Τον Αύγουστο του 2023 στη Μάνη, τον Αύγουστο του 2025 στην Κρήτη μαζί με τα παιδιά!

diros1.250823
Περάσαμε πολύ όμορφα στη Μάνη μαζί με τα παιδιά μας, τον Κώστα, την Άννυ και τα εγγόνια μας το περσινό καλοκαίρι, Δημήτρη και Άντονη. Καθισαμε εκεί από το απόγευμα της Πέμπτης 24 Αυγούστου ώς το απόγευμα της Δευτέρας 28/8/2023. Είμαστε βέαβαιοι ότι έτσι όμορφα θα περάσουμε και τον φετινό Αύγουστο που θα βρεθούμε μαζί τους στην Κρήτη.

diros2.250823
Και φυσικά, καθημερινά είχαμε ένα πρόγραμμα για το πού θα πάμε και τι θα κάνουμε. Ο καιρός ήταν σύμμαχος μας, ζεστός, κι αυτό μας έδωσε τη δυνατότητα να χαρούμε ξεχωριστά την κάθε στιγμή. Ήταν ένας Αύγουστος στα καλύτερα του!

diros3.250823
Προτίμησα σ’ αυτό το δημοσίευμα να μη βάλω άλλες φωτογραφίες. Μόνο μέσα από τα Σπήλαια του Δυρού, επειδή πραγματικά εντυπωσιάζει τον επισκέπτη. Και περιμένουν καθημερινά εκατοντάδες άνθρωποι στην ουρά του ταμείου, να κόψουν εισιτήριο 30 ευρώ για την είσοδο.

diros4.250823
Αυτή τη φορά δεν πήγαμε μαζί τους μέσα στα Σπήλαια για την ξενάγηση των 40 λεπτών. Το έχω δει τόσες φορές. Αλλά ο Κώστας με τον Δημήτρη με προμήθευσαν με τόσες φωτογραφίες από εκεί μέσα, που θα μπορούσα να δημοσιεύω στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ για καιρό…

diros5.250823
Πέρα από τη φυσική ομορφιά, όλα στη Μάνη είναι πέτρα κι αυτό προσωπικά μου αρέσει πολύ. Μου θυμίζει τη νότια Κρήτη και την Εύβοια στα πιο άγρια τους. Μια αγριάδα όμως που δεν σε φοβίζει, αλλά σου προξενεί δέος για τον Δημιουργό!

diros6.250823
Έχουμε ήδη κάνει μια ανάρτηση στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ γι’ αυτή την επίσκεψη στα Σπήλαια του Δυρού. Δείτε τη ΕΔΩ. Και ΕΔΩ μια παλαιότερη που θα μπορούσατε να τη βρείτε ψάχνοντας ανάμεσα στις 6.500 δημοσιεύσεις που υπάρχουν σ’ αυτόν τον ιστότοπο. Και συνεχίζουμε

Επικαιρότητα

Λουλούδια του φθινοπώρου, όπως μας έφτασαν από φίλους μας. Σας ευχαριστούμε!

luludi.noembris1
Ζούμε σε μια μεταβατική περίοδο. Δεν ξέρεις πώς να ντυθείς, τι να βάλεις για να μην ζεσταθείς και ιδρώσεις και κρυώσεις. Τι ,για να μην κρυώσεις. Λίγο ζέστη, λίγο κρύο, καμιά σταθερότητα... Αυτή τη φθινοπωρινή περίοδο θα ήθελα να τη δούμε μέσα από λουλούδια εποχής.

luludi.noembris2
Δεν θα μου θυμώσετε που δεν ξέρω τα ονόματα τους. Αν τα γνωρίζετε σεις, θα χαρώ να μας τα πείτε. Θα τα γράψουμε εδώ και ασφαλώς θα τα γνωρίσουμε κι εμείς καλύτερα με το όνομα τους. Γιατί, όπως και να το κάνουμε είναι άδικο να τα εκτιμούμε τόσο και να μην ξέρουμε τα ονόματα τους.

luludi.noembris3
Όπως αυτό το αναρριχώμενο φυτό που θα το δει κανείς σε πολλές προσόψεις σπιτιών ή ώς περικοκλάδα. Τα φύλλα του ξεκινούν από πράσινα και κοκκινίζουν με τον καιρό. Είναι πανέμορφα. Το πρόβλημα τους; Κάποια στιγμή πέφτουν και οι νοικοκυρές πρέπει να τα μαζέψουν.

luludi.noembris4
Ή μπορεί να είναι υπέροχα, όπως αυτό. Λουλούδια σε γλάστρες που κάνουν τις αυλές των σπιτιών πολύ όμορφες αυτή την εποχή. Εμάς, πάντα μας αρέσουν τα λουλούδια... Πηγαίνουμε σε εκθέσεις ανθοκομικής στην Αθήνα και κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε για την αυλή μας.

luludi.noembris5
Το φθινόπωρο δεν έχει, ασφαλώς, τίποτα κοινό με την άνοιξη. Ένα όμως είναι ίδιο: Πάντα θα υπάρχουν γύρω μας όμορφα πράγματα και λουλούδια που θα μας κάνουν να αισθανόμαστε καλύτερα, να ξεχνάμε τις όποιες δυσκολίες και τα προβλήματα και να κοιτάμε μπροστά.

luludi.noembris6
Μερικά είναι τόσο απλά και τόσο όμορφα που μας κάνουν να χαμογελάμε, επειδή από το τίποτα και από το πουθενά, φυτρώνουν και δημιουργούν μια πολύ όμορφη ατμόσφαιρα, ικανή να αλλάξει τη διάθεση μας. Ο κόσμος γύρω μας είναι σκληρός, απαιτητικός, χρειαζόμαστε ανάσες ζωής.

kantifes
Θα κλείσω το σημερινό σημείωμα μου μ' αυτόν τον καντιφέ. Η ομορφιά του απαράμιλλη. Απλός, λιτός, σαν τη ζωή μας. Αλλά λαμπερός, όμορφος. Ας την κρατήσουμε αυτή την εικόνα στην καρδιά μας. Έρχονται στιγμές που θέλουμε κάτι, για να πιαστούμε...

Γνωρίζουμε την πόλη που ζούμε, την Αθήνα και περπατάμε σε μέρη άγνωστα σε μας...

stin.poli1
Αυτή την υπερυψωμένη γέφυρα που ενώνει την Κωνσταντινουπόλεως με την πλατεία Αττικής, την ξέρω πολλά χρόνια. Από τότε που ήταν αλλιώς και όχι σύγχρονη όπως είναι σήμερα. Περνά πάνω από τις γραμμές του τρένου, λίγο μετά το σταθμό Λαρίσης, στα Σεπόλια.

stin.poli2
Υπήρξε ένα χρονικό διάστημα που οι κάτοικοι της περιοχής, είδαν να γκρεμίζεται η γέφυρα... Και φυσικά διαμαρτυρήθηκαν, επειδή αυτό το σημείο ήταν πολύ καλό και εξυπηρετικό για τους πεζούς. Η τότε διοίκηση του ΟΣΕ διαβεβαίωσε ότι θα ξαναγίνονταν.

stin.poli3
Η αλήθεια είναι ότι δεν τους πιστέψαμε τότε... Πολλές φορές, λένε πράγματα και δεν κρατάνε τον λόγο τους. Αλλά εδώ τον κράτησαν. Αυτό το στιγμιότυπο το έχουμε πάρει πάνω από τη γέφυρα και φαίνεται καθαρά, στο βάθος, ο σταθμό Λαρίσης, όπως και πολλοί συρμοί που έχουν καταργηθεί.

stin.poli4
Το ευχάριστο είναι, ότι στη συγκεκριμένη περιοχή συνεχίζουν να γίνονται έργα εκσυγχρονισμού στις γραμμές των τρένων. Οι συρμοί είναι πλέον ηλεκτρικοί και το περιβάλλον είναι πολύ καλύτερο. Όσοι έχουν μνήμες από τον... μουτζούρη, μάλλον παραπέμπουν σε άλλες εποχές.

stin.poli5
Και αυτή η φωτογραφία είναι παρμένη πάνω από τη γέφυρα. Φαίνονται καθαρά οι νέες και οι παλιές γραμμές των τρένων. Εκείνες που λειτουργούν και εκείνες που βρίσκονται σε αχρηστία. Και δυστυχώς οι δεύτερες είναι πολλές, απλωμένες σε όλη την Ελλάδα.

stin.poli6
Η ίδια η γέφυρα πάνω είναι ωραία, σύγχρονη κατασκευή με προστατευτικά κιγκλιδώματα και πινακίδες που λένε ότι κάτω από αυτή υπάρχουν καλώδια ηλεκτρισμού υψηλής τάσης. Ίσως επειδή έχουμε δει σε κινηματογραφικές ταινίες πολλές απόπειρες να γίνονται από ανάλογες γέφυρες.

stin.poli7
Ο μεταλλικός σκελετός της γέφυρας δείχνει ότι έχει κατασκευαστεί με ασφαλή και καλά υλικά αντοχής. Και γενικά πέρα από ωραίο, το έργο είναι, όπως είπαμε και εξυπηρετικό για τους πεζούς. Τα δύο ασανσέρ τους εξυπηρετούν ανθρώπους με ειδικές ανάγκες.

Φθινοπωρινή ξεχωριστή ομορφιά... Μερικά δέντρα κιτρινίζουν και ρίχνουν τα φύλλα τους...

fthinoporino1
Εδώ, σ' αυτή τη φυσική ομορφιά, θα είμαστε σήμερα όλη μέρα... Στη Μαλακάσα που πήγαμε χθες και καθαρίσαμε, τους εσωτερικούς και εξωτερικούς χώρους, επειδή το φθινόπωρο, όσο κι αν αντιστέκεται να το παραδεχτεί ο καιρός, είναι εδώ...

fthinoporino2
Οι πλάτανοι είναι πολύ όμορφα δέντρα, αλλά αυτή την εποχή τα φύλλα τους πέφτουν... Αρκετές τεράστιες σακούλες μαζέψαμε χθες. Κι ωστόσο ξέρουμε ότι και σήμερα, παρά την πολύ καλή δουλειά που έκαναν οι πρόθυμοι εθελοντές, είναι βέβαιο ότι θα βρούμε.

fthinoporino3
Χρειάστηκαν ώρες δουλειάς... Αλλά πέσαμε όλοι με τα μούτρα, μικροί και μεγάλοι και σήμερα είναι βέβαιο ότι θα δείτε (όσοι είστε εκεί...) ένα πολύ όμορφο αποτέλεσμα. Κάποια θα έχουν ξαναπέσει, με τον αέρα κάθε στιγμή πεφτουν, αλλά θα έχουν μια ξεχωριστή ομορφιά.

fthinoporino4
Φυσικά, δεν είδαμε μόνο δέντρα με κίτρινα φύλλα. Μερικά, πέρα από το πράσινο είχαν κι άλλα χρώματα, όπως αυτό που ανακάλυψα στη βόλτα που έκανα στον περιβάλλοντα χώρο. Τείνει προς το κόκκινο χρώμα και μάλλον δεν το συναντά κανείς και πολύ συχνά...

fthinoporino5
Οι πλάτανοι όμως κυριαρχούσαν ως παρουσίες... Η καθαριότητα ωστόσο ήταν αναγκαία. Αν ο καιρός το επιτρέψει σήμερα, εδώ θα καθίσουμε το μεσημεριανό διάλειμμα, για να φάμε το μικρό γεύμα μας που θα μας επιτρέψει να παρακολουθήσουμε το υπόλοιπο πρόγραμμα.

fthinoporino6
Αλλά στο χώρο των εγκαταστάσεων της Μαλακάσας μπορείς να δεις αυτή την εποχή κι άλλα δέντρα, όπως αυτή τη βελανιδιά. Κι αυτηνής τα φύλλα πέφτουν.. Αλλά είναι μικρά και διαχειρήσιμα. Επιβλητική όμως ως παρουσία, δεν συμφωνείτε; Κυριαρχούσε στο χώρο.

fthinoporino7
Η είσοδος από μέσα... Θα μπορούσες να την μπεις και έξοδο, αφού λειτουργεί αμφίδρομα... Τα πεύκα βέβαια δεν... καταλαβαίνουν από εποχές. Αειθαλή όπως είναι ομορφαίνουν με το καταπράσινο τους χρώμα, την ώρα που ανάμεσα τους είναι κάποια γυμνά δέντρα.

Μια βόλτα στην Αθήνα για δουλειές, όπως παλιά, με τα πόδια και τα μέσα μαζικής μεταφοράς

athina1
Η αλήθεια είναι ότι δοκιμάστηκαν οι αντοχές μου... Με τη μηχανή σύντροφο μου είχα μάθει να κάνω τις αποστάσεις στο κέντρο της Αθήνας, εύκολα και γρήγορα. Εδώ και μερικές μέρες αποφάσισα να επιστρέψω στα παλιά, ελπίζω για λίγο, γιατί δεν το βλέπω να αντέχω.

athina2
Χθες χρειάστηκε να κάνω κάποιες δουλειές στο κέντρο της Αθήνας. Και δοκίμασα αυτή τη μέθοδο. Έφαγα αρκετό χρόνο και ταλαιπωρία, αλλά τελικά δεν ήταν άσχημα… Άρχισα μάλιστα να ξαναβλέπω την Αθήνα με πιο αργούς, ανθρώπινους όρους και να παρατηρώ λεπτομέρειες.

athina3
Το να χρησιμοποιεί κανείς το Μετρό, έχει την ομορφιά του. Πέρα από το γεγονός ότι κινείσαι σαν τυφλοπόντικας στα έγκατα της γης, κάτω από την πόλη, εντούτοις η κίνηση είναι σχετικά γρήγορη και έχεις το χρόνο να παρατηρείς τους συνεπιβάτες σου. Και γενικότερα τα πράγματα γύρω σου.

athina4
Το Μετρό είναι σύγχρονο και κινείται μέσα στα χρονοδιαγράμματα που βλέπεις μέσα από τους φωτεινούς πίνακες... Και οι άνθρωποι, περιμένουν υπομονετικά, να σταθμεύσει στον καθορισμένο χώρο, για να επιβιβαστούν. Προσέξτε τι ρούχα φορούν αρχές Νοεμβρίου... Κοντοπαντέλονα!

athina5
Οι δρόμοι στο κέντρο της Αθήνας (νομίζω η Βασιλίσσης Σοφίας είναι αυτή...) δεν έχουν κίνηση στις 2 περίπου το μεσημέρι. Και είναι κοντά στο σταθμό του Μετρό στον Ευαγγελισμό, ακριβώς απέναντι από το ξενοδοχείο HILTON. Όμορφη, ηλιόλουστη μέρα...

athina6
Ακόμα κι η πόλη μου άρεσε... Ήρεμη με ανθρώπους που περπατούσαν στα πεζοδρόμια τους όπως κάθε μέρα... Μόνο που εγώ δεν είχα καιρό και δεν τους έβλεπα έτσι. Και τώρα μου δόθηκε η ευκαιρία να το κάνω… Αισθάνθηκα πολύ όμορφα κι ένιωσα την ανάγκη να το μοιραστώ μαζί σας.

athina7
Επειδή μέσα στις πολυκατοικίες, σε πάρα πολλές πια πολυκατοικίες στο κέντρο, συναντάς αυτή την απογοητευτική εικόνα. Κλειστά διαμερίσματα, πάρα πολλά πια, την ώρα που κάποιοι συνάνθρωποι μας έχουν ανάγκη από στέγη. Η αδικία σε όλο της το μεγαλείο...

Επιβάλλονταν να ρίξω μια ματιά στις ελιές μου, οι οποίες δεν έχουν καρπό για φέτος…

elies.2018.1
Μια από τις μέρες που καθίσαμε στο Θραψανό, είπα να κάνω μια βόλτα στου Μπουρμά. Σας θυμίζω ΕΔΩ τη διαδρομή που έκανα με τα πόδια, απολαμβάνοντας την, καθώς ξεκίνησα από το πρώην δημαρχείο του χωριού, κατεβαίνοντας στα Βονιανά κι από εκεί ανέβηκα στις ελιές μου.

elies.2018.2
Προσπάθησα να αποτυπώσω, σε φωτογραφίες, όλα αυτά που έζησα. Οι ελιές δεν είναι σε άσχημη κατάσταση, αν και ακαλλιέργητες δυο χρόνια. Και δεν έχουν καρπό για φέτος, όπως και πέρσι δεν είχαν. Όμως, με λίγη φροντίδα και λίπανση, οι άνθρωποι που ξέρουν, λένε ότι θα αποδώσουν.

elies.2018.3
Είμαι αποφασισμένος να βρω ανθρώπους που θα βοηθήσουν και θα βοηθηθούν και οι ίδιοι, καθώς σκέφτομαι να τις δώσω μισακιές. Ήδη το συζητάω... Και στο χωρίο, όσο βρισκόμουν, ασχολήθηκα με αυτό. Τις επόμενες μέρες, θα ξέρω. Και ελπίζω οι συζητήσεις μου, να δώσουν καρπό.

elies.2018.4
Ξέρετε δεν πρόκειται για το κέρδος, αν και στους καιρούς που ζούμε, όλα θα πρέπει να τα λαβαίνει κανείς υπόψη του, μιας και το συγκεκριμένο κτήμα δεν είναι το μόνο. Είναι ακόμη άλλα τρία λιόφυτα, η κληρονομιά από τον πατέρα μου. Άρα και οι λόγοι ακουμπούν το συναίσθημα.

elies.2018.5
Αν το δεις ξεκομμένα, από οικονομική άποψη, ίσως και να μην έχει ενδιαφέρον, αλλά για κάποιον που δεν ζει εκεί και δεν μπορεί να βάλει προσωπική εργασία, αλλά πληρώνει μεροκάματα, όπως έκανα εγώ μέχρι τώρα, τοπράγμα το βλέπεις αλλιώς. Ωστόσο ξέρεις τις ελιές σου, όπως και το λάδι σου. Είναι καθαρό. Μπορείς να το εμπιστευτείς.

elies.2018.6
Αγαπώ όλη αυτή τη φυσική ομορφιά... Κι έχω βιώματα από την καλλιέργεια και το μάζεμα των ελιών που θα αρχίσει σε λίγο, τον Νοέμβριο, στο χωριό. Αλλά δεν θα μείνω σ' αυτό. Αν χρειαστεί να επιστρέψω εκεί, θέλω να είναι "ζωντανές". Χρειάζομαι, όπως όλοι οι άνθρωποι, τον ευλογημένο καρπό τους.

elies.2018.7
Ωστόσο θέλουν λίγη δουλειά στην παρούσα φάση. Η καλλιέργεια τους και η φροντίδα τους είναι που θα κάνει τα δέντρα να πάρουν πάνω τους και να φορτωθούν. Να αλλάξει αυτή η εικόνα. Κι αντί γι' αυτό το άδειο να γεμίσουν καρπό. Έχει συμβεί να τις δω κι έτσι... Οπότε μπορεί να ξανασυμβεί.

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

egkainia.domis.agioplastikis

Κάτι μεγάλο και όμορφο έγινε στο χωριό μας. Ένα κέντρο Μινωικής αγγειπλασττικής. Για να θυμόμαστε την ιστορία, το ξεκίνησε ο πρώην δήμαρχος Θραψανού, Μανόλης Λαδωμένος, αλλά διάφορες δυσκολίες που δεν γνωρίζομαι δεν το άφησδαν να ολοκληρωθεί. Το εεκαινία σε ο δήμρχος κ. Κεγκέρογλου! Χαιρόμαστε που ένα σημαντικό και εμβληματικό έργο πολιτιστικής υποδομής, είναι πραγματικότητα. Ως αποτέλεσμα συνένωσης δυνάμεων του Δήμου Μινώα, του Υπουργείου Πολιτισμού, του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, με την αρωγή της Περιφέρειας Κρήτης.

Ξεκίνησε να λειτουργεί στο χωριό μας, το Θραψανό, μια αξιόπιστη Δομή Αγγειοπλαστικής...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

elies.a.nikola1.081220

Μια προσπάθεια πριν τρία χρόνια να ξαναφτιάξω τις ελιές μου σε συργασία με συγχωριανό μου φίλο και συμμαθητή από το σχολείο απέδωσε σε μια πρώτη φάση, τρία χρόνια τώρα. Πέσαμε σε κακές εποχές. Ξηρασία, κακοχρονιά, αλλά είχα μια ευχάριστη έκπληξη από τον Μιχάλη. Παρά τις δυσκολίες βγάλαμε το λάδι της χρονιάς μας. Ευγνώμονες!

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA