Όμορφες παιδικές μνήμες ξύπνησαν μέσα μου, αυτές οι φωτογραφίες με τον πατέρα μου!

o.pateras.mu
Τις είδα ανεβασμένες στο Facebook από τον δραστήριο Πολιτιστικό Σύλλογο του χωριού μου, Θραψανού. Φωτογραφίες τραβηγμένες τη δεκαετία του 80, οι έγχρωμες... Ο πατέρας μου, Λευτέρης Θεοδωράκης του Κουμαλή, "σέρνει" τη στομωσά ως μάστορας στον αγγειοπλαστικό συνεταιρισμό "Μίνωας". Το θυμάμαι αυτό το εγχείρημα. Και είναι ενθαρρυντικό ότι, παρά τα όσα πέρασε, υπάρχει και λειτουργεί, ακόμα στο χωριό.

bambas
Εδώ, ο πατέρας μου πιο νέος, τότε σίγουρα δεν υπήρχαν χρωματιστές φωτογραφίες. Είναι με συγγενείς και φίλους σε ένα τραπέζι για τον πολιτευτή της Ενώσεως Κέντρου τότε, δικηγόρο Γ. Α. Μαγκάκη... Εκείνη την εποχή, εγώ ήμουν πολύ μικρός και δεν καταλάβαινα, γιατί έπρεπε στο πρόσωπο μου να τιμωρηθεί η όποια πολιτική δράση του πατέρα μου... Μισόν αιώνα μετά, ακόμα δεν μπορώ να το καταλάβω αυτό.

o.pateras.mu1
Τα πιθάρια όμως ήταν η ζωή του... Έφτιαξε ο ίδιος, εκατοντάδες σε όλη την την Κρήτη στις βεντέμες που πήγαινε από τον Μάη ώς τον Οκτώβρη, κάθε χρόνο. Και εκπαίδευσε τον αδελφό μου Κωστή, να τον ακολουθήσει μετά το θάνατο του ή λίγο νωρίτερα, όταν πια ο ίδιος είχε αποσυρθεί, φτιάχνοντας το δικό του καμίνι στο Λιγαρά και κρατώντας το σε λειτουργία μέχρι που μπορούσε. Ενέπνευσε ακόμα τον εγγονό του, Μανώλη Βολυράκη και τον γιο του, Αγησίλαο να συνεχίσουν και σήμερα την τέχνη του αγγειοπλάστη... Δεν ξεχνιέται εύκολα αυτός ο άνθρωπος!

me ti mana mou ke ton patera mou

Επικαιρότητα

Ξημερώματα στα βουνά της Εύβοιας με τα μάτια ενός ρητινοσυλλέκτη, του φίλου μου Πέτρου

ximeroma1
Ο Πέτρος Πατσαλαρήδης είναι φίλος και αδελφός, ετών 31 ζει στη Χαλκίδα και εδώ και πέντε χρόνια είναι ένας από τους 1.500 ρητινοσυλλέκτες στην Εύβοια οι οποίοι, ελέω κρίσης, αυξάνονται το τελευταίο διάστημα. Κι αυτό βέβαια δεν είναι κακό, επιστροφή στη μάνα γη! Είδαμε τις φωτογραφίες του στο Facebook, που όταν λειτουργεί σωστά είναι πραγματικό εργαλείο και μας φέρνει πολύ κοντά… Παρακολουθώ πολύ καιρό τώρα φωτογραφίες του από ψηλά… Είναι για μένα, τον άνθρωπο της πόλης, βάλσαμο. Χθες μου έκαναν εντύπωση οι φωτογραφίες του από το ξημέρωμα, την ώρα που πάει στη δουλειά του. Μιλήσαμε στο τηλέφωνο. Τι όμορφα που νιώσαμε. Κι εγώ κι εκείνος…

ximeroma2
Τον βρήκα στο βουνό την ώρα της δουλειάς. Ευτυχώς η Cosmote είχε σήμα και έτσι μπόρεσα να μάθω πολλά πράγματα σε σχέση με τη δουλειά του… Η ρητίνη (ή ρετσίνι) στην πιο ειδική χρήση του όρου είναι μια έκκριση υδρογονανθράκων πολλών φυτών, ειδικά των κωνοφόρων δένδρων. Ας το δούμε λίγο… πιο επιστημονικά: Διακρίνεται από άλλες υγρές ενώσεις που βρίσκονται μέσα στα φυτά ή εκκρίνονται από φυτά, όπως οι φυτικοί χυμοί, κόμμεα, ή κολλώδεις ουσίες. Ο όρος "ρητίνη" χρησιμοποιείται πιο πλατιά για πολλά παχύρρευστα υγρά, μερικά από τα οποία αποτελούν τη βάση των (συνθετικών ρητινών), που κατά τη διάρκεια κανονικής χρήσης, σκληραίνουν σε διαφανή ή αδιαφανή στερεά.

ximeroma3
Οι φυσικές ρητίνες των φυτών εκτιμώνται για τις χημικές τους ιδιότητες και τις σχετικές τους χρήσεις, όπως στην παραγωγή βερνικιών, κολλών και υλικών επικάλυψης τροφών. Εκτιμώνται επίσης ως σημαντική πηγή ακατέργαστων υλών στην οργανική σύνθεση και αποτελούν συστατικά για το λιβάνι και τα αρώματα. Οι ρητίνες των φυτών έχουν μια πολύ μεγάλη ιστορία που τεκμηριώθηκε στην αρχαία Ελλάδα από τον Θεόφραστο, στην αρχαία Ρώμη από τον Πλίνιο τον Πρεσβύτερο και ειδικά για τις ρητίνες που είναι γνωστές ως λιβάνια και μύρα, υπήρχε μεγάλη εκτίμηση στην αρχαία Αίγυπτο. Το κεχριμπάρι είναι μια σκληρή απολιθωμένη ρητίνη από αρχαία δένδρα.

ximeroma4
Η λέξη ρητίνη χρησιμοποιείται στον σύγχρονο κόσμο για σχεδόν κάθε ουσία ενός υγρού που θα πήξει σε ένα σκληρό βερνίκι ή υαλώδες σμάλτο ως τελείωμα. Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι τα βερνίκια νυχιών, ένα σύγχρονο προϊόν που περιέχει "ρητίνες" που είναι οργανικές ενώσεις, αλλά όχι κλασικές ρητίνες φυτών. Σε κάποιες "ρητίνες χύτευσης" και συνθετικές ρητίνες (όπως οι εποξικές ρητίνες) έχει επίσης δοθεί το όνομα "ρητίνη" επειδή στερεοποιούνται με τον ίδιο τρόπο όπως οι ρητίνες φυτών, αλλά οι συνθετικές ρητίνες είναι υγρά μονομερή των θερμοσκληραινόμενων πλαστικών και δεν παράγονται από φυτά.

ximeroma5
Η ρητίνη παράγεται από τα περισσότερα φυτά ως ιξώδες υγρό, που αποτελείται κυρίως από πτητικά υγρά τερπενίων, με λιγότερα συστατικά διαλυμένων μη πτητικών στερεών που κάνουν τη ρητίνη παχύρρευστη και κολλώδη. Κάποιες ρητίνες περιέχουν επίσης μια υψηλή αναλογία από ρητινικά οξέα. Τα μεμονωμένα συστατικά των ρητινών μπορούν να διαχωριστούν με κλασματική απόσταξη. Μερικά φυτά παράγουν ρητίνες με διαφορετικές συστάσεις, κυρίως το πεύκο Τζέφρεϊ (JeffreyPine) και το γκρίζο πεύκο, τα πτητικά συστατικά των οποίων είναι σε μεγάλο ποσοστό καθαρό n-επτάνιο με λίγο ή καθόλου τερπένια.

ximeroma6
Κάποιες ρητίνες όταν είναι μαλακές είναι γνωστές ως 'ελαιορητίνες' και όταν περιέχουν βενζοϊκό οξύ ή κιναμωμικό οξύ αποκαλούνται βάλσαμα. Οι ελαιορητίνες είναι φυσικά απαντώμενα μείγματα ενός λαδιού και μιας ρητίνης·μπορούν να εξαχθούν από διάφορα φυτά. Άλλα ρητινώδη προϊόντα στη φυσική τους κατάσταση είναι μείγματα με φυσικό κόμμι ή κολλώδεις ουσίες και είναι γνωστά ως κομμεορητίνες. Πολλές ενώσεις ρητινών έχουν ξεχωριστές και χαρακτηριστικές οσμές, συγκρινόμενες με τις προσμείξεις τους με αιθέρια έλαια.

ximeroma7
Έμαθα τόσο πράγματα για τη ρητίνη και δεν σας έδωσα ούτε μια φωτογραφία, αν και θα έχετε δει, φαντάζομαι κάποιες σακούλες νάιλον πάνω στα πεύκα. Αυτό που ίσως δεν γνωρίζετε είναι ότι υπάρχουν ολόκληρες δημόσιες εκτάσεις νοικιασμένες από συγκεκριμένους ανθρώπους. Έτσι δουλεύει και ο Πέτρος… Σ’ αυτό το μεροκάματο προσδοκά, στους δύσκολους και κρίσιμους καιρούς που ζούμε. Και μ’ αυτή τη δουλειά κάνει όνειρα και σκέψεις για το αύριο, ώστε να μπορέσει να ζήσει τη δική του πια οικογένεια, όταν αυτή προκύψει… Δείχνει να το παλεύει με αξιοπρέπεια και αυτό μου έδωσε μεγάλη χαρά…

ximeroma8
Εμείς σταθήκαμε στο σημερινό δημοσίευμα στις φωτογραφίες με τα εξαιρετικά πρωινά που μας δίνει σχεδόν καθημερινά από τον τοίχο του… Είναι υπέροχα… Και κλείνουμε αυτό το κομμάτι με μια φωτογραφία, όταν πια έχει ψηλώσει η μέρα και ο ίδιος καθώς η ώρα κοντεύει δύο ετοιμάζεται να επιστρέψει σπίτι του για να ξεκουραστεί. Αδελφέ Πέτρο σε ευχαριστούμε πολύ… Μέσα από τις πανέμορφες φωτογραφίες σου ανοίξαμε ένα παράθυρο στο κόσμο… Κάποια στιγμή θα γνωριστούμε από κοντά. Διότι τι είναι η Χαλκίδα; Εβδομήντα μόλις χιλιόμετρα από την Αθήνα… Δηλαδή εύκολα προσβάσιμη για κάποιον που θέλει να την επισκεφθεί…

Σχόλια (2)

  1. Επισκέπτης

Αδελφέ χαίρομαι πάάάάρα πολύ που νιώθεις έτσι για τον Πέτρο. Είναι υπέροχος αδερφός και χάρηκε πολύ που έγραψες για αυτόν και την δουλειά του...

  Συννημένα
  Το σχόλιο επεξεργάστηκε στις περίπου 9 χρόνια πρίν από Νίκος Θεοδωράκης Νίκος Θεοδωράκης
  1. Ν. Θεοδωράκης

Εδώ αδελφή μου Μαρία, είναι ένας χώρος όπου έχουμε μάθει να λέμε την αλήθεια και μόνο την αλήθεια, όπως άλλωστε κάνουμε σε κάθε έκφανση της ζωής μας, επειδή διαβάζουμε το Λόγο του Θεού και προσπαθούμε να κινούμαστε στις αρχές του…
Ότι έγραψα εδώ,...

Εδώ αδελφή μου Μαρία, είναι ένας χώρος όπου έχουμε μάθει να λέμε την αλήθεια και μόνο την αλήθεια, όπως άλλωστε κάνουμε σε κάθε έκφανση της ζωής μας, επειδή διαβάζουμε το Λόγο του Θεού και προσπαθούμε να κινούμαστε στις αρχές του…
Ότι έγραψα εδώ, δεν έχουν να κάνουν με κανένα κομπλιμέντο. Άλλωστε με τον Πέτρο που δεν τον γνωρίζω από κοντά (ακόμα) μιλήσαμε για πρώτη φορά χθες… Και τον πήρα τηλέφωνο, επειδή μου άρεσαν οι φωτογραφίες του και ήθελα να έχω τη συγκατάθεση του για να τις δημοσιεύσω…
Η κουβέντα μαζί του, ήταν πραγματικά υπέροχη. Να ξέρεις, δεν είναι μόνο αυτός χαρούμενος, αλλά κι εγώ που τον γνώρισα…

Read More
  Συννημένα
  Το σχόλιο επεξεργάστηκε στις περίπου 9 χρόνια πρίν από Νίκος Θεοδωράκης Νίκος Θεοδωράκης
There are no comments posted here yet

Υποβάλετε το σχόλιό σας

Posting comment as a guest. Sign up or login to your account.
Συννημένα (0 / 3)
Share Your Location

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA