Παρακολουθώ με προσοχή τις αναρτήσεις του φίλου μου Πέτρου Πατσαλαρίδη από τη Χαλκίδα. Έχει το προνόμιο να ασχολείται με μια δουλειά (ρυτινοσυλλέκτης) που τον θέλει να κινείται καθημερινά μέσα στη φύση. Ανάμεσα στα δέντρα. Έτσι συχνά εντοπίζει απίστευτες ομορφιές και τις μοιράζεται μαζί μας.


Όπως χθες, ας πούμε μ' αυτά τα κυκλάμινα! Τι απίστευτη ομορφιά είναι αυτή; Διάλεξα μόνο επτά από τις πολλές που είχε ανεβάσει στον τοίχο του. Και προσπάθησα να τις σχολιάσω. Με τον Πέτρο έχουμε μιλήσει πολλές φορές, έχουμε βρεθεί κι από κοντά και μου έχει δώσει το Ο.Κ.


Έψαξα λοιπόν περισσότερα πράγματα γι' αυτό το μοναδικό λουλούδι που είναι ακόμα ομορφότερο όταν είναι άγριο στη φύση. Το κυκλάμινο είναι ένα από τα ομορφότερα αγριολούλουδα της Ευρωπαϊκής υπαίθρου. Στην Ελλάδα συναντώνται πέντε είδη κυκλάμινου.


Είναι πολυετές φυτό με μωβ άνθη ή σπανιότερα λευκά και χαρακτηριστικά καρδιοειδή φύλλα με εντυπωσιακούς χρωματισμούς. Κάποια είδη κυκλαμίνου ανθίζουν την Άνοιξη και κάποια άλλα Φθινόπωρο. Φύονται από παραθαλάσσιες περιοχές μέχρι και σε υψόμετρα άνω των 1000 μέτρων.


Και κοίτα τώρα τι μαθαίνεις: Το πιο κοινό είδος κυκλάμινου στην Ελλάδα είναι το Κυκλάμινο το Γραικό. Το συγκεκριμένο κυκλάμινο ανθίζει την φθινοπωρινή περίοδο και έχει πυκνά μωβ άνθη. Αναπτύσσεται σε περιοχές με χαμηλό υψόμετρο και είναι ιδιαίτερα διεσπαρμένο σε χέρσες περιοχές.


Το επίσης συνηθισμένο κυκλάμινο το Κυκλάμινο το Κισσόφυλλο αναπτύσσεται σε μεγαλύτερα υψόμετρα από το προηγούμενο και η περίοδος ανθοφορίας του είναι επίσης το Φθινόπωρο. Η διαφορά του με το Κυκλάμινο το Γραικό είναι ότι τα φύλλα του δεν είναι καρδιοειδή αλλά σχηματίζουν ελαφριές γωνίες.


Δεν ξέρω τι είδους κυκλάμινο είναι αυτό που βρήκε στο δρόμο του και φωτογράφισε ο Πέτρος, αλλά εμένα μου άρεσε πάρα πολύ. Μια φορά θυμάμαι έβγαλα από τη νότια Εύβοια, εκεί στα Ζάρκα μια αγριοπατάτα από κυκλάμινα και για αρκετά χρόνια φύτρωνε στη γλάστρα που το έβαλα. Δες ΕΔΩ άλλο ένα δημοσίευμα στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ, πέρσι.