Εκατομμύρια άνθρωποι, παγκόσμια, παρά το μεγάλο πρόβλημα με την οικονομία που ταλαιπωρεί τους ανθρώπους, γκρινιάζουν γιατί με τα μέτρα που έχουν πάρει οι κυβερνήσεις, τις αυξήσεις και τον πληθωρισμό που εξανεμίζουν μισθούς και συντάξεις, δεν θα μπορέσουν να γιορτάσουν όπως έχουν "μάθει" και τους πρέπει τα φετινά Χριστούγεννα. Βλέπεις, τα ήθη και τα έθιμα θέλουν να γιορτάζονται με κάθε μεγαλοπρέπεια και με τεράστιες οικονομικές θυσίες. Επιμένουν όλα αυτά να είναι στο μυαλό τους και να τους ταλαιπωρούν...
Γιορτάσαμε και φέτος, παρ' όλες τις δυσκολίες, την Ανάμνηση του θανάτου του Ιησού...
Σάββατο 27 Μαρτίου 2021, μετά τη δύση του ήλιου... Ο Ιησούς θέσπισε την Ανάμνηση του θανάτου του, παρουσία των 11 πιστών αποστόλων του. Πήρε πράγματα που είχαν διαθέσιμα από το δείπνο του Πάσχα και πραγματοποίησε αυτόν τον απλό εορτασμό. (Διαβάστε Ματθαίος 26:26-28) Χρησιμοποίησε μόνο το άζυμο ψωμί και το κρασί που είχαν ήδη στη διάθεσή τους.
Το κάνουμε κάθε χρόνο. Το κάναμε και φέτος... Ακολουθούμε κατά γράμμα αυτά που είπε ο Ιησούς στους αποστόλους του, ότι δηλαδή εκείνα τα δύο απλά πράγματα συμβόλιζαν το τέλειο σώμα του και το τέλειο αίμα του, τα οποία θα πρόσφερε σύντομα για χάρη τους. Οι απόστολοι ίσως να μην ένιωσαν έκπληξη βλέποντας την απλότητα αυτού του σημαντικού νέου δείπνου. Γιατί;
Σκεφτείτε τι είχε συμβεί μερικούς μήνες νωρίτερα, στη διάρκεια του τρίτου έτους της διακονίας του Ιησού, όταν επισκέφτηκε το σπίτι του Λαζάρου, της Μάρθας και της Μαρίας, που ήταν στενοί του φίλοι. Σε εκείνη την άνετη ατμόσφαιρα, ο Ιησούς άρχισε να διδάσκει. Η Μάρθα ήταν μεν παρούσα, αλλά ήταν απασχολημένη με την ετοιμασία ενός μεγάλου γεύματος προς τιμήν του εξαίρετου καλεσμένου της. 
Όταν ο Ιησούς το παρατήρησε αυτό, διόρθωσε με καλοσύνη τη Μάρθα, βοηθώντας την να καταλάβει ότι δεν ήταν πάντοτε απαραίτητο ένα εξεζητημένο γεύμα. (Λουκ. 10:40-42) Αργότερα, όταν απέμεναν μόνο λίγες ώρες μέχρι τον θυσιαστικό του θάνατο, ο Ιησούς εφάρμοσε τη συμβουλή που είχε δώσει ο ίδιος. Κράτησε το αναμνηστικό δείπνο απλό. Τι μας λέει αυτό για τον Ιησού;
Ο Ιησούς ήταν ταπεινός σε ό,τι έλεγε και έκανε. Δεν μας εκπλήσσει λοιπόν το γεγονός ότι εκδήλωσε μεγάλη ταπεινοφροσύνη την τελευταία νύχτα της επίγειας ζωής του. (Ματθ. 11:29) Ήξερε ότι σύντομα επρόκειτο να προσφέρει την πιο σημαντική θυσία στην ανθρώπινη ιστορία και ότι ο Ιεχωβά θα τον ανάσταινε σε μια ένδοξη θέση στον ουρανό. 
Παρ’ όλα αυτά, δεν τράβηξε υπερβολικά την προσοχή στον εαυτό του απαιτώντας να τηρούν την ανάμνηση του θανάτου του με μια περίπλοκη τελετή. Αντίθετα, είπε στους μαθητές του ότι μια φορά τον χρόνο έπρεπε να τον θυμούνται μέσω αυτού του απλού δείπνου. (Ιωάν. 13:15· 1 Κορ. 11:23-25) Και μεις ακολουθήσαμε και φέτος την ογηγία του ευγνώμονες για τον αυτοθυσιαστικό θάνατο του.
Σχόλια (0)