Κάτι από τη Μάνη και τα Σπήλαια του Δυρού, που πήγαμε Αύγουστο, πριν δυο χρόνια…

diros1.250823
Περάσαμε πολύ όμορφα στη Μάνη μαζί με τα παιδιά μας, τον Κώστα, την Άννυ και τα εγγόνια μας το περσινό καλοκαίρι, Δημήτρη και Άντονη. Καθισαμε εκεί από το απόγευμα της Πέμπτης 24 Αυγούστου ώς το απόγευμα της Δευτέρας 28/8/2023.

diros2.250823
Και φυσικά, καθημερινά είχαμε ένα πρόγραμμα για το πού θα πάμε και τι θα κάνουμε. Ο καιρός ήταν σύμμαχος μας, ζεστός, κι αυτό μας έδωσε τη δυνατότητα να χαρούμε ξεχωριστά την κάθε στιγμή. Ήταν ένας Αύγουστος στα καλύτερα του!

diros3.250823
Προτίμησα σ’ αυτό το δημοσίευμα να μη βάλω άλλες φωτογραφίες. Μόνο μέσα από τα Σπήλαια του Δυρού, επειδή πραγματικά εντυπωσιάζει τον επισκέπτη. Και περιμένουν καθημερινά εκατοντάδες άνθρωποι στην ουρά του ταμείου, να κόψουν εισιτήριο 30 ευρώ για την είσοδο.

diros4.250823
Αυτή τη φορά δεν πήγαμε μαζί τους μέσα στα Σπήλαια για την ξενάγηση των 40 λεπτών. Το έχω δει τόσες φορές. Αλλά ο Κώστας με τον Δημήτρη με προμήθευσαν με τόσες φωτογραφίες από εκεί μέσα, που θα μπορούσα να δημοσιεύω στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ για καιρό…

diros5.250823
Πέρα από τη φυσική ομορφιά, όλα στη Μάνη είναι πέτρα κι αυτό προσωπικά μου αρέσει πολύ. Μου θυμίζει τη νότια Κρήτη και την Εύβοια στα πιο άγρια τους. Μια αγριάδα όμως που δεν σε φοβίζει, αλλά σου προξενεί δέος για τον Δημιουργό!

diros6.250823
Έχουμε ήδη κάνει μια ανάρτηση στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ γι’ αυτή την επίσκεψη στα Σπήλαια του Δυρού. Δείτε τη ΕΔΩ. Και ΕΔΩ μια παλαιότερη που θα μπορούσατε να τη βρείτε ψάχνοντας ανάμεσα στις 6.500 δημοσιεύσεις που υπάρχουν σ’ αυτόν τον ιστότοπο. Και συνεχίζουμε

Επικαιρότητα

Εκτύπωση

Έτσι όπως φτιάχνει ο καιρός, ελάτε να ανεβούμε μαζί στο Λευκό Πύργο της Θεσσαλονίκης

lefkos.pirgos1
Παρότι από τα νότια, έχουμε ανέβει πάνω στον λευκό Πύργο στη Θεσσαλονίκη, σημείο κατατεθέν της... Διότι είναι αδιανόητο να βρεθείς εκεί, να έχεις χρόνο, να είναι καλή η μέρα και να μην πας μια βόλτα να περπατήσεις στην παραλία της πόλης και να ανέβεις πάνω σ' αυτό το μνημείο...

lefkos.pirgos2
Ολες οι σημερινές εικόνες, είναι παρμένες πάνω ακριβώς από τον Λευκό Πύργο , από μια καλή φίλη του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ που βρέθηκε με την οικογένεια της εκεί και τις μοιράστηκε μαζί μας για να διευρύνουμε με τη σειρά μας τον κύκλο, ώστε να τις απολαύσουν όσο περισσότερα μάτια, γίνεται.

lefkos.pirgos3
Θα σας το συνιστούσαμε λοιπόν να ανεβείτε πάνω στο Λευκό Πύργο και να ρίξετε μια ματιά, δεξιά και αριστερά. Αρκεί να είναι ο καιρός καλός και η ατμόσφαιρα στον Θερμαϊκό καθαρή και είναι βέβαιο ότι θα αποζημιωθείτε... Ως αρχή, ακολουθήστε μας στο ταξίδι, σήμερα.

lefkos.pirgos4
Από ψηλά, όλα είναι διαφορετικά και όμορφα. Και μπορείτε αυτό να το διαπιστώσετε εύκολα φτάνει να αφήσετε τη ματιά σας να φύγει μακριά και να απλωθεί ένα γύρω... Εμείς το κάναμε και ωφεληθήκαμε. Σας συνιστούμε να το κάνετε κι εσείς, που δεν είστε από τη Θεσσαλονίκη.

lefkos.pirgos5
Αν και οι ντόπιοι φίλοι μας, την έχουν αυτή την ευκαιρία πιο συχνά από εμάς, που ενδέχεται να βρεθούν εκεί ως τουρίστες, συχνά αμελούν να το κάνουν. Αλλά, ξέρετε, έχω διαπιστώσει ότι και στον τόπο μας, μπορεί κάποια στιγμή να ξαναγίνουμε τουρίστες και να δούμε έτσι τα πράγματα μέσα από τις σκάλες του Λευκού Πύργου.

lefkos.pirgos6
Και μετά, όταν φτάσουμε στην κορυφή, μπορούμε να απολαύσουμε τα πάντα γύρω μας... Σας συνιστούμε να το δοκιμάσετε, την επόμενη φορά που θα βρεθείτε στη Θεσσαλονίκη. Και αν έχετε χρόνο πάρτε και το καραβάκι που κάνει τον γύρω του Θερμαϊκού, για να πιείτε το ποτό σας ή τον καφέ με την παρέα σας.
Εκτύπωση

Ένα πρωινό στο κέντρο της Αθήνας, στην πλατεία Κοτζιά, μπροστά στο παλιό Δημαρχείο…

platia.kotzia1
Κυριακή πρωί στο κέντρο της Αθήνας, στην πλατεία Κοτζιά. Χωρίς πολύ κόσμο. Τα μαγαζιά είναι κλειστά. Κι αυτέ επηρεάζει , όπως και να το κάνουμε την κίνηση. Αλλά εμείς βλέπουμε την καλή πλευρά αυτής της βόλτας. Και ξεκινάμε με την πινακίδα που δείχνει το σημείο που βρισκόμαστε.

platia.kotzia2
Προσπαθούμε να δούμε πράγματα που δεν είναι ορατά με την πρώτη ματιά… Δεν ήρθαμε τώρα στην πρωτεύουσα και δεν έχει για μας αυτό το «μαγικό» που ονειρεύονται οι άνθρωποι της επαρχίας, όταν ακούνε για την Αθήνα. Αλλά και πάλι, υπάρχουν ωραία πράγματα, όπως αυτά που καταγράψαμε με το φακό μας.

platia.kotzia3
Καθημερινές στιγμές, από αυτές που βρίσκετε πολλές εδώ στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Επειδή θεωρούμε (και το βλέπετε καθημερινά σ’ αυτόν τον ιστότοπο…) ότι θέλουμε να βλέπουμε τη ζωή, όπως ακριβώς είναι, ξεκάθαρα και χωρίς την εξιδανίκευση των παραμορφωτικών φακών του κόσμου.

platia.kotzia4
Τις αλήθειες μας, μοιραζόμαστε. Όπως τις ζήσαμε εμείς και όπως ίσως θα τις ζήσετε κι εσείς, αν βρεθείτε στον ίδιο χώρο, μια ανάλογη στιγμή… Με τον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ, αυτό το απλό επιχειρούμε. Και γι’ αυτό συνεχίζουμε να είμαστε εδώ. Μόνο για να λέμε αλήθειες ή όπως ζούμε τα πράγματα, από καρδιάς.

platia.kotzia5
Τις Κυριακές που δεν είναι ανοιχτά τα μαγαζιά, όλα είναι διαφορετικά από τις καθημερινές. Εδώ η ζωή έχει ένα πιο ανθρώπινο πρόσωπο. Αυτό που δεν μπορείς να διακρίνεις, άλλες ώρες, καθώς οι άνθρωποι, απορροφημένοι από το άγχος και τα προβλήματα τους, τρέχουν μήπως και καταφέρουν και τα προλάβουν όλα.

platia.kotzia6
Σήμερα όμως όλα είναι πιο ήρεμα. Παρατηρείστε τις φωτογραφίες και θα το καταλάβετε. Εστιάζουν σε αντικείμενα που ομορφαίνουν την πλατεία, το χώρο γενικότερα, όχι στο πολύβουο πλήθος των ανθρώπων. Και ειλικρινά, χαίρομαι που έχω διαπιστώσει ότι το εκτιμούν αυτό οι αναγνώστες μας. Η αλήθεια βέβαια είναι, πως κάτι τέτοιο δεν το βρίσκεις εύκολα στο διαδίκτυο.

platia.kotzia7
Για μένα όμως που κάθε μέρα βάζω τις πινελιές μου, για να γίνει αυτός ο πίνακας που απολαμβάνετε, είτε στο κινητό σας, είτε το τάμπλετ, είτε στον υπολογιστή σας, αποτελεί μια καθημερινή συνήθεια. Το να επιλέγω τα θέματα μου, να τους δίνω πνοή και να τα αναδεικνύω… Και σας ευχαριστώ που χάρη σε όλους εσάς κάνω κι εγώ το καλύτερο που μπορώ.
Εκτύπωση

Μαζεύοντας χαλικωτές ή καρύδες στο ακρωτήρι που λέγεται κάβο Σταράς στην όμορφη Άνδρο

andros.xorta1
Σήμερα θα σας ταξιδέψουμε σε ένα ακρωτήρι της Άνδρου που λέγεται κάβο Σταράς στα Λειβάδια της Άνδρου. Εκεί η φίλη μας, Δήμητρα, μαζεύει χόρτα που βγαίνουν μόνο σε τέτοια βραχώδη εδάφη, για αυτό τα λένε χαλικωτές ή καρύδες. Η αλήθεια είναι ότι ψάξαμε να βρούμε στο διαδίκτυο περισσότερα στοιχεία. Δύσκολο.

andros.xorta2
Αυτά τα χόρτα στην φωτογραφία είναι οι χαλικωτές ή καρύδες γίνονται και τουρσί. Όσοι τα γνωρίζουν τα εκτιμούν πολύ... Φουρτάλια και χαλβαδόπιτα και μαϊντανοσαλάτα θα έχετε σίγουρα δοκιμάσει, αλλά έχετε πιει τσίπουρο με καρύδες ή χαλικωτές τουρσί, με τηγανητούς κολλιτσιάνους (ανεμώνες της θάλασσας) ή με παστελαριές;

andros.xorta3
Η Δήμητρα με τον Λούη, πήγαν εκεί. Ο τελευταίος, είναι ο άνθρωπος που τράβηξε κι αυτές τις φωτογραφίες. Η θάλασσα κουφοβράζει και ο αέρας σφυρίζει δυνατά... Ο Κάβο Σταράς με περίγραμμα λευκού κύματος, ο Τουρλίτης πάνω σε άσπρο μπαμπάκι, το κάστρο, η Ρίβα τριγυρισμένα με κάτασπρους αφρούς.

andros.xorta4
Οι καρύδες είναι ακόμα πιο δύσκολες να μαζευτούν καθώς έχουν βολβό και αγκάθια! Χωρίς γάντια είναι αδύνατη η συγκομιδή τους μέσα στα ξερά βάτα. Παρ' όλα αυτά οι φίλοι μας τα κατάφεραν. Το βλέπετε κι εσείς στη φωτογραφία αυτή. Όμορφα, παράξενα, άγρια χόρτα. Φαντάζομαι πεντανόστιμα...

andros.xorta5
Καταβαίνοντας πιο χαμηλά κοντά στην ακτή μπορείς να δεις τέτοιες εικόνες όμορφες. Όποιοι έχουν την τύχη να τα γευτούν γνωρίζουν την αξία τους από φυσική άποψη. Επιπλέον τέτοιοι τόποι, είναι συνήθως άβατοι από ξηρά. Μόνο με πλεούμενο μπορεί να πάει κανείς..

andros.xorta6
Πάνω από αυτές τις βραχώδεις εκτάσεις μπορείς να να δεις τα χωριά της Άνδρου να απλώνονται μπροστά σου. Μοναδική αυθεντική ομορφιά. Κι ευχαριστούμε τον Λούη που είχε την υπομονή και τις κατέγραψε για να τις μοιραστούμε μαζί σας. Διότι υπάρχει και αυτή η όμορφη πλευρά της ζωής.
Εκτύπωση

Δεν είναι που ήρθε ο Μάρτης στη ζωή μας... Η άνοιξη είναι εδώ κι ας είναι αυτός παιχνιδιάρης!

luludi.stasula1
Θα έρθει, έτσι ξαφνικά η άνοιξη... Παρ' όλα τα σκαμπανεβάσματα του καιρού... Σαν αυτό το λουλουδάκι στην αυλή της Στασούλας μας, στο χωριό... Ένα, μόνο του, αλλά τολμηρό. Κοιτάξτε το τι όμορφο είναι και διδαχτείτε από αυτό. Ας αλλάξει η ψυχολογία μας, επειδή η άνοιξη είναι κιόλας εδώ.

vazo
Και πάντα θα υπάρχει διάθεση, να φτιάξει κανείς ένα βάζο με λουλούδια για το σπίτι... Δεν έχει τόση αξία το περιεχόμενο του, όσο το γεγονός ότι μια τέτοια ενέργεια αλλάζει τη διάθεση μας, προς το καλύτερο. Ένα τέτοιο βάζο θα είναι όμορφο όπου κι αν το τοποθετήσεις...

luludi.stasula2
Το πιο σημαντικό όμως είναι ενα συνεχίζουμε να ελπίζουμε, πως τα καλύτερα είναι μπροστά μας. Και να το πιστεύουμε ακράδαντα, ότι έτσι θα συμβεί. Συχνά - πυκνά, είναι μερικά απλά καθημερινά πράγματα που συμβαίνουν γύρω μας και ενισχύουν την πίστη μας. Να είστε παρατηρητικοί.

luludi1.230219
Μέσα ή έξω από το σπίτι, παντού θα υπάρχουν λεπτομέρειες που θα μας το πιστοποιούν αυτό. Προσωπικά μ' αρέσει πολύ να το κάνω. Και το βρίσκω πολύ καλό, οπότε σας το συστήνω ανεπιφύλακτα... Η δημιουργία, έχει τόσα να μας δώσει. Ας βγούμε έξω από τους τέσσερις τοίχους του σπιτιού μας.

luludi.270219
Εκεί έξω όλα "συνωμοτούν" να μας πουν με το δικό τους μοναδικό τρόπο πως η άνοιξη είναι ήδη εδώ... Χαμηλώστε λίγο τα μάτια. Μερικά πράγματα θέλουν απλά βροχή και ήλιο. Όλα τα άλλα γίνοντας "από μόνα τους". Από μόνα τους; Όχι βέβαια! Μόνο ένας ανόητος θα πίστευε κάτι τέτοιο.

luludi2.230219
Η ομορφιά της δημιουργίας χαρακτηρίζει Εκείνος που δίνει απλόχερα το δώρο αυτό, σταθερά στον καιρό του, ακλουθώντας τους κύκλους της ζωής. Μερικοί τα θεωρούν αυτονόητα. Εμείς καθόλου. Κάθε φορά που τα βλέπουμε τα εκτιμούμε ως να ήταν η πρώτη φορά που τα βλέπαμε.
Εκτύπωση

Καστοριά. Μια πόλη όμορφη. Μια πόλη που σε κερδίζει με την πρώτη ματιά... Και η λίμνη της

kastoria1
Στη δυτική Μακεδονία και στο δυτικό τμήμα του Νομού Καστοριάς μια από της ομορφότερες λίμνες της χώρας μας, η λίμνη της Καστοριάς, απλώνεται γύρω από την ομώνυμη πόλη. Σε υψόμετρο 630 μέτρων, με νεφροειδές σχήμα που οφείλεται στην εισχώρηση της λοφώδους χερσονήσου, στον ισθμό της οποίας είναι κτισμένη η πόλη της Καστοριάς.

kastoria2
Η λίμνη Ορεστιάς, ή όπως είναι πασίγνωστη πια ως λίμνη της Καστοριάς, είναι καρστική τεκτονικής προέλευσης και υπολογίζεται ότι σχηματίστηκε πριν από 10.000.000 έτη. Είναι ουσιαστικά ένα υπόλειμμα του παλαιού κόλπου της Θάλασσας, που άλλοτε εισχωρούσε βαθειά στη Μακεδονία, διαχωρίζοντας την από τη Θεσσαλία.

kastoria3
Περιπλανώμενος σε αυτήν τη λίμνη εντυπωσιάζεσαι από την αρμονία αλλά και την διαφορετικότητα αυτής της πόλης στο σύνολό της. Από τη μια η βόρεια και νότια πλευρά της λίμνης και από την άλλη το Ντολτσό, η παλιά πόλη. η λίμνη αποτελεί κατάλοιπο παλιάς εκτεταμένης λίμνης με έκταση 164 τετρ. Χιλιομ. Και μέγιστο βάθος μεγαλύτερο από 50 μέτρα.

kastoria4
Το υδάτινο στοιχείο σε συνδυασμό με τα υπέροχα ηλιοβασιλέματα, τα γραφικά σοκάκια, τα επιβλητικά πετρόχτιστα αρχοντικά και τη μυρωδιά του ξύλου που αναδύεται από αυτά συνθέτουν την εικόνα μιας πόλης, που δεν μπορείς παρά να την ερωτευτείς.

kastoria5
Η λεκάνη απορροής της λίμνης, έκτασης 253 Km2 οριοθετείται ως εξής: Βόρεια, από το όρος Βέρνο με ψηλότερη κορυφή το Βίτσι (2128 μέτρα) και τα υψώματα Σπυριδάκη, κορυφή Συκαβίτσας και Αγία Παρασκευή. Νότια, από τα υψώματα Πετρώδες, Μικρό Βουνό και Κορησός. Ανατολικά, από τα υψώματα Φαλακρό, Στενά Κλεισούρας και Πύργος. Δυτικά από τα υψώματα Κορυφή, Αγία Τριάδα, Καζάνι και Περτσέλη.

kastoria6
Υπάρχουν εννιά ρέματα που καταλήγουν στην λίμνη της Καστοριάς. Το μεγαλύτερο είναι το ρέμα του Ξηροπόταμου που καταλαμβάνει το μεγαλύτερο μέρος του ανατολικού τμήματος της λεκάνης απορροής και εκβάλει στη λίμνη ανάμεσα στις κοινότητες Μαυροχωρίου και Πολυκάρπης του Δήμου Μακεδνών.

kastoria7
Αξίζει να σημειωθεί τέλος ότι η Καστοριά είναι από εκείνες τις πόλεις που, χάρη στην ποικιλομορφία τους, εμπνέουν τον επισκέπτη και φωτογραφικά, καθώς προσφέρουν άφθονο υλικό για λήψεις! Το κομμάτι και οι φωτογραφίες που βλέπετε στη σημερινή δημοσίευση είναι της φίλης μας και συνεργάτιδας μας, Σμαράγδας Χόμπη, από τη Θεσσαλονίκη.

Περισσότερα Άρθρα...

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA