Χθες λύπη για το θάνατο του Ιησού, σήμερα χαρά για την Ανάσταση. Την πιστεύουν όμως; Όχι, δυστυχώς, όλα αποτελούν έθιμα, σουβλυστό αρνί αν ο καιρός το επιτρέπει και μαγειρίτσα... Η γιορτή του Πάσχα, με τη μορφή που έχει σήμερα, δεν βασίζεται στην Αγία Γραφή. Επιπλέον, πολλά από τα έθιμά της προέρχονται από αρχαίες ειδωλολατρικές γιορτές της γονιμότητας. Και σήμερα Κυριακή, τσίκνα από τα σουβλιστα αρνιά, τσούγκρισμα με βαμμένα κόκκινα αυγά και στημένες οικογενειακές στιγμές... 
Σοβαρά τώρα, πόσο αξίζει για κάποιους η ανθρώπινη ζωή; Έτσι επαληθεύεται η Γραφή!
Μας αρέσουν τα ρεκόρ. Και ειδικά τα ρεκόρ γκίνες. Πολλοί άνθρωποι ονειρεύονται να γραφτεί το όνομά τους με χρυσά γράμματα στις πολυδιαβασμένες σελίδες του βιβλίου γκίνες. Υπάρχουν πάρα πολλοί τρόποι να γίνει αυτό. Πρόσφατα είδαμε δυο και στην Ελλάδα. Πραγματικά αξίζει να σημειωθούν, καθώς σπάνια αντικρίζεις τόση αξιοκατάπτυστη αλητεία και βαρβαρότητα σε ανθρώπους. Και αυτή η αλητεία και η βαρβαρότητα γίνονται ακόμα πιο εμετικές αν σκεφτείς το κίνητρο των ανθρώπων αυτών. (Όχι ότι αν υπήρχε άλλο κίνητρο, ή αν δεν υπήρχε καθόλου, θα επικροτούσε κανείς τέτοιες πράξεις).
Πολίτης μπήκε σε κατάστημα κινητής τηλεφωνίας και δολοφόνησε εν ψυχρό τον υπάλληλο. Γιατί; Κάποιοι λένε ότι έφταιγε μια σύσταση που δέχθηκε ο πελάτης για χρήση μάσκας. Άλλοι λένε ότι του ήρθε μεγάλος ο λογαριασμός του τηλεφώνου και διαφώνησε με τον υπάλληλο. Δεν θα ρωτήσω την αναμενόμενη και κλασσική ερώτηση: «Ό,τι και απ’ τα δυο να έγινε ή ακόμα και τα δύο, δικαιολογείται η δολοφονία;» Αυτό το ερώτημα, ακόμα και μόνο σαν ρητορική ερώτηση, αποτελεί ύβρεις προς την νοήμονα ανθρωπότητα.
Λένε, ότι ο δολοφόνος είναι 72 χρονών. Άρα με έναν γρήγορο υπολογισμό πρέπει να έχει γεννηθεί το 1949. Την εποχή που γεννήθηκε αυτός ο άθλιος τύπος και ελπίζω να διαβάζει αυτές τις σειρές ή τέλος πάντων να του τις διαβάσει κάποιος, γιατί με βάση τη νοημοσύνη του μάλλον δεν πρέπει να ξέρει να διαβάζει, την εποχή λοιπόν που γεννήθηκε, δεν υπήρχε καν τηλέφωνο. Ίσως να μην υπήρχε καν ηλεκτρικό ρεύμα στο σπίτι του. Γεννήθηκε μέσα στον εμφύλιο πόλεμο. Γεννήθηκε μέσα στη φτώχεια και τη μιζέρια. Μεγάλωσε σε μια εποχή που υπήρχε ακόμα κάποια ειλικρίνεια και ευσέβεια στην κοινωνία μας. Υπήρχαν κάποιες αρχές και αξίες. Και τί κατέληξε να είναι; Δολοφόνος.
