Και σήμερα θα μείνουμε κάπου στην Εύβοια με το φακό του Πέτρου. Οι φωτογραφίες είναι χθεσινές και ο ίδιος λέει ότι βρήκε μπροστά του αυτά τα αγριολούλουδα καθώς ήταν στη δουλειά του. Οι μικρές ανεμώνες, άρχισαν κιόλας να κάνουν την εμφάνιση τους.


Δείτε μια ομορφιά! Ακόμα καλά - καλά δεν έχει συνέλθει το χορτάρι από την ταλαιπωρία των χιονιών και έκαναν κιόλας την εμφάνιση τους. Διότι ο κύκλος της ομορφιάς που έρχεται από πάνω, δεν θέλει πολλά. Λίγο ήλιο, λίγο νερό και η ζωή συνεχίζεται, παρ' όλες τις αναποδιές της.


Υπέροχες, να τις κοιτάζει κανείς! Απλές και όμορφες. Όπως ακριβώς συμβαίνει και στην αληθινή ζωή. Τα πιο όμορφα είναι τα απλά. Εκείνα που δεν έχουν πάνω τους επιτήδευση, αλλά αντανακλούν την αυθεντικότητα, την καθαρότητα, την αλήθεια των πραγμάτων. Αυτό είναι που μ' αρέσει κι εμένα.


Κρατάω με πολύ αγάπη αυτή την όμορφη εικόνα που μου θυμίζει παιδικά χρόνια, τότε που έπαιζα ανέμελα στο χωριό και συχνά λόγω των αγροτικών δουλειών βρισκόμουν στην εξοχή, οπότε παρόμοια πράγματα τα έβλεπα. Και κατά ένα παράξενο τρόπο έχουν "κατσικωθεί" στη μνήμη.


Μικρή ανεμώνα που τολμά να βγει μες το κρύο και την παγωνιά! Πόσο θα κρατήσει; Όχι πολύ. Θα ξεφουντώσει και θα χαθεί. Αλλά οι βολβοί της θα μείνουν εκεί, στον αγριότοπο να βγάλουν και πάλι λουλούδι τον κατάλληλο καιρό. Η απλότητα και η ομορφιά σε όλο τους το μεγαλείο.


Ο Πέτρος, λέει ότι τα βρήκε ξαφνικά μπροστά του σε μια πλαγιά. Και όπως πάντα ήταν... ετοιμοπόλεμος. Χαμήλωσε στο ύψος τους και τις φωτογράφισε. Αυτή είναι όλη η ουσία: Χαμήλωσε στο ύψος τους! Τις σεβάστηκε δηλαδή. Και πώς θα μπορούσε να γίνει, αλλιώς... Τα λουλούδια, άγρια ή ήμερα, έτσι θέλουν.


Σίγουρα, ξέρει να βρίσκει τη σωστή οπτική γωνία. Οι ανεμώνες μοιάζουν... δάσος και δεν είναι περισσότερες από δέκα. Αλλά τις έβαλε πολύ όμορφα μέσα στο πλάνο του κι έβγαλε πάνω τους όλη την αγάπη που είχε όταν τις συνάντησε στο δρόμο του... Ευχαριστούμε, Πέτρο!