Εικόνες από το ταξίδι μας στο Θραψανό, τέλος Νοέμβρη με αρχές Δεκέμβρη του 2023

thrapsano22.201123

Μια εικόνα από το πρώτο ξημέρωμα στο χωριό μου Θραψανο, ένα χειμωνιάτικο πρωί του Νοέμβρη 2023. Έβρεχε, κατά διαστήματα, όλη τη νύχτα και μας άρεσε πολύ αυτό το τοπίο, οπότε ντυθήκαμε και βγήκαμε έξω, να καταγράψουμε όλη αυτή την ομορφιά πριν τις 8 το πρωί.

thrapsano2.20123
Μου αρέσει το πρωινό περπάτημα... Πήγα μέχρι το παλιό δημαρχείο και τράβηξα αρκετές φωτογραφίες από τη βόλτα μου. Δείτε ο δρόμος είναι ακόμα γεμάτος από τα νερά της βραδινής βροχής. Και τα φώτα στους φανοστάτες είναι ακόμα αναμμένα. Είναι και αυτός ο βαρύς συννεφιασμένος καιρός.

patriko.noemvris23
Ξημέρωμα έξω από την αυλή του πατρικού μου, όπως το βρήκαμε όταν κατεβήκαμε τον Νοέμβρη του 2023. Υπάρχουν δουλειές που πρέπει να γίνουν ακόμα, αλλά χρειάζεται υπομονή, γιατί αυτή την περίοδο, έχουμε άλλες προτεραιότητες. Πάντως από την πρώτη μέρα που φτάσαμε, ανασκουμπωθήκαμε να κάνουμε πράγματα που χρειάζονταν... Και ξεκινήσαμε βάφοντας άλλο χρώμα τις αυλές μας... 

thrapsano4.201123
Ανάψαμε και το τζάκι και ήρθαν και οι αδελφές μου Στασούλα και Μαλάμω. Και περάσαμε πολύ όμορφα εκείνο το βράδυ, καθώς προσθέσαμε στις ρακές μας και μια πίτσα που έψησε το πι και φι η Στασούλα. Και τι είναι χειμώνας; Μια παρεά με ανθρώπους που αγαπάς και ιστορίες.

thrapsano5.201123
Αυτός είναι ο φούρνος του χωριού μας, δίπλα μας. Από δω προμηθευόμαστε, σχεδόν καθημερινά ή μέρα παρά μέρα, φρέσκο ψωμί. Έχει τα πάντα και βλέπεις τους ανθρώπους που τον διαχειρίζονται να ζημώνουν το ψωμί και τα άλλα πράγματα που πουλάνε, μπροστά σου. Άσε που μπορείς να ανταλλάξεις και δυο κουβέντες ανθρώπινες...

thrapsano6.191123
Κι αυτό είναι το σπίτι του αδελφού μου Κωστή. Ο ίδιος δεν είναι πια κοντά μας, αλλά μένει εκεί η γυναίκα του, η Μαρία.. Στην πρωτη ευκαιρία την επισκεφτήκαμε και μιλήσαμει. Έκανε σε όλους μας καλό αυτή η επικοινωνία. Εικόνες από το Θραψανό, λίγο πριν μπούμε στο δεύτερο δεκαήμερο του Νοέμβρη 2023. Αλλά οι 15 μέρες, έφυγαν σαν αέρας και την Κυριακή 3 Δεκεμβρίου 2023, επιστρέψαμε... Καιρός, να ξαναβάλουμε τα πράγματα στη δική μας "ρουτίνα"... 

Επικαιρότητα

Ο πολύ κακός καιρός, έφυγε... Μέσα σε δυο μέρες, είδαμε το σκληρό πρόσωπο του χειμώνα…

petralona.280918
Και ξαφνικά, χάλασε απότομα ο καιρός... Από το παρατεταμένο καλοκαίρι, περάσαμε στο... βαρύ χειμώνα. Απότομα. Δεν προλάβαμε ούτε τα ρούχα τα χειμωνιάτικα να κατεβάσουμε. Και τι να φορέσουμε, εκείνα είναι βαριά και με τα ελαφριά, κρυώνεις. Δείτε πως ήταν χθες το πρωί κατά τις 10, ο σταθμός του ΗΣΑΠ, στα Πετράλωνα.

salamina1.280918
Κατά το απόγευμα, η βροχή σταμάτησε. Κι εγώ βρήκα την ευκαιρία να πάω με τη μηχανή στο Πέραμα, να πάρω το καραβάκι για τη Σαλαμίνα, προκειμένου να δώσω την ύλη στην Πόπη, τη γραφίστρια, για την εφημερίδα ΤΥΠΟΣ, της Πανελλήνια Ομοσπονδίας Σιδηροδρομικών, που ετοιμάζω.

salamina2.280918
Αλλά ο καιρός στο λιμάνι της Σαλαμίνας δεν έδειχνε τίποτα κακό, από όσα ακόμα ακούγαμε στις ανακοινώσεις των ΜΜΕ. Ήρεμη θάλασσα, όχι μόνο εκεί, στο λιμάνι, αλλά και στο πέρασμα, από το Πέραμα απέναντι. Δεν ένιωσα καν, το ελάχιστο κούνημα. Αλλά και με το μάτι, η θάλασσα ήταν "λάδι".

patates
Έτσι κάνουν και ανησυχούν τους ανθρώπους... Γι' αυτό και πολλοί έσπευσαν τις προηγούμενες μέρες να βγάλουν τις τελευταίες πατάτες, από τη γη τους. Ότι κι αν γίνει, σου λέει, ας έχουμε κάτι στο σπίτι μας να αντιμετωπίσουμε τους δύσκολους καιρούς. Πόσο θα κρατήσουν όλα αυτά; Φαντάζομαι, όχι πολύ.

patates1
Δείτε τις, μαζεμένες στο καλάθι. Έχουν γίνει μια χαρά... Τυχεροί όσοι έχουν τη δυνατότητα να τις καλλιεργούν στον κήπο τους. Ναι, υπάρχουν κι αυτοί που διαθέτουν πέρα από το χώρο, το κουράγιο και τη θέληση για ζωή. Γνωρίζουν τις τρώνε, αφού με τα χέρια τους έχουν καλλιεργήσει τον καρπό τους.

luludi.septembri
Η γη, λίγο πριν να αρχίσει να βρέχει. Αυτές τις λίγες βροχές που σε συνδυασμό με τον αέρα και την απότομη πτώση της θερμοκρασίας, μας τρόμαξαν για λίγο... Από σήμερα τα πράγματα ησυχάζουν, τα φαινόμενα ηρεμούν. Ο "Ξενοφώντας" και ο "Ζορμπάς", πάνε σπίτι τους και όλοι θα ησυχάσουμε.

Πρώτη φορά είδα έτσι καλλιεργημένες καστανιές, στην εκδρομή μας στα Λουτρά Πόζαρ

kastana1
Η αλήθεια είναι ότι δεν χόρταινα να τις βλέπω, τις καστανιές, στην επιστροφή μας από τα Λουτρά Πόζαρ, στην εκδρομή που πήγαμε με τους φίλους μας Γιάννη και Λένα, που μας φιλοξένησαν σπίτι τους, στο Ωραιόκαστρο Θεσσαλονίκης. Έτσι σταματήσαμε λίγο στην άκρη του δρόμου, να τα δούμε καλύτερα.

kastana2
Είχα ξαναδεί, μια φορά πριν από πολλά χρόνια, σε ένα χωριό στον παλιό δρόμο που οδηγεί στη Σπάρτη, καθώς στρίβουμε από την Τρίπολη, αλλά δεν είχε καμιά σχέση. Εκεί τα δέντρα ήταν εγκαταλειμμένα, σχεδόν χέρσα. Εδώ το έβλεπες, ήταν όμορφα καλλιεργημένα και οι άνθρωποι περίμεναν την αμοιβή τους.

kastana3
Ψάξαμε, να μάθουμε περισσότερα για το κάστανο και δείτε τι συναντήσαμε: Αγγειόσπερμο, δικότυλο φυτό η καστανιά ανήκει στην τάξη των Φηγωδών και στην οικογένεια των Φηγοειδών με 12 είδη φυλλοβόλων, αιωνόβιων μεγάλων δέντρων ιθαγενή των εύκρατων περιοχών του βορείου ημισφαιρίου.

kastana4
Η καστανιά είναι πανάρχαιο δέντρο όπως αποδεικνύεται από διάφορα ευρήματα της Εποχής του χαλκού. Ήταν η τροφή των φτωχών κατά το Μεσαίωνα. Οι καστανιές είναι μεγάλα δέντρα συνήθως και το ύψος τους μπορεί να φτάσει τα 35 μέτρα. Εδώ δεν ήταν τόσο μεγάλα δέντρα, αλλά ντόπιοι έλεγαν πως αντικατέστησαν τις ροδακινιές που ο καρπός τους δεν έπιανε πια χρήματα,

kastana5
Είναι είτε αυτοφυή, είτε καλλιεργούνται για τους νόστιμους καρπούς τους και για την καλή σε ποιότητα ξυλεία τους αλλά και ως καλλωπιστικά σε διάφορα πάρκα. Οι καστανιές πρέπει να βρίσκονται σε υψόμετρο πάνω από 250 μέτρα και δεν ευδοκιμούν σε χαμηλότερα υψόμετρα. Πολλαπλασιάζονται με σπόρο, με μοσχεύματα και με εμβολιασμό.

kastana6
Το δέντρο ανθίζει κατά την άνοιξη και τα κάστανα ωριμάζουν από τις αρχές Σεπτεμβρίου μέχρι τέλη Νοεμβρίου ανάλογα με τις συνθήκες και τη ποικιλία. Κάθε δέντρο μπορεί να δώσει από 30-50 κιλά κάστανα. Το μέγιστο της απόδοσης θεωρείται το 50ο-60ο έτος της ηλικίας του.

kastana7
Ο καρπός της, το κάστανο, βρίσκεται μέσα σε ένα ξυλώδες περίβλημα που έχει αγκάθια εξωτερικά και ανοίγει όταν οι καρποί ωριμάσουν. Ανάλογα με το είδος, εντός του περιβλήματος αναπτύσσονται από ένας έως τρεις καρποί. Το μέγεθος του κάστανου εξαρτάται από την υγρασία, τη ποικιλία και τη σύσταση του εδάφους. Τα νωπά περιέχουν 50% νερό, 45% υδατάνθρακες και 5% φυτικό έλαιο.

Και ξαφνικά χθες, η οθόνη μας γέμισε άρωμα και ομορφιά, από τα κυκλάμινα του Πέτρου

kiklamino1
Παρακολουθώ με προσοχή τις αναρτήσεις του φίλου μου Πέτρου Πατσαλαρίδη από τη Χαλκίδα. Έχει το προνόμιο να ασχολείται με μια δουλειά (ρυτινοσυλλέκτης) που τον θέλει να κινείται καθημερινά μέσα στη φύση. Ανάμεσα στα δέντρα. Έτσι συχνά εντοπίζει απίστευτες ομορφιές και τις μοιράζεται μαζί μας.

kiklamino2
Όπως χθες, ας πούμε μ' αυτά τα κυκλάμινα! Τι απίστευτη ομορφιά είναι αυτή; Διάλεξα μόνο επτά από τις πολλές που είχε ανεβάσει στον τοίχο του. Και προσπάθησα να τις σχολιάσω. Με τον Πέτρο έχουμε μιλήσει πολλές φορές, έχουμε βρεθεί κι από κοντά και μου έχει δώσει το Ο.Κ.

kiklamino3
Έψαξα λοιπόν περισσότερα πράγματα γι' αυτό το μοναδικό λουλούδι που είναι ακόμα ομορφότερο όταν είναι άγριο στη φύση. Το κυκλάμινο είναι ένα από τα ομορφότερα αγριολούλουδα της Ευρωπαϊκής υπαίθρου. Στην Ελλάδα συναντώνται πέντε είδη κυκλάμινου.

kiklamino4
Είναι πολυετές φυτό με μωβ άνθη ή σπανιότερα λευκά και χαρακτηριστικά καρδιοειδή φύλλα με εντυπωσιακούς χρωματισμούς. Κάποια είδη κυκλαμίνου ανθίζουν την Άνοιξη και κάποια άλλα Φθινόπωρο. Φύονται από παραθαλάσσιες περιοχές μέχρι και σε υψόμετρα άνω των 1000 μέτρων.

kiklamino5
Και κοίτα τώρα τι μαθαίνεις: Το πιο κοινό είδος κυκλάμινου στην Ελλάδα είναι το Κυκλάμινο το Γραικό. Το συγκεκριμένο κυκλάμινο ανθίζει την φθινοπωρινή περίοδο και έχει πυκνά μωβ άνθη. Αναπτύσσεται σε περιοχές με χαμηλό υψόμετρο και είναι ιδιαίτερα διεσπαρμένο σε χέρσες περιοχές.

kiklamino6
Το επίσης συνηθισμένο κυκλάμινο το Κυκλάμινο το Κισσόφυλλο αναπτύσσεται σε μεγαλύτερα υψόμετρα από το προηγούμενο και η περίοδος ανθοφορίας του είναι επίσης το Φθινόπωρο. Η διαφορά του με το Κυκλάμινο το Γραικό είναι ότι τα φύλλα του δεν είναι καρδιοειδή αλλά σχηματίζουν ελαφριές γωνίες.

kiklamino7
Δεν ξέρω τι είδους κυκλάμινο είναι αυτό που βρήκε στο δρόμο του και φωτογράφισε ο Πέτρος, αλλά εμένα μου άρεσε πάρα πολύ. Μια φορά θυμάμαι έβγαλα από τη νότια Εύβοια, εκεί στα Ζάρκα μια αγριοπατάτα από κυκλάμινα και για αρκετά χρόνια φύτρωνε στη γλάστρα που το έβαλα. Δες ΕΔΩ άλλο ένα δημοσίευμα στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ, πέρσι.

Στα Κανάλια, το χωριό του Άρη. Δάκρυσε με τις αναμνήσεις, από το γκρεμισμένο πατρικό

patriko.ari.1
Σας είχα υποσχεθεί από χθες ότι θα σας έλεγα το λόγο το λόγο για τον οποίο, γυρνώντας από τη Θεσσαλονίκη την περασμένη Τετάρτη, κάναμε μια στάση στην Καρδίτσα κι από εκεί με την Άρη και τη Χάρις ανεβήκαμε στα Κανάλια, το χωριό του Άρη. Ήθελε να δει το πατρικό του!

patriko.ari.2
Το συνοδεύσαμε με πολύ αγάπη και σεβασμό για τις μνήμες. Το πώς νιώσαμε εκεί σας το θυμίζουμε από ΕΔΩ. Αλλά σήμερα θα μπούμε στα βαθιά ακολουθώντας το δάκρυ του Άρη που έβλεπε τα απομεινάρια του πατρικού του γεμάτο άγριες συκιές, εγκαταλειμμένο, χωρίς ζωή πια, χωρίς τις παιδικές φωνές.

patriko.ari.3
Ξέρω πώς είναι αυτά. Δεν ήθελα να δω με τίποτα έτσι το δικό μου γι' αυτό έκανε ότι μπορούσα για να το κρατήσω ζωντανό. Αλλά υπήρχε μια καλή συνεννόηση με τα αδέλφια μου κι έτσι τα κατάφερα. Εδώ τα πράγματα έγιναν αλλιώς. Όταν μπορούσαν, η υπόθεση ήταν μπερδεμένη. Και τώρα μάλλον είναι αδύνατον.

patriko.ari.4
Κάποιοι (ντόπιοι φαντάζομαι) πήραν ακόμα και τις πέτρες... Ελάχιστες είναι όρθιες για να δείχνουν στο περίπου πώς θα πρέπει να ήταν όταν μέσα του μεγάλωσαν έξι παιδιά, δυο αγόρια και τέσσερα κορίτσια... Τα θυμόταν όλα αυτά, ο Άρης και θλίβονταν. Το έβλεπες στο πρόσωπο του.

patriko.ari.5
Προσπάθησα να είμαι όσο πιο διακριτικός γινόταν, αλλά ήθελα να καταγράψω με το φακό μου ακόμα και αισθήματα. Και νομίζω τα κατάφερα. Ο Άρης με άφησε να το χειριστώ, ελεύθερα. Ήταν τόση και τέτοια η συγκίνηση του που μάλλον δεν τον ένοιαζε για οτιδήποτε άλλο.

patriko.ari.6
Σταματήσαμε λίγο πιο κάτω από το σπίτι του και φωτογραφήθηκε με τη Χάρις και με φόντο τον κάμπο της Καρδίτσας πίσω του. Πανέμορφος τόπος. Μόλις 350 μέτρα υψόμετρο και νομίζεις ότι είσαι σε βουνό, επειδή όλο αυτό συμβαίνει απότομα. Ο κάμπος στο βάθος μοιάζεις με θάλασσα πλατιά.

patriko.ari.7
Εδώ όμως, στην πλατεία του χωριού του με τις ταβέρνες τους πλατάνους και την πηγή με τα τρεχούμενα νερά ήταν που ξαναδάκρυσε. Θυμήθηκε καταστάσεις που είχε ζήσει ως παιδί. Τότε που κυνηγούσαν πουλιά για να ζήσουν. Δύσκολα και αξέχαστα χρόνια. Και οι μνήμες ήταν εκεί, ζωντανές...

Γνωρίσαμε το χωρίο του Άρη, τα Κανάλια και πήραμε μια γεύση από την όμορφη Καρδίτσα...

kanalia1
Αυτή την ομορφιά αντικρίσαμε καθώς πηγαίναμε στο χωρίο Κανάλια, λίγα χιλιόμετρα έξω από την πόλη της Καρδίτσας. Μας άρεσε τόσο που σταματήσαμε να πάρουμε δυο φωτογραφίες... Εδώ η Σούλα επί το έργον. Και δεν είχε άδικο. Εντυπωσιακό, από πολλές απόψεις...

kanalia2
Δείτε τι μάθαμε γι' αυτό το χωρίο: Τα Κανάλια είναι χωριό του δήμου Μουζακίου, της περιφερειακής ενότητας (πρώην νομού) Καρδίτσας στη Θεσσαλία. Σύμφωνα με την απογραφή του 2011 έχει 345 κατοίκους. Το χωριό είναι κτισμένο σε υψόμετρο 340, στους βορειοδυτικούς πρόποδες των Αγράφων, 14 χιλιόμετρα από την Καρδίτσα.

kanalia3
Το λαογραφικό μουσείο του χωριού ιδρύθηκε το 1976. Αρχικά στεγαζόταν στο πνευματικό κέντρο του χωριού και το 2011 μεταφέρθηκε στο δημοτικό σχολείο του χωριού. Το δημοτικό σχολείο είχε κατασκευαστεί με δωρεά του Ανδρέα Συγγρού το 1918. Εδώ στην πλατεία του χωριού υπέροχα διακοσμημένη.

kanalia4
Εδώ, στην πλατεία με τις πηγές που τρέχουν παγωμένα νερά, καθίσαμε για να γευτούμε δυο σουβλάκια με τηγανιτές πατάτες λίγο πριν πάρουμε το δρόμο της επιστροφής για την Αθήνα, ολοκληρώνοντας τις διακοπές του φετινού Σεπτέμβρη. Το γιατί όμως πήγαμε εκεί, θα το δούμε αύριο...

karditsa1
Νωρίτερα είχαμε βρεθεί με τους φίλους μας Άρη και Χάρις στην Καρδίτσα. Η Καρδίτσα είναι πόλη της Θεσσαλίας, πρωτεύουσα της ομώνυμης Περιφερειακής Ενότητας (τέως Νομού Καρδίτσας -και παλαιότερα Θεσσαλιώτιδας- ) και έδρα του δήμου Καρδίτσας και της Ιεράς μητροπόλεως Θεσσαλιώτιδος και Φαναριοφερσάλων.

karditsa2
Κατά την απογραφή του 2011 η Δημοτική ενότητα Καρδίτσας είχε πληθυσμό 44.002 μόνιμους κατοίκους, ενώ η πόλη της Καρδίτσας είχε 38.554 κατοίκους. Βρίσκεται στη θεσσαλική πεδιάδα. Οι πρώτες ασφαλείς πληροφορίες για την ύπαρξη της Καρδίτσας ανάγονται στον 15ο αιώνα και προέρχονται από οθωμανικές διοικητικές πηγές.

karditsa3
Το "Καρδίτσα" θεωρείται κατά μία εκδοχή παραφθορά του σλαβικού "Gradista", το οποίο σημαίνει "οριοθετημένος, οχυρωμένος τόπος", χωρίς όμως να εντοπίζεται διαχρονικά κάποια φρουριακή κατασκευή στην περιοχή. Κατά άλλη και επικρατέστερη εκδοχή, η ονομασία της πόλης προέρχεται από την λέξη "καρυδιά - καρυδίτσα" που με την θεσσαλική προφορά έγινε "Καρδίτσα".

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA