Εικόνες από το ταξίδι μας στο Θραψανό, τέλος Νοέμβρη με αρχές Δεκέμβρη του 2023

thrapsano22.201123

Μια εικόνα από το πρώτο ξημέρωμα στο χωριό μου Θραψανο, ένα χειμωνιάτικο πρωί του Νοέμβρη 2023. Έβρεχε, κατά διαστήματα, όλη τη νύχτα και μας άρεσε πολύ αυτό το τοπίο, οπότε ντυθήκαμε και βγήκαμε έξω, να καταγράψουμε όλη αυτή την ομορφιά πριν τις 8 το πρωί.

thrapsano2.20123
Μου αρέσει το πρωινό περπάτημα... Πήγα μέχρι το παλιό δημαρχείο και τράβηξα αρκετές φωτογραφίες από τη βόλτα μου. Δείτε ο δρόμος είναι ακόμα γεμάτος από τα νερά της βραδινής βροχής. Και τα φώτα στους φανοστάτες είναι ακόμα αναμμένα. Είναι και αυτός ο βαρύς συννεφιασμένος καιρός.

patriko.noemvris23
Ξημέρωμα έξω από την αυλή του πατρικού μου, όπως το βρήκαμε όταν κατεβήκαμε τον Νοέμβρη του 2023. Υπάρχουν δουλειές που πρέπει να γίνουν ακόμα, αλλά χρειάζεται υπομονή, γιατί αυτή την περίοδο, έχουμε άλλες προτεραιότητες. Πάντως από την πρώτη μέρα που φτάσαμε, ανασκουμπωθήκαμε να κάνουμε πράγματα που χρειάζονταν... Και ξεκινήσαμε βάφοντας άλλο χρώμα τις αυλές μας... 

thrapsano4.201123
Ανάψαμε και το τζάκι και ήρθαν και οι αδελφές μου Στασούλα και Μαλάμω. Και περάσαμε πολύ όμορφα εκείνο το βράδυ, καθώς προσθέσαμε στις ρακές μας και μια πίτσα που έψησε το πι και φι η Στασούλα. Και τι είναι χειμώνας; Μια παρεά με ανθρώπους που αγαπάς και ιστορίες.

thrapsano5.201123
Αυτός είναι ο φούρνος του χωριού μας, δίπλα μας. Από δω προμηθευόμαστε, σχεδόν καθημερινά ή μέρα παρά μέρα, φρέσκο ψωμί. Έχει τα πάντα και βλέπεις τους ανθρώπους που τον διαχειρίζονται να ζημώνουν το ψωμί και τα άλλα πράγματα που πουλάνε, μπροστά σου. Άσε που μπορείς να ανταλλάξεις και δυο κουβέντες ανθρώπινες...

thrapsano6.191123
Κι αυτό είναι το σπίτι του αδελφού μου Κωστή. Ο ίδιος δεν είναι πια κοντά μας, αλλά μένει εκεί η γυναίκα του, η Μαρία.. Στην πρωτη ευκαιρία την επισκεφτήκαμε και μιλήσαμει. Έκανε σε όλους μας καλό αυτή η επικοινωνία. Εικόνες από το Θραψανό, λίγο πριν μπούμε στο δεύτερο δεκαήμερο του Νοέμβρη 2023. Αλλά οι 15 μέρες, έφυγαν σαν αέρας και την Κυριακή 3 Δεκεμβρίου 2023, επιστρέψαμε... Καιρός, να ξαναβάλουμε τα πράγματα στη δική μας "ρουτίνα"... 

Επικαιρότητα

Ελάτε να μπούμε μαζί στο Σπηλαίο Βλυχάδα, Διρού. Η περιήγηση του, είναι εξαιρετική...

spilea.dirou.1
Πριν ακόμα μπούμε μέσω στο σπήλαιο Βλυχάδα, στο Διρό για ξενάγηση και καθώς περιμέναμε αρκετά μέχρι να έρθει η σειρά μας ανακαλύψαμε αυτή την πινακίδα που μας υπενθύμισε μια μεγάλη αλήθεια που αξίζει να θυμόμαστε πάντα: Τίποτα δεν δημιουργήθηκε από μόνο του.

spilea.dirou.2
Αυτή είναι η είσοδος για το Σπήλαιο Γλυφάδα (ή Βλυχάδα) Διρού είναι ένα από τα ωραιότερα σπήλαια στον κόσμο, πράγματι. Σας το βεβαιώνουμε εμείς που το ζήσαμε χθες. Βρίσκεται στα δυτικά παράλια της Λακωνικής Χερσονήσου, στον Όρμο του Διρού, Δήμος Οιτύλου.

spilea.dirou.3
Μας έβαλαν σωσίβια και περιμέναμε τις βάρκες, ενώ ενημερωνόμαστε... Η ύπαρξη του σπηλαίου ήταν γνωστή στους ντόπιους από το 1900 περίπου. Κανείς όμως δεν υποψιαζόταν το θαύμα που έκρυβε στο εσωτερικό του μέχρι το 1949, όταν οι ιδρυτές της Ελληνικής Σπηλαιολογικής Εταιρείας, Γιάννης και Άννα Πετροχείλου, άρχισαν να το εξερευνούν συστηματικά.

spilea.dirou.4
Έως το 1960 είχαν εξερευνηθεί και χαρτογραφηθεί 1.600 μέτρα ενώ σήμερα το γνωστό μήκος του σπηλαίου ξεπερνά τα 15 χιλιόμετρα. Το 1970 έγινε η πρώτη υποβρύχια εξερεύνηση. Σε ένα σημείο του σπηλαίου το βάθος φτάνει ίσα με 100 μέτρα. Όχι μην ανησυχείτε. Οι βάρκες με τους επισκέπτες δεν περνάνε από εκεί.

spilea.dirou.5
Το σπήλαιο άρχισε να σχηματίζεται πριν από εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια. Οι σταλακτίτες και οι σταλαγμίτες που σήμερα βρίσκονται κάτω από το νερό σχηματίστηκαν όταν η επιφάνεια της θάλασσας βρισκόταν πολύ χαμηλότερα από το σημερινό της επίπεδο. Το νερό μέσα είναι υφάλμυρο και έχει μεγάλη σκληρότητα.

spilea.dirou.6
Η θερμοκρασία του είναι περίπου 14 C, ενώ του αέρα κυμαίνεται από 16 έως 19 C. Δροσιά που την αντιλαμβάνεσαι αμέσως… Η φυσική του είσοδος έχει διάμετρο μόλις μισού μέτρου και βρίσκεται πολύ κοντά στην επιφάνεια της θάλασσας. Σε παλαιότερες εποχές το σπηλαίο είχε και άλλες εισόδους οι οποίες σταδιακά έκλεισαν.

spilea.dirou.7
Μέσα στο σπήλαιο έχουν βρεθεί απολιθωμένα οστά πάνθηρα, ύαινας, λιονταριού, ελαφιού, κουναβιού και το μεγαλύτερο κοίτασμα ιπποπόταμων στην Ευρώπη. Κοντά στην φυσική του είσοδο έχουν βρεθεί κεραμικά που υποδηλώνουν την ανθρώπινη παρουσία. Δείτε ΕΔΩ την επίσημη ιστοσελίδα.

Πρώτη μέρα στη Μάνη... Απογευματινή βόλτα στην Αρεόπολη. Υπέροχη, ξεχωριστή!

areopoli.1
Πότε πήγατε τελευταία φορά στη Αρεόπολη της Μάνης; Αν έχετε καιρό, σας το συστήνουμε ανεπιφύλακτα να το κάνετε εφόσον σας το επιτρέπουν οι συνθήκες... Πραγματικά αξίζει τον κόπο! Πιστέψτε με…

areopoli.2
Εμείς βρεθήκαμε χθες να περπατάμε στα δρομάκια της και νιώσαμε πολύ όμορφα στους πεζόδρομους που είναι τα μαγαζιά. Προσεγμένοι χώροι που δείχνουν να τους διαχειρίζονται σωστοί επαγγελματίες.

areopoli.3
Ήταν καλή επιλογή να ξεκουραστούμε από το ταξίδι καθώς από Αθήνα με μια στάση στην Αλέα έξω από τη σήραγγα Αρτεμισίου. Κάναμε κάπου τέσσερις ώρες με το αυτοκίνητο. Δεν είχε καθόλου κίνηση ο δρόμος.

areopoli.4
Ξεκουραστήκαμε και τώρα νιώθουμε καλύτερα ώστε να υλοποιήσουμε το σημερινό μας πρόγραμμα. Ο ξενώνας που μένουμε στην Αρεόπολη, το "Κτήμα Καραγεώργου", είναι υπέροχο και οι άνθρωποι πολύ ευγενικοί.

areopoli.5
Άρεσε τόσο στα κορίτσια που ευχαρίστως δήλωσαν ότι θα μπορούσαν (αν υπήρχε διαθεσιμότητα δωματίων...) να έμεναν άλλη μια μέρα πέρα από τις δύο που έχουμε κλείσει... Αλλά για τον ξενώνα θα κάνω ξεχωριστό σημείωμα.

areopoli.6
Για την ώρα κρατήστε αυτές τις όμορφες ανέμελες εικόνες από την πρώτη μέρα μας στην Αρεόπολη. Η Χλόη βρήκε το πιο υπέροχο μέρος να φωτογραφηθεί. Μια κούνια φτιαγμένη σε μια εσοχή του σπιτιού...

areopoli.7
Εδώ μπορούμε να χαλαρώσουμε... Οι συνθήκες είναι ιδανικές... Ήταν τελικά καλή επιλογή και ευχαριστούμε την Έστερ που είχε την επιθυμία να ξαναέρθει στη Μάνη, οπότε περνάμε κι εμείς πολύ όμορφα μαζί τους...

Επισκεφτήκαμε το Μουσείο της Ακρόπολης και μετά τα κορίτσια ανέβηκαν πάνω στο Βράχο

musio.akropolis1
Τα καταφέραμε χθες και πήγαμε στο Μουσείο της Ακρόπολης, υλοποιώντας το πρόγραμμα μας, έστω και με μια μέρα καθυστέρηση... Τους ακολουθήσαμε μέσα στο Μουσείο αλλά όχι πάνω στο βράχο. Δεν αντέχαμε. Εκείνες όμως το έκαναν. Και τους άρεσε πολύ.

musio.akropolis2
Είχε αρκετό κόσμο... Ουρά περιμέναμε για να κόψουμε εισιτήριο και να μπούμε, αλλά άξιζε τον κόπο. Κάθε φορά που πάω το λέω αυτό. Γιατί κάθε φορά το Μουσείο έχει να μου δώσει και κάτι καινούριο. Ίσως έχει και σημασία με ποιον πας.

musio.akropolis3
Στο Μουσείο δεν επιτρέπονται παντού οι φωτογραφίες... Έτσι είμαστε πολύ προσεκτικοί σ' αυτό. Και ότι δείτε εδώ, πάρθηκε ακριβώς από τέτοια μέρη που επιτρέπονταν οι φωτογραφίες, χωρίς φλάς. Γι' αυτό και η ποιότητα τους, ίσως δεν είναι η καλύτερη...

musio.akropolis4
Για μας όμως, ήταν μια ωραία εμπειρία. Και τα κορίτσια είχαν τη δυνατότητα να διαβάσουν τις επεξηγηματικές πινακίδες (που ήταν και αγγλικά) ώστε να κατανοήσουν τι ακριβώς έδειχνε το έργο που ήταν μπροστά τους. Καλό αυτό, για όσους έχουν διάθεση να μάθουν.

musio.akropolis5
Αυτή που πραγματικά στέκονταν με τις ώρες και παρατηρούσε τα αγάλματα, ήταν η Βικτόρια. Γενικότερα της αρέσει πολύ το διάβασμα κι αυτό τη βοηθάει να κατανοεί καλύτερα τα ζητήματα. Έτσι, απολάμαβανε πραγματικά τις στιγμές που μείναμε μέσα στο Μουσείο.

musio.akropolis6
Στη βιτρίνα υπάρχουν τα χρώματα που χρησιμοποιούσαν οι αρχαίοι Έλληνες. Μ' αυτά έβαφαν και τα αγάλματα, τονίζοντας λεπτομέριες και δίνοντας μια ξεχωριστή ομορφιά σε όποιον παρατηρούσε λεπτομέριες... Κι εδώ, είχαν διάθεση για σχόλια...

musio.akropolis7
Μια στάση για ξεκούραση με φόντο της Ακρόπολη. Μάνα και κόρη στον δεύτερο όροφο του Μουσείο Αθηνών, στην αίθουσα "Παρθενώνας"... Κάτω, η Χλόη βρήκε χρόνο να κάνει τις αναρτήσεις της στο Instagram και να ενημερωθεί η ίδια, σχετικά με τα ζητήματα που την ενδιαφέρουν.

musio.akropolis8

Η Βικτόρια και η Χλόη ξεδιπλώνουν το καλλιτεχνικό τους ταλέντο στη ζωγραφική. Ενδιαφέρον!

zografiki.1
Μετά την κούραση από το ταξίδι μας στο Ναύπλιο οι μικρές Βικτόρια και Χλόη, προτίμησαν να αναβάλουμε την επίσκεψη μας στο Μουσείο της Ακρόπολης για σήμερα και να το... ρίξουν στη ζωγραφική, στην βεράντα του σπιτιού μας... Έτσι είχαν την ευκαιρία να μας αποκαλύψουν το ταλέντο τους.

zografiki.2
Η γιαγιά Σούλα που έχει κι εκείνη στις φλέβες της το ταλέντο της ζωγραφικής, τους είχε έτοιμα τα υλικά. Ότι υπήρχε δηλαδή, διότι όντας Κυριακή, το JUMBO ήταν κλειστό και δεν είχαμε τη δυνατότητα να κάνουμε νέες προμήθειες σε υλικά. Πινέλα, μπογιές μολύβια και... πάμε.

zografiki.3
Εντυπωσιακό ήταν το υλικό που δούλευαν. Πέτρες θαλάσσης... Ναι, διότι όπως είναι γνωστό, η ζωγραφική ανήκει στις καλές τέχνες και είναι η τέχνη της παραγωγής ή αναπαράστασης μίας πραγματικής φανταστικής εικόνας, μέσω προσωπικής εργασίας, με την βοήθεια φυσικών ή ηλεκτρονικών μέσων.

zografiki.4
Γνωρίζετε, φαντάζομαι ότι για νια να ζωγραφίσει κάποιος χρησιμοποιεί μέσα δημιουργίας σχημάτων και χρωμάτων, όπως το πινέλο, τη γραφίδα, το μολύβι, το κάρβουνο κλπ. Ζωγραφίζει πάνω σε υλικά που θέλει να περιέχουν το τελικό αποτέλεσμα, όπως χαρτί, ύφασμα κλπ. Αλλά και πάνω σε πέτρες...

zografiki.5
Επίσης τα νέα παιδιά έχουν τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσουν τις ειδικές εφαρμογές στον ηλεκτρονικό υπολογιστή και τις περιφερειακές του μονάδες (μονάδες εισόδου/εξόδου) όπως το ποντίκι και η πινακίδα σχεδίασης (drawing pad) για ηλεκτρονική ζωγραφική. Αλλά αυτό δεν μας αφορούσε, σε εαυτή τη φάση.

zografiki.6
Έτσι τα κορίτσια μας προτίμησαν απλά υλικά. Και η αλήθεια είναι ότι κι εμείς που παρακολουθήσαμε βήμα - βήμα τη δουλειά τους, το πήγαν μια χαρά το πράγμα, αν και σίγουρα δεν διεκδικούσαν βραβείο. Δεν είναι άλλωστε επαγγελματίες. Ψυχοθεραπευτικά, το άφησαν να λειτουργήσει.

zografiki.7
Και ιδού το αποτέλεσμα ολοκληρωμένο. Καλό από όποια πλευρά κι αν το δεις. Αν μπορείς να το δεις μέσα στη φωτογραφία… Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι τους έφτιαξε το κέφι και η μέρα τους κύλησε πιο όμορφα... Ήταν και η μέρα σχετικά καλή χθες. Φύσαγε ένα ελαφρό αεράκι που έδινε αίσθηση δροσιάς κι αυτό ήταν ωραίο.

Πρώτη εκδρομή στο Ναύπλιο... Περάσαμε πολύ όμορφα στην πιο ωραία πόλη της Ελλάδας

nafplio.ester.1
Χθες πήγαμε στο Ναύπλιο, εκδρομή με την Έστερ και τα παιδιά της που φιλοξενούμε αυτές τις μέρες... Κάναμε μια στάση, αρκετά μεγάλη, στην παραλία της Καραθώνας, για το μπάνιο μας και μετά, το απογευματάκι, πήγαμε στην πόλη...

nafplio.ester.2
Το Ναύπλιο είναι πάντα υπέροχο, από όποια μεριά κι αν το δεις. Και τα κορίτσια το απόλαυσαν στ' αλήθεια! Εδώ γιαγιά και εγγονή (Χλόη) δοκιμάζουν και φωτογραφίζονται με τα καπέλα που τους άρεσαν. Παλιά συνήθεια της Σούλας, όπου πάμε. Μάλλον τα γονίδια λειτουργούν.

nafplio.ester.3
Όπου κι αν πας έχεις να θαυμάσεις πράγματα... Οι άνθρωποι εκεί, από το Δήμο μέχρι τους κατοίκους, σέβονται το γεγονός ότι "πουλούν" τα πάντα και το κάνουν με έναν ήπιο τρόπο που δεν προκαλεί. Το αντίθετο μάλιστα, αρέσει στον επισκέπτη.

nafplio.ester.4
Περπατήσαμε αρκετά στην παλιά πόλη και τα κορίτσια δεν χόρταιναν να φωτογραφίζουν. Στιγμές. Αυτές ζει κανείς και τελικά αυτές είναι που κρατάει στις αναμνήσεις του. Τώρα τα ζουν... Αύριο, όλα αυτά θα τα πάρουν μαζί τους, στον τόπο τους.

nafplio.ester.5
Ύστερα, καθώς η νύχτα άρχισε να πέφτει σιγά - σιγά, κατεβήκαμε στο λιμάνι με τις καφετέριες. Δεν καθίσαμε, επειδή είχαμε στο νου μας την επιστροφή, εγώ δηλαδή ως οδηγός, αλλά είχαμε την ευκαιρία να θαυμάσουμε ένα μοναδικό τοπίο, καθώς ο ήλιος έδυε πίσω από το Μπούρτζι.

nafplio.ester.6
Δείτε τις και τις τρεις στην προβλήτα. Η καθεμιά έχει διαλέξει κι ένα διαφορετικό θέμα για το φακό της. Όπου φακός μπορεί να είναι ένα εξελιγμένο smartphon, κινητό τηλέφωνο ή μια αληθινή μηχανή Nikon, ώστε να επιστρέψουμε στην πραγματικά καλή φωτογραφία.

nafplio.ester.7
Χαρήκαμε, που τους άρεσε αυτή η εκδρομή. Θέλουμε, όταν με το καλό επιστρέψουν σπίτι τους, να πάρουν μαζί τους τις καλύτερες εμπειρίες. Κι εμείς ξέρουμε πως δεν είναι και τόσο δύσκολο αυτό. Θέληση χρειάζεται και διάθεση να ζήσεις την κάθε στιγμή.

nafplio.ester.8
Το σκάφος δίπλα στα κορίτσια σηματοδοτεί το Ναύπλιο. Αυτό θέλαμε και το πετύχαμε. Η φωτογραφία πάρθηκε. Φυσικά δεν είναι δικό μας. Αλλά κανείς δεν θα μπορούσε να μας απαγορεύσει αυτή την εικαστική παρέμβαση μας στο τοπίο... Ναι, το Ναύπλιο είναι πάντα φιλόξενο.

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA