Ζούμε σε μια μεταβατική περίοδο. Δεν ξέρεις πώς να ντυθείς, τι να βάλεις για να μην ζεσταθείς και ιδρώσεις και κρυώσεις. Τι ,για να μην κρυώσεις. Λίγο ζέστη, λίγο κρύο, καμιά σταθερότητα... Αυτή τη φθινοπωρινή περίοδο θα ήθελα να τη δούμε μέσα από λουλούδια εποχής.


Δεν θα μου θυμώσετε που δεν ξέρω τα ονόματα τους. Αν τα γνωρίζετε σεις, θα χαρώ να μας τα πείτε. Θα τα γράψουμε εδώ και ασφαλώς θα τα γνωρίσουμε κι εμείς καλύτερα με το όνομα τους. Γιατί, όπως και να το κάνουμε είναι άδικο να τα εκτιμούμε τόσο και να μην ξέρουμε τα ονόματα τους.


Όπως αυτό το αναρριχώμενο φυτό που θα το δει κανείς σε πολλές προσόψεις σπιτιών ή ώς περικοκλάδα. Τα φύλλα του ξεκινούν από πράσινα και κοκκινίζουν με τον καιρό. Είναι πανέμορφα. Το πρόβλημα τους; Κάποια στιγμή πέφτουν και οι νοικοκυρές πρέπει να τα μαζέψουν.


Ή μπορεί να είναι υπέροχα, όπως αυτό. Λουλούδια σε γλάστρες που κάνουν τις αυλές των σπιτιών πολύ όμορφες αυτή την εποχή. Εμάς, πάντα μας αρέσουν τα λουλούδια... Πηγαίνουμε σε εκθέσεις ανθοκομικής στην Αθήνα και κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε για την αυλή μας.


Το φθινόπωρο δεν έχει, ασφαλώς, τίποτα κοινό με την άνοιξη. Ένα όμως είναι ίδιο: Πάντα θα υπάρχουν γύρω μας όμορφα πράγματα και λουλούδια που θα μας κάνουν να αισθανόμαστε καλύτερα, να ξεχνάμε τις όποιες δυσκολίες και τα προβλήματα και να κοιτάμε μπροστά.


Μερικά είναι τόσο απλά και τόσο όμορφα που μας κάνουν να χαμογελάμε, επειδή από το τίποτα και από το πουθενά, φυτρώνουν και δημιουργούν μια πολύ όμορφη ατμόσφαιρα, ικανή να αλλάξει τη διάθεση μας. Ο κόσμος γύρω μας είναι σκληρός, απαιτητικός, χρειαζόμαστε ανάσες ζωής.


Θα κλείσω το σημερινό σημείωμα μου μ' αυτόν τον καντιφέ. Η ομορφιά του απαράμιλλη. Απλός, λιτός, σαν τη ζωή μας. Αλλά λαμπερός, όμορφος. Ας την κρατήσουμε αυτή την εικόνα στην καρδιά μας. Έρχονται στιγμές που θέλουμε κάτι, για να πιαστούμε...