Δεύτερη μέρα των Χριστουγέννων σήμερα, με... κλειστά τα εμπορικά μαγαζιά....

xristougΕκατομμύρια άνθρωποι, παγκόσμια, παρά το μεγάλο πρόβλημα με την οικονομία που ταλαιπωρεί τους ανθρώπους, γκρινιάζουν γιατί με τα μέτρα που έχουν πάρει οι κυβερνήσεις, τις αυξήσεις και τον πληθωρισμό που εξανεμίζουν μισθούς και συντάξεις, δεν θα μπορέσουν να γιορτάσουν όπως έχουν "μάθει" και τους πρέπει τα φετινά Χριστούγεννα. Βλέπεις, τα ήθη και τα έθιμα θέλουν να γιορτάζονται με κάθε μεγαλοπρέπεια και με τεράστιες οικονομικές θυσίες. Επιμένουν όλα αυτά να είναι στο μυαλό τους και να τους ταλαιπωρούν...

Ίσως να είστε και εσείς ανάμεσά τους. Από την άλλη μεριά, πιθανόν να μη συνηθίζετε να συμμετέχετε στο θρησκευτικό μέρος, αυτής της τόσο δημοφιλούς γιορτής.

Όπως και αν έχουν τα πράγματα, το πιθανότερο είναι ότι δεν θα μείνετε ανεπηρέαστοι από τα Χριστούγεννα. Αυτή η γιορτή διαπνέει τον κόσμο του εμπορίου και της ψυχαγωγίας, ακόμη και στις μη Χριστιανικές χώρες. Πραγματικά έτσι είναι, ακόμα και η Κινέζοι στην αγορά τους έχουν... χριστουγεννιάτικα εμπορεύματα! Μια ματιά στο Μοναστηράκι στην αγορά ή στα σούπερ μάρκετ θα σας πείσει.

Αλλά τι γνωρίζετε, αλήθεια, για τα Χριστούγεννα; Έχει Γραφική βάση ο εορτασμός της γέννησης του Χριστού; Τι βρίσκεται πίσω από αυτή τη γιορτή, που λαβαίνει χώρα, κάθε χρόνο στις 25 Δεκεμβρίου;

Η Προέλευση των Χριστουγέννων...xrist...

Η "Νέα Καθολική Εγκυκλοπαίδεια" (New Catholic Encyclopedia) αναγνωρίζει: «Η ημερομηνία γέννησης του Χριστού δεν είναι γνωστή. Τα ευαγγέλια, δεν αποκαλύπτουν ούτε την ημέρα, ούτε το μήνα . . .

Σύμφωνα με την υπόθεση που πρότεινε ο Χ. Γιούσενερ  και που την αποδέχονται οι περισσότεροι λόγιοι σήμερα, καθορίστηκε για τη γέννηση του Χριστού η ημερομηνία του χειμερινού ηλιοστασίου (25 Δεκεμβρίου στο Ιουλιανό ημερολόγιο, 6 Ιανουαρίου στο Αιγυπτιακό ημερολόγιο), επειδή εκείνη την ημέρα καθώς ο ήλιος άρχιζε την επιστροφή του στον ουρανό του βόρειου ημισφαιρίου, οι ειδωλολάτρες ακόλουθοι του Μίθρα, γιόρταζαν τη γέννηση του ακατανίκητου ήλιου (dies natalis Solis Invicti).

Στις 25 Δεκεμβρίου του 274, ο Αυρηλιανός ανακήρυξε το θεό ήλιο, κύριο προστάτη της αυτοκρατορίας και αφιέρωσε σε αυτόν ένα ναό στο Κάμπους Μάρτιους. Τα Χριστούγεννα είχαν την αρχή τους σε μια εποχή που η λατρεία του ήλιου, ήταν ιδιαίτερα έντονη στη Ρώμη».

