Αυτή την υπερυψωμένη γέφυρα που ενώνει την Κωνσταντινουπόλεως με την πλατεία Αττικής, την ξέρω πολλά χρόνια. Από τότε που ήταν αλλιώς και όχι σύγχρονη όπως είναι σήμερα. Περνά πάνω από τις γραμμές του τρένου, λίγο μετά το σταθμό Λαρίσης, στα Σεπόλια.


Υπήρξε ένα χρονικό διάστημα που οι κάτοικοι της περιοχής, είδαν να γκρεμίζεται η γέφυρα... Και φυσικά διαμαρτυρήθηκαν, επειδή αυτό το σημείο ήταν πολύ καλό και εξυπηρετικό για τους πεζούς. Η τότε διοίκηση του ΟΣΕ διαβεβαίωσε ότι θα ξαναγίνονταν.


Η αλήθεια είναι ότι δεν τους πιστέψαμε τότε... Πολλές φορές, λένε πράγματα και δεν κρατάνε τον λόγο τους. Αλλά εδώ τον κράτησαν. Αυτό το στιγμιότυπο το έχουμε πάρει πάνω από τη γέφυρα και φαίνεται καθαρά, στο βάθος, ο σταθμό Λαρίσης, όπως και πολλοί συρμοί που έχουν καταργηθεί.


Το ευχάριστο είναι, ότι στη συγκεκριμένη περιοχή συνεχίζουν να γίνονται έργα εκσυγχρονισμού στις γραμμές των τρένων. Οι συρμοί είναι πλέον ηλεκτρικοί και το περιβάλλον είναι πολύ καλύτερο. Όσοι έχουν μνήμες από τον... μουτζούρη, μάλλον παραπέμπουν σε άλλες εποχές.


Και αυτή η φωτογραφία είναι παρμένη πάνω από τη γέφυρα. Φαίνονται καθαρά οι νέες και οι παλιές γραμμές των τρένων. Εκείνες που λειτουργούν και εκείνες που βρίσκονται σε αχρηστία. Και δυστυχώς οι δεύτερες είναι πολλές, απλωμένες σε όλη την Ελλάδα.


Η ίδια η γέφυρα πάνω είναι ωραία, σύγχρονη κατασκευή με προστατευτικά κιγκλιδώματα και πινακίδες που λένε ότι κάτω από αυτή υπάρχουν καλώδια ηλεκτρισμού υψηλής τάσης. Ίσως επειδή έχουμε δει σε κινηματογραφικές ταινίες πολλές απόπειρες να γίνονται από ανάλογες γέφυρες.


Ο μεταλλικός σκελετός της γέφυρας δείχνει ότι έχει κατασκευαστεί με ασφαλή και καλά υλικά αντοχής. Και γενικά πέρα από ωραίο, το έργο είναι, όπως είπαμε και εξυπηρετικό για τους πεζούς. Τα δύο ασανσέρ τους εξυπηρετούν ανθρώπους με ειδικές ανάγκες.