Από σήμερα και τυπικά, περνάμε στην άνοιξη, αφήνοντας πίσω μας, ημερολογιακά τουλάχιστον, το χειμώνα... Αλλά είναι έτσι τα πράγματα; Στην πραγματικότητα αυτό που ζούμε έχει πολύ παγωνιά και φίλοι μας χθες από τη βόρειο Ελλάδα μας έλεγαν ότι χιόνιζε πάλι ή έριχνε χαλάζι...


Ας επιχειρήσουμε, λοιπόν, άλλο ένα δημοσίευμα με χιόνια, όχι τωρινά, αλλά από τον χιονιά που είχαμε το πρώτο δεκαπενθήμερο του Φλεβάρη... Οι φωτογραφίες είναι από τότε... Μερικά πράγματα τα κρατάμε, μέχρι να έρθει η ώρα τους για δημοσίευση. Και να που ήρθε.


Από οπτική άποψη, αυτές οι εικόνες είναι πανέμορφες. Και γίνονται ακόμα πιο εξαιρετικές, όταν ξέρουμε πως τραβήχτηκαν, ειδικά για το Site αυτό... Στην πραγματικότητα αυτή είναι η μια πλευρά... Η άλλη είναι το κρύο που νιώθει κανείς και η παγωνιά που το συνοδεύει.


Θυμάστε πόσες αναρτήσεις έκανα εκείνες τις μέρες; Σχεδόν ένα ολόκληρο δεκαήμερο. Και βεβαίως, επειδή οι αναρτήσεις έχει προγραμματιστεί στην πρώτη σελίδα του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ να κρατάμε τις τελευταίες 7, αυτές έχουμε μεταφερθεί λίγο πιο κάτω... Με λίγη υπομονή, θα τις βρείτε. Αρκεί να το ψάξετε λίγο... Αν, φυσικά ενδιαφέρεστε να τις ξαναδείτε...


Κατά ένα παράξενο τρόπο, από παιδί μου άρεσε το χιόνι. Ίσως γιατί στην Κρήτη και το χωριό που γεννήθηκα, το Θραψανό, δεν το βλέπαμε και πολύ συχνά. Έτσι ως σπάνιο γεγονός, αγαπούσαμε πολύ να παίζουμε μ' αυτό, όσο εκείνο δεν είχε παγώσει και προσφέρονταν... Ναι, ήταν μεγάλη η χαρά μας.


Δεν είναι λοιπόν καθόλου παράξενο που μερικά πράγματα μας συνοδεύουν στη ζωή μας... Το ίδιο νιώθω και τώρα που έχω μεγαλώσει... λίγο και τουλάχιστον στην όψη, δεν είμαι πια παιδί... Περιμένοντας λοιπόν να δούμε την άνοιξη, ας απολαύσουμε λίγα χιόνια ακόμα.