Δείτε μέσα από τον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ μερικά ενημερωτικά άρθρα σχετικά με τα Χριστούγεννα ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

ex.xristugena

Αρκούν, όμως κάποιες πληροφορίες όσο τεκμηριωμένες κι αν είναι, για να αλλάξουμε στάση στη ζωή μας; Όχι βέβαια! Δεν είμαι αιθεροβάμων για να πιστεύω, κάτι τέτοιο.

Η συνήθεια, μοίαζει μερικές φορές, να είναι σχεδόν αδύνατον να ξεπεραστεί... Οι περισσότεροι άνθρωποι στον κόσμο ξέρουν, αντιλαμβάνονται όλες αυτές τις αλήθειες, αλλά «αφήνονται» σ’ αυτά τα έθιμα, επειδή έτσι τα βρήκαν και επειδή, λένε πως τους αλλάζουν την καθημερινότητα τους.

Είναι όμως αυτή, μια υπεύθυνη στάση; Και αξίζει να την ακολουθούμε, όσοι σεβόμαστε τον εαυτό μας και τη λογική μας; Αν θέλουμε να κάνουμε όμορφες αλλαγές στη ζωή μας, να δώσουμε δώρα στους αγαπημένους μας και να δημιουργήσουμε μια όμορφη ατμόσφαιρα, μπορούμε να το κάνουμε κάθε στιγμή…

Δε χρειάζεται να είναι Χριστούγεννα. Απλά πράγματα είναι. Εμείς, τα κάνουμε πολύπλοκα.

Καμιά φορά καταγράφουμε και την άμεση επικαιρότητα όπως τη ζούμε στο μικρόκοσμο μας

Posted in Επικαιρότητα

lagana1150321
Χθες αισθανθήκαμε την ανάγκη να λειτουργήσουμε λίγο ως... δημοσιογράφοι! Να θυμηθούμε δηλαδή τι μπορεί να σημαίνει να καλύπτει κανείς την άμεση επικαιρότητα. Αν κι εδώ στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ πάνε πολλά χρόνια που αυτό δεν μας ενδιαφέρει, είπαμε να το δοκιμάσουμε...

lagana2.150321
Το ερέθισμα μας το έδωσε και ο φίλος μας Παναγιώτης, συγκάτοικος στη πολυκατοικία που μένουμε, που έκανε ακριβώς την ίδια δουλειά, αλλά με στόχο, φαντάζομαι, να προμηθευτεί για την οικογένεια του, τα χρειαζούμενα... Ο «φούρνος του Δρίτσα» που κατέγραψε είναι πάνω στην Λένορμαν, απέναντι ακριβώς από την πλατεία Αγίου Κωνσταντίνου, στον Κολωνό.

lagana3.150321
Αλλά οι ουρές για την προμήθεια μιας λαγάνας, το ψωμί που κατά την παράδοση οι άνθρωποι τρώνε μόνο χθες, εκτός κι αν περισσέψει κάτι και για σήμερα, ήταν ίδιες σε όλους τους φούρνους της γειτονιάς. Εδώ είναι ένας φούρνος στις οδούς Χειμάρρας και Δράμας στα Σεπόλια, με είσοδο από τη Δράμας.

thalasina2.150321
Κι εδώ είναι ένα ιχθυοπωλείο με ιστορία, για όσους είναι παλιοί κάτοικοι στην περιοχή, στον Άγιο Μελέτη, την πλατεία των Σεπολίων. Κι εδώ ο κόσμος περίμενε υπομονετικά να ψωνίσει θαλασσινά. Την τελευταία στιγμή, φυσικά. Κλασσικός Έλληνας! Ο Πάνος έφτασε από τον Κολωνό εκεί...

lagana4.150321
Αν έψαχνες μια λέξη για να χαρακτηρίσεις τη χθεσινή μέρα, αυτή θα ήταν "ουρές". Και ευτυχώς που δεν επαληθεύτηκε η ΕΜΥ στις προβλέψεις της για κακό καιρό. Τουλάχιστον μέχρι το μεσημέρι είχε έναν ήλιο, άλλο πράγμα, στον τόπο που μένω τον Κολωνό. Και ούτε ο αέρας είχε τα μποφόρ που πρόβλεπαν οι μετεωρολόγοι... Από το απόγευμα, βέβαια, όλα άλλαξαν...

thalasina1.150321
Δουλειές με... φούντες είχε και το καινούριο μαγαζί "Dory" που άνοιξε δίπλα στην Εθνική Τράπεζα της Λένορμαν, στην πλατεία Αγίου Κωνσταντίνου, στον Κολωνό. "Τσιμπημένες" λίγο οι τιμές του, λόγω της ημέρας, αλλά μπορούσες εκτός από φρέσκο να το πάρεις και έτοιμο, μαγειρεμένο για το σπίτι.

Την αγάπη μας στην Άνδρο, το νησί της καρδιά μας με τους υπέροχους ανθρώπους της...

Posted in Γενικά

anixiatiki.andros1.130321
Από την Άνδρο μας έρχονται αυτές οι φωτογραφίες... Όλo αγάπη από ανθρώπους που εκτιμούμε πολύ. Και τους είμαστε ευγνώμονες που μας σκέφτονται, αυτές της δύσκολες μέρες της πανδημίας και μας δίνουν την ευκαιρία να "ταξιδέψουμε" μέσα από τα όμορφα στιγμιότυπα που μας στέλνουν.

anixiatiki.andros2.130321
"Μυρίζει" άνοιξη όλο αυτό κι ας συνεχίζει να κάνει ο καιρός τα σκέρτσα του... Μας έχει συνηθίσει πια σ' αυτά τα παιχνίδια του ο Μάρτης. Τα λουλούδια αρχίζουν να συνέρχονται από τον χιονιά και οι φωτεινές αχτίνες του ήλιου είναι μια βέβαιη προσδοκία για ένα καλύτερο αύριο.

anixiatiki.andros3.130321
Τα φυτά είναι από τον κήπο της Ευαγγελίας... Εδώ το κίτρινο κρινάκι δίνει ένα χαρακτηριστικό και ιδιαίτερο τόνο δίπλα στο λίγο πράσινο της γλάστρας. Αυτή είναι η ομορφιά της φύσης. Και η φίλη μας μένει μέσα στη φύση. Έχουμε προσωπική άποψη, αφού μας έχει φιλοξενήσει.

anixiatiki.andros4.130321
Αλλά σε έναν όμορφο τόπο όλα τα χρώματα έχουν τη θέση τους. Δείτε τι όμορφα που δένουν το λευκό και το μωβ, ανάμεσα στο μπόλικο πράσινο! Χαίρεσαι και απολαμβάνεις να τα βλέπεις. Αυτή είναι η φύση της Άνδρου. Κι όσο προχωρά ο καιρός και ζεσταίνει, θα γίνεται ακόμα πιο όμορφη.

anixiatiki.andros5.130321
Φυσικά στην Άνδρο θα συναντήσεις και τέτοιες εικόνες. Με αγελάδες που βόσκουν ήσυχα με τα μικρά τους στις μικρές καταπράσινες κοιλάδες. Εικόνες που για μας τους ανθρώπους της πόλης φαντάζουν πραράξενες, εκεί θεωρούνται φυσιολογικές. Και είναι, αν το σκεφτείς λίγο περισσότερο.

anixiatiki.andros6.130321
Πάπιες στη θάλασσα! Θα τις δείτε πολύ συχνά στο νησί να παίζουν πλάι στο κύμα. Να μπαίνουν μέσα στα νερά και να επιστρέφουν στον ήλιο να ζεστάνουν το σώμα τους. Δεν έχουν βέβαια και μεγάλο πρόβλημα αν το νερό είναι γλυκό ή αρμυρό. Γι' αυτές είναι το ίδιο!

Το φυτώριο στην Πλάτωνος. Μια στάση στο δρόμο για το πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνος

Posted in Επικαιρότητα

fitorio.platonos1.120321
Η Πλάτωνος είναι ο δρόμος που συνδέει το σπίτι μας με το ανοιχτό αρχαιολογικό πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνος. Μικρός, στενός δρόμος διπλής κατεύθυνσης, με μαγαζιά δίπλα του που κάποτε η αγορά του, ανθούσε. Σήμερα αποτυπώνεται όλη η κρίση, με κλειστά τα περισσότερα μαγαζιά. Ένα από τα ανοιχτά είναι κι αυτό.

fitorio.platonos2.120321
Δεν έχω προσέξει αν έχει όνομα... Αλλά έχει πολλά λουλούδια. Αυτά είναι που τραβάνε την προσοχή μας, κάθε φορά που περνάμε από εκεί. Εικόνες όμορφες σαν κι αυτή είναι που μας αρέσουν. Λουλούδια εποχής, ανθισμένα, προκλητικά, που θες να τα πάρεις για το σπίτι σου.

fitorio.platonos3.120321
Αυτό που μας έκανε πολύ μεγάλη εντύπωση αυτή τη φορά ήταν τα κρεμαστά λουλούδια που μοιάζουν με γιασεμιά, αλλά δεν είναι... Έχει γεμίσει όλη την πρόσοψη του μαγαζιού και πέρα από την ομορφιά τους, μας έδιναν και την εντύπωση ότι ευωδίαζαν. Αλλά τα είχε μόνο για βιτρίνα.

fitorio.platonos4.120321
Δεν τα πουλούσε. Έτσι, ψάξαμε να βρούμε κάτι άλλο, ένα φυτό εσωτερικού χώρου. Και το βρήκαμε. Αλλά τη ματιά μας τη ρίξαμε στην εξωτερική πλευρά του μαγαζιού. Μια ομορφιά εξαιρετική! Και προκλητική για όσους συμβαίνει να αγαπούν τα λουλούδια.

fitorio.platonos5.120321
Μου άρεσε πολύ αυτή η κρεμαστή σκάλα με τις γλάστρες - τενεκεδάκια και τα μικρά λουλούδια εποχής... Έδεναν πολύ με το υπόλοιπο σύνολο των φυτών του μαγαζιού... Μας αρέσει κάθε φορά που πηγαίνουμε στο πάρκο ή επιστρέφουμε από αυτό, να ρίχνουμε τη ματιά μας.

fitorio.platonos6.120321
Τελευταία φωτογραφία από αυτές που πήρα από την επίσκεψη μας, στο συγκεκριμένο μαγαζί - φυτώριο... Και το μόνο βέβαιο είναι ότι θα μας αρέσει πάντα, καθώς, όπως και να έχει, κάνει λίγο πιο όμορφη την πόλη από μπετόν που ζούμε. Το φυτώριο της Πλάτωνος...

Λεμόνια και λεμονανθοί... Μια εποχή που μπερδεύονται αυτά τα δυο. Και είναι τόσο όμορφα...

Posted in Επικαιρότητα

lemonia1.070321
Αχ πως μας αρέσουν τα λεμόνια! Η Σούλα έχει χίλιους τρόπους να τα αξιοποιεί στην κουζίνα της και να κάνει πιο νόστιμα τα φαγητά. Και όνειρο μας ήταν πάντα να κάνουμε μια λεμονιά στην αυλή του πατρικού μου. Δεν ξέρουμε αν θα τα καταφέρει να ζήσει, έχουμε να πάμε και δυο χρόνια να τη φροντίσουμε...

lemonia2.070321
Τη σημερινή ανάρτηση την έκανα με αφορμή κάποιες υπέροχες φωτογραφίες του φίλου μας του Πέτρου από τη Χαλκίδα, που δείχνουν πόσο όμορφο είναι να συνυπάρχουν μαζί λεμόνια και λεμονανθοί στο δέντρο... Κι ΕΔΩ μπορείτε να δείτε μια ανάλογη ανάρτηση που έκανα στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ, τον Δεκέμβρη του 2020.

lemonia3.070321
Καμιά φορά έρχονται σπίτι σου, έτσι. Μέσα σε σακούλες πλαστικές του σούπερ μάρκετ. Έτσι έγινε και με τη δική μας λεμονιά που είναι στον ακάλυπτο δίπλα στην πυλωτή της πολυκατοικίας μας. Την περασμένη Κυριακή, μερικοί φίλοι τα μαζέψαμε και τα μοιράσαμε σε όλους. Μια υπέροχη στιγμή! Δείτε κάτι ωραίο για τα λεμόνια ΕΔΩ.

lemonia4.070321
Αλλά δεν είναι η πρώτη φορά που κάνουμε δημοσίευμα με λεμονανθούς στο ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Και τον Δεκέμβριο του 2019, κάναμε κάτι παρόμοιο... Δείτε το ΕΔΩ. Το χαρακτηρίζαμε μάλιστα "μήνυμα αισιοδοξίας". Και δεν είχαμε άδικο. Η λεμονιά ανθίζει, λίγο μετά τη μυγδαλιά... Νωρίς - νωρίς κι αυτή.

lemonia5.070321
Ξαναγυρνάμε στα λεμόνια της λεμονιάς κάτω από το παράθυρο μου... Έμειναν τρία ακόμα πάνω της. Κίτρινα και πολύ ζουμερά. Αλλά είναι ψηλά και είναι αδύνατον να τα φτάσουμε. Θα περιμένουμε να πέσουν, γιατί θα πέσουν κάποια στιγμή, καθώς τα καινούρια λεμόνια θα έρθουν να προστεθούν πάνω της.

lemonia6.070321
Μάρτιος του 2018 στην Άνδρο! Δείτε ΕΔΩ το δημοσίευμα που κάναμε τότε. Σας παροτρύναμε τότε, να ανοίξετε την καρδιά σας και να την αφήσετε να μυρίσει (αν μπορεί να γίνει αυτό...) την υπέροχη μυρωδιά των λεμονανθών... Το ίδιο θα σας λέγαμε και τώρα. Αλλάζουμε όλα γύρω μας, αλλά μερικά πράγματα παραμένουν σταθερά.

Κουραστήκαμε, παλεύοντας τον αόρατο εχθρό, ένα ολόκληρο χρόνο τώρα, αλήθεια είναι...

Posted in Δημοσιογραφικά

koronoios.grafima
Είναι αλήθεια πως εδώ και ένα χρόνο βρισκόμαστε σε μια πολύ δύσκολη κατάσταση, καθώς το να προσαρμοστείς στη λογική μιας εποχής ξένης στην ιδιοσυγκρασία μας, δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο. Ωστόσο το παλεύουμε, το προσπαθούμε, επειδή δεν έχουμε κι άλλη επιλογή, έτσι όπως έχουν τα πράγματα...
efimerides
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 13/03/2021

Μέρα με τη μέρα… Ώρα την ώρα… Κάπως έτσι μάθαμε να μετράμε τον καιρό… Αργά, υπομονετικά, με τρόπο που μερικές φορές αδυνατούμε να καταλάβουμε και να κατανοήσουμε κι εμείς οι ίδιοι. Και εγκλιματιζόμαστε, αν πέσουμε στην παγίδα της αυτολύπησης. Να θυμόμαστε δηλαδή, πώς ήμασταν κάποτε και πώς είμαστε τώρα.

Ωστόσο μπορούμε να αποδεχτούμε πως είμαστε περαστικοί από έναν κόσμο που συνεχώς μεταβάλλεται και αλλάζει και που εμείς, είτε μας αρέσει, είτε όχι, δεν μπορούμε να κάνουμε και πολλά πράγματα για να τον αλλάξουμε.

Άλλωστε, μπορεί να μην το έχουμε συνειδητοποιήσει, αλλά ο χρόνος φεύγει σαν αέρας. Δεν το καταλαβαίνουμε, αλλά για πότε ήμασταν μικρά, πότε διανύσαμε το χρόνο της επαγγελματικής μας ενασχόλησης, πότε κάναμε οικογένεια και πότε βρεθήκαμε στη σύνταξη, ούτε αυτό είμαστε σε θέση να το κατανοήσουμε απόλυτα με τη λογική.

Κι αυτό δεν πρέπει να μας εκπλήσσει. Πλαστήκαμε με άλλες προδιαγραφές και βρεθήκαμε ως κληρονόμοι μιας ζωής που δεν επιλέξαμε να βλέπουμε να εξελίσσονται αλλιώς τα πράγματα στην καθημερινότητα μας.

Δείτε το λίγο πιο ρεαλιστικά, πιο πραγματικά. Πριν ένα χρόνο, τέτοιες μέρες, κάναμε ακόμα σχέδια και όνειρα στη ζωή μας. Είχαμε ακόμα στο μυαλό μας την τελευταία εκδρομή στην Παύλιανη, εικόνες υπέροχες με φίλους και αδελφούς, πράγματα που άξιζε να συζητήσουμε και να δούμε.

Και ξαφνικά, εισβάλλει στη ζωή μας ο φόβος και ο πανικός της πανδημίας του Covid-19… Την αρχή δεν το πήραμε και πολύ στα σοβαρά, δεν είχαμε ξαναδεί άλλωστε κάτι τέτοιο, μόνο ιστορικά ξέραμε την ισπανική γρίπη…

Κινούμενοι από υποτακτικό πνεύμα εφαρμόσαμε τις οδηγίες που μας δίδονταν κι έτσι παρά τα εκατομμύρια κρούσματα σε ολόκληρο τον κόσμο μπορέσαμε να σταθούμε στα πόδια μας και να αντέξουμε μέχρι τώρα χωρίς απώλειες αγαπημένων μας κοντινών ανθρώπων…

Αλλά μετράμε αντοχές… Ο πολύς καιρός και η συνεχόμενη ανάγκη για προσαρμογή, απαιτούν όλο και μεγαλύτερη υπομονή και εγκαρτέρηση. Και το χειρότερο είναι, ότι δεν έχουμε άλλη επιλογή.
episimansis.neo
Κι αντί να αποδίδουμε ευθύνες στους άλλους για το αν τηρούν ή όχι σωστά τα μέτρα, ξεκινώντας από την κυβέρνηση, ας στρέψουμε την προσοχή μας εσωτερικά, σε μας, και ας δούμε πόσο προετοιμασμένοι είμαστε για ακόμα περισσότερο δρόμο, καθώς οι δυσκολίες που θα προκύψουν, θα είναι πιο πολλές. όσο περνάει ο καιρός.

Το εμβόλιο βέβαια άρχισε να δίνει ελπίδες. Αλλά δεν είναι ακόμα λίγοι εκείνοι που συνεχίζουν να έχουν ενστάσεις για την αποτελεσματικότητα του, εκτιμώντας ότι ίσως και να μην έχουν γίνει όλες οι αναγκαίες επισταμένες εργαστηριακές έρευνες… Δεν αντιλέγω. Αλλά το εύλογο ερώτημα είναι αν, όντως υπάρχει ο επαρκής χρόνος για κάτι τέτοιο…

Δεν είναι λίγοι επίσης εκείοι εντρυφούν σε όσα ένας άδικος κόσμος έχει να προσφέρει και στρέφουν το ενδιαφέρον τους στον οικονομικό πόλεμο των φαρμακευτικών εταιρειών και στα τεράστια συμφέροντα που παίζονται, σε παγκόσμιο επίπεδο.

Φυσικά και δεν είμαστε αφελείς να πιστεύουμε ότι ζούμε σε έναν κόσμο όπου όλα αυτά απουσιάζουν. Υπάρχουν και λειτουργούν αναπόφευκτα. Αλλά το ένστικτο της αυτοσυντήρησης, μας βοηθά να κινηθούμε προς το λιγότερο κακό και η επιθυμία να βοηθήσουμε τον εαυτό μας και το κοινωνικό σύνολο, μας ωθεί στο να κάνουμε το εμβόλιο. Και κάναμε ήδη, την πρώτη δόση.

Ουδείς σ’ αυτό το σύστημα πραγμάτων είναι σε θέση να μας εγγυηθεί για το θετικό αποτέλεσμα. Κι αυτό όχι γιατί δεν θέλει, αλλά επειδή απλά δεν μπορεί. Οι δυνατότητες μας, βλέπουμε για άλλη μια φορά ότι είναι περιορισμένες.

Με σκοτεινό τον ορίζοντα μπροστά μας, το μόνο που μας έμειναν ως σταθερά, είναι η πίστη μας ότι υπάρχει η δύναμη που και μπορεί και θέλει να τα αλλάξει όλα αυτά.

Μπορούμε να ονειρευόμαστε έναν καλύτερο κόσμο, μακριά από συμφέροντα, αρρώστιες, όπου η αληθινή δικαιοσύνη θα κατοικεί και όπου κάθε μέρα που θα ξημερώνει θα είναι και πιο όμορφη από την προηγούμενη, επειδή θα υπάρχει αληθινός στόχος και σκοπός στη ζωή. Μόνο αυτό θα μπορούσε να μας δώσει δύναμη και υπομονή για να καλλιεργήσουμε εγκαρτέρηση και πεποίθηση ότι κι αν συμβεί μπροστά μας.

  • Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί το Σάββατο 13/3/2021 στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ και στη στήλη μου "Επισημάνσεις".

Στα Αποίκια της Άνδρου που αγαπάμε... Μέσα από φωτογραφίες του Λούη και όχι μόνο...

Posted in Επικαιρότητα

apikia.lui2.110221
Το ότι αγαπήσαμε τα Αποίκια της Ανδρου που γνωρίσαμε μέσα από τους φίλους μας εκεί, τη Δήμητρα και τον Λούη, είναι γεγονός αναμφισβήτητο... Πολύ συχνά εδώ στο ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ τους θυμόμαστε, επειδή τους αγαπάμε πολύ! Δείτε μερικά δημοσιεύματα γι' αυτό το μικρό χωριό και τους ανθρώπους του ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

andros1.020321
Από εδώ ψηλά μπορεί η ματιά σου να φτάσει ώς τη θάλασσα. Ένα υπέροχο κυκλαδίτικο τοπίο με αρκετό πράσινο και τρεχούμενα νερά. Ιδιαίτερα στα Αποίκια θα το δείτε αυτό. Εμείς το ζήσαμε πέντε μέρες, όταν το 2018 φιλοξενηθήκαμε εκεί. Και κάναμε και τις εκδρομές μας.

apikia.lui1.110221
Κι αυτό το δρομάκι, μας είναι πολύ οικείο. Δεξιά όπως βλέπετε τη φωτογραφία, ήταν το σπίτι που μείναμε και ακριβώς μπροστά το σπίτι των φίλων μας. Κυριολεκτικά μια ανάσα... Μεσολαβούσε μόνο ο κήπος τους, τα δέντρα και τα φυτά τους. Αλλά η αγάπη τους, μηδένιζε τις αποστάσεις.

andros2.020321
Για την Άνδρο όμως έχουμε γράψει πολλά στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Και θα συνεχίσουμε να γράφουμε, καθώς οι άνθρωποι που ζουν στο νησί μας περιβάλλουν με τόση αγάπη... Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ μερικά δημοσιεύματα από το αρχείο μας.

andros3.020321
Άνδρος, λοιπόν, η αγαπημένη... Όπου κι αν πας, όπου κι αν περπατήσεις στα χωριά της ή στη Χώρα, πάντα θα έχεις πίσω σου υπέροχες αναμνήσεις από καλοκαίρια που άφησαν έντονα τα σημάδια τους, τόσο που να θέλεις να πας και να ξαναπάς και να ξαναπάς... Και να το βάζεις στόχο!

andros.281220
Μακάρι να τελειώσει το κακό που ζούμε, ο εγκλεισμός και η καραντίνα και θα το κάνουμε, οπωσδήποτε αν περνάει από το χέρι μας. Είναι από τους προορισμούς για τους οποίους θέλουμε να κάνουμε σχέδια, αν και δεν είναι πολύ εύκολο, όπως έχουν τα πράγματα. Μερικές αναμνήσεις ακόμα ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Μια βόλτα στον Άνω Κορυδαλλό που δεν είχα ξαναπάει ως τώρα. Μια ομορφιά στο Λεκανοπέδιο

Posted in Επικαιρότητα

ano.koridalos1
Ο Κορυδαλλός είναι προάστιο του Πειραιά, μέρος του πολεοδομικού συγκροτήματος Πειραιώς και ανήκει διοικητικά στο δήμο Κορυδαλλού της περιφέρειας Αττικής, έχει έκταση 4.324 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Συνορεύει δυτικά και νότια με τη Νίκαια, ανατολικά με την Αγία Βαρβάρα, ενώ βόρεια με το Χαϊδάρι, όπου υπάρχει και το μοναδικό δάσος στο Όρος Αιγάλεω.

ano.koridalos2
Εδώ οι εικόνες που θα σας δείξουμε είναι από τον Άνω Κορυδαλλό. Πρόκειται για έναν οικισμό που τα ίχνη του εμφανίζονται στην ελληνική μυθολογία. Ο μύθος ήθελε να κατοικεί εδώ, στους ανατολικούς πρόποδες του όρους Αιγάλεω, ο Προκρούστης, μέχρι τη μοιραία αναμέτρησή του με τον Θησέα.

ano.koridalos3
Ξένοι ερευνητές εντόπισαν κατάλοιπα του αρχαίου ηρώου, ίχνη δρόμων, τμήματα οικισμού και νεκροταφείου. Στην αρχαιότητα, ήταν ένας από τους 100 δήμους της Αθήνας που ίδρυσε ο μεγάλος Αθηναίος πολιτικός Κλεισθένης, στο τέλος του 6ου αιώνα π.Χ.

ano.koridalos4
Ανήκε στην ιπποθοωντίδα φυλή και ήταν τμήμα του άστεως της Αρχαίας Αθήνας. Η θέση του προσδιορίζεται στους ανατολικούς πρόποδες του όρους Αιγάλεω, γνωστή από το Στράβωνα. Όλα αυτά τα στοιχεία τα βρήκαμε από τη Wikipedia σε μια έρευνα που κάναμε στο διαδίκτυο.

ano.koridalos5
Μετά την αρχαιότητα, χάνονται τα ίχνη του οικισμού. Το όνομά του αναφέρει ξανά ο λόγιος, κληρικός και φιλόσοφος Θεόφιλος ο Κορυδαλλεύς (1563-1646). Διακόσια χρόνια μετά, ο Κορυδαλλός αποτελούσε το κέντρο ενός μεγάλου τσιφλικιού, που ανήκε στον Εμμανουήλ Κουτσικάρη, ο οποίος έδωσε το όνομά του σε όλη τη περιοχή (Κουτσικάρι).

ano.koridalos6
Από τον επόμενο ιδιοκτήτη, η περιοχή πήρε το όνομα Παχύ. Το 1923, η περιοχή πήρε ξανά το όνομα που είχε τα χρόνια της αρχαίας Αθηναϊκής δημοκρατίας: Κορυδαλλός. Το 1928, 2.500 κάτοικοι ανέπτυξαν τους πρώτους οικισμούς. Σήμερα ο Άνω Κορυδαλλός είναι μια ιδιαίτερα αναπτυσσόμενη περιοχή.

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA