Σήμερα βάζουμε τις τελευταίες πινελιές στο τ. 178, της εφημερίδας ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ!

ilektrikos177

Αυτό είναι το τελευταίο φύλλο του ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ τ. 177, που κυκλοφορεί τώρα. Μπορείτε να το δείτε όπως είναι τυπωμένο ΕΔΩ. Σταθερός, όπως πάντα στην παρουσία του! Σταθεροί και οι άνθρωποι που έχουν την ευθύνη έκδοσης του, από το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, τη Διοίκηση του. Σήμερα το μεσημέρι θα πάμε στο τυπογραφείο να ολοκληρώσουμε την έκδοση....

anagrafi.040324

Εδώ, σ' αυτό το τυπογραφείο, την ΑΝΑΓΡΑΦΗ, στο Περιστέρι, γίνεται η τεχνική επεξεργασία του "ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ Σιδηρόδρομου". Η Ανδρομάχη ή Μάχη είναι η κοπέλα που συνεργαζόμαστε στο στήσιμο της. Την ευχαριστούμε για την άψογη συνεργασία, όπως και τους ανθρώπους του τυπογραφείου, Σάκη και Δημήτρη. Εξαιρετικοί και απόλυτα συνενοήσιμοι.

ilektrikos.171Η έκδοση μιας εφημερίδας είναι ένας κύκλος. Μόλις ολοκληρωθεί ένα τεύχος και αφού περάσει λίγος καιρός και το χαρούν οι ανθρωποι του, αρχίζουμε να ετοιμάζουμε το επόμενο. Έτσι λοιπόν  τηνπροηγούμενη εβδομάδα, την Τετάρτη 30/4, κατέβηκα στον Πειραιά και παρέλαβα το υλικό για το νέο τεύχος 177. Και σήμερα Παρασκευή. μια μέρα μετά την ΠΟρωτομαγιά έφυγε το πρώτο μεγάλο μέρος της για το τυπογραφείο. Ξεκινάμε ένα νέο ταξίδι!

Χαίρομαι κάθε φορά που συμβαίνει να  ολοκληρώνουμε αυτή τη διαδικασία, επειδή είναι απόλυτα σταθεροί και κάνουμε πραγματική δουλειά, όταν βρισκόμαστε από κοντά... Όλα τριγύρω αλλάζουμε κι όλα τα ίδια μένουν, λέει ένας ποιητής. Ο χρόνος φεύγει σαν αέρας. Είναι μια όμορφη διαδικασία που γίνεται, κάθε δίμηνο. Διότι κάθε πράγμα που αξίζει, έχει τη δουλειά του. Τίποτα και πουθενά, κάτι, δε γίνεται "μαγικά" κι από μόνο του.

Το συναίσθημα; Χαρά για κάτι όμορφο που δημιουργούμε τακτικά με συνέπεια και συνέχεια. Μια όμορφη διαδικασία που επαναλαμβάνεται σταθερά, χρόνια τώρα. Και δεν ξέρω το γιατί (ή μάλλον ξέρω...) αλλά μ' αρέσει πολύ όλη αυτή η διαδικασία. Κι αυτό, το κάνουν οι άνθρωποι του να φαίνεται έτσι. Ιδιαίτερα ο πρόεδρος Θύμιος Ρουσιάς! Νιώθω την αγάπη τους, τη ζεστασιά, την καλή συνεργασία τους που αποτυπώνεται και στην ποιότητα της δουλειάς μας.

Και κάπως έτσι η ιστορία μας με το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, σύνεχίζεται. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που θεωρώ μεγάλο προνόμιο μου να συνεχίζω μαζί τους αυτό που ξεκίνησε εδώ και 30 χρόνια, από τη γέννηση της εφημερίδας με τους συνταξιούχους του ΗΣΑΠ. Ανθρώπους ξεχωριστούς, με ήθος και συνείδηση που σπάνια βρίσκεις στον κόσμο, στο συνάφι εκείνων που ασχολούνται με τα κοινά. 

Αν και έχω αλλάξει δύο ανθρώπους, στις θέσεις ευθύνης του προέδρου στο Σωματείο, τον Μανώλη Φωτόπουλο στο ξεκίνημα και για 15 χρόνια και τον Θύμιο Ρουσιά τα τελευταία 12 χρόνια, ποτέ δεν είχα πρόβλημα από κανέναν τους. Τον Θύμιο τον ήξερα και συνεργάστηκα μαζί του, άλλα δέκα χρόνια πριν, καθώς ήταν ο Γραμματέας του Σωματείου, επί εποχής Φωτόπουλου.

Εξαιρετικοί άνθρωποι! Είναι από αυτούς που λύνουν, αντί να δημιουργούν προβλήματα, που χαίρονται μ' αυτό που κάνουν και δεν μιζεριάζουν από λάθη που μπορεί να συμβούν. Και επιπλέον, εκτιμούν πολύ τη δουλειά που τους προσφέρω, όλα αυτά τα χρόνια.

Κι όταν λέω «φτιάχνω» την εφημερίδα που βλέπετε, εννοώ ότι τη σχεδιάζω και την υλοποιώ ως έκδοση. Δίνω δηλαδή μορφή στα άψυχα κείμενα. Στην έκδοση που μπορείτε να δείτε πατώντας ΕΔΩ, και που είναι η τελευταία, όπως θα διαπιστώσετε.

Είναι ένα έντυπο «συνδικαλιστικό», με την έννοια ότι προβάλλει τη δράση του Σωματείου, αλλά και δημιουργεί εκείνες τις προϋποθέσεις που είναι απαραίτητες για να διατηρείται (το Σωματείο και οι άνθρωποι του) ενωμένο και αγαπημένο στα μάτια των 2.000- 2.500 περίπου μελών του, συνταξιούχων του ΗΣΑΠ σε όλη την Ελλάδα, όπου κι αν μένουν.

Βέβαια, όπως σε όλους, η πανδημία του Covid-19, δημιούργησε κι εδώ τα προβλήματα της. Εκείνον τον καιρό, θυμάμαι, οι άνθρωποι του Σωματείου, παίρνοντας όλα τα μέτρα ασφαλείας, πήγαιναν τρεις φορές την εβδομάδα στον Πειραιά, στα γραφεία τους και σαν τα μυρμήγκια, ιδιαίτερα ο Θύμιος, ακόμα και από το σπίτι του, μάζευε την ύλη του 16σέλιδου ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ σε σχήμα ταμπλόιντ.

Μ’ αυτόν τον τρόπο και με καλό προγραμματισμό, κατάφεραν να μην χάσουν εκδόσεις, παρά μόνο μία! Άθλος, αν σκεφτεί κανείς, από τι περάσαμε… Και τι περνάμε! Αφού ο φόβος για τον Covid-19 δεν έχει φύγει, εντελώς.

Διατηρούν επίσης ένα εξαιρετικό διαδικτυακό τόπο για την άμεση ενημέρωση των μελών τους. Τις άμεσες ανακοινώσεις τις «ανεβάζει» η Ελευθερία, που έχει και τη γραμματειακή υποστήριξη του Σωματείου. Και τη γενική επιμέλεια έχω εγώ. Δείτε το ΕΔΩ, παρακαλώ.

Γενικά, είμαι πολύ χαρούμενος που συνεργάζομαι μαζί τους. Ακούν τις παρατηρήσεις μου, προσεκτικά και τις περισσότερες φορές τις εφαρμόζουν. Κάνουν τη δουλειά μου δημιουργική και ευχάριστη και τους ευχαριστώ γι’ αυτό. Και καθώς κι εγώ είμαι πια ο ίδιος συνταξιούχος, τους καταλαβαίνω όλο και περισσότερο. Το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, αποτελεί ένα πρότυπο δημιουργικότητας.

Κάποιοι λένε ότι τα Σωματεία Συνταξιούχων, είναι για απομάχους της δουλειάς. Που ζουν στο περιθώριο και ζουν με τις μνήμες τους από τα παλιά. Μπορεί να είναι και αυτό, αλλά πιστέψτε με, πολλοί νέοι θα ήθελαν να τους μιμηθούν στη δουλειά που προσφέρουν, εθελοντικά, για το κοινό καλό!

Δημοσιογραφικά

Εκτύπωση

Η ώρα του ρεαλισμού, έφτασε, με ειδικό δικαστήριο και χωρίς ποδόσφαιρο…

kirix260215
Ιδού και το ειδικό δικαστήριο για τον πρώην υπουργός Οικονομίας κ. Παπακωνσταντίνου της κυβέρνησης Παπανδρέου, όταν μας έβαλαν στα Μνημόνια. Δικάζεται επειδή διέγραψε συγγενικά του πρόσωπα από τη Λίστα Λαγκάρντ. Ο τίτλος από την εφημερίδα ΚΗΡΥΚΑΣ της Νέας Υόρκης.

el.tipos1.260215
Τόση και τέτοια ήταν η πολιτική ξεδιαντροπιά τους, που δυστυχώς μέχρι σήμερα, ουδείς από αυτούς που περιέχονται στη Λίστα Λαγκάρντ κατέβαλε ένα ευρώ στο ελληνικό δημόσιο. Μόνο από τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους ήξεραν να τα παίρνουν. Ο τίτλος από τον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ.

ef.sintakton1.260215
Μικρή σχετικά η προβολή του σημαντικού κατά την εκτίμηση μας θέματος από τις εφημερίδες της 26/02/2015. Ελπίζουμε τις επόμενες μέρες να έχουν κάτι περισσότερο… Ο ελληνικός λαός θα ήθελε να μάθει ποιοι και πώς τον κορόιδευαν και να καταδικαστούν. Ο τίτλος από την ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ.

patris1.260215
Πολλές ήταν οι αναφορές και οι συσχετισμοί με τη δίκη Κοσκωτά… Οι νεότεροι ασφαλώς δεν γνωρίζουν, αλλά επρόκειτο για άλλο ένα φιντανάκι απατεώνα που έμπλεξε με τις τράπεζες, τα ΜΜΕ και τις ποδοσφαιρικές ομάδες. Στην ίδια αίθουσα της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου γίνεται και η δίκη Παπακωνσταντίνου... Από την ΠΑΤΡΙΔΑ.

neakriti260215
Άλλη μια… αγωνία για τους θιασώτες του ποδοσφαίρου… Χωρίς αγώνες αυτή Κυριακή… Προκειμένου να παρθούν μέτρα κατά της βίας στα γήπεδα. Πόσα χρόνια το ακούω αυτό και δε γίνεται τίποτα… Μόνο λόγια, παχιά λόγια και… εντυπωσιακές κινήσεις. Και μετά πάλι τα ίδια… Η φωτογραφία από την ΝΕΑ ΚΡΗΤΗ. Οι τίτλοι, εδώ από την ΝΕΑ ΚΡΗΤΗ και κάτω από το ΕΘΝΟΣ.
ethnos1.260215
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 28/02/2015

Αναρωτιέμαι αν υπάρχει κανείς ανάμεσα μας που να πιστεύει ότι οι όποιες αλλαγές επαγγέλονταν ο ΣΥΡΙΖΑ προεκλογικά, θα μπορούσε να εφαρμοζόταν στην πράξη, ευθύς μετά τη νίκη του, χωρίς να ανοίξει μύτη… Θυμάμαι τώρα που κάποιες εφημερίδες όταν άκουσαν τις προγραμματικές δηλώσεις του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα πως και τα μισά να κάνει, απ’ όσα εξήγγειλε, θα καθίσει 40 χρόνια στην εξουσία…

Χαλάει όμως έτσι η… σούπα της αριστερής παρένθεσης που ήθελαν οι… ηττημένοι!.. Βάζουν τα παπαγαλάκια τους να λένε πως τάχα μου δεν υλοποιούν το πρόγραμμα τους, δεν σκίζουν τα μνημόνια, δεν, δεν, δεν… Οι ίδιοι που φόρτωσαν με όλα αυτά τα βάρη την οικονομία και τους πολίτες της τώρα κομπάζουν πως οι σημερινοί κυβερνώντες δεν τηρούν τις υποσχέσεις τους.

Αν, όντως έτσι έπρεπε να γίνει, τότε δεν θα είχαμε εκλογές, αλλά… επανάσταση. Αναρωτήθηκε άραγε κανείς από τους θιασώτες αυτών των θεωριών, απέναντι σε ποιους θα παίρναμε τα όπλα; Στους «φίλους – εταίρους – δανειστές μας»; Και θα σκίζαμε τις συμφωνίες που επέβαλαν χωρίς καν να τις διαβάζουν αυτοί που τους εφάρμοζαν. Τις περισσότερες εκτός Βουλής με τις περίφημες Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου;

Δυστυχώς οι φωνές δεν είναι μόνο από το απέναντι πολιτικό στρατόπεδο, οπότε και θα μπορούσε να τις θεωρήσει κανείς, φυσιολογικές. Προέρχονται και από το εσωτερικό.

Οι παλέμαχοι Μανώλης Γλέζος, Μίκης Θεοδωράκης, ο πολιτικός Π. Λαφαζάνης, ο υπουργός Κατρούγκαλος και τόσοι άλλοι, έχουν βάλει στο στόχαστρο τον υπουργό Οικονομίας, Γιάνη Βαρουφάκη. Τον «δείχνουν», λέγοντας ότι αυτός «φταίει» για όλα. Το ίδιο θυελλώδης ήταν και η συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ την Τετάρτη το απόγευμα. Τόσο ανυπόμονοι, δεν είναι υπερβολή;

Ο Βαρουφάκης αποδεικνύεται κάθε μέρα, όλο και πιο ικανός. Στον Χατζηνικολάου προχθές, αναγκάστηκε να τα πάρει όλα πάνω του, υπενθυμίζοντας, ότι μπορεί να εκλέχτηκε με το ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά δεν είναι μέλος του κόμματος για να υπακούει στις αποφάσεις. Και ο καθένας μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματα του.episimansis

Στην Ευρώπη και στα ταξίδια του για να πείσει, προκειμένου οι «εταίροι – φίλοι μας- δανειστές» να δώσουν έναν αέρα τεσσάρων μηνών, έδειξε να χειρίζεται καλά τα πράγματα. Γνωρίζει το αντικείμενο του υπουργείου του και είναι σε θέση να αρθρώσει μια ολοκληρωμένη πολιτική πρόταση που να βασίζεται στις αρχές της οικονομίας. Ξέρει πότε να κάνει πίσω, να ελιχθεί να πετύχει στη διαπραγμάτευση. Και χειρίστηκε πολύ καλά τους προφεσόρους που μέχρι τώρα το έπαιζαν αφεντικά κι έβλεπαν τους υπόλοιπους Ευρωπαίους ως υποτελείς, όπως είναι οι Γερμανοί.

Φυσικά οι τέσσερεις μήνες θα περάσουν σαν αέρας, ήδη έφυγε ο πρώτος… Και τότε θα βρεθούν μπροστά σε πολύ μεγάλα προβλήματα. Μέχρι τότε όμως οι απλοί πολίτες θέλουν να δουν ότι δεν συνεχίζουν να τους αντιμετωπίζουν ως υποζύγια, αλλά θα ελαφρύνουν κάπως την κατάσταση ιδιαίτερα εκείνων των συνανθρώπων μας που βρίσκονται σε πολύ δύσκολη κατάσταση που δε ζουν σαν άνθρωποι, αλλά απλά επιβιώνουν.

