Θέλω να αγνοήσω συνειδητά την επικαιρότητα... Τα χέρια μου μαθημένα χρόνια να το κάνουνε, γαργαλάνε να μιλήσουνε για το χθεσινό πρωθυπουργικό διάγγελμα από την Ιθάκη για το τέλος των μνημονίων. Αλλά θα αντισταθώ. Κι αντί γι' αυτά, θα σας δώσω μια σειρά από υπέροχα λουλούδια.


Είναι λουλούδια που μου στείλατε εσείς, τον τελευταίον καιρό... Τα κρατάω για κάτι τέτοιες "δύσκολες" ώρες. Και τα μοιράζομαι με όλους τους αναγνώστες, όπως ακριβώς κάνω χρόνια τώρα, από την πρώτη στιγμή που φτιάχτηκε, με πολύ αγάπη, αυτό το Site και ξεχωρίζει.


Τι είναι αυτό που το κάνει να ξεχωρίζει; Πολλά. Ανάμεσα τους, κάτι σημαντικό είναι ότι δεν επιζητεί αναγνωσιμότητα, χρησιμοποιώντας αθέμιτα μέσα. Στοχεύει κατευθείαν στην καρδιά, με λέξεις απλές και ουσιαστικές. Με θέματα μέσα από την καθημερινότητα, που αφορούν άμεσα τους ανθρώπους.


Και σ' αυτό με βοηθάτε κι εσείς... Την αρχή, έπρεπε να κρατάω το κινητό μου τηλέφωνο, να το χρησιμοποιώ σαν φωτογραφική μηχανή και να "αιχμαλωτίζω" στιγμές ξεχωριστές. Και βέβαια, δεν αναφέρομαι στην κούραση. Όταν κάνεις κάτι που σου αρέσει και καμιά κούραση δεν μπορεί να λειτουργήσει ανασταλτικά.


Όμως το να βλέπεις να φτάνουν μέσω των διαύλων επικοινωνίας που έχουμε, τόσα πράγματα, είναι σαν να λειτουργεί δίπλα μου ένα ευρύ δίκτυο ανταποκριτών. Που μπορεί να μην έχουν την επαγγελματική επάρκεια, αλλά έχουν την καθαρότητα της καρδιάς και αυτό είναι τελικά που μ' αρέσει πολύ!


Έτσι ήθελα να κάνω σήμερα... Να φύγω μακριά από τους κενούς διαπληκτισμούς των πολιτικών, που διαγκωνίζονται για το ποιος θα γίνει πιο καλός "σωτήρας" μας. Δεν τους εμπιστευόμαστε. Οκτώ χρόνια τώρα, κατέστρεψαν ανθρώπινες ζωές, με τα συνεχή μνημόνια.


Αρκούμαστε σ' αυτό το όμορφο φυτό. Δείτε τόση ομορφιά από μια μικρή γλάστρα... Ας μας γίνει μάθημα. Δεν χρειαζόμαστε πολλά για να είμαστε καλά. Αρκούμαστε και στα λίγα, αρκεί να φτάνουν ως την καρδιά και να αγγίζουν το συναίσθημα. Αρκούν αυτά. Και είναι μάλιστα και πολλά!