Κάτι από τη Μάνη και τα Σπήλαια του Δυρού, που πήγαμε Αύγουστο, πριν δυο χρόνια…

diros1.250823
Περάσαμε πολύ όμορφα στη Μάνη μαζί με τα παιδιά μας, τον Κώστα, την Άννυ και τα εγγόνια μας το περσινό καλοκαίρι, Δημήτρη και Άντονη. Καθισαμε εκεί από το απόγευμα της Πέμπτης 24 Αυγούστου ώς το απόγευμα της Δευτέρας 28/8/2023.

diros2.250823
Και φυσικά, καθημερινά είχαμε ένα πρόγραμμα για το πού θα πάμε και τι θα κάνουμε. Ο καιρός ήταν σύμμαχος μας, ζεστός, κι αυτό μας έδωσε τη δυνατότητα να χαρούμε ξεχωριστά την κάθε στιγμή. Ήταν ένας Αύγουστος στα καλύτερα του!

diros3.250823
Προτίμησα σ’ αυτό το δημοσίευμα να μη βάλω άλλες φωτογραφίες. Μόνο μέσα από τα Σπήλαια του Δυρού, επειδή πραγματικά εντυπωσιάζει τον επισκέπτη. Και περιμένουν καθημερινά εκατοντάδες άνθρωποι στην ουρά του ταμείου, να κόψουν εισιτήριο 30 ευρώ για την είσοδο.

diros4.250823
Αυτή τη φορά δεν πήγαμε μαζί τους μέσα στα Σπήλαια για την ξενάγηση των 40 λεπτών. Το έχω δει τόσες φορές. Αλλά ο Κώστας με τον Δημήτρη με προμήθευσαν με τόσες φωτογραφίες από εκεί μέσα, που θα μπορούσα να δημοσιεύω στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ για καιρό…

diros5.250823
Πέρα από τη φυσική ομορφιά, όλα στη Μάνη είναι πέτρα κι αυτό προσωπικά μου αρέσει πολύ. Μου θυμίζει τη νότια Κρήτη και την Εύβοια στα πιο άγρια τους. Μια αγριάδα όμως που δεν σε φοβίζει, αλλά σου προξενεί δέος για τον Δημιουργό!

diros6.250823
Έχουμε ήδη κάνει μια ανάρτηση στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ γι’ αυτή την επίσκεψη στα Σπήλαια του Δυρού. Δείτε τη ΕΔΩ. Και ΕΔΩ μια παλαιότερη που θα μπορούσατε να τη βρείτε ψάχνοντας ανάμεσα στις 6.500 δημοσιεύσεις που υπάρχουν σ’ αυτόν τον ιστότοπο. Και συνεχίζουμε

Επικαιρότητα

Η Άνοιξη προ των πυλών, η φύση το επιβεβαιώνει! Ένας περίπατος στο πάρκο Στ. Νιάρχο

st.niarxos1
Όταν ο ήλιος φωτίζει τη γη όταν το γαλάζιο του ουρανού δεν το σκιάζουν τα μαύρα σύννεφα τότε θέλω να βγάλω φτερά και να πετάξω, πέρα από αυτό που μπορώ να δω σε τέσσερις τοίχους! Μια σκέψη που έγινε πράξη! Λίγη ώρα μόνο! Από το σπίτι στη φύση!

st.niarxos2
Εκεί που ο νους μας αδειάζει από τις έγνοιες, εκεί που όλα γύρω μας μιλάνε! Φτάνει να σταματάμε, να αφουγκραζόμαστε! Τι θέλει να μας πει; Πόση ομορφιά, γύρω μας! Αλήθεια τίποτα δεν πρέπει να παίρνουμε σαν δεδομένο!

st.niarxos3
Το αεράκι φυσάει δροσερά σήμερα (χθες, κυριολεκτικά) και ο ήλιος δίνει απλόχερα το φως του και την ζεστασιά του! Οι μέλισσες χορεύουν χαρούμενα, πάνω από τα ανθισμένα λουλούδια των θάμνων!

st.niarxos4
Μου έρχεται στου νου ένας στίχος που είχα γράψει πριν από χρόνια:
«Ποσό ευτυχισμένα είναι / Τα κρινάκια του αγρού!
Είν’ τα πιο ωραία άνθη / Μες’ στη κρίση του Θεού!»

st.niarxos5
Ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Δημιουργό μας, για την γενναιοδωρία του και την καλοσύνη του! Δυο λέξεις μέσα από την καρδιά, όπως τις έγραψε η καλή μας φίλη Εύη, που μας έστειλε και τις φωτογραφίες από το πάρκο Σταύρος Νιάρχος, Λεωφ. Ανδρέα Συγγρού 364, περιοχή Καλλιθέα.

.

Κάνει κρύο, ο χειμώνας κρατάει κι όμως στη φύση τα αγριολούλουδα άρχισαν να ανθίζουν...

ximoniatika.luludia1
Και σήμερα θα μείνουμε κάπου στην Εύβοια με το φακό του Πέτρου. Οι φωτογραφίες είναι χθεσινές και ο ίδιος λέει ότι βρήκε μπροστά του αυτά τα αγριολούλουδα καθώς ήταν στη δουλειά του. Οι μικρές ανεμώνες, άρχισαν κιόλας να κάνουν την εμφάνιση τους.

ximoniatika.luludia2
Δείτε μια ομορφιά! Ακόμα καλά - καλά δεν έχει συνέλθει το χορτάρι από την ταλαιπωρία των χιονιών και έκαναν κιόλας την εμφάνιση τους. Διότι ο κύκλος της ομορφιάς που έρχεται από πάνω, δεν θέλει πολλά. Λίγο ήλιο, λίγο νερό και η ζωή συνεχίζεται, παρ' όλες τις αναποδιές της.

ximoniatika.luludia3
Υπέροχες, να τις κοιτάζει κανείς! Απλές και όμορφες. Όπως ακριβώς συμβαίνει και στην αληθινή ζωή. Τα πιο όμορφα είναι τα απλά. Εκείνα που δεν έχουν πάνω τους επιτήδευση, αλλά αντανακλούν την αυθεντικότητα, την καθαρότητα, την αλήθεια των πραγμάτων. Αυτό είναι που μ' αρέσει κι εμένα.

ximoniatika.luludia4
Κρατάω με πολύ αγάπη αυτή την όμορφη εικόνα που μου θυμίζει παιδικά χρόνια, τότε που έπαιζα ανέμελα στο χωριό και συχνά λόγω των αγροτικών δουλειών βρισκόμουν στην εξοχή, οπότε παρόμοια πράγματα τα έβλεπα. Και κατά ένα παράξενο τρόπο έχουν "κατσικωθεί" στη μνήμη.

ximoniatika.luludia5
Μικρή ανεμώνα που τολμά να βγει μες το κρύο και την παγωνιά! Πόσο θα κρατήσει; Όχι πολύ. Θα ξεφουντώσει και θα χαθεί. Αλλά οι βολβοί της θα μείνουν εκεί, στον αγριότοπο να βγάλουν και πάλι λουλούδι τον κατάλληλο καιρό. Η απλότητα και η ομορφιά σε όλο τους το μεγαλείο.

ximoniatika.luludia6
Ο Πέτρος, λέει ότι τα βρήκε ξαφνικά μπροστά του σε μια πλαγιά. Και όπως πάντα ήταν... ετοιμοπόλεμος. Χαμήλωσε στο ύψος τους και τις φωτογράφισε. Αυτή είναι όλη η ουσία: Χαμήλωσε στο ύψος τους! Τις σεβάστηκε δηλαδή. Και πώς θα μπορούσε να γίνει, αλλιώς... Τα λουλούδια, άγρια ή ήμερα, έτσι θέλουν.

ximoniatika.luludia7
Σίγουρα, ξέρει να βρίσκει τη σωστή οπτική γωνία. Οι ανεμώνες μοιάζουν... δάσος και δεν είναι περισσότερες από δέκα. Αλλά τις έβαλε πολύ όμορφα μέσα στο πλάνο του κι έβγαλε πάνω τους όλη την αγάπη που είχε όταν τις συνάντησε στο δρόμο του... Ευχαριστούμε, Πέτρο!

Είναι αρκετό ένα παγκάκι στην άκρη της θάλασσας να σε κάνει να αλλάξεις διάθεση;

thalasa.agnanti1
Ο Πέτρος Πατσαλαρήδης έχει γίνει πια, τακτικός συνεργάτης του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Μας αρέσουν πολύ οι αναρτήσεις τους στα κοινωνικά δίκτυα τις οποίες σπάνια συνοδεύει με λόγια. Μερικές φορές λίγα, ενώ άλλοτε ούτε λέξη. "Μιλάνε" όμως οι φωτογραφίες που επιλέγει να τραβήξει... Όπως, αυτό το παγκάκι στην ακροθαλασσιά.

