Η δολοφονία του Ρώσου πρέσβη στην Άγκυρα της Τουρκίας από αστυνομικό που εκτελούσε υπηρεσία, ήταν ίσως η πιο εντυπωσιακή ενέργεια από όσες έχουμε δει ως τώρα… Η εκτέλεση του έγινε δημόσιο θέαμα, καθώς οι κάμερες κατέγραφαν κάθε στιγμή από την εκδήλωση που συμμετείχε ο Ρώσος διπλωμάτης.


Στο Βερολίνο ακόμα ψάχνουν να βρουν τον ένοχο που αφαίρεσε περισσότερες από 12 ανθρώπινές ζωές,οδηγώντας το πάνω σε ένα πλήθος αθώων που απλά είχαν πάει στην Χριστουγεννιάτικη αγορά συμμετέχοντας στα έθιμα του τόπου τους. Ο φανατισμός σε όλο του το μεγαλείο. Επικίνδυνος, όσο τίποτα άλλο.


Εικόνες απελπισίας ανθρώπων της τρίτης ηλικίας, που πήγαν από προχθές μέσα στο κρύο να στηθούν στις τράπεζες, για να εισπράξουν το μικρό εφάπαξ επίδομα που τους έδωσε για φέτος η κυβέρνηση Τσίπρα, για να το πάρει πίσω άμεσα με τις συνεχείς υπερφορολογήσεις, τέλη κυκλοφορίας, ΕΝΦΙΑ κ.λπ.

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 24/12/2016

Λες και δεν μας έφταναν όσα ζούμε τα τελευταία χρόνια, έπρεπε να έχουμε και το άγχος και τα προβλήματα από τις τρομοκρατικές επιθέσεις σε Τουρκία, Γερμανία και Ελβετία…

Οι διπλωμάτες μιλάνε με ευκολία για μια… αστάθεια στην ευρύτερη περιοχή και ίσως διαβλέπουν την ανάγκη να ασχοληθούν πιο ουσιαστικά με τη σταθερότητα. Τώρα, πώς θα το κάνουν οι ίδιοι άνθρωποι που ως τώρα αποδείχθηκαν ανίκανοι για κάτι τέτοιο, αυτό μπορεί όντως να είναι ένα θέμα.

Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από το να ανοίγεις την τηλεόραση σπίτι σου ή την εφημερίδα σου και να έχεις μπροστά σου ένα λουτρό αίματος που έχει να κάνει με την ανθρώπινη παράνοια.

Να θυμηθούμε λίγο τα τελευταία περιστατικά, αν και μέχρι που θα κυκλοφορήσει αυτή η εφημερίδα και θα τη διαβάζετε ίσως έχουμε κι άλλα χτυπήματα κι άλλα αθώα θύματα.

Το φορτηγό που έπεσε πάνω στη Χριστουγεννιάτικη αγορά του Βερολίνου ήθελε τέτοια αθώα θύματα. Και όπως πολύ σωστά επεσήμαναν πολλοί αναλυτές θυμίζει πολύ την επίθεση σε παραλία της Νίκαιας. Πολλοί οι νεκροί, όπως και οι τραυματίες που διακομίστηκαν στο νοσοκομείο.

Την ίδια μέρα είχαμε μια μεγάλη αντιτρομοκρατική επιχείρηση στο προάστιο Σκάαρμπεκ των Βρυξελλών. Εδώ μάλλον το πρόλαβαν την τελευταία στιγμή, το κακό.

Κοντά εκεί, στη Ζυρίχη είχαμε νέα τρομοκρατική επίθεση σε ένα τέμενος, ευτυχώς με λίγα θύματα και σε περιορισμένη έκταση… Νεκρός ο δράστης. Και όλα αυτά την ίδια ώρα που στην Άγκυρα, ένας αστυνομικός πυροβόλησε και δολοφόνησε εν ψυχρώ τον Ρώσο πρέσβη. Λίγο αργότερα και ό ίδιος έπεφτε νεκρός από τα πυρά ανδρών των ειδικών δυνάμεων. Τα ερωτήματα που εγείρονται είναι πολλά και μεγάλα. Αν μέσα στις τάξεις της αστυνομίας μπορούν να παρεισφρήσουν φανατικοί ισλαμιστές, όπου υποθέτουμε ότι γίνεται ένας σχετικός έλεγχος στα πρόσωπα που τη στελεχώνουν, φανταστείτε τι μπορεί να περιμένει ο πολίτης σε σχέση με την ασφάλεια του.

Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι ουδείς πια αισθάνεται ασφαλής σε έναν κόσμο που είναι φανερό ότι παραπαίει… Κι έρχονται Χριστούγεννα που πολλοί τα έχουν συνδέσει στο μυαλό τους με γιορτή της αγάπης και την «επί γης ειρήνη». Να, γιατί βρίσκονται σε σύγχυση και ο τρόμος κυριαρχεί παντού.

Η ανασφάλεια είναι ο χειρότερος σύμβουλος που μπορεί να έχει κανείς. Κι άντε τώρα να τηρήσεις τα καθιερωμένα έθιμα των ημερών… Πόσο ψεύτικα και μακρινά από την αλήθεια είναι όλα αυτά.

Και από την άλλη, οι χαμηλοσυνταξιούχοι ζουν τελικά τη μικρή χαρά ενός εφάπαξ βοηθήματος… Κι ας σχεδιάζουν να καλύψουν τόσες τρύπες στις οικογενειακές υποχρεώσεις για τις οποίες δεν ευθύνονται αυτοί.

Βγαίνω έξω… Δεν με χωρά το γραφείο μου. Δεν αντέχω άλλες τέτοιες ειδήσεις που οδηγούν σε ότι πιο αξιολύπητο αφορά τους ανθρώπους. Θέλω να με χτυπήσει λίγος κρύος αέρας κι ευτυχώς υπάρχει αρκετός εκεί έξω λόγω των ημερών, να συνέλθω, να προσπαθήσω να ξαναδώ τα πράγματα από την ορθή οπτική.

Η απογοήτευση είναι πλήρης… Οι πολιτικοί της ενδοχώρας επενδύουν σε μια ελπίδα που ωστόσο δεν είναι σε θέση να παρέχουν, απλά είναι εκεί παρόντες, κάτι σαν παιδιά ή αχθοφόροι που κάνουν τα θελήματα των δανειστών, αφεντικών τους… Και νομίζουν ότι ασκούν… εξουσία. Τι σημασία έχει πώς λένε το όνομα τους ή τι χρώμα έχουν και τι διακηρύττουν τα λόγια που τάχα μου, πιστεύουν.

Οι πράξεις τους δείχνουν ξεκάθαρα, ότι ούτε θέλουν, ούτε μπορούν να κάνουν κάτι ακόμα κι αν το επιδιώκουν πραγματικά… Εδώ θα μείνουμε. Δεν έχει νόημα να λες τα αυτονόητα σε ανθρώπους που αρνούνται πεισματικά να δουν την πραγματικότητα.

Αν υπάρχει κάτι για να πιστέψει κανείς, αυτό σίγουρα δεν αφορά τους ανθρώπους… Εκεί είναι η ουσία. Αλλά οι άνθρωποι επιμένουν να την αγνοούν. Το μόνο βέβαιο είναι ότι θα καρπωθούν τα «οφέλη» που προκύπτουν.

• Το κομμάτι αυτό δημοσιεύεται από σήμερα Παρασκευή 23/12/2016 (μια μέρα νωρίτερα, λόγω Χριστουγέννων) στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ και στην στήλη μου «Επισημάνσεις».