Η παρέα μας χθες το βράδυ, στον «Λεμονόκηπο», μια όμορφη ταβέρνα της Νέας Φιλαδέλφειας. Οι φίλοι ξέρουν να ζουν την κάθε στιγμή… Και ήταν μια πολύ όμορφη παρέα. Από αριστερά οι άντρες, Θοδωρής, εγώ, ο Ακης και ο Στέφανος. Απέναντι του η σύζυγος του, Μέλανη, δίπλα της η Τερέζα, σύζυγος του Άκη και η Στέλλα…

Χθες έκανα ένα μεγάλο βήμα για τις τεχνολογικές δυνατότητες του συστήματος. Σε μια ανάρτηση έβαλα το… μισό βιβλίο του Θανάση Ρέππα, ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ (Γνωμοδοτήσεις μιας Ζωής), τόμος Β΄. Και σήμερα συνεχίζω με το άλλο μισό.

Δεν σημαίνει αυτό πως δεν πρέπει να αναζητήσετε το βιβλίο για τη βιβλιοθήκη σας, εγώ απλά με τη βοήθεια του συγγραφέα, σας δίνω τη δυνατότητα να το διαβάσετε ηλεκτρονικά… Αλλά έχουμε πει κι άλλοτε: Η αίσθηση του χαρτιού και του μελανιού, είναι πολύ διαφορετική…

Όπως θα δείτε και στον πρόλογο του πρώτου μέρους, ο Θανάσης Ρέππας γράφει καθαρά, τι ήταν αυτό που τον ώθησε να εκδώσει αυτό το βιβλίο, όπως και το προηγούμενο τ. Α΄, αλλά και του επόμενους δύο τόμους που θα δούμε στη συνέχεια… Τέτοιες σταλαγματιές σοφίας για τη ζωή μπορούν να βοηθήσουν τον καθένα από μας να ξαναδεί αλλιώς τη ζωή, πιο όμορφα, πιο θετικά και να ωφεληθεί, καθώς θα είναι σε θέση να αντιληφθεί τι να κρατήσει και τι να πετάξει από αυτήν…

Το βιβλίο ήταν πάντα για μένα, όπως και για πολλούς ακόμα, ένας θησαυρός όπου, πέρα από τον πλούτο της γνώσης, μπορείς να μάθεις και πολλά πράγματα για την ίδια τη ζωή.

Δείτε το μόνοι σας. Διαβάστε τα γνωμικά ή αποφθέγματα ή όπως αλλιώς τα πείτε αυτά τα διαμαντάκια και μετά, πείτε μου:


751

Αν έχεις εσωτερική αξία, μην ανησυχείς,

δεν κινδυνεύεις από τους απέξω κακόβουλους υποτιμητές.

.

752

Μην τον θαυμάζεις, δεν μεγάλωσε ξαφνικά,

απλά φαίνεται μεγάλος, γιατί μίκρυναν οι άλλοι.



753

Την απόφευγε γιατί ήταν κάμπια.

Αν περίμενε λίγο θα την έβλεπε πεταλούδα!



754

Παραπονιέσαι πως έζησες λίγο.

Γιατί; είχες πληρώσει για περισσότερο;



755

Δεν πρόλαβε να αρρωστήσει.

Πέθανε απ’ το φόβο του μήπως αρρωστήσει.



756

Όταν λες την αλήθεια,

δεν χρειάζεσαι σημειώσεις να την επαναλάβεις.



757

Να αποφεύγεις τα χειροφιλήματα.

Τις περισσότερες φορές είναι δαγκωματιές με δηλητήριο.



758

Ψηφίζουμε ελεύθερα για να βρίζουμε όπως θέλουμε,

εκείνους που εκλέγουμε να κάνουν ελεύθερα ό,τι θέλουν.



759

Κάποτε έπνιγε τα δάκρυά του για να μην κλάψει.

Εκείνα τα πνιγμένα δάκρυα είναι που τον πνίγουν σήμερα.



760

Εγκλημάτησε και αναζήτησε καταφύγιο στη συνείδησή του.

Εκείνη όμως τον οδήγησε αμέσως στη δικαιοσύνη.



761

Το σπουδαιότερο από τα πολλά που έμαθε στη ζωή του,

ήταν πως μπορούσε να ζήσει καλά και με τα λίγα που ήξερε.



762

Επειδή δεν έχει δική του υπερηφάνεια,

φροντίζει να κυκλοφορεί πάντα αγκαζέ με την εθνική.



763

Όταν έφυγε το πλοίο,

δεν κατάλαβε ότι τον πήρε μαζί του.

Και το περιμένει ακόμα με το εισιτήριο στο χέρι.



764

Χάθηκε ψάχνοντας για το σωστό δρόμο.



765

Δεν έμεινε ποτέ μόνος.

Γι’ αυτό ζηλεύει την ησυχία των πεθαμένων.



766

Εκείνο που σε κάνει να χάνεις τον ύπνο σου,

σε λίγα χρόνια δεν θα το θυμάται κανείς, ούτε κι εσύ.



767

Αρρώστησε η μάνα του και πλήρωσε πολλά:

Φάρμακα, φακελάκια στους γιατρούς, τάματα στους άγιους...



768

Ο οδηγός και ο χάρτης μου έδειχναν,

πως είχα πάρει το δρόμο που οδηγεί στην πόλη.

Κι όμως, χωρίς να το καταλάβω, βρέθηκα στην έρημο.



769

Μην ψάχνεις για θέση στον Ήλιο κρατώντας ομπρέλα.



770

Οι νόμοι προβλέπουν και επιβάλλουν πολλά,

εκτός από την αγάπη, που δεν επιβάλλεται δια νόμου.



771

Του μίλησα για τη Σαχάρα αλλά δεν έδωσε σημασία.

Την ξέρει καλά αφού, χρόνια τώρα, έχει την ερημιά μέσα του.



772

Κάθε μέρα μετράει τα λάθη του,

με την ελπίδα να βρει ανάμεσά τους και κάτι σωστό.



773

Μέγας ειδωλολάτρης,

ο λειτουργός της έπαρσης στο ναό του εγωισμού του.



774

Ο Ιησούς Χριστός ήταν μεγάλος δάσκαλος.

Φρόντισε όμως να έχει και ανάλογους μαθητές.



775

Πέθανε και του εύχονται: «αιώνια μνήμη».

Ας ήξεραν πόσο ήθελε να ξεχαστεί και να ξεχάσει..



776

Σπουδαία η ανθρωπιά, αλλά ευάλωτη,

αφού ένα «απ»... μπροστά της μπορεί να τη σκοτώσει.



777

Την αγάπησε γοητευμένος από τη μελωδία της φωνής της

και δεν πρόσεξε το δηλητήριο της ψυχής της.



778

Η ζωή στα μάτια του γέρου φαίνεται ομορφότερη,

επειδή τη ντύνει γιορτινά για την ώρα του αποχωρισμού.



779

Πολλοί γεννιούνται άνθρωποι.

Ελάχιστοι καταφέρνουν να παραμείνουν μέχρι τέλους.



780

Πριν τον κατηγορήσεις για την πλάνη του, αναρωτήσου:

Μήπως πίσω της κρύβει την ευτυχία του;



781

Θα βρίσκεις πάντα, αν ζητάς όσα έχεις ανάγκη

και όχι όσα νομίζεις, ή άλλοι σου λένε, πως σου χρειάζονται.





782

΄Οταν μιλάς να προσέχεις,

όχι μόνο τί και πώς το λες, αλλά και σε ποιόν το λες.



783

Όσο πλησιάζουμε προς την ησυχία,

τόσο εντονότερα ακούμε και νοσταλγούμε,

τους θορύβους της ζωής, ιδιαίτερα της νιότης μας.



784

Μιλούσε παντού για κείνη, αλλά την έχασε,

γιατί δεν διέθεσε ποτέ χρόνο να μιλά και μ’ εκείνη.



785

Άρχισες να φοβάσαι για τη ζωή σου; Γέρασες!



786

Πρόσεχε και περιόρισε τις ερωτήσεις σου.

Αν δεν θέλεις να προσβάλεις, ούτε να σε προσβάλουν.

787

Ο τσιγκούνης λυπάται ακόμα και τα λόγια του.

Για να μην πει «ευχαριστώ» λέει: «δεν έχω λόγους».



788

Οι ήρωες που πεθαίνουν για τις πατρίδες τους, είναι εθνικοί.

Ο Χριστός πέθανε για την αλήθεια που δεν έχει πατρίδα.

Είναι πανεθνικός και πανανθρώπινος.



789

Πιστεύει στην ανάσταση νεκρών και την περιμένει.

Θέλει να ζητήσει συγνώμη από κάποιους που ίσως λύπησε.



790

Ένιωθε τόσο δυνατός που δεν εκδικήθηκε κανέναν.



791

Σιωπή: πολύτιμος δάσκαλος και σύντροφος.

Την εκτιμούν εκείνοι που έζησαν μαζί της όταν τους επεβλήθη.



792

Μην προσπαθείς να προσδιορίσεις τη βλακεία.

Κινδυνεύεις να μολυνθείς κι εσύ από τον ιό της.



793

Καθώς ψάχνεις να βρεις ποιος σου φταίει,

ρίξε και μια προσεκτική ματιά στον καθρέφτη σου.



794

Η βρισιά από τον άχρηστο είναι έπαινος.

Διαλαλεί στους γύρω σου ότι δεν είσαι σαν αυτόν.



795

Κατάφερε να αθωωθεί για το έγκλημά του.

Τιμωρήθηκε όμως από αυτό.



796

Δρόμοι στη ζωή θα σου ανοιχτούν πολλοί.

Στόχο σου να έχεις έναν, αν θέλεις να φτάσεις κάπου.



797

Από την περιουσία του πατέρα του απαλλάχτηκε γρήγορα.

Τον καταδυναστεύει όμως ακόμα το όνομά του.



798

Η αγάπη δεν είναι μόνο ιδιότητα.

Είναι και γιατρικό για μας και για κείνους που αγαπάμε.



799

Καθώς καυχιέσαι για τους προγόνους σου σκέψου:

Αν ζούσαν ποια άποψη θα είχαν για τους απογόνους τους;



800

Αγωνίστηκε να αποκτήσει πολλά χρήματα.

Τώρα αγωνίζεται διπλά να βρει πού θα τα επενδύσει.



801

Καθώς πλησιάζεις στο τέλος σου να θυμάσαι:

Πολλοί αγώνες χάθηκαν ή δικαιώθηκαν στο τελευταίο λεπτό.



802

-Τι νέα έμαθες;

-Πως ήξεραν πολλοί αυτά που ήξερα μόνο εγώ.



803

Όταν μιλούν τα μάτια, μην τα διακόπτεις με λόγια.



804

Έγινες μεγάλος;

Για να παραμείνεις, ένας τρόπος υπάρχει:

Να θυμάσαι πάντα πως κάποτε ήσουν μικρός.



805

Αν προσπαθείς να κυβερνήσεις ηλιθίους,

στο τέλος, σίγουρα, θα σε κυβερνήσουν αυτοί.



806

Το χρήμα δεν σε κάνει ευτυχισμένο.

Σε βοηθά όμως να μετράς σωστά τη δυστυχία σου.



807

Από τότε που έγινε εξουσία έχασε την ελευθερία του.

Κυκλοφορεί πάντα φρουρούμενος.



808.

Δεν υπήρξε ποτέ ο ίδιος, πάντα υποκρινόταν τον εαυτό του.



809

Καυχιέσαι για τα πολλά και μεγάλα που πέτυχες.

Σκέφτηκες όμως, πόσα από όλα αυτά θα πετύχαινες,

αν κάποιοι δεν έκαναν πριν από σένα άλλα, μικρά και λίγα;



810

Έχουν ίδια ηλικία:

Ο ένας σκοτώνει ώρες, ο άλλος αγοράζει δευτερόλεπτα.



811

Γνώση : η καλύτερη επένδυση, γιατί δεν σπαταλιέται.

Και προπαντός, δεν κινδυνεύει από ανάξιους κληρονόμους.



812

Είναι αγενής και αχάριστος,

όποιος λέει προσφορά την εκπλήρωση του χρέους του.



813

Το καλό που κάνεις γίνεται κακό όταν το λες.



814

Παραπονιέσαι πως η ζωή σου ήταν λίγη,

σου έφυγε και δεν πρόλαβες να κάνεις τίποτα.

Ξέρεις όμως πως πρόλαβες και γέρασες, λίγο το ’χεις;



815

Να σκέφτεσαι πάντα όλα όσα λες

Να μη λες όμως πάντα όλα όσα σκέφτεσαι.



816

Μάθε καλά, πώς να κάνεις αυτά που πρέπει.

Αλλά καλύτερα, πώς να αποφεύγεις εκείνα που δεν πρέπει.



817

Να προσέχεις εκείνον που τον σπρώχνει η ανάγκη.

Δεν τον συγκρατεί ούτε νόμος ούτε αστυνόμος.



818

Δεν παραδέχτηκα το λάθος μου, αποδέχτηκα το σωστό.



819

Πριν αρχίσεις να παραπονιέσαι σε άλλους,

να εκφράζεις τα παράπονά σου στον εαυτό σου.

Τις πιο πολλές φορές δεν θα χρειαστεί να τα πεις αλλού.



820

Χάρηκες για τη συγκατάθεσή μου.

Δεν ρώτησες όμως αν ήταν θέληση ή εξαναγκασμός.



821

Μην προσπαθήσεις να βγεις στο προσκήνιο,

αν δεν γνωρίσεις πρώτα καλά και σε βάθος το παρασκήνιο.



822

Μη λες στον κλαμένο να σκουπίσει τα δάκρυά του.

Δεν θα σε ακούσει, αφού εκείνα δροσίζουν τη ζωή του.



823

Είναι άνοστη κι αχώνευτη η αγοραστή συγνώμη.



824

Μην χτυπάς με άδεια χέρια,

την πόρτα της τυφλής Δικαιοσύνης,

γιατί τότε είναι που παριστάνει και την κουφή.



825

Στις ψεύτικες κατηγορίες μείνε σιωπηλός.

Μην τιμάς με την απολογία σου τους συκοφάντες.



826

Από τότε που οι άνθρωποι έγιναν νούμερα,

αγωνίζονται να μην είναι το άθροισμά τους μονοψήφιο.



827

Όταν ακούς να επαινούν τον άχρηστο θυμήσου:

Αυτό έκαναν μισθωτοί που τους έλεγαν «κόλακες».



828

Συγνώμη δικαιούμεθα για τα λάθη, όχι για εγκλήματα.



829

Μην ενοχλείσαι από τους θορύβους των νέων.

Δεν έχεις ακούσει πως «γενεά υπάγει και γενεά έρχεται»;

Σε λίγο θα ησυχάσουν κι εκείνοι όπως ησυχάσαμε κι εμείς.



830

Αν είσαι χριστιανός, πρόσεχε, μη γίνεις επαγγελματίας,

γιατί θα μείνεις «επαγγελματίας», χωρίς το «χριστιανός».



831

Όταν διαβάζεις εγκώμια επωνύμων να θυμάσαι:

Οι περισσότεροι απατεώνες έχουν λευκό ποινικό μητρώο.



832

Κρύο μέταλλο ο χρυσός.

Τον έκαναν Θεό και πάγωσαν τον κόσμο.



833

Άκουσα χτύπους στην πόρτα της καρδιάς μου.

Έτρεξα ν’ ανοίξω και βρήκα ένα ποίημα

να με εκλιπαρεί να το σώσω.



834

Θέλω να θυμηθώ αλλά ώρες-ώρες φοβάμαι.



835

Ήξερε πολλά αλλά απέτυχε,

γιατί δεν καταλάβαινε τη γλώσσα των ανόητων



836

Όταν αναπολείς το παρελθόν καταλαβαίνεις

πως και οι πίκρες έχουν τη δική τους νοστιμιά.



837

Ημερέψαμε άγρια θηρία, κατακτήσαμε το διάστημα.

Νικηθήκαμε όμως από αόρατους ιούς και βακτηρίδια.



838

Ξέρω πως είμαι κακογράφος.

Σίγουρα δεν θα σου αρέσουν τα γραφτά μου.

Ας μπορούσα να σου ’δειχνα τις άγραφες σκέψεις μου...



839

Όσοι βασιλιάδες θέλησαν να μοιάσουν στον Ήλιο κάηκαν.



840

Δεν είναι λεκές αυτό που βλέπεις στο πουκάμισό του.

Σταγόνες από τη θλίψη της καρδιάς του είναι.



841

Του ζήτησαν να εκπαιδευτεί στον πόλεμο και αρνήθηκε.

«Δεν έχω χρόνο, γράφω ποιήματα για την αγάπη», τους είπε.



842

Για να μη σκοντάφτεις τη νύχτα,

φρόντισε να είσαι παρατηρητικός την ημέρα.



843

Όταν κατηγορείς τον Μεσαίωνα σκέψου:

Τι θα έλεγαν οι άνθρωποί του για τον δικό μας;



844

Να προσέχεις τις ρωγμές της σιωπής.

Πολλές φορές τα ρεύματά τους είναι επικίνδυνα



845

Μετράμε τις μέρες και ξεχνάμε τις νύχτες.

Κι όμως είναι οι μόνες που είναι ολότελα δικές μας.



846

Τα χρήματα που έχουμε,

είναι συνήθως λιγότερα από αυτά που χρειαζόμαστε.



847

Δεν του φτάνει που λέει τόσα ψέματα,

διαμαρτύρεται, κιόλας, γιατί δεν τον πιστεύουν.



848

Δεν δανείστηκε ποτέ χρήματα.

Τα πήγε όμως καλά γιατί ήξερε να δανείζεται γνώση.



849

Είναι εύκολο να μάθεις τι θα σου συμβεί μετά θάνατον:

Σκέψου εκείνα που σου συνέβησαν πριν τη γέννησή σου.



850

Η σπουδαιότερη γνώση είναι το σύντομο της ζωής.

Το κατανοούμε όμως στο τέλος.



851

Χθες, στον κάμπο πάτησα ένα στάχυ.

Ανατρίχιασα, όταν σκέφτηκα πως από αυτό βγαίνει το ψωμί.



852

Να μη βλέπεις πόσοι, αλλά ποιοι σε θαυμάζουν.



853

Μάταια αγωνίζεσαι να συναντήσεις τη δόξα.

Όταν εκείνη θα φτάσει, αν φτάσει, εσύ θα έχεις φύγει.



854

Η διαδρομή της ζωής είναι μικρή.

Θέλει προσοχή στην εκκίνηση, σαν δρόμος ταχύτητας.



855

Κάθε βράδυ κοιμάται με μια κρυφή ελπίδα:

Να δει τη συνέχεια σ’ εκείνο το όμορφο όνειρο

που έβλεπε όταν τον ξύπνησαν στην επιστράτευση.



856

Απέραντη θάλασσα οι ματαιότητες μπροστά μας.

Κινδυνεύουν όσοι δεν ξέρουν το κολύμπι της αυτάρκειας.



857

Πολλοί τέλειωσαν το έργο τους, κανείς τα έργα του.



858

Θέλει ν’ αγαπήσει τον πλησίον του.

Δεν έχει όμως κανέναν, όλοι έχουν φύγει από κοντά του.



859

Τα δικά μας χρήματα είναι πάντα δίκαια και ποτέ αρκετά.

Των άλλων πάντα άδικα και πολλά.



860

Βλέποντας το χρόνο να γλιστράει και να φεύγει σαν πουλί,

νοσταλγούμε εκείνες τις ακίνητες μέρες της εφηβείας,

που τις σπρώχναμε αλλά δεν προχωρούσαν.



861

Να αποφεύγεις τις θέσεις με μεγάλη ορατότητα.

Το θέαμα, αν δεν σε σκοτώσει, σίγουρα θα σε καταθλίψει.



862

Πολλοί παρατηρούν τη σκιά,

Ελάχιστοι προσέχουν το φως που την δημιουργεί.



863

Μερικές φορές νιώθω ένοχος,

Μπερδεύομαι όμως στο αιτιολογικό:

Ένοχος για όσα έκανα ή για όσα παρέλειψα;



864

«Ηταν σπουδαίος άνθρωπος».

Το είπαν πολλοί, αλλά μόνο στην κηδεία του.

Αφού πρώτα είχαν βεβαιωθεί για το θάνατό του.



865

Είναι κακό να χάνεις κάτι που έχεις.

Χειρότερο όμως το να μην έχεις τίποτα να χάσεις.



866

Αφού το μηδέν είναι σύμβολο ανικανότητας,

γιατί το βάζουν στα κεφάλια θαυματουργών αγίων;



867

Κάθε βράδυ, όταν πέφτω για ύπνο,

νιώθω βαθειά μέσα μου ένα βασανιστικό φόβο:

Άλλοτε μήπως δεν ξυπνήσω και άλλοτε επειδή θα ξυπνήσω.



868

Παλιότερα, κουρδίζαμε τα ρολόγια μας.

Από τότε που έγιναν αυτόματα μας κουρδίζουν εκείνα,

με τις βουρδουλιές από το ανελέητο μαστίγιο του χρόνου.



869

Φεύγει ήρεμος γιατί έκανε πάντα αυτό που έπρεπε.

Αλλά παραπονεμένος, γιατί δεν μπόρεσε εκείνο που ήθελε.



870

Όταν προσπερνάς τον αντίπαλό σου,

τότε καταλαβαίνεις πως δεν σου ήταν εμπόδιο,

αλλά συμπαραστάτης και βοηθός στον αγώνα σου.



871

Έκανε πολλά μικρά λάθη.

Μεγάλο μόνο ένα: Δεν αναγνώρισε τα μικρά.



872

Έζησε πειθαρχημένα νιάτα.

Απολαμβάνει ήρεμα και αξιοπρεπή γηρατειά.



873

Επειδή δεν χάρηκε τα νιάτα του,

κάθε χρόνο, τις απόκριες, μεταμφιέζεται νέος.

Τον προδίνει όμως η περπατησιά του στις ανηφόρες.



874

Η σοφή σκέψη δεν χάνει την αξία της,

επειδή εκφράζεται σε μια έστω και μικρή γλώσσα.

Ούτε η ανόητη γίνεται σοφή αν διατυπωθεί σε πολλές.



875

Πολλοί καταδίκασαν τα «αργύρια της προδοσίας».

Ελάχιστοι την εξαγορά της σιωπής.



876

Όταν πούλησε τα κοσμήματά της,

δάκρυσε μπροστά στην άδεια μπιζουτιέρα.

Χάρηκε όμως σαν είδε όλα τα δάχτυλά στα χέρια της.



877

Για να μην αποκτήσεις επικίνδυνους εχθρούς,

φρόντισε να μην έχεις μεγάλους και επιστήθιους φίλους.



878

Προσπαθείς να φύγεις από τη Σκύλλα.

Πρόσεχε όμως, μήπως ο νέος σου προορισμός

είναι κάποια Χάρυβδη με παραπλανητικό περιτύλιγμα.



879

Όσο κατανοώ την εφημερότητά μου,

τόσο περισσότερο λαχταρώ την αιωνιότητα.



880

Όταν χτυπάς την πόρτα του Θεού μη βιάζεσαι.

Περίμενε υπομονετικά την απάντηση.

Και μην ξεχνάς πως είναι αιώνιος.



881

Παραπονιέσαι για τα κρύα χέρια σου.

Σκέφτηκε μήπως είναι προέκταση της καρδιάς σου;



882

Άλλοτε πεινούσε, χόρταινε όμως με τις ιδέες του.

Τώρα είναι χορτάτος αλλά δεν μπορεί να κοιμηθεί.

Δεν έχει πια ιδέες ν’ ακουμπήσει το κεφάλι πάνω τους.



883

Μην ορίζεις το θάνατο διάδοχο της ζωής σου.

Θα ζήσεις το υπόλοιπό της υπό την επιτροπεία του.



884

Έχουν και οι διαρρήκτες την αξία τους.

Έστω κι από φόβο, κάνουν τις καρδιές να χτυπούν.

Είναι καλύτερα από το να είναι βουβές και παγωμένες.



885

Ήμουν τόσον καιρό δίπλα σου αλλά δεν με είδες.

Πρόσεχες και έβλεπες πάντα μόνο όσους ήταν απέναντί σου.



886

Όταν βλέπεις πως δεν σε θυμούνται,

μην εκτίθεσαι ζητιανεύοντας μνήμες και χαμόγελα.



887

«Εξεδήμησεν εις Κύριον», είπαν.

Και τον κατευόδωσαν με θρήνους και οδυρμούς.

Τι υποτίμηση και προσβολή για τέτοιον προορισμό!



888

Να παρατηρείς προσεκτικά τη φύση.

Αν δεν σε ελκύσει, θα σε σπρώξει στο Θεό.



889

Σε κάθε ταξίδι κρατάμε αποσκευές.

Μόνο στα δύο μεγάλα δεν κρατάμε τίποτα:

Σ’ εκείνα του ερχομού και του φευγιού μας απ’ τη ζωή.



890

Στην προσπάθειά μου να σε διαγράψω από τη σκέψη μου,

σε υπογράμμισα και μένεις εκεί πιο έντονα από κάθε άλλο.



891

Αν λυπάσαι για τις πίκρες που σου ’δωσε η ζωή,

κοίταξέ την σαν σύνολο, κάπου θα βρεις μια καλή στιγμή,

να γεμίσει τη σκέψη σου και να σκεπάσει όλες τις άσχημες.



892

Όσοι σε προσφωνούν με τον τίτλο σου δεν σε τιμούν.

Το κάνουν γιατί βρίσκουν μικρό και λίγο το όνομά σου.



893

Κάθε μέρα γινόμαστε χθες.

Προσπαθούμε, κραδαίνοντας τις αναμνήσεις,

να διώξουμε το βάρος τού σήμερα και την απειλή του αύριο.



894

Για να μπορείς να μιλάς σωστά στους άλλους,

πρέπει πρώτα να μάθεις να μιλάς με τον εαυτό σου.



895

Η Γνώση σκότωσε τα παραμύθια,

φυλάκισε τις γιαγιάδες στα γηροκομεία,

και αγουρογέρασε τα παιδιά μπροστά στις οθόνες.



896

Είναι αξιοπρεπή τα γηρατειά,

όταν στεγάζουν την αρετή της παλαιότητας.



897

Όλοι μου λένε πως μεγάλωσα.

Εγώ όμως ξέρω καλά, πόσο μικρός και λίγος είμαι.



898

Αφουγκράσου τους χτύπους μιας καρδιάς.

Τότε θα κατανοήσεις το ρυθμό της αιωνιότητας.



899

Στη ζωή μου συνάντησα πολλούς κακούς.

Δεν με έβλαψε κανείς, γιατί τους έβλεπα και πρόσεχα.

Ζημιώθηκα όμως από ανόητους γιατί τους έπαιρνα ελαφρά.



900

Μην κάνεις τα στήθη σου φωλιά της λάβας του μίσους.

Θα λειώσεις την καρδιά σου πριν την ώρα της.



901

Όσο ζούσε δεν τον συγχωρούσε με τίποτα.

Από τότε που πέθανε τον λέει συνέχεια «συγχωρεμένο».



902

Πήρε τα γηρατειά αψήφιστα και γέρασε πολύ.



903

Η απουσία του Θεού απ τη ζωή τους,

φαίνεται περισσότερο στους επαγγελματίες πιστούς.



904

Δεν μπορείς να κάνεις όλα τα καλά.

Μπορείς όμως να αποφύγεις όλα τα άσχημα.



905

Όταν ξεμένεις από φίλους, ψάξε στη βιβλιοθήκη σου.

Θα βρεις εκεί πολλούς πιστούς να σε περιμένουν.



906

Μην επιβραβεύεις και μην καταδικάζεις τη σιωπή,

όταν δεν είσαι σίγουρος τι μπορεί να κρύβεται πίσω της.



907

Πολλοί μιλούν για αλλαγή, λίγοι θέλουν ν’ αλλάξουν.



908

Αν σ’ εμποδίζουν τα αγκάθια να κόψεις το τριαντάφυλλο,

μην παραιτείσαι, απόλαυσε από μακριά το άρωμά του.



909

Ο χρόνος θεραπεύει τα πάντα.

Και όσα δεν προλάβει τα παραδίνει στη λήθη του θανάτου.



910

Οι ανθρώπινοι νόμοι γραπτοί αλλά ατελείς και εφήμεροι.

Οι φυσικοί άγραφοι αλλά αξιόπιστοι και αιώνιοι.



911

Όταν τον παίρνει η κατηφόρα, θυμάται τον Θεό.

Ακουμπάει πάνω του αλλά τον ξεχνάει μόλις βγει στο ίσιωμα.



912

Όλοι θέλουν να απολαύσουν κάτι σπάνιο.

Ελάχιστοι επιλέγουν τη ζωή.



913

Θέλεις να νιώθεις ήρεμος;

Σκέψου τα καλά που έκανες σε άλλους,

αλλά ποτέ την ανταπόδοση εκείνων σε εσένα.



914

Παλιότερα οι γονείς, από ανέχεια,

παραμελούσαν τη διατροφή των παιδιών.

Φρόντιζαν όμως ιδιαίτερα την ανατροφή τους.



915

Πρόσθεσε στο παρελθόν τον παρόν σου

και στο άθροισμά τους θα δεις το αόρατο μέλλον σου.



916

Να γνωρίζεις πάντα τις αδυναμίες σου.

Μην τις φανερώνεις όμως ποτέ στους αντιπάλους σου.



917

Σε κάθε δυσκολία ή εμπόδιο που συναντάς,

αντί να αναρωτιέσαι: τι κάνουν οι υπεύθυνοι;

Καλύτερα να σκέφτεσαι: τι κάνεις εσύ ο ανεύθυνος.



918

Ύστερα από κάποια καταιγίδα στη ζωή σου,

γύρνα με πίστη το βλέμμα σου κατά τον Ουρανό.

Εκεί θα δεις ένα Ουράνιο Τόξο να φέγγει για σένα.



919

Όσες φορές τον είδαν λυπημένο, ήταν για άλλους.

Για τον εαυτό του φρόντιζε να μη λυπάται ποτέ φανερά.



920

Λέμε: « ένα τίποτα».

Αλλά πώς γίνεται το τίποτα να είναι ένα;



921

Μη λες σε κάποιον πως κάνει λάθος,

όταν δεν είσαι σε θέση να του δείξεις το σωστό.



922



Όταν δεν μπορείς να διορθώσεις τα λάθη σου,

προσπάθησε να ζεις αθόρυβα μαζί τους.

Υποφέρεις λιγότερο και δεν εκτίθεσαι.



923

Θυμάμαι πάντα εκείνη τη στιγμή,

που μόνο με μια ματιά σου στέγνωσεςτα δάκρυά μου.



924

Απόρησε όταν ο γιατρός του είπε πως έχει ζάχαρο,

γιατί ήξερε πως πάντοτε μόνο πίκρες τον κερνούσαν.



925

Σε όλη μας τη ζωή μαζεύουμε αποδείξεις της ύπαρξής μας,

να τις αφήσουμε σαν επιβεβαίωση της φυγής μας.



926

Όταν κοιτάζω τον έναστρο Ουρανό,

νιώθω μικρό, λειωμένο κερί που τρεμοσβήνει,

κολλημένο πάνω στο λαμπερό πολύφωτο του Σύμπαντος.



927

Σπουδαίο αλλά απαρατήρητο εύρημα ανασκαφών:

Η σιωπή πάνω από πολύ θορυβώδεις, κάποτε, πολιτισμούς.



928

«Σήμερα»: η πιο σημαντική μέρα μας.

Πρέπει να αξιοποιήσουμε τη γνώση του χθες

και να προετοιμαστούμε για την υποδοχή του αύριο.



929

Είναι ανεξάντλητη η υπομονή του χρόνου.



930

Πρόσεχε, μην κάνεις ποτέ δημόσια κατάθεση,

τον πόνο, τη χαρά και τη λύπη σου.

Είναι η χειρότερη διαχείριση.



931

Δεν ευτύχησε ποτέ,

γιατί δεν ήξερε να χαίρεται με τις χαρές των άλλων.



932

Ύστερα από κάποια ηλικία,

ένα μόνο μπορείς να ζητάς από τους νεότερους:

Να σε θυμούνται με επιείκεια, χωρίς πικρίες και κακία.



933

Μη λες πως ειν’ αβάσταχτα τα βάσανα που αντέχεις.



934

Όταν ο στρατηγός άκουσε τη θανατική του καταδίκη,

σήκωσε το κεφάλι και κοίταξε τους δικαστές στα μάτια.

Το έσκυψε όμως, όταν άκουσε και την ποινή της καθαίρεσης.



935

Παραπονιέσαι πως δεν έχεις στον Ήλιο μοίρα.

Κι όμως παίρνεις δωρεάν τη μερίδα σου σε φως και ζέστη.



936

Αποβλέπουμε στον ανήφορο.

Ανησυχούμε πολύ για τον κατήφορο.

Και χωρίς να καταλάβουμε, χάνουμε το ίσιωμα.



937

-Τι κάνεις; -Τίποτα». -Πού πας; -Πουθενά.

Δύο κλασσικές απαντήσεις σε ζωτικά ερωτήματα.

Δείχνουν το στίγμα και την κατεύθυνση της ζωής μας.



938

Από την κάβα της ζωής, μη διαλέγεις ποτήρι.

Το σερβίρει πάντα η ίδια, στον καθένα το δικό του.

Εσύ πρέπει να το πάρεις και να το πιείς αδιαμαρτύρητα,

Μόνο έτσι θα μπορέσεις να νιώσεις λιγότερο την πίκρα του.



939

Έχει πολλά αγαθά αλλά καθόλου χρόνο. Είναι φτωχός.



940

Μιλούσαν για τους μετανάστες.

Κι όμως κανείς δεν είπε τίποτα για κείνον.

Δεν ήξεραν πως είναι μετανάστης στο σπίτι του.



941

Δεχόμαστε ότι πλειοψηφούν οι κακοί.

Όμως θεωρούμε παραβάτη και καταδικάζουμε,

όποιον δεν υπακούει στην άποψη της πλειοψηφίας



942

Καθώς παίρνεις βαθιές ανάσες οξυγόνου

από τις ιαχές των οπαδών και θαυμαστών σου,

να φυλάγεσαι από τους ψίθυρους των φθονερών.

Τα ρεύματά τους είναι δηλητηριώδη και θανατηφόρα.



943

Μην εκτίθεσαι ρωτώντας πράγματα που ξέρουν ότι ξέρεις.



944

Δυσδιάκριτα τα σύνορα υπεροχής και δουλοπρέπειας.



945

Μη δίνεσαι πολύ σ’ εκείνους που αγαπάς.

Θα νιώσουν εντονότερα κάποτε την απουσία σου.



946

Στη συμπεριφορά σου να θυμάσαι:

Η ευγένεια, πολλές φορές, συνορεύει με την ανοησία.



947

Πριν δεχθείς ή αρνηθείς κάποιο αποτέλεσμα,

φρόντισε να μάθεις καλά την αιτία που το προκάλεσε.



948

Μάταια αναζητάς κρυψώνα όταν σε κυνηγά ο εαυτός σου.



949

Αν δικαιολογείσαι για το λάθος σου θα το ξανακάνεις



950

Όταν ήρθε στη ζωή δεν του είπαν πως είναι παλαίστρα.

Μπήκε στο στίβο της απροπόνητος κι έχασε.



951

Ψάχνουμε για τα αίτια της διχόνοιας.

Δεν τα βρίσκουμε όμως, γιατί τα αναζητάμε έξω από εμάς.



952

Μην προσπαθείς να κατευθύνεις το χέρι του Θεού.

Αρκέσου να στηριχθείς πάνω του όταν σου το προσφέρει.



953

Όσο αυξάνουν οι δυνατότητες, τόσο αυξάνουν και τα πρέπει,



954

Τους έβγαλαν τα δεσμά της δουλείας.

Για να χαρούν καλύτερα τη λευτεριά τους,

τους έδωσαν δάνεια και πολλές πιστωτικές κάρτες.



955

Μη ζητάς παροχές από ένα χρεοκοπημένο κόσμο.



956

Όταν του τα πήραν όλα,

κράτησε για τον εαυτό του την απελπισία.

Είναι το μόνο που δεν κινδυνεύει να του πάρουν.



957

Η πραγματική αλήθεια κυκλοφορεί γυμνή,

δίχως να ντρέπεται και δίχως να ντροπιάζει κανέναν



958

Καθώς καμαρώνεις για τα κάλλη σου,

ρίξε ένα βλέμμα συμπάθειας στη διπλανή σου άσχημη,

που με την παρουσία της κάνει πιο αισθητή την ομορφιά σου.



959

Αλήθεια πόσο χάρηκες για τη συμφορά του φίλου σου;



960

Όταν κρίνεις, να θυμάσαι τον Ιησού και τον Πέτρο.

Τότε θα μπορείς να βλέπεις εκτός από την παράβαση

και την πίκρα στο δάκρυ του παραβάτη.



961

Μου χτύπησες το παράθυρο αλλά δεν σου άνοιξα.

Περίμενα να ’ρθεις από την πόρτα, που είχα στρωμένο χαλί.



962

Για να μην γονατίσεις σε άνθρωπο,

μάθε να υποκλίνεσαι και να γονατίζεις στον Θεό.



963

Ήταν σπουδαίος ρήτορας.

Όμως τα σοβαρά τα έλεγε με τα μάτια.

Και για τα σημαντικά αγόρευε με τη σιωπή του.



964

Μην ξοδεύεις όλο σου το σήμερα για το αύριο,

αφού δεν είναι βέβαιο πως θα ’ρθει.



965

Κάποτε τον έβριζαν και θύμωνε.

Τώρα θυμώνει περισσότερο επειδή τον αγνοούν.



966

Δεν με ξάφνιασε ο θάνατος του συμμαθητή μου.

Από το Δημοτικό πήγαινε πάντα μπροστά από μένα.



967

Έχε πάντα τις δυνάμεις σου σε ετοιμότητα,

για να μπορείς να τις επιστρατεύσεις όταν τις χρειαστείς.

Αν βασίζεσαι σε μισθοφόρους και συμμάχους, θα νικηθείς!



968

Η καλύτερη απόδειξη ότι άξιζες το βάθρο σου,

είναι να μη χάσεις την ισορροπία σου όταν πέσεις απ’ αυτό.



969

Μην αγωνίζεσαι να πιείς τη ζωή μέχρι τέλους.

Εκεί είναι το σώσμα μαζί με όλα τα δύσπεπτα κατακάθια της.



970

Όταν θέλεις να ζεστάνεις κάποιον με τα λόγια σου,

να προσέχεις τον θερμοστάτη της φωνής σου,

μην κάνεις λάθος ρύθμιση και τον κάψεις.



971

Μην εξαντλείς τις σκέψεις σου

κατηγορώντας συνέχεια τους άλλους.

Κράτα και κάτι να έχεις για την απολογία σου.



972

Τότε που έκανε μεγάλα όνειρα,

δεν είχε μάθει ακόμα πόσο μικρή είναι η ζωή.



973

Ζήσε αθόρυβα, αν δεν θέλεις να φανεί πολύ η φυγή σου.



974

Όταν ανεβαίνεις σε βλέπουν λίγοι.

Μη ρίχνεις το βάρος στην περπατησιά σου.

Στην κάθοδο να προσέχεις, τότε σε παρατηρούν όλοι.



975

Όλοι κάποτε νοσταλγούμε τις ρίζες μας.

Αναζητούμε εκεί κάποιες χαρούμενες στιγμές,

που αφήσαμε ατέλειωτες καθώς φεύγαμε για το μέλλον.



976

Όταν μου άπλωσες ενισχυτικά το χέρι,

δεν κοίταξα τι έχει μέσα, μου έφτανε η χειρονομία σου.



977

Απ’ το κακό που σου ’τυχε, κοίτα τι έχεις να πάρεις.



978

Μου λες να βγω απ’ το αδιέξοδο.

Προσπαθώ αλλά δεν γίνεται, αφού το’ χω μέσα μου.



979

Το χτύπημά σου ήταν μικρό μα η πληγή μεγάλη.



980

Όταν κάνεις κάποια καλή πράξη πρόσεχε μην τη σβήσεις,

αφήνοντας δίπλα της την κάρτα με το όνομά σου.



981

Αλήθεια γιατί οι άγιοι δεν έχουν επώνυμο;



982

Κάθε βράδυ ξενυχτάει, περιμένει τη σκέψη του,

που ψάχνει να συμμαζέψει τα απομεινάρια της ζωής του.



983

Όσο ζούσε ήταν συνέχεια εκτεθειμένος.

Όταν πέθανε, φρόντισαν να εκτεθεί σε λαϊκό προσκύνημα.



984

Μην τιμάς κάποιον πριν βεβαιωθείς για την αξία του.



985

Μαζί με τα άλλα σου παυσίπονα,

κράτα και την ταμπλέτα της υπομονής, θα σου χρειαστεί.



986

Σε ρώτησα αν «λερώθηκες» και μου είπες: «πλύθηκα»!



987

Δεν είναι οι νέοι ψηλοί σήμερα, όπως λένε..

Φαίνονται ψηλοί γιατί έχουν χαμηλά πρότυπα και ιδανικά.



988

Η αρετή που ξεχωρίζει,

μισήθηκε περισσότερο από οτιδήποτε στον κόσμο.



989

Θέλεις να μάθεις το αύριο των νέων;

Κοίτα προσεκτικά τα σημερινά ινδάλματά τους.



990

Μην κυνηγάς το χαμένο χρόνο, χάνεις κι άλλον.



991

Λένε: η ελπίδα πεθαίνει τελευταία.

Αλλά τι σημασία έχει αφού κι εκείνη πεθαίνει τελικά;



992

Αντί να λες: «με γέλασαν»,

είναι σωστότερο και σεμνότερο να λες: «γελάστηκα».



993

Φτηνά και λίγα τα υπάρχοντά σου,

όταν τα διαλαλείς στους δρόμους και στις γειτονιές.



994

Το φως είναι λαμπρό.

Λερώνεται όμως όταν πέφτει πάνω σε αθλιότητες.



995

Αλήθεια γιατί υποκλινόμαστε μπροστά σε ηλιθίους;



996

Όταν αποκτάς κάτι καινούργιο μην πετάς το παλιό.

Κράτησέ το λίγο δίπλα του για να βλέπεις τη διαφορά.



997

«Είδες χθες τη συνέντευξη του Υπουργού;»

«Δεν ήταν συνέντευξη, να δει τις διαφημίσεις τον κάλεσαν».



998

Μόλις τον βρήκαν τα γεράματα,

αναζήτησε το μέλλον του αλλά δεν το βρήκε.

Τότε θυμήθηκε πως το είχε πάρει προκαταβολή,

Για να συντηρήσει το παρελθόν και το παρόν του



999

Είναι καλύτερα να φεύγεις πριν σου το ζητήσουν.



1000

Πίσω του, κρεμασμένα πολλά διπλώματα.

Μπροστά του, απλωμένα πολλά διαβασμένα βιβλία.

Μέσα του, μεγάλο το παράπονο για κείνα που δεν έμαθε.



---* ---