Κάτι από τη Μάνη και τα Σπήλαια του Δυρού, που πήγαμε Αύγουστο, πριν δυο χρόνια…

diros1.250823
Περάσαμε πολύ όμορφα στη Μάνη μαζί με τα παιδιά μας, τον Κώστα, την Άννυ και τα εγγόνια μας το περσινό καλοκαίρι, Δημήτρη και Άντονη. Καθισαμε εκεί από το απόγευμα της Πέμπτης 24 Αυγούστου ώς το απόγευμα της Δευτέρας 28/8/2023.

diros2.250823
Και φυσικά, καθημερινά είχαμε ένα πρόγραμμα για το πού θα πάμε και τι θα κάνουμε. Ο καιρός ήταν σύμμαχος μας, ζεστός, κι αυτό μας έδωσε τη δυνατότητα να χαρούμε ξεχωριστά την κάθε στιγμή. Ήταν ένας Αύγουστος στα καλύτερα του!

diros3.250823
Προτίμησα σ’ αυτό το δημοσίευμα να μη βάλω άλλες φωτογραφίες. Μόνο μέσα από τα Σπήλαια του Δυρού, επειδή πραγματικά εντυπωσιάζει τον επισκέπτη. Και περιμένουν καθημερινά εκατοντάδες άνθρωποι στην ουρά του ταμείου, να κόψουν εισιτήριο 30 ευρώ για την είσοδο.

diros4.250823
Αυτή τη φορά δεν πήγαμε μαζί τους μέσα στα Σπήλαια για την ξενάγηση των 40 λεπτών. Το έχω δει τόσες φορές. Αλλά ο Κώστας με τον Δημήτρη με προμήθευσαν με τόσες φωτογραφίες από εκεί μέσα, που θα μπορούσα να δημοσιεύω στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ για καιρό…

diros5.250823
Πέρα από τη φυσική ομορφιά, όλα στη Μάνη είναι πέτρα κι αυτό προσωπικά μου αρέσει πολύ. Μου θυμίζει τη νότια Κρήτη και την Εύβοια στα πιο άγρια τους. Μια αγριάδα όμως που δεν σε φοβίζει, αλλά σου προξενεί δέος για τον Δημιουργό!

diros6.250823
Έχουμε ήδη κάνει μια ανάρτηση στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ γι’ αυτή την επίσκεψη στα Σπήλαια του Δυρού. Δείτε τη ΕΔΩ. Και ΕΔΩ μια παλαιότερη που θα μπορούσατε να τη βρείτε ψάχνοντας ανάμεσα στις 6.500 δημοσιεύσεις που υπάρχουν σ’ αυτόν τον ιστότοπο. Και συνεχίζουμε

Επικαιρότητα

Εκτύπωση

Εδώ, κρατάμε τις υποσχέσεις μας: Ιδού λοιπόν τα χιονισμένα Άνω Τρίκαλα Κορινθίας...

trikala.kor.1
Το είχαμε υποσχεθεί και κρατάμε την υπόσχεση μας. Αν και μεσολάβησαν τα "Δημοσιογραφικά" της Παρασκευής, επιστρέφουμε στα Τρίκαλα Κορινθίας όπου παρέα με καλούς μας φίλους, πήγαμε ως ημερήσια εκδρομή. Και όπως μπορείτε να δείτε κι εσείς από τις φωτογραφίες, πέσαμε πάνω σε χιόνι!

trikala.kor.2
Το χιόνι δεν ήταν πολύ και ήταν πολύ απαλό που μπορεί να σήμαινε ότι το ίδιο πρωινό ή λίγο νωρίτερα το βράδυ, είχε πέσει... Το είχαμε ακούσει στις ειδήσεις από την ΕΜΥ, ότι πάνω από υψόμετρο 500 μέτρων θα χιόνιζε. Κι εδώ, στα Άνω Τρίκαλα, το υψόμετρο είναι 1.100 μέτρα.

trikala.kor.3
Εντάξει χιονοπόλεμο δεν παίξαμε, δεν ήταν αρκετό για κάτι τέτοιο, αλλά στο φακό μας αποτυπώσαμε εξαιρετικά στιγμιότυπα. Δε χόρταινε το μάτι μας να βλέπει. Και η καρδιά μας πετάριζε σαν του μικρού παιδιού. Αλήθεια, γιατί μπροστά στη θέα του χιονιού όλοι, ανεξάρτητα από την ηλικία, γινόμαστε παιδιά;

trikala.kor.4
Τα πρώτα πλάνα που πήρα, επέλεξα να είναι τοπία χωρίς ανθρώπους... Με δεδομένο ότι όπου κι αν γύριζες το βλέμμα σου, στους στενούς δρόμους του χωριού, θα έβλεπες μόνο ανθρώπους και αυτοκίνητα που αγωνίζονταν να βρουν ένα χώρο να παρκάρουν και να κατεβούν οι επιβάτες τους, αυτό ήταν φυσικό.

trikala.kor.5
Πραγματικά, μάλλον ήρθαν περισσότεροι από όσους μπορεί να αντέξει το χωριό, που αν και έχει αρκετές ταβέρνες και καφέ, εντούτοις ήταν αδύνατον να εξυπηρετηθούν όλοι. Οι φίλοι μας, έχοντας πείρα από ανάλογες εξορμήσεις φρόντισαν να κλείσουμε πρώτα τραπέζι στην ταβέρνα και μετά να πάμε βόλτα.

trikala.kor.6
Και αυτό αποδείχτηκε σοφό, καθώς αργότερα δεν μπορούσες να βρεις τραπέζι. Οι άνθρωποι περίμεναν όρθιοι μέχρι να φύγουν οι προηγούμενοι και να εξυπηρετηθούν εκείνοι... Είχα χρόνια να δω τέτοια "πίεση". Και το είδα στα χιονισμένα Τρίκαλα Κορινθίας, την περασμένη Τετάρτη.

trikala.kor.7
Αλλά αυτό δεν μας χάλασε καθόλου τη διάθεση που είχαμε για την εκδρομή μας. Περπατήσαμε αρκετά, δίπλα στα χιόνια, πράγμα που θέλαμε και φεύγοντας πήραμε πολλά από την όμορφη παρέα μας. Περισσότερα όμως αύριο, μιας και έχουμε κι άλλες φωτογραφίες να σας δείξουμε...
Εκτύπωση

Μια εκδρομή με φίλους μας. Είχαμε καιρό να το κάνουμε και πραγματικά μας άρεσε πολύ...

ekdromi.me.birbanago1
Ένας δρόμος γεμάτος συναισθήματα, είναι το σημερινό δημοσίευμα μας... Ένα δρόμος από την Αθήνα ώς τα Τρίκαλα Κορινθίας κι από εκεί μέχρι το Ξυλόκαστρο και ξανά επιστροφή στην Αθήνα. Ένα ταξίδι - εκδρομή για τέσσερα άτομα που ξεκίνησε στις 9:30 το πρωί και ολοκληρώθηκε στο 6:00 το απόγευμα.

ekdromi.me.birbanago2
Γιατί όμως μόνο δρόμους σήμερα; Γιατί τελικά, αυτό είναι που θέλουμε κάποια στιγμή στη ζωή μας. Να βγούμε και να τους περπατήσουμε. Να διαλέξουμε προορισμούς και να υλοποιήσουμε το ταξίδι μας. Μερικές φορές χρειάζεται τόλμη και αποφασιστικότητα. Όπως χθες, ας πούμε...

ekdromi.me.birbanago3
Ακούγοντας τον καιρό και τη δραματική πτώση της θερμοκρασίας, δεν φοβηθήκαμε κι έτσι είχαμε την ευκαιρία να απολαύσουμε μια ηλιόλουστη μέρα, αν και τα χιόνια στα κοντινά βουνά της Στερεάς Ελλάδας, προειδοποιούσαν για το κρύο που θα αντιμετωπίζαμε.

ekdromi.me.birbanago4
Καθώς ανεβαίναμε για τα ορεινά Τρίκαλα Κορινθίας, σε ένα υψόμετρο 1.100 μέρων, υπήρχαν φορές που ο ουρανός σκοτείνιαζε κι έλεγες ότι θα αρχίσει να βρέχει. Το χιόνι το είδαμε εκε,ί όταν φτάσαμε στα Άνω Τρίκαλα. Αλλά αυτά θα σας τα δείξουμε αύριο. Να έχει και λίγο ενδιαφέρον, όλη η ιστορία.

ekdromi.me.birbanago5
Φυσικά κι άλλοι, είχαν την ίδια ιδέα με μας... Έτσι, ήταν πολύ δύσκολο να βρούμε μια θέση για παρκινγκ, ένα τραπέζι σε ταβέρνα ή καφέ. Κι ωστόσο με λίγη υπομονή όλα τακτοποιήθηκαν. Όλα, εκτός από τον καφέ που χρειάστηκε να κατέβουμε στο Ξηλόκαστρο για να τον απολαύσουμε.

ekdromi.me.birbanago6
Τράβηξα πολλές φωτογραφίες μέσα από το αυτοκίνητο, εν κινήσει και γι' αυτό ίσως και να μην είναι καλές ποιοτικά. Είναι όμως ζωντανές, αληθινές και αποτυπώνουν την πραγματικότητα, πράγμα που οι τακτικοί αναγνώστες μας γνωρίζουν ότι επιθυμούμε και θέλουμε σ' αυτό το Site.

ekdromi.me.birbanago7
Σήμερα θα δείτε μόνο αυτές τις επτά και θα επανέλθω εν ευθέτω χρόνο, επειδή αξίζουν για την αυθεντικότητα τους. Κρατήστε ότι σας υποσχέθηκα πως αύριο θα δούμε χιόνια. Δεν ήταν τόσο πολλά, ώστε να παίξουμε χιονοπόλεμο, αλλά ήταν χάρμα οφθαλμών! Θα τις δείτε αύριο...
Εκτύπωση

Απολαύστε και λίγο χειμώνα από την Άνδρο, μέσα από τις φωτογραφίες καλών φίλων μας...

ximonas.andros1
Η Ευαγγελία, η καλή μας φίλη από την Άνδρο, όταν μας στέλνει φωτογραφίες είναι πολύ λιτή. Ίσως γιατί οι ίδιες οι φωτογραφίες είναι υπέροχες και "μιλάνε" από μόνες τους. Κρατάμε λοιπόν την ομορφιά τους και τη μοιραζόμαστε μαζί σας, όπως κάνουμε πάντα.

ximonas.andros2
Μάλλον είναι δειλινό τραβηγμένες... Ο ήλιος πάει στη δύση του (αν και στην ανατολή να ήταν, η ομορφιά του τοπίου δεν θα άλλαζε...) και ο ουρανός φωτίζεται με διάφορα χρώματα. Μαζί με τα λίγα σύννεφα και μέσα από αυτά, είναι ότι πιο όμορφο έχω δει.

ximonas.andros3
Έχει σταθεί σε ένα σημείο, το ίδιο και απολαμβάνει αυτή την ομορφιά. Ίσως οι φωτογραφίες έχουν κάποια χρονική διάρκεια μεταξύ τους, αν κρίνουμε από το παιχνίδισμα των χρωμάτων. Κι αυτό τις κάνει ακόμα πιο όμορφες... Διότι το καλό χρειάζεται την υπομονή του, το δίχως άλλο.

ximonas.andros4
Εδώ, αλλάζει το σκηνικό κάπως... Τι όμορφες εικόνες χειμωνιάτικες από την Άνδρο! Αυτό το νησί, ακόμα και στο χειμώνα του, έχει τις απίστευτες ομορφιές του. Η θάλασσα γαληνεμένη κι ό ήλιος να χρυσίζει μέσα από τα σύννεφα, ενώ ετοιμάζεται να μας αποχαιρετίσει.

ximonas.andros5
Και καθώς ο καιρός, αυτές τις ώρες είναι δύσκολος και παντού ακούμε για χιόνια, τέτοιες εικόνες έρχονται να μας γαληνέψουν την ψυχή και να μας υπενθυμίσουν πως δεν χρειάζεται να φοβόμαστε με τα καιρικά φαινόμενα. Αυτά, κάποια στιγμή θα φύγουν. Αυτό που θα μείνει, είναι η αγάπη.

ximonas.andros6
Πάντα θα υπάρχει μια σόμπα να καίει και να ζεσταίνει το σπίτι και την καρδιά μας, όταν αυτό χρειάζεται. Κι όπως η γάτα βρήκε την ευκαιρία να πάρει λίγο από τη ζέστη της, έτσι κι εμείς, μπορούμε να μοιραστούμε ότι καλύτερο έχουμε. Γι' αυτό δεν είναι οι φίλοι;
Εκτύπωση

Στους δρόμους της Αθήνας και όχι μόνο... Δέντρα που είδαμε και μας άρεσαν πολύ...

muries1
Οδός Κωνσταντινουπόλεως, πίσω από την πλατεία Πανταζοπούλου και την αυλή του δημοτικού σχολείου. Είναι γύρω στις 10:30 το πρωί καθώς περπατώ για το κέντρο της Αθήνας... Έκανα μια στάση, να φωτογραφήσω αυτές τις μουριές που πάνε προς το τέλος τους, με τα κιτρινισμένα φύλλα.

muries2
Ένα λίγο πιο κοντινό πλάνο, ακριβώς δίπλα στην αυλή του σχολείου. Εδώ μπορούμε να δούμε τα φύλλα από πιο κοντά. Πώς το κίτρινο δίνει τη θέση του στο καφετί, για να πέσουν στη συνέχεια κάτω και να μείνουν γυμνές οι βέργες, μέχρι να έρθει συνεργείο του Δήμου, να τις κλαδέψει.

dixromo.dentro1
Αυτό το δέντρο με τα δυο χρώματα φύλλων, είναι μάλλον κυπαρίσσι. Σας ευχαριστούμε που ανταποκριθήκατε έμεσα και μας το είπατε. Δεκτές και οποιεσδήποτε επιπλέον πληροφορίες, έχετε. Μαζί, μαθαίνουμε... Δείτε ΕΔΩ κι άλλα δίχρωμα φυτά...

dixromo.dentro2
Το ότι καθετί το μοιραζόμαστε μαζί σας, αποτελεί κομμάτι της φιλοσοφίας αυτού του Site. Έτσι κάνουμε πάντα, με ότι αγαπάμε κι έτσι θέλουμε να κάνουμε και τώρα. Η ομορφιά είναι κομμάτι των αισθήσεων που μας έχει δώσει ο Δημιουργός. Και είναι τόσες οι ποικιλίες, απλά για τις απολαμβάνουμε.

dentro.dekemvriu
Κι αυτό, επίσης, δεν ξέρω τι δέντρο είναι. Ξεραμένα τα φύλλα του, το συναντήσαμε, καθώς από την Κωνσταντινουπόλεως, πάμε προς στον σιδηροδρομικό σταθμό Πελοποννήσου. Κι εδώ θέλουμε τη βοήθεια σας, αν ξέρετε. Είναι σημαντικό για μας, κάθε νέο που μαθαίνουμε για τη φύση.

neratzia
Μια από τις νεραντζιές στην Άργους, στη διασταύρωση με τη Λένορμαν... Φορτωμένη με νεράντζια. Και αν ήταν, λέει, λεμόνια όλα αυτά; Μερικοί Δήμοι έχουν κεντρώσει τα δέντρα με πολύ καλά αποτελέσματα. Διότι τελικά, στις μέρες μας, δεν είναι μόνο η ομορφιά, αλλά και η πρακτική πλευρά τους.

musio
Τελευταία φωτογραφία κρατήσαμε αυτή από τον κήπο του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου στην Πατησίων, επί της οδού Βασιλέως Ηρακλείου... Στον ίσκιο της συστάδας των δέντρων, μπορεί κανείς να κάνει μια στάση για το τηλεφώνημα του, όπως η άγνωστη κοπέλα της φωτογραφίας μας.
Εκτύπωση

Ο χειμώνας έχει στρατοπεδεύσει για τα καλά στην όμορφη πόλη Βανκούβερ του Καναδά...

vankuver.xionia1
Τις τελευταίες μέρες, ο χειμώνας έχει πιάσει... στασίδι, στο Βανκούβερ του Καναδά. Το θερμόμετρο μπορεί να δείχνει, ας πούμε 3 βαθμούς Κελσίου, αλλά η αίσθηση που έχεις μοιάζει με 0. Μερικές φορές τα καιρικά φαινόμενα είναι τόσο ακραία, που έχουμε βλάβες στα δίκτυο ενέργειας και τηλεπικοινωνιών.

vankuver.xionia2
Όπως μας πληροφορούν αναγνώστες μας, από εκεί, χθες είχαν μία τρομακτική μέρα... Ο αέρας έτρεχε με 150 km/h και όπως είναι φυσικό έκανε πάρα πολλές ζημιές. Χάθηκε το φως, τα τηλέφωνα, το ίντερνετ, κοπήκανε τα πάντα, πέσανε κλαδιά από δέντρα και έκαναν πολλές ζημιές σε σπίτια, σε αυτοκίνητα και είχαμε και μερικά ατυχήματα σε ανθρώπους.

vankuver.xionia3
Σήμερα, ανοίγοντας τις κουρτίνες, αντιμετωπίσαν αυτό το θέαμα. Χιόνια στα κοντινά βουνά, πολύ χιόνι, αρκετό κρύο και μερικές ακτίνες ήλιου. Όπως μας λένε χαρακτηριστικά, "αυτή τη στιγμή συννεφιάζει και δεν αποκλείεται να έχουμε δεύτερο ημίχρονο κακοκαιρίας".

vankuver.xionia4
Οι φίλοι μας, ωστόσο, μας σκέπτονται: "Ελπίζω να 'στε καλά και αυτές είναι οι τελευταίες φωτογραφίες. Ο Ιεχωβά μαζί σας". Μας αρέσει αυτή η επικοινωνία. Μικραίνουμε τον κόσμο, ξέρετε, όταν μοιραζόμαστε απλές καθημερινές στιγμές, με τους ανθρώπους που αγαπάμε.

vankuver.xionia5
Χθες ήταν μάλιστα τόσο μεγάλη η κακοκαιρία που δεν είχαν ούτε συνάθροιση στην εκκλησία τους. Λογικό. Όταν δεν υπάρχει παροχή ρεύματος στην Αίθουσα Βασιλείας, είναι φρόνιμο να αναβληθεί. Προφανώς η κακοκαιρία, ήταν πολύ μεγάλη σε μέγεθος... Ας είναι. Οι άνθρωποι έχουν υπομονή...

Περισσότερα Άρθρα...

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA