Το ότι περάσαμε πολύ όμορφα στην εκδρομή μας στα Λουτρά Πόζαρ το είδατε χθες με την ανάρτηση που κάναμε, δείτε το ΕΔΩ. Υποσχεθήκαμε ότι θα είχαμε συνέχεια. Ιδού λοιπόν το σημερινό «πόνημα». Μια όμορφη φωτογραφία με τη Σούλα που μας τράβηξε η φίλη μας Λένα. Θα τη θυμόμαστε για πολύ καιρό αυτή την εκδρομή.


Διαλέξαμε όμορφα μέρη για τις φωτογραφίες μας. Όχι ζοριστήκαμε κιόλας… Παντού, όπου και να έστριβες το βλέμμα σου το πράσινο κυριαρχούσε, Λογικό. Με τόσο εύφορο έδαφος και τόσο νερό συναντήσαμε μπροστά μας ένα επίγειο μικρό παράδεισο, Καθόλου τυχαία δεν συναντά κανείς τόσους ανθρώπους εκεί. Δεν είναι όνο τα ιαματικά λουτρά…


Το ποταμάκι με τα τρεχούμενα παγωμένα νερά των πηγών, εντυπωσιάζει, όχι για το μέγεθος του, αλλά για το γεγονός ότι ακριβώς δίπλα του θα συναντήσεις πηγές που βγάζουν όλο το χρόνο νερό σε θερμοκρασία 37 βαθμών… Με πολύ ιαματικές ιδιότητες που έχουν ανάγκη όλοι οι άνθρωποι και όχι μόνο οι ηλικιωμένοι.


Μπορούσες να περπατήσεις σ’ αυτά τα χωμάτινα μονοπάτια, ανάμεσα στα δέντρα. Η ησυχία και η ηρεμία του τοπίου είναι που κάνει ξεχωριστά τα πράγματα. Φανταστείτε τους ήχους των πουλιών και κάντε εικόνα αυτή την ομορφιά των αισθήσεων. Και για κάτι τέτοια πράγματα ευγνωμονούμε τον Θεό τη αγάπης που λατρεύουμε.


Με τους φίλους μας Γιάννη και Λένα, το έχουμε ξαναπεί, περάσαμε υπέροχα… Είδαμε ότι βρίσκονται σε εξέλιξη έργα τα οποία αξιοποιούν την ιδιαίτερη φυσική ομορφιά και τα αξιοθέατα της περιοχής όπως: Το φαράγγι των Λουτρών και τη γύρω ορεινή περιοχή, που προσφέρεται για περιπάτους, ορειβασία ή εκδρομές, το σπηλαιολογικό πάρκο των Λουτρών, τα τοπικά προϊόντα και τα υφαντά και τις ιαματικές πηγές


Για να δείτε αυτή την εικόνα που πήραμε μαζί μας φεύγοντας! Μα, δεν είναι εκπληκτική. Νερά που μπορείς να δεις ότι τρέχουν παντού. Βάλτε στο μυαλό σας τον ήχο που κάνει και τη δροσιά που έχει. Και καθώς η ζέστες, αν και βρισκόμαστε στον Σεπτέμβρη, είναι ακόμα μεγάλες, φανταστείτε τι όμορφα που μπορεί να είναι.


Ποιος δεν θα ήθελε να βρίσκεται στη θέση της Σούλας και της Λένας, να περπατήσουν δηλαδή μέσα σ’ αυτό το δάσος. Η κουβέντα γίνεται πιο παραγωγική. Ακούς τον συνομιλητή σου, συμμετέχεις ενεργά στην κουβέντα. Είσαι εκεί, όχι αλλού. Με το σώμα και την ψυχή. Το ένιωσα και σας το λέω…