Και ξαφνικά, χάλασε απότομα ο καιρός... Από το παρατεταμένο καλοκαίρι, περάσαμε στο... βαρύ χειμώνα. Απότομα. Δεν προλάβαμε ούτε τα ρούχα τα χειμωνιάτικα να κατεβάσουμε. Και τι να φορέσουμε, εκείνα είναι βαριά και με τα ελαφριά, κρυώνεις. Δείτε πως ήταν χθες το πρωί κατά τις 10, ο σταθμός του ΗΣΑΠ, στα Πετράλωνα.


Κατά το απόγευμα, η βροχή σταμάτησε. Κι εγώ βρήκα την ευκαιρία να πάω με τη μηχανή στο Πέραμα, να πάρω το καραβάκι για τη Σαλαμίνα, προκειμένου να δώσω την ύλη στην Πόπη, τη γραφίστρια, για την εφημερίδα ΤΥΠΟΣ, της Πανελλήνια Ομοσπονδίας Σιδηροδρομικών, που ετοιμάζω.


Αλλά ο καιρός στο λιμάνι της Σαλαμίνας δεν έδειχνε τίποτα κακό, από όσα ακόμα ακούγαμε στις ανακοινώσεις των ΜΜΕ. Ήρεμη θάλασσα, όχι μόνο εκεί, στο λιμάνι, αλλά και στο πέρασμα, από το Πέραμα απέναντι. Δεν ένιωσα καν, το ελάχιστο κούνημα. Αλλά και με το μάτι, η θάλασσα ήταν "λάδι".


Έτσι κάνουν και ανησυχούν τους ανθρώπους... Γι' αυτό και πολλοί έσπευσαν τις προηγούμενες μέρες να βγάλουν τις τελευταίες πατάτες, από τη γη τους. Ότι κι αν γίνει, σου λέει, ας έχουμε κάτι στο σπίτι μας να αντιμετωπίσουμε τους δύσκολους καιρούς. Πόσο θα κρατήσουν όλα αυτά; Φαντάζομαι, όχι πολύ.


Δείτε τις, μαζεμένες στο καλάθι. Έχουν γίνει μια χαρά... Τυχεροί όσοι έχουν τη δυνατότητα να τις καλλιεργούν στον κήπο τους. Ναι, υπάρχουν κι αυτοί που διαθέτουν πέρα από το χώρο, το κουράγιο και τη θέληση για ζωή. Γνωρίζουν τις τρώνε, αφού με τα χέρια τους έχουν καλλιεργήσει τον καρπό τους.


Η γη, λίγο πριν να αρχίσει να βρέχει. Αυτές τις λίγες βροχές που σε συνδυασμό με τον αέρα και την απότομη πτώση της θερμοκρασίας, μας τρόμαξαν για λίγο... Από σήμερα τα πράγματα ησυχάζουν, τα φαινόμενα ηρεμούν. Ο "Ξενοφώντας" και ο "Ζορμπάς", πάνε σπίτι τους και όλοι θα ησυχάσουμε.