Η αδελφή, Βασιλική Κουβαρντά μένει στην όμορφη Μυτιλήνη. Εδώ τη βλέπουμε στο έργο δημόσιας μαρτυρίας, με τα σταντ. Όπως μπορούμε να δούμε και στις φωτογραφίες αν προσέξουμε, υπάρχουν περιοδικά και φυλλάδια στα Αραβικά και τα Περσικά, γιατί, όπως η ίδια λέει, έχουμε εδώ, πολλούς μετανάστες. «Μάλιστα, σήμερα, ο σύζυγος μου, με έναν άλλον αδελφό, πήγαν για έργο στον καταυλισμό και έδωσαν έντυπα. Επίσης χρησιμοποιούμε και τουρκικά περιοδικά, επειδή καθημερινά έχουμε τουρίστες από απέναντι».


Όσο για το έργο, όλοι οι αδελφοί στη Μυτιλήνη είναι ζηλωτές και γίνεται πολύ έργο σε όλο το νησί... Εξάλλου, πάντοτε έλεγαν ότι η Μυτιλήνη είναι ένα φυτώριο. Κι αυτό γιατί έχουν γνωρίσει πολλοί την αλήθεια και τώρα βρίσκονται σε πολλά μέρη της Ελλάδας αλλά και του εξωτερικού. Με τη βοήθεια του αγίου πνεύματος, αυτοί κήρυξαν τα καλά νέα παντού, δείχνοντας πώς ο θάνατος και η ανάσταση του Ιησού ανοίγουν το δρόμο για να απολαύσει η υπάκουη ανθρωπότητα αιώνιες ευλογίες υπό τη διακυβέρνηση της ουράνιας Βασιλείας του Θεού.


Αυτή είναι η Αίθουσα Βασιλείας και Συνελεύσεων. Την χρησιμοποιούν τρείς εκκλησίες. Είναι έξω από την πόλη της Μυτιλήνης, σε ύψωμα και όπως μπορεί κανείς να δει και στις φωτογραφίες που ακολουθούν, έχει ωραία θέα. Το βλέμμα σου μπορεί να φτάσει μέχρι το λιμάνι... Οι αδελφοί εκεί δηλώνουν ότι είναι το καμάρι τους, γιατί την έφτιαξαν οι ίδιοι πριν από 15 χρόνια... Υπάρχει ακόμα μια εκκλησία στο χωριό Νέες Κυδωνιές και όμιλοι στην Καλλονή και Πέτρα. Ευλογίες!


Έτσι λοιπόν, είναι πολύ φυσικό η Βασιλική να φωτογραφίζεται με καμάρι μπροστά στην είσοδο της εκκλησίας της… Αλλά ας δούμε μερικά στοιχεία για τη Μυτιλήνη που αντλήσαμε μέσα τη Wikipedia την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια. Η Μυτιλήνη είναι πόλη κτισμένη στο νοτιοανατολικό άκρο της νήσου Λέσβου. Είναι πρωτεύουσα του νησιού, έδρα του νομού Λέσβου και της περιφέρειας Βορείου Αιγαίου, διοικητικό, εμπορικό και πνευματικό κέντρο με πληθυσμό 27.247 κατοίκους (απογραφή 2001).


Η έκταση της πόλης είναι σχετικά μεγάλη, αλλά δυσανάλογη ως προς τον πληθυσμό της. Ο σχετικά μικρός πληθυσμός ως προς την έκταση της, οφείλεται στο ότι μόνο το νότιο και το νοτιοδυτικό τμήμα της πόλης έχουν υποστεί τον οικοδομικό οργασμό των δεκαετιών του 80' και του 90' της πυκνής δόμησης - κατασκευής πολυκατοικιών, άρα και τη συσπείρωση της πλειοψηφίας του πληθυσμού εκεί, δηλαδή στο 35-40% μόνο όλης της έκτασης της πόλης.


Η υπόλοιπη μεγαλύτερη, πιο αραιοκατοικημένη έκταση της Μυτιλήνης αντιπροσωπεύεται σχεδόν ακόμη από χαμηλά, παλαιά κυρίως κτήρια, μεταξύ των οποίων πολλά διατηρητέα νεοκλασικά (αρχοντικά) και κάποια δυτικής ευρωπαϊκής αρχιτεκτονικής κτίρια, από τα οποία ξεχωρίζουν το όμορφο νεο-μπαρόκ 4όροφο κτήριο της νυν Εγνατίας Τράπεζας στην Πλατεία Σαπφούς στην προκυμαία και πολλά άλλα κτίρια με τη χαρακτηριστική αιγαιοπελαγίτικη αρχιτεκτονική τους..


Υπάρχουν επίσης αρκετά αρχοντικά σε όλη την επικράτεια της πόλης, από τα οποία ξεχωρίζουν αυτά της περιοχής Σουράδα στο Ν.Α τμήμα της πόλης στο δρόμο προς αεροδρόμιο, τα οποία χτίστηκαν από Έλληνες στα τέλη του 19ου αι. και αρχές του 20ού αι. από Έλληνες που ζούσαν στο εξωτερικό. Κι έτσι τα κτίρια αυτά φέρουν πάνω τους πολλά δυτικοευρωπαϊκά αρχιτεκτονικά στοιχεία, όπως μπαρόκ, νεογοτθικά, μπελ επόκ, αναγεννησιακά, νεοκλασικά και πολλές φορές αναμεμιγμένα μεταξύ τους συμπληρώνουν μια όμορφη, παράξενη αρχιτεκτονική εικόνα για την πόλη αλλά και για το νησί.


Κάπως έτσι φαίνεται από ψηλά, πάνω από την αίθουσα Βασιλείας ο τόπος γύρω τους… Κάθε καλοκαίρι, ο Δήμος Μυτιλήνης, οργανώνει κύκλο πολιτιστικών εκδηλώσεων με τον τίτλο «Λεσβιακό Καλοκαίρι». Την πρώτη εβδομάδα του Αυγούστου, πραγματοποιείται και η «Γιορτή του ούζου» στο πλαίσιο της οποίας, οι ντόπιοι παραγωγοί προσφέρουν δωρεάν ούζο. Πλήθος ξενοδοχειακών εγκαταστάσεων και κέντρων διασκέδασης μέσα και έξω από την πόλη, παρέχουν τις απαραίτητες υποδομές για την φιλοξενία και ψυχαγωγία των τουριστών. Στα χωριουδάκια, λίγο έξω από την πόλη, την Αγία Μαρίνα, τους Ταξιάρχες (Καγιάνι), την Βαρειά, την Παναγιούδα, πολλές και καλές ταβέρνες προσφέρουν κάθε είδους εδέσματα και τοπικές σπεσιαλιτέ.