thalasa.agnanti2
Έτσι ακόμα κι όταν τις δεις από αναδημοσίευση, συνεχίζεις να έχεις τα ίδια όμορφα συναισθήματα, όπως αυτή εδώ με τον ουρανό συννεφιασμένο. Δεν λέει το πού, δε λέει το πότε. Έτσι η φαντασία μας μπορεί να οδηγηθεί όπου θέλει, ανάλογα με τις δικές μας εικόνες του μυαλού. Κι αυτό είναι πολύ ωραίο!

thalasa.agnanti3
Να υποθέσω ότι εδώ θα πρέπει να είναι η Χαλκίδα, η αγαπημένη του; Εκεί μένει, εκεί κάνει τις βόλτες του και κοντά του είναι και η δουλειά του. Αν και δεν γεννήθηκε εκεί, μόνο καλά λόγια έχει για τον τόπο που τον φιλοξενεί και τον δέχτηκε στην αγκαλιά του.

thalasa.agnanti4
Εδώ σου δίνει την αίσθηση ότι η θάλασσα έχει τραβηχτεί μέσα... Τα κάνει αυτή η θάλασσα του Ευβοϊκού καθώς έξι ώρες τα νερά πάνε κάτω και έξι ώρες κινούνται ανάποδα. Είναι μοναδικό να το δείτε και να το παρατηρήσετε το φαινόμενο αυτό στη Χαλκίδα. Να, γιατί, μερικοί τα λένε, τρελά νερά!

thalasa.agnanti5
Είναι σαν πίνακας ζωγραφικής, το τοπίο που έχει τραβήξει με το κινητό του τηλέφωνο, ο Πέτρος. Αλλά, βλέπεις, ο δημιουργός του σύμπαντος, εκείνος που έχει βάλει το χεράκι του γι' αυτή την ομορφιά δεν θέλει να βάλει την υπογραφή του. Τη βλέπουν όμως εκείνοι που τον αγαπούν και τον σέβονται.

thalasa.agnanti6
Η εικόνα σε όλο της το μεγαλείο! Έχει κολλήσει το μυαλό μου πάνω της. Σκοτεινός χειμωνιάτικος καιρός, αλλά ο λίγος ήλιος που διαπερνά τα μαύρα σύννεφα είναι όλο υποσχέσεις, ότι όλα θα αλλάξουν και θα γίνουν καλύτερα για όλους μας. Τι; Δεν ακούτε εσείς αυτή τη φωνή;

thalasa.agnanti7
Καθίστε αναπαυτικά σ' αυτό παγκάκι. Θα σας βοηθήσει να ξαναδείτε από την αρχή τα πράγματα. Να ακούσετε τον ήχο των κυμάτων καθώς χτυπάνε πάνω στα βράχια και την ακροθαλασσιά και σαν θρόισμα επιστρέφουν πίσω... Αυτό μόνο. Χωρίς καμιά άλλη φωνή, χωρίς κανένα άλλο ήχο.

Ένα Σωματείο Συνταξιούχων (των ΗΣΑΠ) μια φορά το χρόνο κάνει τραπέζι στα μέλη του!

fagito1
Είναι εντυπωσιακή η σταθερότητα που έχει αυτό το Σωματείο. Μιλάμε, όπως βλέπετε στον τίτλο, για το Σωματείο Συνταξιούχων των Ηλεκτρικών Σιδηροδρόμων. Είναι το Σωματείο που συνεργάζομαι μαζί τους για την έκδοση της δίμηνης εφημερίδας τους, 25 χρόνια τώρα.

fagito2
Και όλα αυτά τα χρόνια, όσο τουλάχιστον θυμάμαι εγώ, αυτό το πράγμα γίνεται μια φορά κάθε χρόνο. Στο ξενοδοχείο ΤΙΤΑΝΙΑ, στο κέντρο της Αθήνας, εύκολα προσβάσιμο από όλους, καθώς ο Ηλεκτρικός κάνει στάση στην Ομόνοια, δυο βήματα από το χώρο.

fagito3
Τι κι αν ήρθαν δύσκολα χρόνια για όλους, λιτότητα, μνημόνια κ.α., εκείνοι εκεί, σταθερά στην προσφορά τους. Και δεν μιλάμε για κάτι απλό. Οι φωτογραφίες από τον μπουφέ, απ' όπου ο καθένας θα μπορούσε να σερβιριστεί, δείχνουν την ποιότητα και την ποσότητα του φαγητού.

fagito4
Ασφαλώς αξίζουν στη διοίκηση του Σωματείου πολλά μπράβο! Εκτιμά και ανταποδίδει με τον καλύτερο τρόπο την συνεισφορά αυτών των ανθρώπων. Και δεν είναι βέβαια η μόνη, αλλά είναι ίσως η πιος εντυπωσιακή. Βραβεύει κάθε χρόνο τα παιδιά ή τα εγγόνια, που προοδεύουν στα γράμματα.

fagito5
Σε συνθήκες αξιοπρεπέστατες, παίρνουν όλο τον ημιώροφο του ξενοδοχείου από τις 12:30 το μεσημέρι ώς τις 6 μ.μ. Επειδή μετά τα φαγητό η μέρα συνεχίζεται με χορό και γλέντι. Και το λέει η καρδούλα τους! Χορεύουν τα πάντα. Από νησιώτικα, μπάλλους μέχρι και τσιφτετέλια.

fagito6
Και όλα αυτά χωρίς ούτε ένα ευρώ! Εξακόσιοι και άνθρωποι όλων των ηλικιών νιώθουν σαν οικογένεια κοντά στο Σωματείο τους. Παίρνουν κάθε δίμηνο την εφημερίδα τους στο σπίτι τους. Και δεν είναι μικρή η εφημερίδα. Μιλάμε για 16 μεγάλες σελίδες που, σε ειδικές περιπτώσεις γίνεται και 24!

fagito7
Τυχαίο που και μια καθημερινή μέρα να πας στα γραφεία του Σωματείο στον Πειραιά, πάνω από τον κεντρικό σταθμό του Ηλεκτρικού θα δεις τόσους ανθρώπους εκεί; Καθόλου! Αγαπούν το Σωματείο. Το νιώθουν σπίτι τους. Και ευγνωμονούν τους ανθρώπους που το διοικούν!

Εξάρχεια: Καμιά σχέση μ' αυτό που σας δείχνουν στην τηλεόραση. Τα πράγματα είναι χειρότερα

exarxia1
Αυτή είναι μια συνηθισμένη εικόνα που θα δεις περπατώντας στα Εξάρχεια μια καθημερινή μέρα. Ένας άνθρωπος έχει απλώσει τα ρούχα του πάνω σε ένα χαρτόνι στο πεζοδρόμιο και κοιμάται μέσα σε ένα υπνόσακο. Από μια πλευρά, αυτή είναι η θλίψη που συναντάς στα Εξάρχεια. Κοντινό πλάνο.

exarxia2
Για κάποιους λόγους βέβαια, βολεύει να προβάλουν την εικόνα βίαιων επεισοδίων που συχνά συμβαίνουν εκεί, κυρίως τις βραδινές ώρες, αλλά αυτή αλήθεια την κρατάνε χαμηλά. Στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ μάθαμε να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους. Η ίδια φωτογραφία με την επάνω, είναι. Λίγο πιο μακρινό πλάνο...

exarxia3
Ένα άλλο που μπορείς να δεις είναι ο βανδαλισμός των τοίχων ή των εισόδων των πολυκατοικιών... Δεν είμαι βέβαιος αν αυτή συγκεκριμένη κατοικείται από ανθρώπους, αλλά είναι δυνατόν να ζουν άνθρωποι σε ένα τέτοιο σπίτι; Και βέβαια μην εκπλαγείτε αν ακούσετε κάποιους να το λένε αυτό τέχνη.

exarxia4
Κλασικό μαγαζί που φέρει τον τίτλο της περιοχής. Δεν ξέρω με τι ασχολούνται οι άνθρωποι γιατί, όπως και τα περισσότερα ήταν κλειστό με τις σιδεριές κατεβασμένες και δεν κυκλοφορούσε ψυχή. Μερικοί αγαπούν αυτ/ή την περιοχή και έχουν επιλέξει να ζουν εκεί. Δικαίωμα τους.

exarxia5
Άλλη μια είσοδος σπιτιού, βαμμένου έντονα, με ξεχωριστή τεχνοτροπία. Τα διπλά λουκέτα και η αλυσίδα δείχνουν πως μάλλον δεν χρησιμοποιείται και έχει καιρό να ανοίξει για οποιοδήποτε λόγο. Οι... καλλιτέχνες δεν άργησαν να το επιμεληθούν, όπως βλέπετε.

exarxia6
Άλλη μια εξώπορτα όχι και τόσο συνηθισμένη, είναι αλήθεια. Μερικές φορές αναρωτιέμαι: Δεν τους απασχολεί να διαθέτουν τόσες ώρες εργασίας για να χαλάνε κάτι; Πόσο πιο όμορφο θα ήταν να δημιουργούν με το ταλέντα τους και να ομορφαίνουν τον κόσμο, Αλλά αυτό, ούτε σαν σκέψη τους περνάει από το μυαλό.

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA