Κάπως έτσι άρχισαν όλα, πριν έξι χρόνια, στο Βανκούβερ του Καναδά, στο σπίτι του Στήβ και της Έστερ, των παιδιών της Σούλας... Εδώ, έγινε ο γάμος μας με τα Σούλα, τον Απρίλη του 2015 μια μέρα σαν σήμερα… Από εδώ ξεκίνησε ένα νέο κεφάλαιο στη ζωή μας…



Πορευόμαστε σ’ αυτή τη ζωή με τη Σούλα, έξι χρόνια με πολλές στιγμές χαράς και λίγες δύσκολες, από αυτές που έχουν όλα τα ζευγάρια σ’ αυτόν τον κόσμο…

Ήταν για μένα και για τη Σούλα ένα νέο ξεκίνημα. Προσπαθήσαμε να μάθουμε από τα λάθη μας, πριν αποφασίσουμε να συμπορευτούμε. Και δεν ήταν και το πιο εύκολο πράγμα.

Ο καθένας μας κουβαλούσε στις πλάτες του, ένα δικό του κόσμο. Διαφορετικές εμπειρίες, διαφορετικά βιώματα... Και μέσα απ’ όλα αυτά έπρεπε να βρούμε τις ισορροπίες μας. Και κυρίως εγώ, καθώς γνώρισα την αλήθεια, και αναθεώρησα πολλά πράγματα που έξω στον κόσμο, δεν θεωρούνται και τόσο κακά, αλλά στα μάτια του Θεού είναι.

Ας είναι… Θέλει κι αυτό τη δουλειά του, σε καθημερινή βάση. Αν και υπήρξαν πισωγυρίσματα, συνεχίζουμε να το παλεύουμε με γνώμονα την άποψη του πρωτουργού του θεσμού του γάμου, του Ιεχωβά Θεού…

Έξι χρόνια μετά, εκτιμώ ότι ήταν το καλύτερο πράγμα που έχω κάνει στη ζωή μου. Να εναρμονίσω τα θέλω μου, με τα πιστεύω μου… Και παρά τις δυσκολίες που έχει ένα τέτοιο εγχείρημα, επιθυμούμε διακαώς, κάνοντας τις αναγκαίες θυσίες, να έχουμε τα καλύτερα αποτελέσματα.

Τέτοιες μέρες, που γιορτάζουμε επετείους, είναι καλό να θυμόμαστε τι ήταν αυτό που μας έφερε πιο κοντά και ποια τα καλά σημεία που βρήκαμε στους χαρακτήρες δυο, τόσο διαφορετικών ανθρώπων.

Η ζωή είναι απρόβλεπτη. Ποτέ δεν ξέρεις τι κρύβεται στην επόμενη κλειστή στροφή. Αλλά η επιτυχία θα είναι εξασφαλισμένη, αν εμείς συνεχίζουμε να χτίζουμε αυτή τη σχέση αγάπης, αντί να την κατεδαφίζουμε με τα έργα μας και τις πράξεις μας.

Και φυσικά να υπάρχει ο Ιεχωβά μαζί μας και να είναι το τριπλό σχοινί, που κάνει ένα γάμο να διατηρείται στο χρόνο. Και να γίνεται όλο και καλύτερη αυτή η συμβίωση, το μοίρασμα.

Να γιατί όσο αναπνέουμε, κάθε μέρα που τελειώνει και κάνουμε τους μικρούς απολογισμούς μας, θέλουμε να βλέπουμε θετικό το πρόσημο, στο αποτέλεσμα. Και δεν καθόμαστε άπραγοι, κάνοντας όνειρα, αλλά αγωνιζόμαστε να υλοποιούμε όσα ρεαλιστικά είναι δυνατόν να πραγματοποιηθούν.

Αναμφίβολα, οι καιροί που ζούμε είναι πολύ δύσκολοι. Από τη μια στιγμή στην άλλη, η πανδημία του κορονοϊού Covid-19, ένα χρόνο τώρα, έχει αφήσει τα σημάδια της πάνω μας και από την άλλη, η σκληρή πραγματικότητα μας κάνουν να αυξάνουμε τη διάθεση μας για ζωή. Έτσι καταφέρνουμε και διατηρούμε μια καλή ψυχολογία.

Ξέρουμε ότι οι δοκιμασίες δεν θα λείψουν, όπως δεν θα λείψουν για όλους τους ανθρώπους στη γη, αλλά επιθυμούμε πραγματικά να κάνουμε πράξη την ευχή και την υπόσχεση που δώσαμε εκείνη την ημέρα, πριν έξι χρόνια, ενώπιον Θεού και ανθρώπων…

Με το κεφάλι ψηλά, αισιόδοξοι συνεχίζουμε, καθώς μπαίνουμε στον έβδομο χρόνο κοινή συμπόρευσης. Μαζί χαράξαμε έναν δρόμο και μαζί θα τον συνεχίσουμε, όσο τουλάχιστον περνάει από το χέρι μας.

Και επειδή αυτό δεν συμβαίνει τυχαία και συμπτωματικά, είμαστε αποφασισμένοι να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε σε καθημερινή βάση, ώστε να τα καταφέρουμε… Χρειαζόμαστε βοήθεια για να πετύχουμε το στόχο μας, αλλά την έχουμε, γι’ αυτό είμαστε σίγουροι και βέβαιοι!

Θα την τιμήσουμε και τη φετινή επέτειο, όπως της πρέπει και της αξίζει! Με την ευχη να συνεχίσουμε να αναζητούμε το καλύτερο, ο ένας για τον άλλον και με την πίστη ότι αυτή η συντροφικότητα, δεν θα στριμωχτεί στα στενά περιθώρια της ανθρώπινης φύσης, αλλά θα συνεχιστεί για πάντα. Ιδιαίτερα τότε που θα μπορούμε να τρυγούμε τους καλύτερους καρπούς!