Δολοφόνησε το γιο του, από την άποψη της ηλικίας του θύματος. Και στην ουσία φταίει μόνο ο 72χρονος. Αν ήταν η σύσταση για μάσκα, έπρεπε να φοράει. Το γιατί δεν το συζητάω τώρα. Αν ήταν ο λογαριασμός, αυτός φταίει που έφτασε τόσο ψηλά. Αν ήταν οτιδήποτε άλλο, αυτός φταίει που η αντίδραση του είναι να σκοτώσει κάποιον απλά επειδή δεν έγινε το χατίρι του. Πάντως σε ένα πράγμα του δίνω δίκιο. Ισχυρίστηκε πως ήταν θέμα τιμής. Όντως ήταν θέμα τιμής. Όντως, ήταν θέμα 143 €. Ούτε τόσο δεν αξίζει. Και μάλλον δεν αντέχει να βλέπει τον εαυτό του να πέφτει τόσο χαμηλά, διότι η ζωή δεν μετριέται καν με χρήματα. Να υποθέσω πως μετά από αυτό το κείμενο κινδυνεύει και η δική μου ζωή;
Θέλετε όμως να μιλήσουμε και για άλλο ένα ρεκόρ; Εδώ παρακαλώ κρατηθείτε. Νομίζω δεν θα αντέξετε τόση συγκίνηση. Ένας ασθενής 60 ετών νοσηλευόταν στο ίδιο δωμάτιο με έναν άνθρωπο 76 ετών. Και οι δυο τους είχαν προσβληθεί από τον κορονοϊό. Οι πληροφορίες αναφέρουν πως ο ήχος του αναπνευστήρα του 76χρονου ενοχλούσε το 60χρονο και ότι οι αξιωματικοί της Υποδιεύθυνσης Ασφάλειας Αθηνών έχουν στα χέρια τους στοιχεία που αποδεικνύουν ότι ο θόρυβος που έκανε το μηχάνημα του αναπνευστήρα έκανε τον δεύτερο νοσηλευόμενο να τον αποσυνδέσει.
Προσωπικά, αγνοώ επιδεικτικά τα περί εξέτασης ενδεχόμενης ψυχικής ασθένειας του 60χρονου που έχουν ακουστεί και προχωράω παρακάτω. Θα μου επιτρέψετε να συνεχίσω το προηγούμενο άρθρο μου σχετικά με τον εγωκεντρισμό. Αν αυτό δεν είναι ο ορισμός του σκληρού εγωκεντρισμού, τότε τί είναι; Φαντάσου αγαπητέ αναγνώστη, τον ενοχλούσε ο ήχος του αναπνευστήρα και τον σκότωσε. Δηλαδή αν δούλευε εργάτης με κομπρεσέρ στο διπλανό δωμάτιο τί θα έκανε; Είναι δολοφονικά εγωκεντρικός. Τον ενοχλούσε η ανάσα, και κατ’ επέκταση η ζωή, του διπλανού του. Πόσοι σαν κι αυτόν υπάρχουν σήμερα στον πλανήτη Γη; Πολλοί. Αλλά έχεις μια ελπίδα πως μπροστά στο χείλος του θανάτου, οποιαδήποτε διαφορά εκμηδενίζεται και παλεύουμε όλοι ενωμένοι με αμοιβαίες υποχωρήσεις και αλληλέγγυα υποστήριξη.
Μάλλον έκανα λάθος. Συγγνώμη. Τελικά ο 60χρονος ήταν ο μόνος ασθενής στον θάλαμο. Έπασχε και πάσχει από παντελή έλλειψη κοινωνικής συνείδησης και ανθρωπιάς. Πρέπει να ηρέμησε ο 60χρονος όταν αποσύνδεσε τον αναπνευστήρα του διπλανού του και επιτέλους πέθανε ο διπλανός του και ηρέμησε το κεφάλι του από τον θόρυβο του αναπνευστήρα. Σοβαρά τώρα;;; Δυστυχώς ναι. Τόσο αξίζει για κάποιους η ανθρώπινη ζωή. Εκπληρώνεται ακριβώς αυτό που αναφέρει η Αγία Γραφή για τις μέρες μας. Οι άνθρωποι «θα είναι φιλάργυροι, …άστοργοι, …άγριοι». 2 Τιμόθεο 3:1-5
