Χωρίς ονόματα, επειδή δεν τα ξέρουμε, αλλά με περισσή ευαισθησία, η Σούλα στον πρόσφατο περίπατο μας στον Εθνικό Κήπο τα βρήκε και τα φωτογράφησε αυτά τα ανθισμένα λουλούδια που σας έχουμε σήμερα. Δεν είναι όμως υπερβολικό όλα αυτά να είναι μέσα στον Φεβρουάριο και μάλιστα στις αρχές του;


Όμως ήταν στο δρόμο μας και ασφαλώς έκαναν πιο όμορφη τη μέρα μας... Περιποιημένα, φροντισμένα, χάρμα οφθαλμών, απόδειξη πως και ο άνθρωπος αν θέλει μπορεί να κάνει πολύ όμορφα πράγματα. Αρκεί να μελετήσει και να δει τι φυτό κάνει πού και τι άνθη δίνει.


Αυτοί νομίζω είναι οι ταπεινοί πανσέδες "βασιλιάς" των λουλουδιών αυτή την εποχή. Ομορφαίνει τα πάντα γύρω μας και είναι πολύ οικονομικό εποχιακό φυτό ακόμα και για τη γλάστρα στην αυλή μας, αρκεί να υπάρχει ήλιος και νερό. Δυστυχώς στο μπαλκόνι μας δεν έχει πολύ ήλιο.


Η βόλτα μας ήταν πολύ ωραία, ανάμεσα σε τέτοιες ομορφιές. Ήταν κι αυτός ο ήλιος που κρατούσε πάνω από του 15 βαθμούς τη θερμοκρασία γύρω μας, ώστε μερικές στιγμές το μπουφάν που φορούσαμε δεν αντέχονταν... Κι εδώ είναι που χρειάζεται μια προσοχή να μην κρυώσει κανείς.


Η Σούλα ακολούθησε τη λογική του Πέτρου... Χρειάζονταν να πάει κοντά με το κινητό της τηλέφωνο, να χαμηλώσει αρκετά στο ύψος του φυτού για να το αποτυπώσει καλύτερα στην κάμερα της. Να γιατί, όταν λέμε ότι ο ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗΣ είναι ένα προϊόν συνεργασίας, δεν υπερβάλουμε.


Μέχρι κι αυτή τη μελισσούλα κατάφερε να "πιάσει" πάνω στο άνθος... Ίσως χρειάζεται λίγη προσοχή μέχρι να την εντοπίσετε, αλλά είναι πολύ όμορφο το όλο σκηνικό. Και είναι τόσο φυσικό, καθόλου στημένο. Κάπως έτσι λειτουργεί η φύση, ακόμα και στο κέντρο μιας πολύβουης πόλης, όπως η Αθήνα.