Μερικές φορές, οι λεπτομέρειες είναι που κάνουν πιο όμορφη τη ζωή μας. Το γνωρίζετε, ε;
Με ταξίδεψαν πάλι οι φωτογραφίες του φίλου μου Πέτρου Πατσαλαρίδη, από το βουνό, όπου λόγω δουλειάς περνάει ένα μεγάλο μέρος από τη ζωή του. Έχει ένα σπάνια προνόμιο, αυτό το παιδί: Να επικεντρώνει την προσοχή του σε λεπτομέρειες και να τις αναδεικνύει με το φακό του.
Δείτε αυτές τις φωτογραφίες με τα κιτρινισμένα φύλλα των δέντρων. Είναι ακριβώς η εποχή μας, αποτυπωμένη. Με μεταβατική ώρα ανάμεσα στο φθινόπωρο και το χειμώνα. Αλλά, προσέξτε παρακαλώ αυτή την απίστευτη ομορφιά που έχουν τα κλαδιά των δέντρων μέσα στο κάδρο του.
Λίγο δεξιά, λίγο αριστερά, στο κέντρο, ο φακός του κινείται μέχρι το αποτέλεσμα να του αρέσει… Ο ουρανός, συννεφιασμένος. Υποθέτω ότι θα κάνει και κρύο, αφού στην κοντινή Δίρφη, το βουνό της Εύβοιας, έχει ήδη χιονίσει. Αλλά, την επιμονή του είναι να τη θαυμάζεις.
Τέτοιες εικόνες, πού να τις δεις στην πόλη; Τα τεράστια πολεοδομικά συγκροτήματα κρύβουν την όποια αληθινή ζωή. Πίσω από τις κλειδαμπαρωμένες πόρτες, η ζωή συνεχίζεται στους ρυθμούς που έχουν επιλέξει οι άνθρωποι ή σε εκείνους που τους επιβάλλουν.
Η ελευθερία είναι εδώ! Στη λιτότητα του πλάνου. Μερικές φραγκοσυκιές, κάποιες ελιές στο βάθος μερικά σπίτια και ο καταπράσινος λόφος από δέντρα... Όλη η ομορφιά των ματιών, μαζεμένη δηλαδή. Τον ευχαριστούμε που τη μοιράστηκε μαζί μας!
Λες, ότι από στιγμή σε στιγμή θα ανοίξουν οι ουρανοί... Τα τελευταία κιτρινισμένα φύλλα θα φύγουν κι αυτά. Σε λίγο θα έρθει ο βαρύς χειμώνας. Κάπου έχει έρθει κιόλας. Κάπου αλλού πάει με το πάσο του. Συμβαίνουν αυτά, σε ρυθμούς πέρα απ’ ότι μπορούμε να καταλάβουμε.
