Πρώτη φορά στη ζωή μου μάζεψα ρίγανη από το βουνό, οργανωμένα, με τον φίλο μου Άρη...
Ναι, το ομολογώ από την αρχή: Ήταν για μένα μια μοναδική εμπειρία το να πάω στο βουνό και να μαζέψω ρίγανη. Ήξερα γενικώς ότι η ρίγανης γίνεται κατά την ανθοφορία του φυτού, αλλά ειδικώς είναι πολύ διαφορετικά. Ας είναι καλά ο φίλος μου Άρης, που με πήρε μαζί του.
Φυσικά, όπως κάνω πάντα (βλέπεις η διαστροφή είναι παρούσα, τόσα χρόνια δημοσιογράφος...) έκανα και ρεπορτάζ, ενώ μάζευα ρίγανη. Έτσι έμαθα να την ξεχωρίζω και να την μαζεύω υπομονετικά και προσεκτικά, επειδή φυτρώνει και ανάμεσα στα βάτα.
Επειδή η συλλογή της απαιτεί αρκετά εργατικά χέρια, η έλλειψη τους οδήγησε σε οργανωμένη καλλιέργεια στις περιοχές όπως Μαυρούδα, Τρικάλων και της Καρδίτσας. Τα άνθη της ξεραίνονται σε ειδικά υπόστεγα ή ξηραντήρια και στη συνέχεια τρίβονται και κοσκινίζονται.
Η ρίγανη (Ορίγανον το κοινόν) είναι αρωματικό ποώδες, πολυετές, ιθαγενές και θαμνώδες φυτό της Μεσογείου και της Κεντρικής Ασίας. Ανήκει στο γένος Ορίγανο της τάξης των λαμιωδών αγγειόσπερμων δικότυλων φυτών. Είδες, τι μαθαίνει κανείς κάνοντας έρευνα;
Το φυτό έχει ύψος 20-80 εκ., έχει φύλλα αντίθετα μήκους 1-4 εκ. Αναπτύσσεται καλά σε εδάφη με pH 6-9 και μπορεί να εκμεταλλευτεί, όταν καλλιεργείται, ακόμα και πολύ φτωχά, ξερικά και πετρώδη εδάφη. Ανθίζει από Ιούνιο κυρίως μέχρι Αύγουστο, αναλόγως της περιοχής.
Η ρίγανη είναι φυτό πολυετές και ποώδες. Η ρίγανη πέρα από το χαρακτηριστικό άρωμα και γεύση που δίνει στο φαγητό έχει και πάρα πολλές φαρμακευτικές ιδιότητες, με κυριότερη (γνωστή φαρμακευτικά) δραστική ουσία την καρβακρόλη. Στην Ελλάδα η ρίγανη είναι αυτοφυής και βρίσκεται σε ορεινές και βραχώδεις περιοχές.
