Οι άνθρωποι δεν έχουν το Θεό τους... Γραφειοκράτες μέχρι εκεί που δεν παίρνει άλλο, αφού υπέστησαν τα μύρια όσα από τους κατοίκους του χωριουδάκιου που πήγαν να ελέγξουν οι του ΣΔΟΕ καταγράφουν σε υπηρεσιακό έγγραφο την εμπειρία τους. Ε, είναι δυνατόν να υπάρχει σωτηρία γι' αυτή τη χώρα που διαθέτει τέτοιους δημόσιους υπαλλήλους;

Να 'ναι Παρασκευή, να σχεδιάζεις μια μικρή απόδραση στην ελληνική επαρχία, να ανοίγεις το γραμματοκιβώτιο στο σπίτι σου και το πρώτο που συναντάς να είναι το εκκαθαριστικό της Εφορίας. Και να 'ρχεται “καπάκι” στα όσα έχω διαβάσει για τους... καταπληκτικούς υπαλλήλους του ΣΔΟΕ... Ε, πολύ θέλει να τα παίξει ο άνθρωπος...

Το ρεπορτάζ το βρήκα στη σελίδα 43 της κυριακάτικης “Realnews” και πρέπει να σας πω ότι το απόλαυσα. Όχι ως αναγνώστης, αλλά ως Έλληνας φορολογούμενος που έχει απηυδήσει να πληρώνει, επειδή... τα αρμόδια όργανα ελέγχων πήγαν να ζητήσουν τιμολόγια και αποδείξεις στο πανηγύρι ενός χωριού που δεν το ξέρει ούτε η μάνα τους... Μ' αυτά ασχολούνται και όχι με τη φοροδιαφυγή...

Ο τοπικός Πολιτιστικός Σύλλογος διοργάνωσε πριν δυο εβδομάδες το πανηγύρι των απανταχού Βελλαϊτών και προσδοκούσαν οι άνθρωποι, όπως σε όλες τις μικρές κοινωνίες, πως θα μάζευαν κανένα ευρώ για να μπορέσουν να συνεχίσουν τις πολιτιστικές δράσεις τους στο εγκαταλειμμένο χωριό τους.

Κατάφεραν και μάζεψαν καμιά 400ριά πολίτες από τη γύρω περιοχή, είχαν και μια πενταμελή ορχήστρα για να διασκεδάσουν... Κι απάνω που το γλέντι άναβε, εκεί κοντά στις 12 τα μεσάνυχτα να 'σου και σκάει μύτη ένα κλιμάκιο του ΣΔΟΕ από δύο ελγκτές παρακαλώ...

Κι αφού διαπίστωσαν ότι ο Πολιτιστικός Σύλλογος δεν εξέδιδε αποδείξεις από ταμειακή μηχανή, έδειξαν τις υπηρεσιακές ταυτότητες τους και κάλεσαν τους υπεύθυνους να λογοδοτήσουν.

Το ρεπορτάζ αναφέρει πως μόλις τους αντιλήφθηκαν εκατό και πλέον από αυτούς που ήταν παρόντες στο πανηγύρι κινήθηκαν κατά πάνω τους να τους λιντσάρουν. Χρειάστηκε να παρέμβουν κάποιοι ψύχραιμοι για να αποφευχθούν τα χειρότερα...

Κι ύστερα αναρωτιέστε γιατί δεν πάει μπροστά αυτό το κράτος... Όταν έχεις τέτοιους δημόσιους λειτουργούς τι καλύτερο μπορείς να περιμένεις;

Η πρόκληση είναι απίστευτη. Αφού έπιασαν όλους τους φοροφυγάδες της χώρας, αφού βρήκαν όλες τις καταθέσεις που έχουν βγει στο εξωτερικό πήγαν στου Βελλά, ένα χωριό 800 μέτρα υψόμετρο, 80 χιλιόμετρα από την Πάτρα που τα τελευταία 30 είναι δύσβατα και όλο στροφές, που δεν πιάνει σήμα το κινητό τηλέφωνο και έχει μόλις δύο μόνιμους κατοίκους, να εξαντλήσουν την αυστηρότητα στους ελέγχους του, το ΣΔΟΕ.

Μα δεν τους είπε κανείς, πως σε τέτοιους καιρούς κανείς δεν δικαιούται να προκαλεί τη μοίρα του και να τρίβεται στην γκλίτσα του τσοπάνη; Εκτός κι αν τους τρώει ο κώλος τους...

• Δείτε ΕΔΩ ένα ιδιότυπο... ρεπορτάζ από τον τόπο που... έγινε το κακό. Για να τον γνωρίσετε κι όλα βρε αδερφέ...

Η Αγροτική Τράπεζα χαρίζεται στον Μ. Σάλλα της Τράπεζας Πειραιώς. Η εφημερίδα ΕΛΛΑΔΑ χαρακτηρίζει το θέμα σκάνδαλο και ζητά την παρέμβαση του εισαγγελέα. Δείτε περισσότερα πράγματα για το θέμα ΕΔΩ. Δείτε ΕΔΩ και μια άλλη πλευρά του ίδιου θέματος, όχι και τόσο αθώα... Επειδή όλα τα ψιλιαζόμαστε... Τα κόμματα χρωστούν ένα σκασμό λεφτά. Θα τα πληρώσουν;

Χαμηλά, στη βάση της πρώτης σελίδας ο ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ προβάλει ένα πολύ σημαντικό θέμα. Αυτό με τις διακοπές που πολλοί άνθρωποι φέτος θα υποχρεωθούν να τις περάσουν σπίτι τους ελλείψει ρευστού. Και με τέτοια ζέστη...

Αφορμή γι' αυτό το κομμάτι είναι ένα δημοσίευμα των ΝΕΩΝ στη σελ. 3 της περασμένης Παρασκευής ότι τάχα μου και οι υπουργοί υφυπουργοί, πρωθυπουργοί, Πρόεδροι της Δημοκρατίας συμβάλουν στην οικονομία με περικοπές στους μισθούς τους. Τα θέμα υπάρχει βεβαίως σε όλες τις εφημερίδες της ημέρας αλλά εμείς παίρνουμε αφορμή από αυτή...

Δεν θα σχολιάσω τα... φοβερά ποσά με το οποία περικόπτουν τις αποζημιώσεις του, έτσι κι αλλιώς γελοία και προκλητικά είναι... Η φωτογραφία του αυθεντικού δημοσιεύματος “μιλά” από μόνη της... Τα σχόλια είναι περιττά...

Αυτό που θα πω μόνο είναι ότι μας υποτιμούν τη νοημοσύνη για άλλη μια φορά... Θέλουν να πιστέψουμε πως κάτι κάνουν κι αυτοί βρε αδελφέ, μην γκρινιάζουμε που μας περικόπτουν τους μισθούς και τις συντάξεις και δεν μπορούμε να ζήσουμε

Ντροπή! Τίποτα δεν κάνουν απ' ότι όφειλαν ως συντεταγμένη Πολιτεία που σέβεται στοιχειωδώς τον εαυτό της. Αφήνουν τις οφσόρ εταιρίες (στις οποίες τις περισσότερες φορές συμμετέχουν και οι ίδιοι...) να οργιάζουν χωρίς να φορολογούν τους εφοπλιστές (μόλις 3.000 ευρώ δίνουν για κάθε καράβι και δεν ντρέπονται οι ξεφτίλες...) φροντίζουν οι δικοί τους και οι κολλητοί τους να καρπώνονται δεκάδες φοροαπαλλαγές, ενώ παίρνουν μέρος στα προγράμματα ΕΣΠΑ ή ότι άλλο αναπτυξιακό πρόγραμμα προκύπτει...

Κι έρχεται, την ώρα ακριβώς που ετοιμάζονται να βάλλουν κι άλλο χέρι στις συντάξεις και τους μισθούς, την ώρα που η εργασία, έστω και με τις τριτοκοσμικές αμοιβές που δίδει ο κάθε εργοδότης ανεξέλεγκτος, όποτε και αν θέλει, την ώρα που μέχρι και οι συμβιβασμένοι της ΓΣΕΕ εκνευρίζονται με τις συνταγές των τροικανών και όχι με τους εδώ εντολοδόχους τους, να μας πουν, πως τάχα συμβάλλουν με το δικό τους τρόπο περικόπτοντας ελαφρά τους παχυλούς μισθούς τους...

Σιγά που θα περιμέναμε να καταλάβουν... Αυτοί ζουν στον κόσμο τους, μακριά κι έξω από τα δεινά που υφίστανται ο απλός ελληνικός λαός. Και προκαλούν με τα έργα τους και τις δηλώσεις τους. Σα να λένε σε φιλήσυχους οικογενειάρχες: Τι μας κοιτάτε βρε... Λιντσάρετε μας, μας αξίζει με τέτοιο δούλεμα που σας ρίχνουμε...

Έτσι λειτουργεί το περίφημο πολιτικό σύστημα. Θαυμάστε τους!

Η Τράπεζα Πειραιώς διαβεβαιώνει ότι θα διατηρήσει τις θέσεις εργασίας στην Αγροτική Τράπεζα που απορροφά. Δελιτε ΕΔΩ. Σημειώστε το για την ώρα που θα αρχίσουν τις απολύσεις...

Ωστόσο ας είμαστε ρεαλιστές... Οι άνθρωποι το προσπαθούν, το πράγμα. Δείτε ΕΔΩ... Με το πάσο τους συνεχίζουν την αλληλογραφία με τις ελβετικές αρχές. Και πού ξέρεις, μπορεί, κάποτε, να τους απαντήσουν...

Μ' αυτά και μ' αυτά είμαι απόλυτα σίγουρος πια, ότι θα τη σώσουν την ελληνική οικονομία...

Κατά τα άλλα τα μεγάλα ψάρια πάντα σπάνε το... δίχτι και φορδιαφεύγουν. Δείτε ΕΔΩ.

Εξάλλου ένα μικρό πrοβληματάκι το αντιμετωπίζει το TAXISnet. Δείτε ΕΔΩ. Γονάτισε το σύστημα στην πρώτη ανάγκη. Να τους χαιρόμαστε τους εθνικούς προμηθευτές και όσους συναλλάσσονται μαζί τους...

Στη Στεμνίτσα νοιώσαμε δροσιά το Σαββατόβραδο που βγήκαμε για ένα ποτό. Το “Καθολικό” δεν λειτουργούσε κι έτσι δεν απολαύσαμε τη θέα του χωριού από τα μπαλκόνια του...

Έκλεισε και η ταβέρνα – ουζερί στην Παναγιά την Καρβουναρέικη... Και πάντα έβρισκα μια αφορμή να απολαύσω το ουζάκι μου με καλό μεζέ κάτω από τα πλατάνια και τον παχύ ίσκιο τους...

Κλειστό και το ξενοδοχείο στο χωριό... Παρά το γεγονός ότι, όπως διάβασα στα “Νέα του Ελληνικού”, ανέλαβε νέος να το λειτουργήσει, είναι διπλαμπαρωμένο... Κι είναι τέλη Ιουλίου. Θα ανοίξει άραγε κάποτε; Η φωτογραφία είναι περσινή...

Η Κυριακή όπως και να το κάνεις είναι όμορφη στο χωριό... Το ξημέρωμα της είναι λίγο διαφορετικό από τις καθημερινές. Έχει μια γλυκιά ηρεμία...

Παρακολουθώ αυτή τη δύσκολη Κυριακή την ειδησεογραφία μέσα από το Twitter και το Facebook. Όσο έχω σύνδεση... Γιατί εδώ πάνω, στις πλαγιές του Μαινάλου δεν είναι εύκολη η πρόσβαση στο διαδίκτυο. Χαμηλές ταχύτητες, έλλειψη 3G δικτύου από τη WIND που αποδεικνύει μάπα το ειδικό μηχάνημα για λείψη data...

Ακολουθώ λοιπόν τις ως τώρα γνωστές και κλασικές μεθόδους. Τις πρωινές ώρες, διάβασμα όπως – όπως και γράψιμο και το απογευματάκι στο Wi-Fi της ταβέρνας του Γεωργαντά, σαν άνθρωπος για τα περαιτέρω...

Στην τηλεόραση παίζουν τα ολυμπιακά αθλήματα. Κολύμβηση, κωπηλασία και βόλεϊ για την ώρα. Δεν με ενθουσιάζουν καθόλου. Σκέτη βαρεμάρα... Είναι κι αυτοί οι δημοσιογράφοι που μεταδίδουν τα αθλήματα, λες και τους έχουν βγάλει αντίγραφα... Όλοι ίδιοι... Καμιά πρωτοτυπία, κανένα ενδιαφέρον... Δεν ξέρω αν φταίνε μόνο οι Ολυμπιακοί Αγώνες. Ευθύνη θα έχει φαντάζομαι και η αφόρητη ζέστη που επικρατεί σε όλη τη χώρα και φτάνει τα όρια του καύσωνα...

Το χειρότερο; Ίδια θα είναι η κατάσταση κι αύριο που επιστρέφουμε γραφείο. Όχι, δεν θα φύγω το απόγευμα, όπως έκανα άλλες φορές... Πού να πάω μ' αυτή τη ζέστη στην Αθήνα που καίει; Προτιμώ να κοιμηθώ και σήμερα σαν άνθρωπος, εδώ... Διαβάζω ότι αύριο η θερμοκρασία θα φτάσει στους 41 βαθμούς και τρελαίνομαι...

Ευτυχώς θα φύγω για την επιστροφή, ξημερώματα και τουλάχιστον η διαδρομή δεν θα είναι δραματική...

Μερικές τώρα παρατηρήσεις από τη χθεσινοβραδινή εξόρμηση στη Στεμνίτσα. Η διαφορά των 300 μέτρων υψόμετρο που τη χωρίζουν είναι αρκετή για να έχει περισσότερη δροσιά. 23 βαθμούς Κελσίου είδα το θερμόμετρο της πλατείας χθες βράδυ κατά τις 11.

Ο κόσμος κάθετε στα τραπεζάκια έξω, στην πλατεία για να πάρει το ποτό του. Δεν είναι πολλοί κι επίσης δεν κυκλοφορούν πολλά αυτοκίνητα...

Κακή εικόνα είναι ακόμα τα κλειστά μαγαζιά. Το μπαλκόνι του “Καθολικού” δεν λειτουργεί και πολύ θα θέλαμε να απολαύσουμε από κει τη θέα... Είδαμε κι άλλα μαγαζιά κλειστά. Όπως το μικρό καφέ που λειτουργούσαν τα παιδιά από την Καλαμάτα και ήταν υπέροχο το χειμώνα με το τζάκι του να ανάβει...

Ανοιχτά τα μαγαζιά με το ασήμι και το χρυσό, που εδώ είναι ο τόπος τους αφού η Στεμνίτσα διαθέτει σχολή Αργυροχρυσοχοΐας και είναι δάσκαλοι στο είδος, αλλά χωρίς πελάτες.. Ποιος πλησιάζει τις βιτρίνες τους σε τέτοιους καιρούς;

Είναι όμορφα τέτοιες ζεστές μέρες στο Ελληνικό Γορτυνίας... Το χωριό είναι σε υψόμετρο 720 μέτρα. Τα έλατα αρχίζουν να φυτρώνουν λίγο πιο πάνω...Ήρθαμε για Σαββατοκύριακο, από χθες βράδυ. Τη Δευτέρα θα είμαστε πίσω... Ευκαιρία για λίγη δροσιά...

Τέτοιες δύσκολες ώρες να πας στο ποτάμι, κάτω στο Λούσιο... Με τα νερά του να τρέχουν γάργαρα και δροσερά είναι ότι καλύτερο να καθίσεις κάτω από τα πλατάνια. Για μπάνιο, ούτε που τα συζητάω. Νομίζω ότι θα "μείνω" μέσα από τα παγωμένα νερά του...

Ακόμη και κάτω από τα πλατάνια της βρύσης του χωριού μπορείς να νοιώσεις καλύτερα. Κι άμα φυσάει κι ένα ελαφρό αεράκι όλα είναι καλύτερα... Εντάξει δεν είναι άσχημα και στην πλατεία. Εγώ προτίμησα την ταβέρνα του Γεωργαντά για το Wi-Fi. Άντε να κάνουμε και καμιά δουλειά...

Μεσημέρι Σαββάτου στη Μεγαλόπολη... Κατεβήκαμε να πάρουμε μερικά πράγματα που χρειαζόμαστε για το σπίτι. Η ζέστη είναι ανυπόφορη. Παντού, τελικά είναι ίδια η ζέστη. Ιδιαίτερα στις πόλεις.

Μόνο που εδώ, στην επαρχία, αντιμετωπίζεται κάπως το πράγμα. Θα βρεις ένα ίσκιο. Θα φυσήξει ένα ελαφρύ αεράκι. Θα δοθεί πιο εύκολα η δυνατότητα να δροσίσει λίγο...

Ευτυχώς οι δουλειές, οι εξωτερικές, δεν είναι πολλές. Και στο σούπερ μάρκετ οι χώροι είναι κλιματιζόμενοι. Υποφέρεται η κατάσταση... Βρήκα έναν ίσκιο για το αυτοκίνητο. Η ζέστη και η αποφορά στην καμπίνα του θα 'ναι πολύ δύσκολη όταν πάρουμε το δρόμο της επιστροφής...

Περιμένω να έρθει η Νίτσα με τα κρεατικά... Δεν είναι να περπατάς πολύ μέσα σ' αυτή τη ζεστή μέρα... Λίγος ο κόσμος που κυκλοφορεί. Και τα αυτοκίνητα επίσης λίγα. Να έχει σχέση αυτό με τη ζέστη, είναι μια το μεσημέρι ή τα μακριά ποδάρια του φτάνουν ώς τις επιπτώσεις της κρίσης.

Οι αφίσες αναγγέλλουν πανηγύρι στο Ραψομάτη. Ούτε που ξέρω που πέφτει αυτό το χωριό, μάλλον ο Γιώργος μου είπε περίπου που πέφτει, το πανηγύρι είναι απόψε και παίζουν τα παιδιά της Μεγαλόπολης, λαϊκά, ο Σωτήρης Κανελλάκης, κλαρίνα, ενώ τραγουδούν, ο Ανδρέας Κωνσταντινόπουλος και η Τζοάννα. Παντελώς άγνωστοι οι καλλιτέχνες. Θα σερβίρεται γουρουνοπούλα – Σουβλάκια – Σαλάτες – Σαλάτες – Φέτα και παγωμένη μπύρα...

Αυτά είναι τα ωραία της επαρχίας... Οι άνθρωποι ψάχνουν να βρουν τρόπους να ξεφύγουν. Θα ξεχάσω εγώ τι έζησα το φετινό καλοκαίρι στο χωριό μου, με τα τόσα γλέντια και πανηγύρια;

Ε κι εδώ ο κόσμος θέλει κάπου να ξεσπάσει, να διώξει από μέσα του, ότι τον καίει, την Εφορία που του ζητά ένα σκασμό λεφτά απ' αυτά που δεν έχει...

Επιστροφή στο σπίτι το μεσημέρι... Έχουν ρίξει νερό στα χαγιάτι να δροσίσει... Εδώ θα στρώσουν και το μεσημεριανό φαγητό... Ύστερα έχουμε χρόνο να απολαύσουμε μια μικρή καλοκαιρινή σιέστα... Δεν έχει και τόσο σημασία αν θα είναι ύπνος. Το πιο σπουδαίο είναι να χαλαρώσουμε λίγο σ' ένα δροσερό μέρος μέχρι να 'ρθει το απόγευμα και να βγούμε μια βόλτα στα μαγαζιά της πλατείας. Αχ πως θα τον ήθελα τώρα ένα παγωμένο φραπέ... Βάλσαμο θα 'ταν...

Ο μικρός Ιβάν στη θέση του Άρη που μας άφησε χρόνους από φόλα... Είναι σε μια άσχημη κατάσταση, ο καημένος. Πρέπει να τον τσίμπησε ένας σκούρκος κι έχει πρηστεί το σιαγώνι του Άσε που που έχει πρόβλημα και με τα ούλα του. Βγάζει καινούργια δόντια κι είναι να τον κλαίνε οι ρέγγες...

Ο ήλιος και το νερό έχουν κάνει τον κήπο του Γιώργου να έχει μπόλικους καρπούς. Φάγαμε αγγούρια, ντομάτες και το πρωί έκοψε μικρά και μεγάλα κολοκύθια για καλοκυθόπιτα. Ζούγκλα μοιάζει στη φωτογραφία. Υπολείπεται λιγάκι ως προς αυτό, αλλά είναι πολύ ωραίο...

Κι η κρεβατίνα με τον ίσκιο της έχει μπόλικο καρπό. Ίσως χρειαζότανε κι άλλο κλάδεμα μα έτσι όπως είναι τα πράγματα πιο πολύ αρέσει ο ίσκιος, ακόμα κι από τα σταφύλια. Αυτά αργούν να γίνουν. Εκεί κατά τον Σεπτέμβρη ίσως φάμε κάποιες ρόγες..

Άλλη μια όψη του καταπράσινου κήπου του Γιώργου. Θα κόψει μπόλικες ντομάτες φέτος... Ήδη τις γευτήκαμε. Χωρίς φάρμακα και χημικά λιπάσματα, αυθεντικές, όπως τις κάναμε κάποτε στο δικό μας κήπο στο χωριό...

Και φυσικά αυτή είναι η εποχή της ρίγανης... Τα απογεύματα τη μαζεύει ο Γιώργος. Και κρατάει “κρυφά” τα κατατόπια μη και τα μάθουν οι συγχωριανοί του... Έχει όμως μαζέψει μπόλικη. Δείτε τη εδώ, που λιάζεται. Κι έχει ακόμα υψηλούς στόχους. Τώρα είναι η εποχή της...

Είχα μέρες να κοιμηθώ έτσι όμορφα... Ήταν η κούραση του ταξιδιού, η δροσιά του χωριού, τα σουβλάκια του Γιώργου; Όλα αυτά μαζί και καθένα ξεχωριστά ήταν, υποθέτω, που συνέβαλαν στο να έχω ένα καλό και γεμάτο ύπνο...

Γενικά με τον ύπνο δεν έχω θέμα εγώ. Μια δυσκολία μου προέκυψε με την επιστροφή μου από τις διακοπές στην καυτή Αθήνα. Όπου τα βράδια είναι δύσκολα... Και ο ύπνος κακός. Ας είναι... Θα πάρουμε μια καλή ανάσα εδώ στην ορεινή Αρκαδία...

Εννιά η ώρα το πρωί του Σαββάτου χαράσσω αυτές τις γραμμές... Με τον καφέ μου στο χαγιάτι... Ο ήλιος έχει κιόλας σηκωθεί ψηλά και καίει όπου σ' ακουμπά... Στον ίσκιο είναι καλά τα πράγματα...

Το χωριό κοιμάται ακόμα... Ή είναι τόσο ήσυχα που σου δίνει την αίσθηση ότι κοιμάται. Ένα μοναχικό τζιτζίκι ακούγεται από κάπου κοντά. Ένα πουν' το πανηγύρι που έστηναν τα μεσημέρια στου ελαιώνες της Κρήτης...

Όπως όλα τα πρωινά στο χωριό, αυτά που κάνουν πάρτι με το τιτίβισμα τους είναι τα πουλιά. Διακριτικά, που και που θα φανεί ένα, “ακούγονται” όμως πολύ έντονα. Ευχάριστη συντροφιά...

Έχουν κηπεύσει και τα καθαρίζουν στο τραπέζι. Ετοιμάζουν το μεσημεριανό. Ρωτάνε τι θέλουμε. Ότι κι αν είναι εδώ, θα 'ναι καλό...

Ο Πάνος περνάει το άλογο του από το δρόμο, δίπλα... Το θυμάμαι χρόνια τώρα. Ψηλό, αγέρωχο... Το έβγαλε μια μικρή βόλτα. Μ' αυτά ασχολούνται στο χωριό. Κι έχει την ομορφιά του να παρακολουθείς σαν παρατηρητής. Απέξω κι από μακριά. Σαν ταινία στο σινεμά. Μόνο που τη ζεις, δεν τη βλέπεις απλά...

Το μεγαλύτερο μέρος της πρώτης σελίδας τους δίνουν τα σημερινά ΝΕΑ στην αποψινή τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων του Λονδίνου. Τελικά εκεί στον ΔΟΛ “πιάνουν” τον πραγματικό παλμό του κόσμου και ασχολούνται με τα ζητήματα που τον απασχολούν... Μαθήματα δημοσιογραφίας. Πώς να μη γράφουμε τις ειδήσεις...

Την ίδια ημέρα, σήμερα, η ΑΥΓΗ, πολύ λογικά προτάσσει το δυσβάστακτο για τις πλάτες του λαού πακέτο των κυβερνητικών μέτρων που ετοιμάζουν... Η ζωή από πού την κοιτάς... Στον ΔΟΛ “παίζει” το ματάκι τους. Εδώ, ακουμπούν την αλήθεια με καθαρή ματιά... Ίχνος αισιοδοξίας δεν υπάρχει... Κι άντε τώρα να χαλαρώσεις και να δεις του Ολυμπιακούς Αγώνες... Γίνεται; Αμ δε γίνεται...

Όλα είναι έτοιμα για την αποψινή τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων του Λονδίνου 2012. Εντυπωσιακό θέαμα, αλλά ψεύτικο... Καμιά σχέση με την πραγματικότητα και τη ζωή... Όπως περίπου και τα υπεράνθρωπα ρεκόρ που καταρρίπτουν κάθε φορά οι αθλητές μέχρι να πέσουν σε κάποιο έλεγχο της IAFA και αποδειχτεί πως χωρίς τη ντόπα κανένας φοβερός στόχος δεν θα είχε επιτευχθεί. Είναι καθαρά θέμα τύχης και συντήρησης του συστήματος, ποιους και πότε θα πιάσουν.

Οι... εκπλήξεις φροντίζουν να είναι τέτοιου μεγέθους που να μην διαταράσσεται το σύστημα και να μη διακινδυνεύεται η πίστη των ανθρώπων – φιλάθλων – καταναλωτών στα αθλητικά ιδεώδη...

Γιατί υπάρχουν ακόμα τέτοιοι, ανάμεσά μας. Που θα καθηλωθούν από αύριο στις τηλεοπτικές μεταδόσεις και θα... θαυμάζουν τις εκπληκτικές επιτυχίες σε όλα τα Ολυμπιακά αγωνίσματα.

Ήδη, πάντως η ελληνική αντιπροσωπεία δέχτηκε τις πρώτες κηλίδες... Η μια, αθλήτρια του τριπλούν, αποκλείστηκε επειδή παίζοντας ανώριμα, ως παιδί, έβγαλε τις ρατσιστικές της αντιλήψεις και ο άλλος, άλτης, επειδή σε έλεγχο που του έγινε, ανιχνεύτηκε ουσία η οποία παραπέμπει ευθέως σε ντόπινκ...

Κατά τα άλλα απόψε η τελετή έναρξης θα είναι γεμάτη φως και ευρηματικές σκηνοθετικές ιδέες των διοργανωτών από την ιστορία της Αγγλίας.

Στα αυριανά φύλλα θα υπάρχει εκτενές ρεπορτάζ με αναφορές στο υπερθέαμα της έναρξης, αλλά εγώ, από τώρα μπορώ να σας πω με βεβαιότητα ότι θα είναι κάτι το σπέσιαλ και το ξεχωριστό. Δούλεψαν για μήνες πολλοί επαγγελματίες και έκαναν δοκιμαστικά ώστε να έχει απόλυτη επιτυχία το αποτέλεσμα...

Θυμηθείτε λίγο τι έγινε στην Αθήνα μια παρόμοια μέρα, το 2004. Πήγαινα θυμάμαι και τότε στο Ελληνικό Γορτυνίας και άκουγα στο αυτοκίνητό μου την περιγραφή από το κρατικό ραδιόφωνο που είχε συνδεθεί απευθείας με το ΟΑΚΑ. Και ήταν τόσο ενθουσιασμένοι οι εκφωνητές για το... ελληνικό κατόρθωμα που κραύγαζαν  σε στιλ “δεν περιγράφω άλλο...”.

Τώρα βέβαια, πρόκειται για την Αγγλία... Ο.Κ., αλλά για κάποιους, ότι έχει σχέση με τους Ολυμπιακούς Αγώνες έχει μέσα του το αθάνατο, αρχαίο πνεύμα των αθλητών... Αλίμονο!... Καμία απολύτως σχέση δεν έχει το τότε με το σήμερα. Τότε ήταν η ιδέα και τα ιδανικά. Τώρα οι χορηγοί. Τότε η χαρά της νίκης, τώρα η ντόπα των απίστευτων ρεκόρ...

• Το βράδυ η τελετή έναρξης στο Λονδίνο... Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ.
  
• Άρχισαν τα όργανα... Δείτε ΕΔΩ. Οι συνήθεις ειδήσεις που σκάνε πάντα τέτοιον καιρό... Έρχονται οι ντοπαρισμένοι αθλητές που κάνουν ακόμα πιο ανιαρούς τους Ολυμπιακούς Αγώνες...
• Κι επειδή τίποτα δεν κρατιέται μυστικό, δείτε ΕΔΩ τις πληροφορίες του Πιτσιρίκου για την τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων του Λονδίνου που θα γίνουν σήμερα.