεις Φανάρι, 2014
  • Συναντηθήκαμε και γνωριστήκαμε από κοντά με τον Θανάση Ρέππα. Δείτε ΕΔΩ.

Σχόλια (11)

  1. fiskilis agelos

Με αυτο το βιβλιο στην βαλιτσα πηγα στο πειθαρχειο στις 7 Απριλιου 1982 και εμεινα 50 μερες αυστηρα στο Nαυπλιο, ο συγγραφεας ηταν και ο δικηγορος μου στο στρατοδικειο. Θυσαυρος μνημης !!!!!!

  Συννημένα
 
  1. Ν. Θεοδωράκης

Ε, να αυτά είναι Άγγελε, τα όμορφα που μαθαίνουμε εμείς οι πιο ευνοημένοι, που δεν περάσαμε από τέτοιες σκληρές δοκιμασίες… Αντιλαμβάνομαι τι σημαίνει 50 μέρες αυστηρά στο πειθαρχείο, στο Ναύπλιο… Πάλι καλά που στο άφησαν να το έχεις μαζί σου...

Ε, να αυτά είναι Άγγελε, τα όμορφα που μαθαίνουμε εμείς οι πιο ευνοημένοι, που δεν περάσαμε από τέτοιες σκληρές δοκιμασίες… Αντιλαμβάνομαι τι σημαίνει 50 μέρες αυστηρά στο πειθαρχείο, στο Ναύπλιο… Πάλι καλά που στο άφησαν να το έχεις μαζί σου αυτό το βιβλίο… Και τι ευλογία να γνωρίσεις από κοντά τον συγγραφέα αργότερα ως συνήγορο υπεράσπισης σου στο στρατοδικείο…
Τα έχεις γράψει, όλα αυτά Άγγελε; Κι αν ναι, δώς μου κάποιο λιγκ να τα διαβάσω κι εγώ… Νομίζω ότι και μ’ αυτόν τον τρόπο ισχυροποιείται η σχέση μας με τον Ιεχωβά… Θα το περιμένω… Βλέπω, εξάλλου, πως είσαι πολύ δραστήριος στο διαδίκτυο και στη ζωή και χαίρομαι…

Read More
  Συννημένα
  Το σχόλιο επεξεργάστηκε στις περίπου 10 χρόνια πρίν από Νίκος Θεοδωράκης Νίκος Θεοδωράκης
  1. Γιάννης Χρυσέλης

Ο Θανάσης Ρέππας πρόσφερε πολλά στους αντιρρησίες συνείδησης, Νίκο. Ως δικηγόρος, υπερασπίστηκε εκατοντάδες αντιρρησίες στα στρατοδικεία και έκανε πολλά διαβήματα, με παραστάσεις και υπομνήματα σε Ελληνικές και Διεθνείς Οργανώσεις. Έχει δώσει...

Ο Θανάσης Ρέππας πρόσφερε πολλά στους αντιρρησίες συνείδησης, Νίκο. Ως δικηγόρος, υπερασπίστηκε εκατοντάδες αντιρρησίες στα στρατοδικεία και έκανε πολλά διαβήματα, με παραστάσεις και υπομνήματα σε Ελληνικές και Διεθνείς Οργανώσεις. Έχει δώσει πολλές διαλέξεις και έχουν δημοσιευθεί άρθρα του για τα ανθρώπινα δικαιώματα και ιδιαίτερα για το δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης. Ως λογοτέχνης, έχει επίσης ένα πλούσιο και αξιόλογο συγγραφικό έργο από πεζά, ποιητικά και θεατρικά έργα. Εσύ Νίκο, ως δημοσιογράφος, κάποια στιγμή θα τα ανακαλύψεις. Σε ευχαριστούμε που το κάνεις.

Read More
  Συννημένα
 
  1. fiskilis agelos

Αγαπητέ Νίκο όχι δεν τα έχω γράψει αυτά κάπου, αν θες κάποια στιγμή από κοντά στα διηγούμαι και τα ανεβάζεις σαν ρεπορτάζ της εποχής εκείνης, εδώ είναι ένα άρθρο από το Ξύπνα g84 8/1 σ. 16 http://www.fiskilis.gr/visiting-happy-prisoners-gr/ όπου...

Αγαπητέ Νίκο όχι δεν τα έχω γράψει αυτά κάπου, αν θες κάποια στιγμή από κοντά στα διηγούμαι και τα ανεβάζεις σαν ρεπορτάζ της εποχής εκείνης, εδώ είναι ένα άρθρο από το Ξύπνα g84 8/1 σ. 16 http://www.fiskilis.gr/visiting-happy-prisoners-gr/ όπου ήμουν εκεί όταν έγινε η επίσκεψη που περιγραφεί η εμπειρία

Read More
  Συννημένα
 
  1. Ν. Θεοδωράκης

Πολύ θα το ήθελα Άγγελε, να βρισκόμαστε και να την κάναμε από κοντά αυτή την κουβέντα… Για την ώρα θα πάω στο ΞΥΠΝΑ που με παραπέμπεις να διαβάσω την εμπειρία που καταγράφεται εκεί…
Γιάννη, πρόλαβα και τις έμαθα τις πληροφορίες που αναφέρεις για...

Πολύ θα το ήθελα Άγγελε, να βρισκόμαστε και να την κάναμε από κοντά αυτή την κουβέντα… Για την ώρα θα πάω στο ΞΥΠΝΑ που με παραπέμπεις να διαβάσω την εμπειρία που καταγράφεται εκεί…
Γιάννη, πρόλαβα και τις έμαθα τις πληροφορίες που αναφέρεις για τον Θανάση Ρέππα και θέλω οπωσδήποτε να τον γνωρίσω από κοντά τον άνθρωπο αυτόν. Έχω μάλιστα και το κινητό του τηλέφωνο… Εύχομαι να είναι καλά γιατί, λόγω ηλικίας έχει κάποια προβλήματα υγείας, ώστε να μπορέσουμε να συζητήσουμε… Από μόνος του είναι ένας κινούμενος θησαυρός…
Ευχαριστώ και τους δυο σας για την άμεση ανταπόκριση…

Read More
  Συννημένα
 
  1. Γιάννης Χρυσέλης

Από το βιβλίο του Θανάση Ρέππα "ΑΣΤΕΓΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ" (Ποίηση)

ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΣΤΟ Κ.Α.Π.Η.

-Εγώ ξέρω τη λύση!
Αλλά βλέπεις δεν είμαι μόνος!
Έχω οικογένεια.
Γυναίκα, παιδιά, εγγόνια!
Αλλιώς...
-Κι εγώ έχω τη λύση!
Αλλά δυστυχώς είμαι μόνος μου!
Δεν έχω...

Από το βιβλίο του Θανάση Ρέππα "ΑΣΤΕΓΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ" (Ποίηση)

ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΣΤΟ Κ.Α.Π.Η.

-Εγώ ξέρω τη λύση!
Αλλά βλέπεις δεν είμαι μόνος!
Έχω οικογένεια.
Γυναίκα, παιδιά, εγγόνια!
Αλλιώς...
-Κι εγώ έχω τη λύση!
Αλλά δυστυχώς είμαι μόνος μου!
Δεν έχω κανέναν!
Αλλιώς...


ΣΑΝ ΞΕΡΙΖΩΜΕΝΟ ΛΟΥΛΟΥΔΙ

Νιώθω σαν ξεριζωμένο λουλούδι,
σε βάζο πολυτελείας.
Έζησα σε πολλά βάζα,
χωματένια, γυάλινα, κρυστάλλινα.
Πάντα όμως νοσταλγούσα τον κήπο,
που στο χώμα του έχω αφήσει
ένα κομμάτι από τη ρίζα μου.
Μου λείπει εκείνο το κομμάτι.
Γι΄ αυτό μαραίνομαι!


ΔΕΝ ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΙ ΠΙΑ

Δεν ονειρεύομαι πια.
Είμαι απορροφημένος
παρακολουθώντας την κατεδάφιση
των παιδικών μου ονείρων!
Θέλω να δω μέχρι τέλους αυτή τη διαδικασία.
Θέλω να δω που θα ρίξουν τα μπάζα.
Γιατί φοβάμαι πως θα τα φρεσκάρουν
και θα τα πουλήσουν σε άλλους
για καινούργια παιδικά όνειρα.
Για μεγάλα ιδανικά!

Read More
  Συννημένα
 
  1. Ν. Θεοδωράκης

Γιάννη, ξέρεις από πού μπορώ να προμηθευτώ κι άλλα βιβλία του Θανάση Ρέππα; Πολύ μ’ αρέσουν τα αποσπάσματα που έβαλες εδώ από την ποιητική του συλλογή «Άστεγες Σκέψεις» και θα ήθελα να το διαβάσω… Κι όχι μόνο το βιβλίο αυτό, αλλά και άλλα βιβλία...

Γιάννη, ξέρεις από πού μπορώ να προμηθευτώ κι άλλα βιβλία του Θανάση Ρέππα; Πολύ μ’ αρέσουν τα αποσπάσματα που έβαλες εδώ από την ποιητική του συλλογή «Άστεγες Σκέψεις» και θα ήθελα να το διαβάσω… Κι όχι μόνο το βιβλίο αυτό, αλλά και άλλα βιβλία του…
Όποιος αδελφός γνωρίζει, ας με παραπέμψει κάπου, βιβλιοπωλείο ή βιβλιοθήκη και θα το κάνω με χαρά… Θα ήθελα βέβαια να παρέμεναν αυτά στη βιβλιοθήκη μου για να μπορώ να ξαναπάω όποια στιγμή ήθελα κάτι, αλλά έστω και δανεικά με επιστροφή, θα ήταν καλοδεχούμενα… Ευχαριστώ προκαταβολικά…

Read More
  Συννημένα
  Το σχόλιο επεξεργάστηκε στις περίπου 9 χρόνια πρίν από Νίκος Θεοδωράκης Νίκος Θεοδωράκης
  1. Γιάννης Χρυσέλης

Νίκο, έχω άλλα πέντε από τα βιβλία του Θανάση Ρέππα. Μπορώ να σου τα δανείσω. Δώσε μου μια διεύθυνση.

  Συννημένα
 
  1. Ν. Θεοδωράκης

Δεν μπορείς να φανταστείς πόση χαρά μου δίνεις, Γιάννη… Χρησιμοποίησε τη διεύθυνση στη δουλειά μου, όπου είμαι καθημερινά από Δευτέρα έως και Παρασκευή, από τις 9 π.μ. έως τις 4 μ.μ.
Νίκος Ελ. Θεοδωράκης
Βερανζέρου 34 – ΑΘΗΝΑ 104 32

(ΠΕΤ-ΟΤΕ 5ος...

Δεν μπορείς να φανταστείς πόση χαρά μου δίνεις, Γιάννη… Χρησιμοποίησε τη διεύθυνση στη δουλειά μου, όπου είμαι καθημερινά από Δευτέρα έως και Παρασκευή, από τις 9 π.μ. έως τις 4 μ.μ.
Νίκος Ελ. Θεοδωράκης
Βερανζέρου 34 – ΑΘΗΝΑ 104 32

(ΠΕΤ-ΟΤΕ 5ος όροφος)

Θα χαρώ πολύ να τα πάρω τα βιβλία του Θανάση Ρέππα, να τα διαβάσω και να είσαι σίγουρος ότι θα σου τα επιστρέψω μέσα σε εύλογο χρονικό διάστημα… Σε ευχαριστώ αδελφέ μου για το πρόθυμο πνεύμα… Τα περιμένω… Να είσαι σίγουρος ότι δεν πρόκειται να πάνε χαμένα. Θα τα αξιοποιήσω με τον καλύτερο τρόπο…

Read More
  Συννημένα
 
  1. Αλεχανδρος

Για σας!
Είμαι ελληνας αδελφός απο την Γερμανια και πριν απο πολλά χρωνια ειχα διαβασει αυτό το θαυμάσιο βιβλίο.
Δυστυχώς το δανείσαμε σε καποιον και απο τότε χαθηκε. Υπάρχει για κάποιον απο εσάς απο Ελλάδα η ποιθανότητα να μου το στείλει κανείς...

Για σας!
Είμαι ελληνας αδελφός απο την Γερμανια και πριν απο πολλά χρωνια ειχα διαβασει αυτό το θαυμάσιο βιβλίο.
Δυστυχώς το δανείσαμε σε καποιον και απο τότε χαθηκε. Υπάρχει για κάποιον απο εσάς απο Ελλάδα η ποιθανότητα να μου το στείλει κανείς επειδή ίσως να το πάρετε πιο ευκολά?
Το πρόβλημα είναι οτι το χρειάζομαι στα αγγλικά, εκεί λεγεταί "So as Never to Know War".
Μόνο ένα μεταχειρησμένο απο την Αμερική βρήκα αλλά κάνει 120€!!!

Read More
  Συννημένα
 
There are no comments posted here yet
Φόρτωση περισσότερων

Υποβάλετε το σχόλιό σας

Posting comment as a guest. Sign up or login to your account.
Συννημένα (0 / 3)
Share Your Location

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA