Οι πρώτες φωτογραφίες μας ήρθαν από την Αναστασιά των Σερρών… Τα πρώτα χιόνια, λίγα έστω, έκαναν την εμφάνιση τους. Και ο φίλος μας Ηλίας Θεολόγου βγήκε πρωί – πρωί να τα προϋπαντήσει. Κάποτε, το 1965-1970, θυμάται, είχε πάρα πολλά χιόνια μέχρι 70-80 εκατοστά ύψος, τώρα δεν κάνει πια πολλά χιόνια. Σαν την οικονομία είναι, ούτε χιόνια δεν μας στέλνει... Μπορεί αυτή την ώρα που βλέπτε το δημοσίευμα να μην υπάρχουν πια...


Ο Ηλίας χαρούμενος σαν παιδί, ανέβασε τις φωτογραφίες στον τοίχο του. Και μου έστειλε και μερικές στο messenger… Τις συνόδευσε μάλιστα με μνήμες: Κάποτε οι χείμαρροι που έχουμε δίπλα στο χωριό τέσσερεις στον αριθμό, έτρεχαν σχεδόν από Νοέμβριο μέχρι Απρίλιο συνέχεα… Τώρα τίποτα. Μόνο κάτι λίγο, όταν βρέχει. Πολύ οικονομία φίλε μου και αδελφέ μου.


Νερά έτρεχαν παντού... Σήμερα το βραδύ, περίμενα να δω χιόνι. Ξύπνησα 3.π.μ. έως της 5 τίποτα. Αλλά η Κατερίνα με έπιασε στον ύπνο. «Ηλία, Ηλία, βγες, βγες γρήγορα έξω, τώρα», τώρα… Λες και θα έλιωνε το χιόνι σε 0 χρόνο… Σαν μικρά παιδιά κάνουν και οι μεγάλοι Άνθρωποι. Αυτό θα πει φύση, δημιουργία, χαρά Θεού, που λένε. Τα ξεχνάς όλα! Ευτυχία! Κι ακόμη καφέ δεν ήπιαμε. Από χαρά το ξεχάσαμε...


Το πιο ωραίο όμως είναι, ότι ο Ηλίας θυμάται πάντα και συμμετέχει ενεργά στο στήσιμο αυτής της ιστοσελίδας… Με το δικό του λοιπόν ξεχωριστό τρόπο, στα σχόλια του, αναφέρει την κουβέντα με τη σύζυγό του. «Άντε να βγάλουμε φωτογραφίες Κατερίνα για τον φίλο μου Νίκο και για το facebook. Πάει την κάναμε λαχείο που λένε»... Τον παρακολουθώ με αγάπη… Ο Ηλίας, ο μοναδικός!


Και επειδή όταν πιάνει τον Ηλία να φιλοσοφεί, δεν σταματά εύκολα, συνεχίζει: Ο άνθρωπος και όλη η δημιουργία είναι φτιαγμένα από πανσοφία. Και περισσότερο για την χαρά του ανθρώπου την κορωνίδα της δημιουργίας. Καλημέρα, λοιπόν, από την λευκή Αναστασιά... Ο σκύλος, μόλις με είδε, σηκώθηκε όρθιος από χαρά για να μου πει το νέο... Μάλλον άρεσε και σ’ αυτόν το χιόνι έστω κι αν ήταν λίγο…


Τι όμορφο που είναι, οι άνθρωποι να χρειάζονται μερικά απλά πράγματα, λίγο χιόνι ας πούμε, για να νιώσουν σαν τα μικρά παιδιά και να χαίρονται την κάθε στιγμή... Ο Ηλίας με τον πηγαίο αυθορμητισμό του, μου θύμισε τα δικά μας από το Θραψανό. Χιόνιζε πολύ αραιά, θυμάμαι, στα παιδικά μου χρόνια κι μείς θαυμάζαμε όταν βλέπαμε τις νιφάδες να πέφτουν από τον ουρανό και να το στρώνει…

• Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί αύριο, Σάββατο 17/12/2016, στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ και στη στήλη μου «Επισημάνσεις».

Η παρακάτω ιστορία είναι πέρα για πέρα αληθινή… Αφορά μια αναγνώστρια μας και γράφτηκε ειδικά για τον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ που φαίνεται ότι κάνει έργο με το δικό του, ήπιο και δυναμικό τρόπο… Διαβάστε την προσεκτικά, παρακαλώ… Δεν έχει νόημα που δεν βάλαμε όνομα. Θα μπορούσε να είναι το κορίτσι της διπλανής πόρτας…

Ήμουν σχεδόν 19 ετών όταν αποφάσισα να φύγω από το σπίτι μου και να πάω να εργαστώ σε ένα από τα μεγαλύτερα ξενοδοχεία της Κέρκυρας. Οι σπουδές μου πάνω στην μαγειρική μου το επέτρεψαν και με φιλοδοξίες και όνειρα άρχισα το ταξίδι μου. Η πρώτη σεζόν έμοιαζε πραγματικά υπέροχη.

Μάθαινα νέα πράγματα, είχα αναλάβει και έφερνα εις πέρας ένα ολόκληρο πόστο και μου είχαν αναθέσει μια πολύ υπεύθυνη θέση, κάτι που με καθιστούσε απαραίτητη. Η πολυπόθητη πρόταση για συνεργασία και τον επόμενο χρόνο -φυσικά με περισσότερες ευθύνες και περισσότερα χρήματα, αλλά άγνωστο ωράριο- ήρθε! Ήμουν τόσο ευτυχισμένη που τα κατάφερα τελικά!

Ένας χειμώνας πίσω στο σπίτι πέρασε με πολύ διάβασμα, παρακολούθηση των μαθημάτων της τελευταίας χρονιάς στην σχολή μου και σχέδια για την επόμενη σεζόν ! Ανυπομονούσα τόσο πολύ να ξαναπάω, αυτή τη φορά θα είχα μια θέση, ένα αξίωμα… Έμοιαζαν όλα υπέροχα, καλυτέρα ακόμα και από όσο τα είχα φανταστεί.

Έφτασε ο Απρίλιος και ήμουν έτοιμη να ξεκινήσω την δεύτερη σεζόν. Οι νέες ευθύνες ήταν τόσες πολλές, αυτά που μου ζητούνταν ήταν πάνω από τις δυνάμεις μου, το ωράριο εξαντλητικό και η ζωή μου ανύπαρκτη, υπήρχα μόνο, δεν ζούσα. Και όταν τολμούσα να παραπονεθώ για το ωράριο, η απάντηση ήταν ότι γνώριζα ότι η θέση είναι απαιτητική και ότι για 7 μήνες θα έπρεπε να ξεχάσω την ζωή μου.

Τότε άρχισα να αναρωτιέμαι ποιο είναι το όφελος σε όλο αυτό, ποιο είναι το νόημα. Ένα βράδυ που σχόλασα από την δουλεία εξαντλημένη ξέσπασα σε κλάματα και άρχισα να προσεύχομαι στον Θεό να μου δείξει τον δρόμο, να μου δείξει πως να είμαι ευτυχισμένη και τι πρέπει να κάνω στην ζωή μου. Δεν γνώριζα ποιος είναι ο Θεός, δεν ήμουν καν σίγουρη αν υπάρχει.

Έφτασε ο Αύγουστος και μη έχοντας δυνάμεις ούτε να σηκωθώ από το κρεβάτι, ένα πρωί αποφάσισα να παραιτηθώ. Πήγα στο γραφείο του διευθυντή με κλάματα και δήλωσα την παραίτηση μου. Πήρα το πρώτο καράβι και επέστρεψα στο σπίτι μου.

Χρειάστηκα δυο εβδομάδες στο κρεβάτι για να συνέλθω από την κούραση και να μπορέσω να ξανασταθώ στα πόδια μου. Ήμουν τόσο απογοητευμένη, η ζωή μου έμοιαζε να είναι σε αδιέξοδο. Ψυχικά ήμουν καταρρακωμένη .

Μια μέρα, καθώς γυρνούσα με το λεωφορείο στο σπίτι μου προσευχόμουν στον Θεό να μου δείξει τον δρόμο και θυμάμαι, χαρακτηριστικά είπα «αν υπάρχεις, δείξε μου τον δρόμο και δείξε μου και τον τρόπο να είμαι κοντά σου και να σε δοξάζω, αν υπάρχεις». Η απάντηση ήρθε σχεδόν άμεσα, αλλά το κατάλαβα μετά από καιρό…

Συνάντησα μια γνωστή που καθόταν στο πίσω μέρος του λεωφορείου και πήγα να την χαιρετήσω, όταν εκείνη κατέβηκε και κάθισα στο πάτωμα του λεωφορείου όπου υπήρχε ένα φυλλάδιο. Το πήρα χωρίς να το σκεφτώ πολύ και το έβαλα στην τσάντα μου.

Επιστρέφοντας στο σπίτι το άνοιξα και το διάβασα και μου φάνηκε ενδιαφέρον. Η τελευταία σελίδα με οδήγησε σε έναν ισότοπο, μπήκα και διάβασα λίγα πράγματα και μου φάνηκε επίσης ενδιαφέρον το να ζητήσω μαθήματα της Αγίας Γραφής. Έτσι έκανα την αίτηση. Μετά από λίγο καιρό και ενώ το είχα ξεχάσει μου τηλεφώνησε μια κοπέλα και μου είπε ότι θα χαρεί πολύ να μελετήσουμε την Γραφή. Κλείσαμε ένα ραντεβού και πήγα στο σπίτι της, που κατά σύμπτωση ήταν μόλις 200 μέτρα από το δικό μου.

Ξεκινήσαμε μελέτη της Γραφής και χωρίς να καταλάβω πώς, είχα όλα όσα ήθελα, είχα όλα όσα μου έλειπαν και μάθαινα πράγματα που μου έδιναν ελπίδα! Ουδεμία σχέση οι Μάρτυρες του Ιεχωβά δεν είχαν με την θρησκεία των γονέων μου και όλα όσα μάθαινα ήταν υπέροχα, αληθινά και πρακτικά.

Η πρόοδος μου ήταν αξιοθαύμαστη, αλλά η μητέρα μου όταν έμαθε ότι μελετώ με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά και όταν είδε ότι άλλαξα, μου κήρυξε πόλεμο. Απαίτησε να κόψω κάθε επαφή μαζί τους. Κάθε μέρα είχαμε καβγάδες και κάθε μέρα με έβριζε και μου έλεγε ότι θα ήταν καλυτέρα να είχα μπλέξει με ναρκωτικά, παρά με τους Μάρτυρες.

Πολλές φορές μου είχε πει ότι αν δεν σταματούσα την μελέτη θα με έδιωχνε από το σπίτι. Εγώ όμως συνέχισα την πρόοδο μου. Μέσα σε 8 μήνες και χωρίς να χάνω καμία συνάθροιση ήρθε η στιγμή να κάνω την πρώτη μου ομιλία. Ήμουν τόσο ευτυχισμένη! Πλησίαζε ο καιρός που θα γινόμουν ευαγγελιζόμενη! Και οι προτάσεις για καλοκαιρινή σεζόν και δελεαστικούς μισθούς έπεφταν κυριολεκτικά βροχή! Σαντορίνη, Μύκονο, Κρήτη, ακόμα και στις Κάννες.

Είχα βάλει όμως προτεραιότητες και δεν ήταν δυνατόν να τα παρατήσω όλα και να φύγω. Τέλος Μαΐου ήρθε μια πρόταση από ένα εστιατόριο σε ένα κοντινό παραθαλάσσιο μέρος, 100 χλμ μακριά από το σπίτι μου. Έτσι αποφάσισα να πάω με την προοπτική να γνωρίσω και εκεί αδελφούς, να συνεχίσω την μελέτη μου και να συναθροίζομαι όπως και πριν.

Πίστεψα ότι θα τα κατάφερνα, πίστεψα ότι δεν θα μου πάρει όλη την ενεργεία η δουλεία. Έκανα λάθος. Δεν προλάβαινα ούτε να κοιμηθώ, όχι να κάνω μελέτη και να πάω στην συνάθροιση. Δούλευα από τις 11 το πρωί, μέχρι το κλείσιμο του εστιατόριου, άλλες φορές 2, άλλες φορές 3 το βράδυ. Απογοητευμένη περίμενα να τελειώσει η σεζόν. Τέλος Αυγούστου επέστρεψα σπίτι μου και έκανα μια προσπάθεια να πλησιάσω τον Ιεχωβά. Η μαμά μου όμως μου είπε, ή να σταματήσω, ή να φύγω από το σπίτι.

Έφυγα και μετακόμισα στον μπαμπά μου που ζει 600 χιλιόμετρα, μακριά. Εκεί γνώρισα ένα υπέροχο αγόρι με το όποιο έχουμε σχέση εδώ και ενάμισι χρόνο. Είχα ξεχάσει τον Ιεχωβά και νόμιζα ότι και εκείνος είχε ξεχάσει έμενα. Έκανα όμως λάθος. Μετά από ένα χρόνο και κάτι μακριά από τον Ιεχωβά αποφάσισα να ξανά ξεκινήσω μελέτη.

Τώρα η μελέτη μου πηγαίνει υπέροχα, μένω σε δικό μου σπίτι και δεν υπάρχει κανένας να μου το απαγορεύσει. Το αγόρι μου κάνει παρέα με τους αδελφούς και ακούει συζητήσεις, αλλά δεν συμμετέχει. Ελπίζω να έρθει η κατάλληλη ώρα και για εκείνον. Είμαι πολύ ευτυχισμένη και συνεχίζω την μελέτη μου, αυτή την φορά χτυπημένη από τον Σατανά, αλλά πιο δυνατή από ποτέ!

Αυτή είναι η αφίσα των εκδηλώσεων που οργανώνει το Εργαστήρι. Και όλες οι φωτογραφίες που συνοδεύουν την ανάρτηση είναι από αυτή την έκθεση…

Πρόκειται για μια εκδήλωση πουν μας καλούν να την παρακολουθήσουμε. Τη δημοσιεύουμε εδώ καθώς μπορεί κάποιους από τους αναγνώστες μας να τους ενδιαφέρει:

Με ιδιαίτερη ευχαρίστηση σας  προσκαλώ εκ μέρους του Εργαστηρίου Χωροταξίας και Οικιστικής Ανάπτυξης - ΕΜΠ, στα εγκαίνια της έκθεσης του ερευνητικού προγράμματος MEDNETA με θέμα:

"Υφαίνοντας τη Θάλασσα. Τεχνίτες και Καλλιτέχνες της Μεσογείου δημιουργούν από κοινού", την Τετάρτη 21 Δεκεμβρίου 2016, ώρα 15:30 στο Μουσείο της Πόλεως των Αθηνών.

Η έκθεση αφιερώνεται στη μνήμη του Δημιουργού Αργυροχρυσοχόου Χάρη Βασιλειάδη.

Σας στέλνουμε για την πληρέστερη ενημέρωσή σας όλο το σχετικό υλικό.

Θα είμαστε ιδιαίτερα ευτυχείς αν μπορείτε να καλύψετε και να προωθήσετε το γεγονός, στα μέσα τα οποία διαθέτετε και θα ήταν ιδιαίτερη τιμή για εμάς η παρουσία σας κατά τη διάρκεια των εγκαινίων της έκθεσης.

Περισσότερες πληροφορίες για το πρόγραμμα και την έκθεση μπορείτε να βρείτε

στον επίσημο ιστότοπο: https://medneta.eu/  Δείτε ΕΔΩ..

και την σελίδα στο Facebook: https://www.facebook.com/ENPI-CBCMed-Medneta-Project-

Σας ευχαριστούμε εκ των προτέρων για την θετική σας, ελπίζουμε, ανταπόκριση στο αίτημά μας.

Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για κάθε περαιτέρω πληροφορία που θα σας χρειαστεί.

Με εκτίμηση

Σοφία Αυγερινού Κολώνια

Καθηγήτρια Σχολής Αρχιτεκτόνων Μηχανικών ΕΜΠ

Επιστημονική Υπεύθυνη Ερευνητικού Έργου MEDNETA


Εργαστήριο Χωροταξίας και Οικιστικής Ανάπτυξης Σχολής Αρχιτεκτόνων, Ε.Μ.Π.

Πρόκειται για μια πρωτότυπη και φιλόδοξη έκθεση πιλοτικών προϊόντων που φιλοτεχνήθηκαν από δημιουργούς – τεχνίτες και καλλιτέχνες- από 7 Μεσογειακές πόλεις στο πλαίσιο του ερευνητικού προγράμματος MEDNETA (www.medneta.eu) και επικεφαλής το Εργαστήριο Χωροταξίας και Οικιστικής Ανάπτυξης της Σχ. Αρχιτεκτόνων του ΕΜΠ το οποίο διευθύνει η καθηγήτρια Σοφία Αυγερινού Κολώνια.

Στόχος του MEDNETA (2014-2016) αποτέλεσε ο επανακαθορισμός, η ενίσχυση και η ανάδειξη του στρατηγικού ρόλου των δημιουργικών επαγγελμάτων στην αναγέννηση των ιστορικών πόλεων στην λεκάνη της Μεσογείου. Μαζί με την Αθήνα, στο πρόγραμμα συμμετείχαν η Βαλένθια, η Φλωρεντία και το Παλέρμο από τον Βορρά της Μεσογείου και από τον Νότο η Τύνιδα, η Βυρηττός και η Χεβρώνα.

Βασικό όχημα για την επίτευξη του στόχου αυτού αποτελεί η δικτύωση των δημιουργών/παραγωγών, διασφαλίζοντας την επικοινωνία και συνεργασία μεταξύ επαγγελματιών παραδοσιακών επαγγελμάτων τέχνης, με στόχο τη χωρική, κοινωνικο - οικονομική, πολιτιστική ανάπτυξη του αστικού χώρου και την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας των πόλεων σε εθνικό και υπερεθνικό επίπεδο.

Δυο τεχνίτες και δυο σχεδιαστές από κάθε πόλη συναντήθηκαν και δημιούργησαν από κοινού δώδεκα μοναδικά αντικείμενα δημιουργικού και καλλιτεχνικού ενδιαφέροντος εμπνευσμένα από την ιστορία και την παράδοση της  Μεσογείου.

Η έκθεση “Υφαίνοντας την Θάλασσα” διοργανώνεται με στόχους:

α) την ανάδειξη των δημιουργικών παραδοσιακών και σύγχρονων επαγγελμάτων τέχνης της Μεσογείου (σχεδιαστές υψηλής ραπτικής, κεραμοποιούς, αργυροχρυσοχόους, μεταλλουργούς, καλλιτέχνες, σχεδιαστές επίπλου και πολλούς άλλους) και της ιστορικής τεχνογνωσίας τους και

β) την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας των δημιουργικών παραδοσιακών και σύγχρονων επαγγελμάτων τέχνης, μέσω του διασυνοριακού διαλόγου που αναπτύχθηκε, ώστε να υποστηριχθεί το δίκτυο των παραγωγικών τους δραστηριοτήτων που διαμορφώνουν το αστικό και κοινωνικό περιβάλλον αυτών των πόλεων.

Η φιλοξενία της ιδιαίτερης αυτής έκθεσης από – το Μουσείον της Πόλεως των Αθηνών– Ίδρυμα Βούρου – Ευταξία, ένα από τα ιστορικότερα κτίρια της Αθήνας, ενισχύει τους στόχους και τις φιλοδοξίες της και συμπυκνώνει πολλά ιστορικά και παραδοσιακά στοιχεία που αξίζει κανείς να δει και να επισκεφθεί. Αποτελεί ιδιαίτερη τιμή για τους συντελεστές του MEDNETA και τους δημιουργούς που συμμετείχαν.

Ο Πιετισμός ήταν θρησκευτικό κίνημα που αναπτύχθηκε εντός της Γερμανικής Λουθηρανικής Εκκλησίας το 17ο και το 18ο αιώνα. Μερικοί υποστηρικτές αυτού του κινήματος υφίσταντο χλευασμό ή ακόμη και διωγμό εξαιτίας της πίστης τους. Διάφοροι Πιετιστές λόγιοι κατέφυγαν στο Μπέρλεμπουργκ, περίπου 150 χιλιόμετρα βόρεια της Φρανκφούρτης του Μάιν.

Τους χορηγήθηκε άσυλο από κάποιον ευγενή της περιοχής, τον Κόμη Κάζιμιρ φον Βίτγκενστάιν Μπέρλεμπουργκ, ο οποίος έτρεφε μεγάλη εκτίμηση για τη θρησκεία. Η παρουσία τέτοιων κηρύκων στο Μπέρλεμπουργκ με ακαδημαϊκή κατάρτιση οδήγησε σε μια νέα μετάφραση της Αγίας Γραφής, γνωστή σήμερα ως η Βίβλος του Μπέρλεμπουργκ. Πώς προέκυψε αυτή η μετάφραση;

Ένας από εκείνους που ζήτησαν άσυλο ήταν ο Γιόχαν Χάουγκ, ο οποίος αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την πόλη του, το Στρασβούργο, εξαιτίας της μισαλλοδοξίας των εκεί θεολόγων. Ο Χάουγκ ήταν πολυμαθής λόγιος και ταλαντούχος γλωσσολόγος. Μίλησε στους άλλους λόγιους του Μπέρλεμπουργκ για τη ζωηρή επιθυμία που είχε «να παράσχει μια εντελώς ανόθευτη μετάφραση της Βίβλου, να διορθώσει τη μετάφραση του Λούθηρου, να αποδώσει το νόημα επακριβώς κατά το γράμμα και κατά το πνεύμα του Λόγου του Θεού». ([«Η Ιστορία της Βίβλου του Μπέρλεμπουργκ» [Die Geschichte der Berlenburger Bibel])

Στόχος ήταν να παραχθεί μια Αγία Γραφή με επεξηγηματικές σημειώσεις και σχόλια, η οποία επρόκειτο να είναι κατανοητή στους απλούς ανθρώπους. Ο Χάουγκ εξασφάλισε την υποστήριξη λογίων σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες και ασχολήθηκε με αυτό το έργο επί 20 χρόνια. Το 1726 άρχισε να εκδίδεται η Βίβλος του Μπέρλεμπουργκ. Λόγω των εκτενών σημειώσεων που περιείχε, τυπώθηκε σε οχτώ τόμους.

Η Βίβλος του Μπέρλεμπουργκ έχει σαφώς μερικά ενδιαφέροντα σημεία. Παραδείγματος χάρη, τα εδάφια Έξοδος 6:2, 3 λένε: «Επιπλέον ο Θεός μίλησε στον Μωυσή και του είπε: Εγώ είμαι ο ΚΥΡΙΟΣ! Και εμφανίστηκα στον Αβραάμ/στον Ισαάκ και στον Ιακώβ/ως απόλυτα επαρκής Θεός: αλλά με το όνομά μου ΙΕΧΩΒΑ δεν έγινα γνωστός σε αυτούς».

Μια σημείωση εξηγεί: «Το όνομα ΙΕΧΩΒΑ . . . , το όνομα που ξεχωρίζει/ή/το δεδηλωμένο όνομα». Το προσωπικό όνομα του Θεού, Ιεχωβά, εμφανίζεται επίσης σε σχόλια στα εδάφια Έξοδος 3:15 και Έξοδος 34:6.

Έτσι λοιπόν, η Βίβλος του Μπέρλεμπουργκ έγινε μία από τις πολλές γερμανικές Γραφές που χρησιμοποίησαν το όνομα Ιεχωβά είτε στο βασικό κείμενο είτε σε υποσημειώσεις είτε σε σχόλια.

Μια από τις πιο σύγχρονες μεταφράσεις που δίνουν τη δέουσα τιμή στο προσωπικό όνομα του Θεού είναι Η Αγία Γραφή— Μετάφραση Νέου Κόσμου, η οποία είναι έκδοση των Μαρτύρων του Ιεχωβά.

• Αναδημοσίευση από τη ΣΚΟΠΙΑ της 15 Φεβρουαρίου 2005