Άνοιξη μπορεί να είναι κι αυτή… Απολαύστε τις φωτογραφίες, από τον κήπο του φίλου Ηλία!

Ο Ηλίας αγαπά πολύ το χωριό του, την Αναστασιά των Σερρών. Ίσως επειδή κι αυτός χρειάστηκε να αφήσει τον τόπο του από νωρίς, αναζητώντας μια καλύτερη τύχη στη Γερμανία. Και η χώρα αυτή τον αγκάλιασε στοργικά, τόσο, που την αγάπησε και χαίρεται να μιλάει και να γράφει στη γλώσσα της, ενώ συνεχίζει να έχει καλές φιλίες με ανθρώπους που γνώρισε εκεί. Μάλιστα συχνά τον επισκέπτονται στο χωριό του.


Αυτή την εποχή, καθώς η άνοιξη προχωρά βήμα – βήμα (αν και οι μετεωρολόγοι πάλι μιλούν πάλι για πισωγυρίσματα…) ο κήπος του, που τον φροντίζει με αγάπη ο ίδιος και η σύζυγός του, Κατερίνα, είναι στο φόρτε του. Όμορφα λουλούδια, ξετρυπώνουν από παντού. Χρώματα και αρώματα που αλλάζουν τη διάθεση, ακόμα και σ’ αυτούς τους δύσκολους καιρούς.


Ο Ηλίας έχει μεράκι σε ότι αποφασίσει να κάνει… Δες εδώ πως έχει «χτίσει» την πέτρα, χωρίς λάσπη ανάμεσα τους, αλλά όμορφα, από άποψη αισθητικής… Και βέβαια η Κατερίνα φαντάζομαι, έχει προσθέσει στο λίγο χώμα γύρω από τον κορμό του δέντρου και μικρά υπέροχα λουλούδια εποχής. Ας είναι καλά και οι δύο τους και ας μην πάψουν να ασχολούνται μ’ αυτά.


Κάθε λουλούδι έχει την ομορφιά του… Και οι τακτικοί αναγνώστες αυτού του site, θα έχετε διαπιστώσει φαντάζομαι πόσο πολύ μ’ αρέσουν τα λουλούδια, είτε ήμερα, είτε άγρια. Θα σας θυμίσω στη συνέχεια μερικά δημοσιεύματα που έχω κάνει κατά καιρούς στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ  και μπορείτε να τα δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ… Και βέβαια, έχουμε πάρα πολλά ακόμα.


Φυσικά ο Ηλίας δεν… πιάνεται! Μ’ αρέσει που έχει συνεχώς ιδέες, προκειμένου να διακοσμήσει τον κήπο του και δεν το βάζει κάτω, όση δουλειά κι αν του βγάζει μπροστά. Μελετά και υλοποιεί σχέδια. Εδώ, προετοιμάζεται για την κατασκευή ενός… καταρράκτη με τρεχούμενα νερά που μάλλον θα ανακυκλώνονται… Περιμένω να το δω, πώς θα είναι με το καλό, όταν ολοκληρωθεί.


Καθετί έχει τη θέση του εδώ… Μικρές τουλίπες, κατακόκκινες που τονίζονται ιδιαίτερα ανάμεσα στο πράσινο των φύλλων τους. Αγαπώ τους ανθρώπους που μπορούν με απλά πράγματα να οργανώνουν το καθετί, που δεν φοβούνται να προχωρήσουν από τον κίνδυνο ενός λάθους, αλλά κάνουν το καλύτερο που μπορούν για να νιώσουν καλά. Ευχαριστούμε Ηλία και Κατερίνα. Μαθαίνουμε!