Η διαδρομή μας από την Αθήνα ως το Πήλιο ήταν άνετη. Δεν δυσκολευτήκαμε πουθενά. Ούτε χιόνια, ούτε καν βροχή. Χιόνια είδαμε στα Χάνια, αλλά παλιό, παγωμένο. Φτάσαμε μεσημέρι στην πίσω πλευρά του Πηλίου βρήκαμε το αρχοντοχώρι της Ζαγοράς, σε ύψος 400 μέτρων περίπου και αποτελείται από 4 συνοικίες, του Αγίου Γεωργίου, της Αγίας Κυριακής, της Αγίας Παρασκευής και της Σωτήρας.


Μείναμε στα studio των φίλων μας Δημήτρη και της Βικτόριας. Υπέροχα και ζεστά. Όπως και η φιλοξενία τους… Η ονομασία της Ζαγοράς έχει σλαβική προέλευση που σημαίνει "πίσω μέρος του βουνού" και της δόθηκε τον 10ο αιώνα μ.Χ. περίπου. Από ευρήματα της περιοχής (ελληνικά ερείπια, νομίσματα των Παγασών κ.α.) φαίνεται ότι κατοικήθηκε από την ομηρική εποχή.


Ο τόπος είχε μεγάλη οικονομική ανάπτυξη τον 17ο και 18ο αιώνα και εξ αιτίας του ότι οι δρόμοι την εποχή εκείνη ήταν δύσβατοι και επικίνδυνοι και για την καλύτερη διακίνηση του εμπορίου τους έφτιαξαν ικανό εμπορικό στόλο. για το πόσο σημαντική ήταν η Ζαγορά φαίνεται από παλιά έγγραφα στα οποία η Ζαγορά αναφέρεται με τις σημαντικότερες πόλεις της Θεσσαλίας όπως ήταν η Λάρισα, τα Φάρσαλα και τα Τρίκαλα.


Η σημερινή Ζαγορά δεν έχει την αίγλη εκείνης της εποχής, αποτελεί όμως έναν από τους ομορφότερους και πιο αξιόλογους του Πηλίου. Όταν βρεθείτε στην Ζαγορά θα σας εντυπωσιάσουν οι γαρδένιες και οι ορτανσίες που κοσμούν τα σπίτια. Τα περισσότερα σπίτια νέα και παλιά είναι χτισμένα με παραδοσιακό ρυθμό με κυρίαρχο στοιχείο τις στέγες οι οποίες είναι φτιαγμένες με πλάκες.


Οι κάτοικοι ασχολούνται κυρίως με την γεωργία με πολύ σημαντική παραγωγή τα μήλα και τα φιρίκια, που είναι εξαιρετικής ποιότητας. Η όλη διακίνηση γίνεται από τον Συνεταιρισμό Ζαγοράς που παρουσιάζει αξιόλογη και σημαντική παρουσία. Σημαντική δουλειά κάνει και ο Συνεταιρισμός Γυναικών Ζαγοράς που παρασκευάζει διάφορα γλυκά και τοπικά προϊόντα, εξαιρετικής ποιότητας, που θα πρέπει να προμηθευτείτε από το τοπικό κατάστημα του συνεταιρισμού.


Τα τελευταία χρόνια άρχισαν να ασχολούνται με τον τουρισμό με αρκετά και σωστά βήματα, χωρίς όμως τα βήματα αυτά να επηρεάζουν την αισθητική της περιοχής και κυρίως την ποιότητα των ανθρώπων οι οποίοι είναι φιλόξενοι, καλοπροαίρετοι με χαμόγελο και διάθεση. Θα το διαπιστώσετε όταν καθίσετε να απολαύσετε τον καφέ σας ή το τσίπουρο σε ένα από τα παραδοσιακά καφενεία της.


Αν βρεθείτε στην Ζαγορά δεν θα πρέπει να ξεχάσετε να επισκεφθείτε το Ελληνομουσείο Ζαγοράς, γνωστό και σαν το Σχολείο του Ρήγα Βελεστινλή (Φεραίου). Το «Ελληνομουσείο» ανήκει στην λεγόμενη λαϊκή αρχιτεκτονική της Βορείου Ελλάδος και έχει κτιστεί με την τεχνική που χτίζονταν στα χρόνια της Τουρκοκρατίας, τα μεγάλα σπίτια-πύργοι του Πηλίου. Όμως όλη η περιοχή είναι πανέμορφη.


Δεν ξέρουμε τι καιρό θα κάνει σήμερα και πόσο μπορούμε να περπατήσουμε το τόπο για να τον γνωρίσουμε από κοντά αλλά στην βιβλιοθήκη της Ζαγοράς η οποία σήμερα αριθμεί περί τα 18.000 βιβλία θα θέλαμε να πάμε, αν φυσικά λειτουργεί. Ενημερωθήκαμε ότι καθ’ όλη την διάρκεια του έτους, δέχεται πάρα πολλούς επισκέπτες λόγω της ιστορικότητάς της, του παλαιού περιεχομένου και του μουσειακού της χαρακτήρα.

Με τους φίλους μας Άρη και Χάρις ξεκινήσαμε το πρωί για το Πήλιο. Πολλοί προσπάθησαν να μας αποτρέψουν καθώς έβλεπαν στις τηλεοράσεις κυρίως τον καιρό να χαλάει. Αλλά εμείς, απτόητοι δεν τους ακούσαμε. Ο χρόνος θα δείξει πόσο δίκιο είχαν ή αν ήταν αβάσιμοι οι φόβοι τους… Εδώ το καλοκαίρι στη Χαλκιδική με τους φίλους μας!


Στα διάφορα Site άρχισαν οι μούφες δημοσιεύσεις... Κάποιοι άρχισαν τα φωτομοντάζ. Όπως αυτό που είδαμε στο Protagon. Η φιλική πολική αρκούδα που αποφάσισε να μεταναστεύσει από τον βόρειο πόλο σε ψυχρότερα πολικά κλίματα. Στο... Σούνιο. Εμ, είναι να μην κάνουν πλάκα οι άνθρωποι;

Αυτό που γίνεται με τους μετεωρολόγους τον τελευταίο καιρό δεν έχει προηγούμενο… Τους έχουν βάλει στο στόχαστρο, επειδή τα ΜΜΕ καλλιεργούν προσδοκίες στους πολίτες, οι οποίες τις περισσότερες φορές δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Τι λένε, αυτή το φορά; Το νέο κύμα κακοκαιρίας, μια μετεωρολογική βόμβα που πλησιάζει την Ελλάδα, θα κάνει αισθητή την παρουσία του από την Πέμπτη το απόγευμα και θα είναι «δύο φορές πιο ισχυρό από το προηγούμενο.

«Θα το στρώσει στα βόρεια προάστια», έλεγε ο μετεωρολόγος του ΑΝΤΕΝΝΑ κ. Αρνιακός, ενώ διευκρίνισε ότι «είναι νωρίς ακόμα να ξέρουμε αν θα το στρώσει στην Αθήνα, σίγουρα όμως θα πέσουν νιφάδες». Τι άραγε έπρεπε να μείνει σε μας;

Τα φαινόμενα θα είναι πολύ πιο έντονα από την Παρασκευή, ημέρα των Θεοφανείων, με το θερμόμετρο να κατρακυλά σε θερμοκρασίες υπό το μηδέν.

Το πιο σοβαρό είναι αναμένονταν να πέσει απότομα κάτω η θερμοκρασία 12 μονάδες! Κάτι που οπωσδήποτε δεν συμβαίνει συχνά στην Ελλάδα… Ο.Κ. αλλά από το σημείο αυτό μέχρι να τρομοκρατούν τον κόσμο η απόσταση είναι μεγάλη… Εμείς, πάντως, ξεκινήσαμε με βροχή!

Και να, τα μακροσκελή ρεπορτάζ στην τηλεόραση: Νέο κύμα κακοκαιρίας αναμένεται να πλήξει τη χώρα τις επόμενες ημέρες με χαμηλές θερμοκρασίες, χιονοπτώσεις και βόρειους ισχυρούς ανέμους.

Αυτά μέχρι προχθές… Και ξαφνικά το σκηνικό αλλάζει: Ορθάνοιχτο είναι πλέον το ενδεχόμενο ο επικείμενος χιονιάς να μην επισκεφτεί πολλές περιοχές της χώρας, όπως βλέπουν τώρα οι μετεωρολόγοι διαβάζοντας τα τελευταία προγνωστικά δεδομένα.

Μέχρι και χθες λοιπόν οι μετεωρολόγοι περίμεναν έναν ισχυρό χιονιά και τσουχτερό κρύο με πολικές θερμοκρασίες. Πλέον είναι ανοιχτό το ενδεχόμενο πολλές περιοχές να μην δουν τον χιονιά, ωστόσο το κρύο θα επισκεφτεί την Ελλάδα.

Συγκεκριμένα ο μετεωρολόγος Σάκης Αρναούτογλου αναφερόμενος στη διχογνωμία για το αν τελικά θα επισκεφτεί ισχυρός χιονιάς την Ελλάδα αναφέρει: «Δεν θα σχολιάσω τίποτα περαιτέρω για τη μεγάλη διχογνωμία των προγνωστικών μοντέλων τις τελευταίες ώρες ως προς τις χιονοπτώσεις. Σας το είχα τονίσει άλλωστε από την περασμένη Κυριακή ότι θα πρέπει να αναμένουμε την Τετάρτη για να βγάλουμε ασφαλή συμπεράσματα... Καθώς τρεις μέρες πριν και είναι όλα μα όλα ανοιχτά».

Επειδή μάλιστα οι μετεωρολόγοι δεν είναι μάγοι, αν και θα το ήθελαν πολύ στις τηλεοράσεις όσοι κάνουν δελτία ή ενημερωτικές εκπομπές αναγκάστηκε ο κ. Αρναούτογλου να στειλει μια επιστολή στην οποία διευκρινίζει αρκετά πράγματα.

Επιστολή Αρναούτογλου στα ΜΜΕ

Γεια και χαρά σας φίλες και φίλοι

Κατανοώ τις αυξημένες χιονοπροσδοκίες κάποιων αλλά δεν κατανοώ τον τρόπο αντίδρασης μερικών σχετικά με την σημερινή μου ανάρτηση περί μειωμένης πλέον πιθανότητας αξιόλογων χιονοπτώσεων σε περιοχές όπως πχ στη Θεσσαλονίκη όπου στις αρχές τις εβδομάδας ανέφερα για μια σοβαρή πιθανότητα να συμβεί κάτι τέτοιο τονίζοντας μάλιστα ότι θα πρέπει να περιμένουμε μέχρι την σημερινή ημέρα για να ξεκαθαρίσει η όλη κατάσταση Δεν μπορεί από κάποιους να υποστηρίζεται ότι έπεσα έξω στην πρόβλεψη για χιόνι στη Θεσσαλονίκη όταν ακόμα τρέχει η "προγνωστική περίοδος" με τα Θεοφάνεια να βρίσκονται δυο μέρες μπροστά και με τη δουλειά μου να είναι ακριβώς αυτή, να ενημερώνω δηλαδή για τις καιρικές εξελίξεις και μάλιστα όπως διαπιστώνετε και έγκαιρα και έγκυρα!

Μακάρι εσείς φίλοι μου που ανεβάσατε τους τόνους να είχατε τον ίδιο ζήλο στο επιβραβεύετε τις έγκαιρες, επιτυχημένες προγνώσεις που γίνονται κατά τη διάρκεια τους έτους σε πανελλαδικό επίπεδο και μάλιστα όχι δύο όχι τρεις αλλά και 5 με 10 μέρες πριν.

Όσον αφορά τώρα στην πρόγνωση για χιόνι στη Θεσσαλονίκη:

Να υπενθυμίσω ότι το χιόνι σαν φαινόμενο έχει γίνει είδος προς αναζήτηση για την συγκεκριμένη πόλη από το 2006. Πρόκειται για καιρική ανωμαλία λόγω της κλιματικής αλλαγής; Πρόκειται για κάποιο μετεο-κυκλο αχιονιάς που ίσως κάποτε σταματήσει; Κανείς δεν ξέρει.. Χρέος μου όμως είναι όταν εμφανίζονται εκείνες οι διατάξεις που δείχνουν χιόνι στη Θεσσαλονίκη να το επισημαίνω, υπό τις προαναφερθείσες συνθήκες πάντα με επιφύλαξη, όπως και το έπραξα. Κι αυτό θα συνεχίσω να το κάνω μέχρι να πεθάνω γιατί η πρόγνωση-ενημέρωση είναι η ζωή-δουλειά μου.

Όσο γι' αυτούς που υποστηρίζουν (όπως μου στέλνετε σε προσωπικά μηνύματα σας) ότι βρίσκουν τα πάντα ανακοινώνοντας με έντεχνο τρόπο 10 πιθανά σενάρια σε ένα 24ωρο για να είναι πάντα μέσα προβλέποντας πρώτοι τα πάντα γενικώς, εμπαίζοντας με κατά καιρούς ανερυθρίαστα, θα τους έλεγα ότι αυτό θα μπορούσαν να το αποδείξουν (όπως σύμφωνα με τα σχόλιά σας) γίνονταν επιτυχώς από την ΕΡΤ3 πριν από το 2006 όταν χιόνιζε και μάλιστα συχνά, για να μπορεί υπάρξει και η επαλήθευση! Η πρόγνωση του καιρού θέλει δουλειά και όχι διθυράμβους!

Στη συγκεκριμένη φάση είναι πολύ εύκολο να ανακοινώσεις στη χάση και στη φέξη μετά από 10 σενάρια ότι "δεν θα χιονίσει" ή απλά "θα χιονίσει"!!! Δεν είναι το ίδιο να απευθύνεσαι στα φιλαράκια σου αλλάζοντας την εκτίμησή σου 20 φορές την ημέρα χωρίς κανένα επακόλουθο με το να απευθύνεσαι σε ένα κοινό χιλιάδων ανθρώπων ανά την επικράτεια!

Η διαφορά και η ευθύνη είναι τεράστια και το περιθώριο διόρθωσης της πρόγνωσης συγκριτικά με το φέιςμπουκ είναι ανύπαρκτο από τη στιγμή που η πρόγνωση βγαίνει στον αέρα! Εύχομαι σε κάποιους παρόλ’ αυτά να βιώσουν ανάλογη εμπειρία γιατί αλλιώς δεν πρόκειται να καταλάβουν τι εστί πραγματικά πρόγνωση άνευ όμως αλαζονείας γιατί αυτή αργά η γρήγορα οδηγεί σε αδιέξοδα, γενικώς στη ζωή χωρίς επιστροφή! !!!

Με εκτίμηση

Σάκης Αρναούτογλου

Εμείς λοιπόν, αγνοούμε επιδεικτικά όλους τους καταστροφολόγους και πάμε στο Πήλιο για ένα τριήμερο ξεκούρασης. Ο παππούς Διονύσης, δεν μπορεί να μας ακολουθήσει. Έμεινε πίσω με άνθρωπο εμπιστοσύνης στο σπίτι που θα τον φροντίζει… Εσείς θα έχετε ενημέρωση από εκεί.

Και για να πούμε κι εμείς τη γνώμη μας για τους έρμους τους μετεωρολόγους: Προβλέψεις κάνουν με βάση τα στοιχεία που έχουν στη διάθεση τους, δεν είναι μάγοι… Φυσικό είναι, καμιά φορά να πέφτουν και έξω.

Εκεί που ευθύνονται είναι όταν βάζουν στο περιθώριο την επιστήμη τους και συνεργούν στην τρομοκράτηση των πολιτών. Αυτή τη λεπτή κόκκινη γραμμή, ουδείς πέρα από τους ίδιους δεν μπορεί να την υπερασπιστεί. Οφείλουν μάλιστα να το κάνουν, διότι πρόκειται για τη δουλειά τους…

Τι υποκίνησε έναν καπνοπαραγωγό να αλλάξει, όχι μόνο το επάγγελμά του, αλλά και τα βαθιά ριζωμένα θρησκευτικά του πιστεύω; Πώς βρήκε κάποια αλκοολική το κουράγιο να αλλάξει τον τρόπο ζωής της; Διαβάστε όσα έχουν να πουν.

«Είμαι Ευτυχισμένος που Ανήκω σε Αυτή τη Μεγάλη Οικογένεια».—ΝΤΙΝΟ ΑΛΙ

ΕΤΟΣ ΓΕΝΝΗΣΗΣ: 1949  ΧΩΡΑ ΚΑΤΑΓΩΓΗΣ: ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ  ΙΣΤΟΡΙΚΟ: ΚΑΠΝΟΠΑΡΑΓΩΓΟΣ

ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΜΟΥ: Το 1939, οι γονείς μου μετανάστευσαν από την Αλβανία και εγκαταστάθηκαν στη μικρή πόλη Μαρίμπα, στο Κουίνσλαντ της Αυστραλίας. Εκεί εγκαταστάθηκαν μεταξύ άλλων και πολλοί Βόσνιοι, Έλληνες, Ιταλοί και Σέρβοι, οι οποίοι έφεραν μαζί τους τα ήθη, τα έθιμα και την κουλτούρα τους. Η Μαρίμπα ήταν καπνοπαραγωγική περιοχή, και οι γονείς μου άρχισαν να καλλιεργούν καπνό.

Σύντομα, απέκτησαν μια κόρη, έπειτα δύο αγόρια και τελικά εμένα. Δυστυχώς, ο πατέρας μου πέθανε από καρδιακή προσβολή όταν ήμουν ενός έτους. Η μητέρα μου ξαναπαντρεύτηκε και απέκτησε άλλους τέσσερις γιους. Όλοι μας μεγαλώσαμε στην καπνοφυτεία του πατριού μου.

Στην εφηβεία έφυγα από το σπίτι. Λίγο μετά τα 20, παντρεύτηκα τη γυναίκα μου, τη Σάιμι, στο τοπικό τζαμί, εφόσον ήμασταν και οι δύο Μουσουλμάνοι. Όλοι οι θείοι, οι θείες και τα ξαδέλφια μου ήταν πιστοί του Ισλάμ. Διάβαζα το Κοράνιο και ένα βιβλίο για τη ζωή του προφήτη Μωάμεθ. Ταυτόχρονα, διάβαζα και μια μικρή Αγία Γραφή. Το Κοράνιο μιλάει για τους προφήτες της Γραφής, και διαβάζοντάς την καταλάβαινα πότε έζησαν.

Δεχόμουν τακτικά επισκέψεις από Μάρτυρες του Ιεχωβά που μου έδιναν περιοδικά και βιβλία, τα οποία άρεσαν και στη Σάιμι και σε εμένα. Θυμάμαι πολλές ζωηρές συζητήσεις μαζί τους γύρω από διάφορα θρησκευτικά θέματα. Κάθε φορά, οι Μάρτυρες δεν εξέφραζαν προσωπικές απόψεις, αλλά χρησιμοποιούσαν τη Γραφή για να απαντήσουν στις ερωτήσεις μου. Αυτό μου έκανε μεγάλη εντύπωση.

Οι Μάρτυρες μου πρότειναν να κάνω Γραφική μελέτη και με προσκαλούσαν στις συναθροίσεις τους, αλλά εγώ συνεχώς αρνούμουν. Άμεση προτεραιότητά μου ήταν να αποκτήσω δική μου καπνοφυτεία και μεγάλη οικογένεια. Ποτέ δεν κατάφερα να αποκτήσω δική μου φυτεία, αλλά τελικά έκανα πέντε παιδιά για τα οποία καμαρώνω.

ΠΩΣ ΑΛΛΑΞΕ ΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ Η ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ: Εννιά χρόνια μετά την πρώτη μου επαφή με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά, είχα ακόμη τα ίδια θρησκευτικά πιστεύω. Ωστόσο, μου άρεσε να παίρνω όλα τους τα έντυπα. Κάθε Κυριακή, η Σάιμι και εγώ καθόμασταν και τα διαβάζαμε. Φυλάγαμε όλα τα περιοδικά που είχαμε πάρει στο πέρασμα των ετών. Αυτά αποδείχτηκαν πηγή μεγάλης βοήθειας όταν ορισμένοι άρχισαν να θέτουν σε δοκιμή την πίστη που αναπτυσσόταν στην καρδιά μου.

Για παράδειγμα, συνάντησα κάποιον ευαγγελικό κήρυκα ο οποίος με πίεσε να δεχτώ τον Ιησού ως Σωτήρα μου. Είχε καταφέρει να πείσει τον αδελφό της Σάιμι και έναν ετεροθαλή αδελφό μου να τον ακολουθήσουν. Σε λίγο καιρό, γνωστοί μου που ανήκαν σε κάθε είδους θρήσκευμα προσπαθούσαν να με πάρουν με το μέρος τους. Μερικοί μου έδωσαν έντυπα που μιλούσαν εναντίον των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Ζήτησα από τους επικριτές να μου αποδείξουν μέσα από τη Γραφή τα δόγματά τους, αλλά δεν μπορούσαν να απαντήσουν στις ερωτήσεις μου.

Το μόνο που πέτυχε όλη αυτή η εναντίωση ήταν να με κάνει να σκάψω βαθύτερα στη Γραφή και να ερευνήσω περισσότερο, με τη βοήθεια των εντύπων που μου είχαν δώσει οι Μάρτυρες. Τελικά, κατάλαβα ότι είχε έρθει η ώρα για πράξεις σε αρμονία με τα όσα μάθαινα.

Δεν είχα κάνει προσωπική Γραφική μελέτη με κάποιον Μάρτυρα. Απλώς άρχισα να παρακολουθώ τις συναθροίσεις τους. Τις πρώτες φορές, είχα πολύ τρακ και ντρεπόμουν, αλλά εκεί γνώρισα πολλά φιλικά άτομα, και μου άρεσαν τα όσα μάθαινα. Αποφάσισα να γίνω Μάρτυρας του Ιεχωβά και το 1981 συμβόλισα την αφιέρωσή μου στον Θεό με το βάφτισμα.

Μολονότι η γυναίκα μου δεν εναντιώθηκε στην απόφασή μου, πότε - πότε αναρωτιόταν μήπως με είχαν εξαπατήσει. Παρ’ όλα αυτά, ήρθε στο βάφτισμά μου. Συνέχισα να της μιλάω για τις πολλές αλήθειες που μάθαινα. Σχεδόν έναν χρόνο αφότου βαφτίστηκα, ενώ επιστρέφαμε με το αυτοκίνητο από διακοπές, η Σάιμι είπε ότι ήθελε να γίνει Μάρτυρας του Ιεχωβά. Από την έκπληξή μου, παραλίγο να βγω από το δρόμο! Βαφτίστηκε το 1982.

Δεν ήταν εύκολο να κάνουμε τις απαραίτητες αλλαγές στον τρόπο ζωής μας. Είχα σταματήσει να καλλιεργώ καπνό επειδή αυτό συγκρούεται με τις Γραφικές αρχές. (2 Κορινθίους 7:1· Ιακώβου 2:8) Πέρασε καιρός μέχρι να βρούμε αποδεκτή εργασία με σταθερό εισόδημα. Επίσης, επί πολλά χρόνια, ορισμένοι συγγενείς ούτε καν μας επισκέπτονταν. Προσπαθούσαμε να τους φερόμαστε σύμφωνα με τις Γραφικές αρχές, δείχνοντάς τους αγάπη. Τελικά, ο πάγος έσπασε, και οι στενοί μας συγγενείς δεν μας κρατούν πλέον σε απόσταση.

ΠΩΣ ΕΧΩ ΩΦΕΛΗΘΕΙ: Οι διάφορες δοκιμασίες που πέρασα —το ότι έπρεπε να υπερνικήσω την ντροπαλότητά μου, να τα βγάλω πέρα με οικονομικές δυσκολίες ή να αντιμετωπίσω οικογενειακή εναντίωση— μου έμαθαν πόσο υπομονετικός είναι ο Ιεχωβά Θεός καθώς με βοηθάει να χειρίζομαι τα προβλήματά μου. Λόγου χάρη, τώρα υπηρετώ ως πρεσβύτερος στην εκκλησία και συχνά πρέπει να διδάσκω από το βήμα. Αυτό εξακολουθεί να με δυσκολεύει, επειδή όποτε αγχώνομαι τραυλίζω. Εντούτοις, με αδιάκοπη προσευχή και με τη βοήθεια του Ιεχωβά, μπορώ να φέρνω σε πέρας το προνόμιό μου.

Έχουμε έρθει πιο κοντά με τη γυναίκα μου, και ο δεσμός που μας ενώνει είναι ανεκτίμητος. Παρότι κάναμε λάθη στην ανατροφή των παιδιών μας, πασχίσαμε να τους ενσταλάξουμε τις Γραφικές αλήθειες που μάθαμε. (Δευτερονόμιο 6:6-9) Μάλιστα, ο μεγαλύτερος γιος μου και η γυναίκα του υπηρετούν ως ιεραπόστολοι.

Θυμάμαι μια από τις πρώτες συναθροίσεις των Μαρτύρων που παρακολουθήσαμε ως οικογένεια. Αφού πάρκαρα το αυτοκίνητο, κοίταξα τον κόσμο που μαζευόταν στην αίθουσα και ρώτησα την οικογένειά μου: «Τι παρατηρείτε;» Εκεί βρίσκονταν άτομα με διαφορετική κουλτούρα, παρελθόν και γλώσσα —Αβορίγινες, Αλβανοί, Αυστραλοί, Κροάτες— και όμως συναναστρέφονταν με χαρά ο ένας τον άλλον. Είμαι ευτυχισμένος που ανήκω σε αυτή τη μεγάλη οικογένεια πνευματικών αδελφών, η οποία δεν περιορίζεται στην Αυστραλία, αλλά απλώνεται σε όλο τον κόσμο. —1 Πέτρου 5:9.


«Η Αδελφή μου Δεν Έχασε Ποτέ τις Ελπίδες της για Εμένα».—ΓΙΕΛΕΝΑ ΒΛΑΝΤΙΜΙΡΟΒΝΑ ΣΙΟΜΙΝΑ

ΕΤΟΣ ΓΕΝΝΗΣΗΣ: 1952  ΧΩΡΑ ΚΑΤΑΓΩΓΗΣ: ΡΩΣΙΑ  ΙΣΤΟΡΙΚΟ: ΕΘΙΣΜΕΝΗ ΣΤΟ ΑΛΚΟΟΛ, ΕΚΑΝΕ ΑΠΟΠΕΙΡΑ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑΣ

ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΜΟΥ: Γεννήθηκα στο Κρασνογκόρσκ, μια ήσυχη κωμόπολη κοντά στη Μόσχα. Προέρχομαι από οικογένεια εκπαιδευτικών. Ήμουν καλή μαθήτρια και σπούδασα μουσική. Το μέλλον μου διαγραφόταν λαμπρό.

Όταν παντρεύτηκα, μετακομίσαμε με τον άντρα μου σε μια περιοχή όπου οι περισσότεροι έβριζαν, έπιναν και κάπνιζαν. Τότε δεν το αντιλαμβανόμουν, αλλά το περιβάλλον είχε άσχημη επίδραση πάνω μου. Στην αρχή, πήγαινα σε πάρτι μόνο για να τραγουδήσω και να παίξω κιθάρα. Ωστόσο, όσοι ήταν εκεί με παρακινούσαν να καπνίζω και να πίνω μαζί τους. Σε λίγο καιρό, εθίστηκα στο αλκοόλ.

Ο εθισμός άρχισε να καταστρέφει τη ζωή μου. Έπειτα από κάποιο διάστημα, βρέθηκα σε άθλια κατάσταση, και τελικά δεν μπορούσα να φάω σχεδόν τίποτα. Ήθελα να πεθάνω, και έκανα μια αδέξια απόπειρα αυτοκτονίας. Χαίρομαι που δεν τα κατάφερα.

Όλο αυτό το διάστημα, η αδελφή μου με επισκεπτόταν τακτικά. Είχε γίνει Μάρτυρας του Ιεχωβά και προσπαθούσε να μου εξηγήσει πώς θα με βοηθούσε η Γραφή. Δεν ενδιαφερόμουν, γι’ αυτό στην αρχή την έδιωχνα. Αλλά η αδελφή μου δεν έχασε ποτέ τις ελπίδες της για εμένα. Έδειξε τόση υπομονή και αγάπη ώστε τελικά δέχτηκα να κάνω Γραφική μελέτη.

ΠΩΣ ΑΛΛΑΞΕ ΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ Η ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ: Όταν ξεκίνησα Γραφική μελέτη, πήρα την οριστική απόφαση να κόψω το ποτό. Περίπου τότε, ένας μεθυσμένος γείτονας μου επιτέθηκε και με ξυλοκόπησε. Κατέληξα στο νοσοκομείο σε σοβαρή κατάσταση. Είχα τέσσερα σπασμένα πλευρά, ενώ ο αμφιβληστροειδής μου είχε υποστεί βλάβη. Από την άλλη, η παραμονή μου στο νοσοκομείο με βοήθησε να ξεπεράσω τα συμπτώματα στέρησης του αλκοόλ.

Όλο εκείνον τον καιρό, προσευχόμουν συνεχώς. Αντλούσα μεγάλη παρηγοριά από τα εδάφια Θρήνοι 3:55, 56: «Φώναξα το όνομά σου, Ιεχωβά, από βαθύτατο λάκκο. Τη φωνή μου πρέπει να ακούσεις. Μην κρύβεις το αφτί σου από την ανακούφισή μου, από την κραυγή μου για βοήθεια».

Πιστεύω ειλικρινά ότι ο Ιεχωβά απάντησε στις προσευχές μου. Μου έδωσε το κουράγιο να μη γυρίσω στα παλιά. Κάπου - κάπου, έμπαινα στον πειρασμό να ξαναρχίσω το ποτό, αλλά ευτυχώς δεν ενέδωσα ποτέ.

Καθώς συνέχιζα τη Γραφική μελέτη, έμαθα ότι έπρεπε να υποστηρίζω τον άντρα μου στο ρόλο που έχει ως κεφαλή της οικογένειας. (1 Πέτρου 3:1, 2) Αυτό δεν ήταν εύκολο, επειδή είχα συνηθίσει να του φέρομαι αυταρχικά. Προσευχόμουν στον Ιεχωβά για βοήθεια. Δεν άλλαξα μέσα σε μια νύχτα, αλλά με τον καιρό έγινα καλύτερη και πιο συνεργατική σύζυγος.

Ο αγαπημένος μου άντρας εντυπωσιάστηκε με αυτές τις αλλαγές. Μέχρι τότε, δεν ενδιαφερόταν για τη Γραφή. Όταν, όμως, αποφάσισα να κόψω το τσιγάρο, μου είπε: «Αν καταφέρεις να το κόψεις, εγώ θα αρχίσω Γραφική μελέτη!» Το κόψαμε και οι δύο την ίδια μέρα.

ΠΩΣ ΕΧΩ ΩΦΕΛΗΘΕΙ: Ο άντρας μου κράτησε την υπόσχεσή του και άρχισε Γραφική μελέτη. Τώρα διαβάζουμε μαζί τη Γραφή καθημερινά, κάνουμε στοχασμούς γύρω από αυτήν και προσπαθούμε να εφαρμόζουμε τις συμβουλές της στη ζωή μας.

Δεν μπορώ να περιγράψω με λόγια πόσο έχει βελτιωθεί η οικογενειακή μας ζωή —πολύ δε περισσότερο το πώς έχω ωφεληθεί εγώ προσωπικά. Είμαι ευγνώμων στον Ιεχωβά για το ότι με έχει ελκύσει κοντά του. (Ιωάννης 6:44) Επίσης, είμαι ευγνώμων στην αδελφή μου η οποία δεν έχασε ποτέ τις ελπίδες της για εμένα. Ως εκ τούτου, έχω μάθει από πρώτο χέρι ότι η Αγία Γραφή όντως αλλάζει ζωές.

• Αναδημοσίευση από τη ΣΚΟΠΙΑ της 1 Φεβρουαρίου 2012

Το είδαμε στον τοίχο του φίλου και αδελφού Γιώργου Φανουργάκη. Και επειδή είμαστε σίγουροι πως δεν έχετε δει ποτέ συκομουριά είπαμε να αναδημοσιεύσουμε τις φωτογραφίες. Αυτό το δέντρο (φίκος η συκομορέα [Ficus sycomorus]) παράγει καρπούς όμοιους με της κοινής συκιάς, αλλά τα φύλλα του μοιάζουν με τα φύλλα της μουριάς (τα δύο αυτά δέντρα, η συκιά και η μουριά, ανήκουν στην ίδια οικογένεια). Φτάνει σε ύψος τα 10 ως 15 μ., είναι δυνατό δέντρο και μπορεί να ζήσει μερικούς αιώνες. Ανόμοια με την κοινή συκιά, η συκομουριά είναι αειθαλής. Μολονότι τα καρδιόσχημα φύλλα της είναι μικρότερα από τα φύλλα της συκιάς, το φύλλωμά της είναι πυκνό και πολύ απλωτό, και το δέντρο κάνει καλό ίσκιο.


Γι’ αυτόν το λόγο, συχνά φύτευαν συκομουριές στην άκρη των δρόμων. Ο κοντός, εύρωστος κορμός τους διακλαδίζεται γρήγορα και τα χαμηλότερα κλαδιά τους βρίσκονται σε μικρή απόσταση από το έδαφος, οπότε ένας μικρόσωμος άνθρωπος σαν τον Ζακχαίο μπορούσε να σκαρφαλώσει εύκολα σε ένα τέτοιο δέντρο στην άκρη του δρόμου για να δει τον Ιησού.—Λου 19:2-4. Οι καρποί της συκομουριάς αναπτύσσονται σε άφθονους βότρυες, ενώ σε σύγκριση με τους καρπούς της κοινής συκιάς είναι μικρότεροι και ποιοτικά κατώτεροι. Οι Αιγύπτιοι και οι Κύπριοι καλλιεργητές συκομουριάς συνηθίζουν σήμερα να τρυπούν τον άγουρο καρπό με ένα καρφί ή κάποιο άλλο αιχμηρό εργαλείο για να τον κάνουν εδώδιμο.


Η χάραξη ή το τρύπημα των καρπών της συκομουριάς σε πρώιμο στάδιο ωρίμανσης προκαλεί απότομη αύξηση στην έκλυση αιθυλενίου, το οποίο επισπεύδει αξιοσημείωτα την ανάπτυξη και την ωρίμανση του καρπού (τρεις ως οχτώ φορές). Αυτό είναι σημαντικό επειδή σε διαφορετική περίπτωση ο καρπός δεν θα αναπτυχθεί πλήρως και θα παραμείνει σκληρός ή θα καταστραφεί από τις παρασιτικές σφήκες που διεισδύουν σε αυτόν και μένουν εκεί για να αναπαραχθούν. Αυτό μας βοηθάει κάπως να καταλάβουμε ποιο ήταν το επάγγελμα του προφήτη Αμώς, ο οποίος λέει για τον εαυτό του ότι ήταν “βοσκός και χάραζε καρπούς από συκομουριές”.—Αμ 7:14.


Οι συκομουριές φύονταν στην Κοιλάδα του Ιορδάνη (Λου 19:1, 4) και στα περίχωρα της Θεκωέ (Αμ 1:1· 7:14), αλλά ήταν επίσης ιδιαίτερα διαδεδομένες στα χαμηλά εδάφη της Σεφηλά (1Βα 10:27· 2Χρ 1:15· 9:27), και μολονότι ο καρπός τους δεν έφτανε σε ποιότητα τον καρπό της κοινής συκιάς, ο Βασιλιάς Δαβίδ τον θεωρούσε τόσο πολύτιμο ώστε έθεσε τους δεντρόκηπους της Σεφηλά υπό την επιστασία ενός διαχειριστή. (1Χρ 27:28)  Γιώργο Φανουργάκη σε ευχαριστούμε από καρδιές γι’ αυτές τις όμορφες φωτογραφίες. Όπως έγραψε ο ίδιος αυτή τη συκομουριά την βρήκε έξω από την Αίθουσα Βασιλείας της Λεμεσού. Οι πληροφορίες για τις συκομουριές είναι από το ΕΝΟΡΑΣΗ.

Συνεχίζουμε τα δημοσιεύματα μας για τη μετάφραση της Αγία Γραφής. Αυτή τη φορά πάμε στη Γερμανία μισό αιώνα πίσω… Είναι εντυπωσιακό ότι σε μετάφραση που κυκλοφόρησε τότε υπήρχε το όνομα του αληθινού Θεού, Ιεχωβά!

Το προσωπικό όνομα του Θεού, Ιεχωβά, εμφανίζεται χιλιάδες φορές στη Μετάφραση Νέου Κόσμου, η οποία εκδόθηκε στη γερμανική το 1971. Ωστόσο, αυτή δεν ήταν η πρώτη γερμανική Βίβλος που χρησιμοποίησε το θεϊκό όνομα. Φαίνεται πιθανό ότι η πρώτη γερμανική Βίβλος στην οποία εμφανίστηκε το όνομα Ιεχωβά εκδόθηκε πριν από 500 σχεδόν χρόνια από τον Γιόχαν Εκ, επιφανή Ρωμαιοκαθολικό θεολόγο.

Ο Γιόχαν Εκ γεννήθηκε το 1486 στη νότια Γερμανία. Σε ηλικία 24 ετών ήταν καθηγητής θεολογίας στο πανεπιστήμιο του Ίνγκολστατ, θέση που κατείχε μέχρι το θάνατό του το 1543. Ο Εκ ήταν σύγχρονος του Μαρτίνου Λούθηρου, και οι δυο τους υπήρξαν φίλοι για κάποιο χρονικό διάστημα. Εντούτοις, ο Λούθηρος εξελίχθηκε σε ηγετική φυσιογνωμία της Μεταρρύθμισης, ενώ ο Εκ ήταν υπέρμαχος της Καθολικής Εκκλησίας.

Ο δούκας της Βαυαρίας ανέθεσε στον Εκ να μεταφράσει την Αγία Γραφή στη γερμανική, και η μετάφραση εκδόθηκε το 1537. Σύμφωνα με το λεξικό «Κίρχλιχες Χάντλεξικον» (Kirchliches Handlexikon), η μετάφρασή του ήταν πιστά προσκολλημένη στο πρωτότυπο κείμενο και «αξίζει περισσότερη αναγνώριση από όση έχει λάβει μέχρι σήμερα».

Η μετάφραση του Εκ αποδίδει ως εξής το εδάφιο Έξοδος 6:3: «Εγώ είμαι ο Κύριος, ο οποίος εμφανίστηκε στον Αβραάμ, στον Ισαάκ, και στον Ιακώβ ως ο Παντοδύναμος Θεός: και το όνομά μου Αδωνάι, δεν το έχω αποκαλύψει σε αυτούς». Ο Εκ πρόσθεσε κάποιο περιθωριακό σχόλιο στο εδάφιο: «Το όνομα Αδωνάι Γιεχούα». Πολλοί λόγιοι της Αγίας Γραφής πιστεύουν ότι αυτή ήταν η πρώτη φορά που το προσωπικό όνομα του Θεού χρησιμοποιήθηκε σε γερμανική Βίβλο.

Ωστόσο, το προσωπικό όνομα του Θεού είναι γνωστό και χρησιμοποιείται χιλιάδες χρόνια. Η πρώτη καταγραμμένη χρήση του είναι στην εβραϊκή, στην οποία το όνομα «Ιεχωβά» χρησιμοποιείται για να προσδιορίσει τον μόνο αληθινό Θεό. (Δευτερονόμιο 6:4) Πριν από σχεδόν 2.000 χρόνια, η δήλωση του Ιησού σύμφωνα με την οποία εκείνος είχε γνωστοποιήσει το όνομα του Θεού καταγράφτηκε στην ελληνική. (Ιωάννης 17:6) Από τότε, το όνομα έχει δημοσιευτεί σε αναρίθμητες γλώσσες και σύντομα, σε εκπλήρωση του εδαφίου Ψαλμός 83:18, όλοι θα γνωρίσουν ότι αυτός του οποίου το όνομα είναι Ιεχωβά είναι ο μόνος Ύψιστος όλης της γης.

[Υποσημείωση]

Είναι έκδοση των Μαρτύρων του Ιεχωβά και κυκλοφόρησε αρχικά στην αγγλική το 1961. Τώρα είναι διαθέσιμη ολόκληρη ή εν μέρει σε 50 και πλέον γλώσσες. Δείτε την ΕΔΩ.

• Αναδημοσίευση από την ΣΚΟΠΙΑ 1 Σεπτεμβρίου 2005

Στη ΣΚΟΠΙΑ της 15 Ιουνίου 1995 και στο άρθρο "Τι σας Υποκινεί να Υπηρετείτε τον Θεό;" υπάρχει το παράδειγμα των Φαρισαίων που μάς διδάσκει ότι χρειάζεται να έχουμε λογική άποψη για τα έργα. Όντως, τα έργα είναι ζωτικά, διότι «η πίστη χωρίς έργα είναι νεκρή». (Ιακώβου 2:26) Ωστόσο, οι ατελείς άνθρωποι έχουν την τάση να κρίνουν τους άλλους με βάση αυτό που κάνουν παρά με βάση αυτό που είναι. Μερικές φορές, μπορεί να κρίνουμε και τον εαυτό μας με αυτόν τον τρόπο. Μπορεί οι επιδόσεις να μας γίνουν έμμονη ιδέα, σαν να ήταν αυτές το μοναδικό κριτήριο για την πνευματικότητά μας. Θα μπορούσαμε να ξεχάσουμε πόσο σημαντικό είναι να εξετάζουμε ποια είναι τα κίνητρά μας. (Παράβαλε 2 Κορινθίους 5:12). Θα ήταν δυνατόν να γίνουμε άτομα που δείχνουν άκαμπτη προσκόλληση σε νομικές λεπτομέρειες, τα οποία ‘διυλίζουν το κουνούπι αλλά καταπίνουν την καμήλα’, με το να υπακούν στο γράμμα του νόμου ενώ ταυτόχρονα παραβιάζουν το σκοπό του.—Ματθαίος 23:24.

Αυτό που δεν κατανόησαν οι Φαρισαίοι είναι ότι, αν ένα άτομο αγαπάει αληθινά τον Ιεχωβά, οι πράξεις θεοσεβούς αφοσίωσης θα ακολουθήσουν φυσιολογικά. Η πνευματικότητα ρέει από μέσα προς τα έξω. Ο Ιησούς καταδίκασε έντονα τους Φαρισαίους για τον εσφαλμένο τρόπο σκέψης τους σε αυτό το ζήτημα, λέγοντας: «Αλίμονο σε εσάς, γραμματείς και Φαρισαίοι, υποκριτές! επειδή καθαρίζετε το εξωτερικό του ποτηριού και του πιάτου, αλλά από μέσα αυτά βρίθουν από λεηλασία και έλλειψη μετριοπάθειας. Τυφλέ Φαρισαίε, καθάρισε πρώτα το εσωτερικό του ποτηριού και του πιάτου, για να γίνει και το εξωτερικό του καθαρό».—Ματθαίος 23:25, 26.

Η εξωτερική εμφάνιση ενός ποτηριού, ενός πιάτου ή ακόμη και ενός κτιρίου δεν αποκαλύπτει τα πάντα. Οι μαθητές του Ιησού ένιωσαν δέος βλέποντας την ομορφιά του ναού της Ιερουσαλήμ, τον οποίο ο Ιησούς αποκάλεσε «σπηλιά ληστών» εξαιτίας των όσων συνέβαιναν στο εσωτερικό του. (Μάρκος 11:17· 13:1) Αυτό που αλήθευε για το ναό αληθεύει και για εκατομμύρια καθ’ ομολογία Χριστιανούς, όπως δείχνει το υπόμνημα του Χριστιανικού κόσμου. Ο Ιησούς είπε ότι θα έκρινε ορισμένους οι οποίοι εκτελούσαν «δυναμικά έργα» στο όνομά του ως «εργάτες της ανομίας». (Ματθαίος 7:22, 23) Σε χτυπητή αντίθεση, είπε τα εξής για μια χήρα που συνεισέφερε ένα σχεδόν ασήμαντο ποσό χρημάτων για το ναό: «Αυτή η φτωχή χήρα έριξε περισσότερα από όλους όσους ρίχνουν χρήματα στα χρηματοφυλάκια . . . Αυτή, από το υστέρημά της, έριξε όλα όσα είχε, ολόκληρο το βιος της». (Μάρκος 12:41-44) Αντιφατικές κρίσεις; Καθόλου. Και στις δύο περιπτώσεις, ο Ιησούς αντανακλούσε την άποψη του Ιεχωβά. (Ιωάννης 8:16) Διέκρινε τα κίνητρα πίσω από τα έργα και έκρινε ανάλογα.

Αν τα κίνητρά μας είναι κατάλληλα, δεν χρειάζεται να κάνουμε συνεχώς συγκρίσεις. Για παράδειγμα, μικρό όφελος προκύπτει από το να προσπαθούμε ανταγωνιστικά να δαπανήσουμε την ίδια ποσότητα χρόνου στη διακονία που δαπανάει ένας άλλος Χριστιανός ή να φτάσουμε τα δικά του επιτεύγματα στο κήρυγμα. Ο Ιησούς είπε να αγαπάτε τον Ιεχωβά με όλη τη δική σας καρδιά, διάνοια, ψυχή και δύναμη — όχι κάποιου άλλου. Οι ικανότητες, η αντοχή και οι περιστάσεις του κάθε ατόμου διαφέρουν. Αν το επιτρέπει η κατάστασή σας, η αγάπη θα σας υποκινήσει να δαπανάτε πολύ χρόνο στη διακονία —ίσως μάλιστα και ως ολοχρόνιος σκαπανέας. Όμως, αν διεξάγετε μάχη με κάποια ασθένεια, ο χρόνος που δαπανάτε στη διακονία μπορεί να είναι λιγότερος από ό,τι θα θέλατε. Μην αποθαρρύνεστε. Η πιστότητα στον Θεό δεν μετριέται με ώρες. Αν έχετε αγνά κίνητρα, θα έχετε λόγο για να χαίρεστε. Ο Παύλος έγραψε: «Ο καθένας ας αποδεικνύει τι είναι το δικό του έργο, και τότε θα έχει λόγο για αγαλλίαση σε σχέση με τον εαυτό του μόνο και όχι σε σύγκριση με το άλλο άτομο». —Γαλάτες 6:4.

Εξετάστε την παραβολή που είπε ο Ιησούς σχετικά με τα τάλαντα, όπως καταγράφεται στα εδάφια Ματθαίος 25:14-30. Ένας άνθρωπος, ο οποίος επρόκειτο να ταξιδέψει σε ξένη χώρα, κάλεσε τους δούλους του και τους ανέθεσε τα υπάρχοντά του. «Σε έναν έδωσε πέντε τάλαντα, σε άλλον δύο, σε κάποιον άλλον ένα, στον καθένα σύμφωνα με την ικανότητά του». Όταν ο κύριος επέστρεψε για να τακτοποιήσει τους λογαριασμούς με τους δούλους του, τι διαπίστωσε; Ο δούλος στον οποίο είχαν δοθεί πέντε τάλαντα κέρδισε άλλα πέντε τάλαντα. Παρόμοια, ο δούλος στον οποίο είχαν δοθεί δύο τάλαντα κέρδισε άλλα δύο τάλαντα. Ο δούλος στον οποίο είχε δοθεί ένα τάλαντο το έθαψε στο έδαφος και δεν έκανε τίποτε για να αυξήσει τον πλούτο του κυρίου του. Ποια ήταν η εκτίμηση του κυρίου για αυτή την κατάσταση;

Πρώτα-πρώτα, ας εξετάσουμε τους δούλους στους οποίους δόθηκαν πέντε και δύο τάλαντα αντίστοιχα. Στον καθένα από αυτούς τους δούλους ο κύριος είπε: «Πολύ καλά, αγαθέ και πιστέ δούλε!» Θα το είχε πει αυτό στο δούλο με τα πέντε τάλαντα αν εκείνος είχε κερδίσει μόνο δύο; Μάλλον απίθανο! Από την άλλη μεριά, δεν είπε στο δούλο που κέρδισε δύο τάλαντα: ‘Γιατί δεν κέρδισες πέντε; Δες το σύνδουλό σου και πόσα κέρδισε για εμένα!’ Όχι, ο συμπονετικός κύριος, ο οποίος εξεικόνιζε τον Ιησού, δεν έκανε συγκρίσεις. Ανέθεσε τα τάλαντα «στον καθένα σύμφωνα με την ικανότητά του», και δεν ανέμενε τίποτε περισσότερο σε ανταπόδοση από ό,τι ο καθένας μπορούσε να δώσει. Και οι δύο δούλοι έλαβαν όμοιο έπαινο, επειδή και οι δύο εργάστηκαν ολόψυχα για τον κύριό τους. Όλοι μας μπορούμε να διδαχτούμε από αυτό.

Και είναι αλήθεια, όλοι κάνουμε πράγματα για τον Ιεχωβά… Η πραγματική αξία όμως ενός Χριστιανού δεν μετριέται από αριθμούς και μέσους όρους. Το πιο ουσιαστικό είναι τα κίνητρα μας. Κι όμως οι άνθρωποι βασίζονται στα φαινόμενα. Αλλά μπορεί αυτά να είναι λάθος. Στο εδάφιο 1 Σαμουήλ 16: 7,11 καταγράφεται πώς βλέπει ο Ιεχωβά τα πράγματα. Εκείνος βλέπει και διαβάζει καρδιές…

Σε βάθος χρόνου υπάρχει ο κίνδυνος να πέσουμε στην παγίδα η λατρεία μας να γίνει τυπική, όχι ουσιαστική. Κάτι σαν μια μηχανική διαδικασία.

Γι’ αυτό ανά τακτά χρονικά διαστήματα ο καθένας από εμάς επιβάλλεται να κάνουμε μια αυτοεξέταση. Ο χρόνος φεύγει γρήγορα. Ας μην κάνουμε πράγματα στην υπηρεσία του ιεχωβά μηχανικά και επειδή «πρέπει».

Ο Ιεχωβά στον οποίο έχουμε αφιερώσει τη ζωή μας θέλει η λατρεία μας να έχει αγνά αληθινά κίνητρα… Στο εδάφιο Μάρκος 12: 28-30 αναγνωρίζουμε μια πολύ όμορφη ιδιότητα, την Αγάπη Διότι ασφαλώς δεν είναι δύσκολο να ξεκινήσει κανείς με λάθος κίνητρα. (ένας γονιός χάνει το παιδί του και γνωρίζει την αλήθεια, με σκοπό να το ξαναδεί στην Ανάσταση). Ακόμα κι έτσι να συμβεί στην πορεία είναι απαραίτητο να διορθωθεί αυτό. Οφείλουμε να είμαστε σε θέση να δώσουμε μια απάντηση στον Σατανά, τον Διάβολο.

Ας δούμε λίγο πού στοχεύει κατά’ αρχήν. Μα που αλλού; Στο οικογενειακό περιβάλλον. Σκεφτείτε μέσα εκεί να επικρατεί πίκρα, ζήλια, αρνητισμός, οργή, υβριστικά λόγια, κακομεταχείριση. Αν διαπιστώσουμε ότι το κίνητρό μας δεν είναι η Αγάπη, ασφαλώς και δεν πρέπει να πανικοβληθούμε. Τα «πρέπει», τα «μη» και τα «όχι» καθορίζουν τη ζωή μας. Αλλά μπορεί αν διορθωθούν. Μπορούμε να μετατρέψουμε τα «πρέπει» σε «θέλω».

Ένα πολύ ισχυρό όπλο είναι να κάνουμε στοχασμού γύρω από το λίτρο. Αυτό θα μας βοηθήσει πολύ. Το βλέπουμε αυτό στο εδάφιο 1 Ιωάννη 4:9. Έτσι αποκτούμε εκτίμηση, ευγνωμοσύνη και στη συνέχεια αγάπη για τον Ιεχωβά. Στη ΣΚΟΠΙΑ μελέτης του Οκτωβρίου 2016 για άλλη μια φορά διαπιστώνουμε πόσο ευγνώμονες πρέπει να είμαστε που ο Ιεχωβά χρησιμοποίησε το άγιο πνεύμα του για να μας αποκαλύψει την αλήθεια και να μας δώσει τη δυνατότητα να ασκούμε πίστη στα καλά νέα! (Διαβάστε Λουκάς 10:21) Δεν πρέπει ποτέ να πάψουμε να ευχαριστούμε τον Ιεχωβά για το ότι μας έλκυσε στον εαυτό του μέσω του Γιου του, “του Πρώτιστου Παράγοντα και Τελειοποιητή της πίστης μας”. (Εβρ. 12:2) Προκειμένου να δείχνουμε την εκτίμησή μας για αυτή την παρ’ αξίαν καλοσύνη, πρέπει να συνεχίζουμε να ενισχύουμε την πίστη μας μέσω προσευχής και μελέτης του Λόγου του Θεού.—Εφεσ. 6:18· 1 Πέτρ. 2:2. Επομένως ότι κάνω για τον Ιεχωβά θέλω να το κάνω από ευγνωμοσύνη, όχι από υποχρέωση. Κι αυτό είναι σαν καύσιμο καρδιάς.

Στο εδάφιο Γαλάτες 2:20 ο Παύλος προσωποποιεί το λύτρο ή αλλιώς θα λέγαμε ότι δίνει προσωπικό χαρακτήρα στο λύτρο. Έτσι το εφάρμοσε στη ζωή του. Κίνητρό του ήταν η Αγάπη. Μετέτρεψε μ’ αυτόν τον τρόπο τα «πρέπει» σε «θέλω» κάνοντας καθημερινά στοχασμούς.

Γνωρίζουμε ότι λαβαίνουμε πραγματικά συγχώρηση για τις αμαρτίες μας, πλησιάζουμε τον Ιεχωβά μέσω προσευχής, έχουμε καθαρή συνείδηση. Και νιώθουμε ευγνωμοσύνη και εκτίμηση. Θέλουμε να εκφράσουμε την πίστη μας. Και μιμούμαστε τον ίδιο τον Ιησού Χριστό κάνοντας το με χαρά αυτό…

Βεβαίως υπάρχουν πολλές παγίδες… Είναι λάθος να κρίνουμε τη λατρεία μας βάση των έργων μας. Ούτε και χρειάζεται να κρίνουμε τους άλλους με το ίδιο με μας κριτήριο. Διότι έτσι, χωρίς να θέλουμε κρίνουμε στην ουσία βάση της εξωτερικής του εικόνας.

Είναι επίσης λάθος να αισθανόμαστε ενοχές, ότι δηλαδή δεν κάναμε ότι θα έπρεπε. Δεν χρειάζεται να βάζουμε υπερβολικά πρότυπα για μας. Καλό είναι να προσπαθούμε να φτάσουμε καλά πρότυπα, αλλά θέλει προσοχή. Να κοιτάζουμε λοιπόν τι έχουμε κατορθώσει, όλα αυτά τα χρόνια. Αυτό θα μας ενθαρρύνει.

Ένα τρίτο στοιχείο – παγίδα είναι να συγκρίνουμε τον εαυτό μας με τους άλλους. Αυτό που θέλει ο ιεχωβά είναι να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε και να το χαιρόμαστε και τότε θα είμαστε πραγματικά ευτυχισμένοι από την προσωπική μας λατρεία για τον Ιεχωβά. Δείτε το αυτό και στο εδάφιο Γαλάτες 6:6. Εκείνος γνωρίζει τις περιστάσεις μας, ξέρει τι μπορούμε να κάνουμε γι’ αυτό και μας εμπιστεύεται…

Να θυμόμαστε πάντα πως ο Ιεχωβά μολονότι είναι τέλειος Θεός, δεν είναι τελειομανής μαζί μας, ούτε απαιτεί από εμάς να κάνουμε πράγματα που δεν μπορούμε. Η φιλία μας μαζί του, μας υποκινεί να κάνουμε πράγματα για εκείνον από καρδιάς. Η αγάπη μας για εκείνον είναι η κινητήρια δύναμη.

Μελετώ καθημερινά τη Γραφή επειδή θέλω να ακούω τη φωνή του, προσεύχομαι σε εκείνον επειδή έχω ανάγκη από αυτή την επικοινωνία, πηγαίνω στις συναθροίσεις επειδή θέλω να εκφράζομαι, συμμετέχω στο έργο διακήρυξης των καλών νέων επειδή αγαπώ τους ανθρώπους και τον Ιεχωβά και θέλω να σωθούν!