Δημοσιογραφικά, ίσως και να υπερβάλαμε λίγο... Ένα απλό μικρό παρκάκι είναι, στο κάτω κάτω. Τι είναι αυτό λοιπόν που του έδωσε τόση αξία στα μάτια μας, ώστε να κάνουμε τόσα δημοσιεύματα στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ; Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ. Είναι το γεγονός ότι μας αρέσει να βλέπουμε τα πράγματα γύρω μας να αλλάζουν προς το καλύτερο.


Κι εδώ που τα λέμε δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα αυτό, στις μέρες που ζούμε. Το αντίθετο, το συναντάμε όλο και πιο συχνά: Να περπατάμε από το κακό στο χειρότερο... Βέβαια, όσοι έχουμε το προνόμιο να συμβουλευόμαστε την Αγία Γραφή, ως αυθεντία, κάτι τέτοιο είναι μάλλον αναμενόμενο.


Σήμερα, λοιπόν, σας το δείχνουμε τελειωμένο. Και μάλιστα κρατάμε την υπόσχεση που σας δώσαμε ότι θα πηγαίναμε από εκεί να καθίσουμε στα παγκάκια του. Να μας, λοιπόν! Μαζί με την Σούλα, αλλά και μόνη της... Και φυσικά τώρα που ανοίγει ο καιρός είναι βέβαιο ότι θα ξαναπάμε.


Οι φωτογραφίες αυτές έχουν παρθεί μέσα στο χειμώνα (στις 18 Ιανουαρίου 2021) και γι’ αυτό οι ακακίες δεν έχουν ακόμα φύλλα στα κλαδιά τους. Τις παρακολουθούμε όμως βήμα - βήμα. Ήδη σε άλλα δημοσιεύματα αυτού του site θα δείτε τα ίδια αυτά δέντρα με τα πρώτα πράσινα φύλλα τους. Και στο χρόνο που έχουμε μπροστά μας σχεδιάζουμε να σας δείξουμε τη μεταβολή των εποχών.


Για την ώρα, θαυμάστε, αυτά τα υπέροχα λουλούδια που έχουν φροντίσει να φυτέψουν πολύ κοντά στις ρίζες των δέντρων... Δεν είναι φανταστικά; Ή μόνο σε μένα φαίνονται έτσι; Το υπόγειο πότισμα τα διατηρεί και τα φροντίζει μαζί με τα δέντρα. Καλός σχεδιασμός!


Αυτό είναι το πικρό παρκάκι μας, στην Αλαμάνας και Κιλκίς, στον Κολωνό... Οι φίλοι μας, μας πειράζουν: «Σιγά το πάρκο, χάνεσαι!». Όταν όμως το επισκεφτούν, αλλάζουν γνώμη. Βλέπουν με τα μάτια τους, πόσο σημαντικό και σπουδαίο έργο είναι. Κι όταν μαθαίνουν και την ιστορία του, τότε το εκτιμούν ακόμα περισσότερο...