Σ' αυτό το δημοσίευμα δεν έχω κείμενο. Ότι υπάρχει σε λεζάντες είναι για να συνοδεύει τις φωτογραφίες που αφορούν δημοσιεύματα εφημερίδων. Όπως αυτό της αθηναϊκής εφημερίδας, ΕΛΛΑΔΑ, όπου καταδεικνύεται ο ρόλος του κ. Προβόπουλου, διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος... Δείτε κι ΕΔΩ ένα ενδιαφέρον άρθρο του Γιάννη Βαρουφάκη για το ρόλο των τραπεζών...

Πρόσωπο της επικαιρότητας ο διοικητής, απόδειξη ότι έχει τις άκρες του. Και πώς να μην τις έχει, κάποιοι στις εφημερίδες σιτίζονται από τα ταμεία της Τ.τ.Ε. Δείτε, ας πούμε, αυτό το δημοσίευμα στον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ. Ο κ. Προβόπουλος παίρνει τα εύσημα από τους Γερμανούς. Ο άνθρωπος τους... Κάνει καλά της δουλειά...

Τώρα εσείς μην ακούτε τους κακούς αριστερούς ή τους αριστερίζοντες που λένε ότι δήθεν η κυβέρνηση που προέκυψε από τις εκλογές του Ιουνίου απεργάζονται το μέλλον των μισθωτών και των συνταξιούχων. Υπάρχουν και κάποιοι που βλέπουν θετικό το έργο τους. Ένας από αυτούς είναι η ALPHA BANK...

Δραματικοί οι απολογισμοί για “Το Χαμόγελο του Παιδιού” Δείτε μερικά ενδιαφέροντα στοιχεία. Οι άνθρωποι σε εποχές δύσκολες κάνουν έργο και τους αξίζει ένα μεγάλο μπράβο! Δείτε κι ΕΔΩ και μια άλλη όψη της δουλειάς που γίνεται σ' αυτόν τον οργανισμό που έχει κερδίσει την εμπιστοσύνη μας.

Τι γίνεται με τα δίκτυα κοινωνικής δικτύωσης και πιο ειδικά με το Facebook; Τα πρώτα στοιχεία δείχνουν πως οι χρήστες του, αγγίζουν το 1 δις. Και είναι αυτό για καλό ή για κακό; Το Site δεν πρόκειται να πάρει θέση. Θεωρεί τους χρήστες υπεύθυνους, όχι τα δίκτυα. Το ζήτημα είναι, τι χρήση κάνεις...

Για δείτε το λίγο αυτό: Η αυλή του Συλλόγου Αρχαιολόγων στην Ερμού, στο Θησείο, είναι υπέροχη! Για βάλτε το στο πρόγραμμά σας, Τρίτες και Πέμπτες τον Αύγουστο. Οι προβολές γίνονται με ελεύθερη είσοδο. Ο χώρος είναι εντυπωσιακά ωραίος, σας το βεβαιώνω εγώ, που έχω περάσει από κει και ξέρω... Βεβαίως, σκοπίμως, η φωτογραφία αυτή καμιά σχέση δεν έχει με του Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου. Διότι προφανώς υπάρχουν και πιο όμορφα πράγματα να κάνετε από το να στηθείτε μπροστά σε μια τηλεόραση...

Η είδηση είναι από τα σημερινά φύλλα και αναδεικνύει το τεράστιο πρόβλημα της ελληνικής αποστολής στο Λανδίνο. Ζητούν από τους αθλητές μας να επιστρέψουν ένα ευτελές ποσό που έχουν προϋπολογίσει για τον καιρό που θα έμεναν στην αγγλική πρωτεύουσα. Η Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή είναι αυτή που ζητάει πίσω τα χρήματα από τους αθλητές. Κι ύστερα θέλουμε και πρωταθλητισμό...

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 04/08/2012

Αυτή η ιστορία με τους Ολυμπιακούς Αγώνες με ενοχλεί αφάνταστα. Κι όχι μόνο δεν έχω καμιά διάθεση να δω από την τηλεόραση τίποτα από όσα συμβαίνουν αυτές τις μέρες στο Λονδίνο, αλλά εκνευρίζομαι και μόνο στη σκέψη πως όλες αυτές οι σπατάλες στα ολυμπιακά έργα που μας υποχρέωσαν να κάνουμε το 2004 κι ως ένα βαθμό ευθύνονται για το σημερινό χάλι, είναι κλειστά και ρημάζουν ανεκμετάλλευτα...

Κι αυτό τα χρυσά μετάλλια που τότε παίρναμε, πού πήγαν τώρα; Πώς εξανεμίστηκαν και χάθηκαν στο πέρασμα των χρόνων;

Τελικά ήταν ο Τζέκος και κάποιοι άλλοι που με τα φάρμακα έδωσαν ψεύτικες εντυπώσεις πως η χώρα μας έχει μια σοβαρή θέση ανάμεσα σε αυτές που επιδιώκουν τον πρωταθλητισμό...

Τι ψεύτικο και πόσο απατηλό ήταν το όνειρο... Φάνηκε καθαρά στη μικρή διάρκεια ζωής του. Ο Άγιος Κοσμάς που κάποτε έσφυζε από ζωή με τους αθλητές μας να προετοιμάζονται, τα τελευταία χρόνια έχει βγει στο σφυρί ενώ η στοιχειώδης λειτουργία του κέντρου έχει εναποτεθεί στον πατριωτισμό κάποιων “ηρώων” που συμβαίνει να πιστεύουν ακόμα το απατηλό όνειρο.

Οκτώ χρόνια αργότερα, περάσαμε στο άλλο άκρο... Όταν ο ένας μετά τον άλλον οι αθλητές μας βγαίνουν εκτός πρόκρισης, φτάσαμε στο σημείο να... πανηγυρίζουμε ένα χάλκινο μετάλλιο στο τζούντο, αυτό του Ηλιάδη!...

Αυτό λοιπόν ήταν ό,τι απέμεινε από τη λάμψη του 2004; Μάλλον γι' αυτό και το ενδιαφέρον για τους Ολυμπιακούς Αγώνες είναι στο ναδίρ. Το βλέπω από τον εαυτό μου. Καμιά ιδιαίτερη διάθεση δεν μου προκαλούν οι συνεχείς συνδέσεις των κρατικών καναλιών με τα γήπεδα του Λονδίνου. Κάπου μέσα μου θεωρώ όλο αυτό το σόου “στημένο”. Τίποτα άλλωστε από το αρχαίο πνεύμα του αθλητισμού δεν διαθέτει...

Εδώ οι χορηγοί είναι αυτοί που έχουν τον πρώτο ρόλο... Από την άλλη, το γεγονός ότι κάποιοι πολιτικοποιούν το θέμα, το κάνει ακόμα πιο αποκρουστικό... Αυτή η φωτογραφία με την ελληνική σημαία στα μπαλκόνια των σπιτιών που διαμένει η ελληνική αποστολή δεν μου λέει τίποτα... Μόνο για εσωτερική κατανάλωση είναι.

Αρνητικό ρόλο εκτιμώ ότι έχει παίξει και η νέα τεχνολογία με την αποστολή σχολίων και μηνυμάτων μέσα από τα κοινωνικά δίκτυα. Ειδικά το twitter που θέλει μόλις 140 χαρακτήρες, χρησιμοποιείται εντελώς χαζά από τους αθλητές που αδυνατούν να κατανοήσουν τη δύναμη που αποκτούν καθώς διαχέονται στο internet. Κι έτσι βλέπουμε τη μια μετά την άλλη “πατάτα” να γίνεται είδηση...

Στα μετάλλια συνεχίζουν να προηγούνται χώρες όπως οι ΗΠΑ, η Κίνα, η Ρωσία όχι για την παράδοσή τους στα αθλήματα, αλλά επειδή οι αθλητές τους δεν έχουν γίνει στόχος των ελέγχων αντιτόπινγκ...

Με αυτά και μ' αυτά θα τελειώσουν και οι φετινοί Ολυμπιακοί Αγώνες του Λονδίνου που δεν μας άγγιξαν πουθενά και σε τίποτα...

Άντε να ηρεμήσουμε από τις κραυγές των εκφωνητών της ΕΡΤ που δεν κατάφεραν ούτε το ένα μετάλλιο που πήραμε ως χώρα, να “πιάσουν” ζωντανά. Ποδηλασία είχαν προγραμματίσει να δείξουν. Σιγά που θα άλλαζαν πρόγραμμα για ένα μετάλλιο...

• Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευθεί αύριο στην εβδομαδιαία εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ στην ομώνυμη στήλη μου...

Αυτή είναι η πρώτη σελίδα του 12σέλιδου “ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΟΥ” που ολοκληρώσαμε χθες και στείλαμε στο πιεστήριο για εκτύπωση. Αν θέλετε να τη διαβάσετε, πατήστε ΕΔΩ.

Τρώγονται σαν τις κότες... Η απόλυτη απογοήτευση της πολιτικής ξεφτίλας...

Το κομμάτι που διάλεξα είναι από τις εσωτερικές σελίδες των σημερινών ΝΕΩΝ της 2/8/2012, όπου βγάζει στον αέρα τις γκρίνιες και τους καυγάδες των “ηγετών” του ΠΑΣΟΚ. Αυτών που με τις πολιτικές τους διέλυσαν και αποσάθρωσαν ολόκληρη την κοινωνία και κρέμασαν στο κλαρί το κόμμα.

Κι αφού στις τελευταίες εκλογές το κόντυναν οι ψηφοφόροι μέχρι εκεί που δεν... έπαιρνε και δεν έχουν να ασχοληθούν με την εξουσία, τα βάζουν ο ένας με τον άλλον σαν τα παιδάκια που κάποιος πρέπει να τους κάνει τον κώλο κόκκινο για να σταματήσουν τη... φασαρία...

Μάλιστα, αυτά είναι τα καθάρματα που τώρα ξεκατινιάζονται δημόσια κι αύριο σαν τα ζώα θα τρώνε τις σάρκες τους... Και τι κρίμα που, ζώντας τα δικά μας δράματα που αυτοί με τις πολιτικές τους μας δημιούργησαν, δεν έχουμε τη δύναμη να κάτσουμε σε μια γωνιά και να απολαμβάνουμε το ξεκατίνιασμα τους.

Μικροί και άβουλοι, όλοι τους... Η ντροπή της πολιτικής... Ήξεραν πολύ καλά τι έκαναν όταν λειτουργούσαν σε βάρος μας... Το αποδεικνύουν οι σημερινοί καβγάδες τους... Οι άθλιοι...

Ο “ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΟΣ” ήταν η δεύτερη δημοσιογραφική δουλειά που είχα αναλάβει να διεκπεραιώσω με την επιστροφή μου από την άδεια. Τη δούλεψα με πρόγραμμα, τη σχεδίασα με πολύ κέφι και οι χρόνοι που ολοκληρώθηκε ήταν πραγματικά πολύ λίγοι.

Το σπουδαίο είναι πως το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ που είναι και ο ιδιοκτήτης του εντύπου, είναι από τα λίγα πρωτοβάθμια σωματεία που αγωνίζονται με αξιοπρέπεια για τα συμφέροντα των ανθρώπων που εκφράζουν.

Για την εφημερίδα αυτή σας έχω ξαναμιλήσει. Είναι ένα έντυπο που δημιουργήσαμε μαζί με τον Μανώλη Φωτόπουλο, πρόεδρο τότε του Σωματείου, πριν 18 χρόνια... Και όπως και να το κάνεις, το θεωρώ παιδί μου. Ο Μανώλης μάλιστα αποφάσισε φέτος να αποσυρθεί από το θεσμικό ρόλο που υπηρέτησε για περισσότερα από 20 χρόνια και δεν ήταν υποψήφιος στις εκλογές. Όμως εγώ ως επαγγελματίας δημοσιογράφος, συνεχίζω τη συνεργασία και με τους ανθρώπους που ηγούνται σήμερα του Σωματείου. Τους γνωρίζω άλλωστε. Ήταν μαζί και δίπλα μας όλα τα χρόνια που επιχειρούμε αυτή την προσπάθεια...

Είναι πάντως πολύ θετικό που κάποια συνδικαλιστικά έντυπα συνεχίζουν να δίνουν τη δική τους ενδιαφέρουσα μάχη της ενημέρωσης... Όταν μεγάλοι συνδικαλιστικοί φορείς και με οικονομικά κεφάλαια έχουν πάψει να εκδίδουν έντυπα, μικρά συνδικάτα συνεχίζουν να δίνουν με αξιοπρέπεια τη μάχη τους και παρά τα προβλήματα που θέτουν οι κυβερνώντες να βγάζουν έντυπα που έβγαζαν στις τακτές ημερομηνίες που έχουν υποχρέωση, ενώ παράλληλα επιχειρούν και στο διαδίκτυο με τις ιστοσελίδες τους. Χωρίς να καλύπτει το ένα το άλλο και λειτουργώντας συμπληρωματικά, έχουν να δείξουν τα καλύτερα αποτελέσματα...

Δείτε τη δουλειά που γίνεται εδώ στο Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ. Εξαιρετική. Την ώρα που έχουν υποστεί ήδη μια σοβαρή μείωση στις συντάξεις τους!...

Ναι, το σίγουρο είναι ότι δεν πρέπει να δέχεται κανείς μοιρολατρικά όσα οι άλλοι αποφασίζουν γι' αυτόν. Αγωνίζεται, επιμένει, προσπαθεί... Και με τη συνεχή και σωστή ενημέρωση των συναδέλφων έχει κοντά του όλον αυτόν τον κόσμο, αιχμή του δώρατος, αν χρειαστεί να δώσει τη μάχη του πεζοδρομίου...

Διότι τέτοιες εποχές δύσκολες, που δεν ξέρεις από πού θα στη φέρουν οι... πατριώτες που μας κυβερνούν, καλό είναι να έχεις ετοιμοπόλεμες τις δικές σου δυνάμεις και να μην περιμένεις κανέναν από μηχανής Θεό να σου λύσει το πρόβλημα...

Αυτός είναι και ο λόγος που δεν έπαψα ποτέ να πιστεύω πως η σωστή ενημέρωση είναι δύναμη στα χέρια αυτών που τη χρησιμοποιούν... Αρκεί να λες την αλήθεια και να μην κρύβεσαι πίσω από το δάκτυλό σου...

Το κλασικό τραγούδι με τη Χάρις Αλεξίου που πάντα μου άρεσε για την πανσέληνο και τα συναισθήματα που γεννά. Μιλά για μια γυναίκα, αλλά μη μαίνεται σ' αυτό. Βάλετε ότι φύλλο θέλετε στη θέση του. Ίδιο όμορφο παραμένει... Το μοιράζομαι μαζί σας. Με όλη μου την αγάπη...

Μια άλλη πανσέληνος κατά... Νίκο Ζούδιαρη. Γεμάτη ευαισθησία... Δεν θα μπορούσε να γίνει κι αλλιώς. Το φεγγάρι έχει πάντα κάτι όμορφο να μας δώσει. Αρκεί να έχουμε ανοιχτή την καρδιά μας και να είμαστε έτοιμοι να δεχθούμε...

Κι ύστερα ήρθε η αγάπη... Κι ήταν πανσέληνος, σαν σήμερα...

Γιατί φεγγάρι μου όμορφο, γιατί δεν μου το είπες; Ένα υπέροχο τραγούδι από την Κατερίνα Κουκά... Με αφορμή τη σημερινή πανσέλινο...

Άλλο ένα όμορφο τραγούδι με ευαίσθητους στοίχους για την πανσέληνο. Διαλέξτε ότι σας αρέσει και κρατήστε το... Όλοι οι άνθρωποι δεν σκέφτονται το ίδιο...

Το βίντεο αυτό το βρήκα ψάχνοντας στο internet και μου άρεσε με την παρακάτω σημείωση: "Έφτιαξα αυτό το video και το αφιερώνω σε όλους τους ρομαντικούς Που υπάρχουν πάνω στην Γη... (εκτός από την μουσική, οι φωτογραφίες και το κείμενο είναι έμπνευση μου)" Υπογραφή Prigipesa21, ψευδώνυμο ενός υπέροχου δημιουργού..

Δυο φεγγάρια έχει αυτός ο Αύγουστος. Το ξέραμε καιρό τώρα. Οι ερευνητές γνωρίζουν την πορεία των πλανητών και κάτι τέτοια είναι παιχνιδάκια στα χέρια τους.

Απόψε είναι η πρώτη Πανσέληνος του Αυγούστου. Μεγάλη, όμορφη, προκλητική να γεννά πολλά θετικά συναισθήματα...

Το Site επέλεξε λοιπόν να “ντύσει” αυτό το δημοσίευμα με αρκετά βίντεο που είναι αφιερωμένα στα φεγγάρια... Ελπίζω να σας αρέσουν οι επιλογές, αλλά χρειάζεται πότε – πότε να ελαφρύνει το πράγμα...

Είναι πολλά όσα μας “πιέζουν” γύρω μας... Κάπως πρέπει να έχουμε τον τρόπο να ενεργοποιούμε τις βαλβίδες ασφαλείας. Βαλβίδες που θα μας επιτρέψουν να συνεχίσουμε να πιστεύουμε πως θα υπάρχει και αύριο μια μέρα με μέλλον. Γιατί παράγινε το κακό... Όπου κι αν στρέψεις το βλέμμα σου διακρίνεις θλιμμένους ανθρώπους που δεν ελπίζουν πια τίποτα. Έτσι μας κατάντησαν οι κυβερνώντες μας. Ε, ας τους δείξουμε απόψε με την Πανσέληνο, πως δεν είναι έτσι τα πράγματα. Παρά τις δυσκολίες που βιώνουμε μπορούμε ακόμα να ζούμε κάποιες μικρές στιγμές σε όλο το εύρος και πλάτος τους...

Το γεγονός άλλωστε πως αυτή η υπέροχη ομορφιά μπορεί να μας αγγίζει ακόμα, μπορεί και να σημαίνει πως δεν έχει πεθάνει με τίποτα ο δυναμισμός και οι ευαισθησίες που κρύβουμε από παιδιά μέσα μας και ψάχνουν να βρουν μια αφορμή για να βγουν...

Κι αν είσαστε τυχεροί και έχετε αγκαλιά το άλλο σας μισό τη σημερινή βραδιά, τι να πω, προστατέψτε το όσο και όπως μπορείτε. Η ευτυχία και η χαρά κρύβονται στα μικρά πράγματα, δε λένε;

Ε, χαλαρώστε και απολαύστε την Πανσέληνο απόψε. Θα έχετε άλλη μια ευκαιρία προς το τέλος του μήνα, αλλά γιατί να περιμένετε ως τότε; Και τώρα και τότε, είναι το σοφό...

Το εξώφυλλο της διμηνιαίας εφημερίδας “ο Τύπος των συνταξιούχων σιδηροδρομικών” που ολοκληρώσαμε χθες πήρε το δρόμο της για το πιεστήριο. Για να το διαβάστε, όπως θα κυκλοφορήσει σε λίγο, πατήστε ΕΔΩ.

Αυγουστιάτικα ολοκληρώθηκε και “ο Τύπος των συνταξιούχων σιδηροδρομικών”. Πήρα το υλικό με την επιστροφή μου από την άδεια και μέσα σε χρόνο ρεκόρ την ολοκλήρωσα.

Είναι για μένα μια εύκολη υπόθεση από την ώρα που υπάρχει καλή συνεργασία με τους ανθρώπους της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Σωματείων Σιδηροδρομικών Ελλάδος (ΠΟΣΣΕ).

Τέτοιες ζεστές μέρες είναι κι αυτοί σε διακοπές κάπου στο Ξυλόκαστρο και στο Κιάτο, αλλά χθες ανέβηκαν στην Αθήνα να δούμε μαζί το τυπωμένο δοκίμιο για να κάνουμε διορθώσεις, αν χρειάζονταν...

Τελικά, ελάχιστες παρεμβάσεις έκαναν κι αυτό διευκόλυνε τα πράγματα για να πάρει η εφημερίδα το δρόμο της για το πιεστήριο και να δρομολογηθεί η αποστολή της μέσα στον Αύγουστο...

Είναι φέτος που τα τυπογραφεία δουλεύουν και τον Αύγουστο. Και που, δυστυχώς, δεν υπάρχουν οι προϋποθέσεις για να πάνε διακοπές οι συνταξιούχοι κι έτσι “ο Τύπος των συνταξιούχων σιδηροδρομικών” θα είναι μια ανάσα ενημέρωσης μέσα στο κατακαλόκαιρο.

Τη χαίρομαι αυτή τη συνεργασία μαζί τους. Καταλαβαίνω τι θέλουν και μπορώ να το υλοποιήσω άμεσα. Το γεγονός δε ότι δεν έχουν διγλωσσία βοηθάει στο να λειτουργούμε καλά..

Και τους χαίρομαι διπλά που σε εποχές δύσκολες για όλους και ιδιαίτερα για τους συνταξιούχους που καλύπτουν και έχουν υποστεί σοβαρές μειώσεις στις συντάξεις τους, επιμένουν, όρθιοι να το παλεύουν με αξιοπρέπεια για να διασώσουν ότι μπορούν...

Μπράβο τους! Υπόδειγμα αισιοδοξίας είναι για όλους μας. Μια αισιοδοξία που τη χρειαζόμαστε όλοι για να σταθούμε στα πόδια μας και να δώσουμε μάχες για τον εαυτό μας, τα παιδιά μας, τους γύρω μας... Ένα υπόδειγμα για να μην παραδοθούμε άνευ όρων σ' αυτά που θέλουν οι τροϊκανοί και οι παρατρεχάμενοι τους στην κυβέρνηση...

Με το γνωστό πια, για το Site, τραγούδι του Παντελή Θαλασσινού για τον μήνα που μπήκε, από το δίσκο του “Καλεντάρι” που μ' αρέσει, ας καλωσορίσουμε τον Αύγουστο. Τον πιο όμορφο καλοκαιρινό μήνα, τον μήνα των διακοπών, κάποτε...

Ρένα Κουμιώτη: Ο Αύγουστος λούζοντας στην αστροφεγγιά... Παλιό τραγούδι λαϊκό, δεκαετία του '70, υπέροχη η ερμηνεία και ο στοίχος...

Οι Αύγουστοι τραγουδήθηκαν πολύ... Κάπως συνδέθηκαν πολύ με τον έρωτα... Τι να φταίει άραγε; Και δείτε, ίδια η εικονογράφηση παρόλο που πρόκειται για όλλο τραγούδι...

Άλλο ένα τραγούδι για τον Αύγουστο από τον Νίκο Παπάζογλου. Μα , γιατί το τραγούδι να ΄ναι λυπητερό; Απορίες κι αυτές...

Ορχηστρική διασκευή του παραπάνω τραγουδιού από τους ΙΑΣΙΣ. Απίθανο κομμάτι. Άσε δε οι εικόνες. Μπορείς να φύγεις μαζί τους...