Είναι απαραίτητο αυτό προκειμένου να πάρουν μια ανάσα… Να ελπίσουν ξανά, να ονειρευτούν ότι κάτι μπορεί να γίνει στο μέλλον, ότι υπάρχει λίγο φως, κάτι που ως χθες είχαν ξεχάσει ότι υπήρχε... Εδώ, θα δοθεί το στοίχημα. Οι πολιτικοί, ως επαγγελματίες, θα βρίσκουν πάντα αιτίες να γκρινιάζουν, να αυτοεπιβεβαιώνονται έτσι, κάνοντας κριτική. Οι πολίτες όμως επιθυμούν να ζήσουν, να πορευτούν, να μεγαλώσουν παιδιά και να μη βλέπουν τις ζωές τους να διαλύονται… Ας είναι πιο ψύχραιμοι αυτοί που κυβερνούν και ας λάβουν υπόψη τους, τους πολίτες, όχι τους πολιτικούς. Τότε σίγουρα θα πετύχουν το στόχο τους, να δώσουν μια μικρή ανάσα…
  • Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευθεί αύριο 28/02/2015 στην κρητική εβδομαδιαία εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ και στη στήλη μου «Επισημάνσεις».
Εκτύπωση

Η «έκπληξη» Παυλόπουλου για Πρόεδρος της Δημοκρατίας και πώς την είδαν τα Μ.Μ.Ε.

logos190215
Έτσι πρόβαλε ο χθεσινός Τύπος (19/02/2015) την επομένη της εκλογής του Προκόπη Παυλόπουλου στη θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας. Θυμηθείτε ότι αυτό ήταν το θέμα για το οποίο «έπεσε» η προηγούμενη συγκυβέρνηση Ν.Δ. – ΠΑΣΟΚ. Εδώ ο τίτλος από την εφημερίδα ΛΟΓΟΣ.

el.tipos1.190215
Με ένα «ζωνάρι» ψηλά, όπως λέμε στη δημοσιογραφική γλώσσα παρουσίασε το θέμα του Προέδρου της Δημοκρατίας η εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ. Ήταν βλέπεις την ίδια ημέρα και οι ρυθμίσεις των 100 δόσεων για την Εφορία και τα Ταμεία που εξήγγειλε η κυβέρνηση και οι δυσκολίες του Eurogroup.

tanea1.190215
ΤΑ ΝΕΑ μόνο έδωσαν αρκετό χώρο και την κεντρική φωτογραφία της πρώτης τους σελίδας. Τους αρέσουν αυτά τα θεσμικά. Το στιγμιότυπο δείχνει την πρόεδρο του Κοινοβουλίου, Ζωή Κωνσταντοπούλου να ενημερώνει τον νέο Πρόεδρο για την εκλογή του… Με τόσες εικονίτσες η Βουλή, τις είχαμε δει και στο γραφείο του Μπρατάκου…

penΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 21/02/2015

Να πεις τώρα ότι το περιμέναμε να δούμε τον Προκόπη Παυλόπουλο να προτείνεται και να εκλέγεται σε χρόνο ρεκόρ από τη Βουλή των Ελλήνων με ευρεία πλειοψηφία, θα ήταν ψέμα . Κι εμείς δεν έχουμε συνηθίσει να ερχόμαστε εκ των υστέρων προφήτες να υποστηρίζουμε ότι το… υποψιαζόμαστε.

Άλλωστε όλες τις προηγούμενες μέρες η σχετική συζήτηση που αφορούσε το πρόσωπο για τη θέση του Προέδρου, είχε μάλλον ατονήσει. Το ενδιαφέρον είχε στραφεί στα «παιχνίδια» που παίζονται στις Βρυξέλλες, στα διάφορα Eurogroup, όπου οι καλοί «φίλοι» και «εταίροι» μας προσπαθούν να μας πείσουν ότι δεν έχει καμιά απολύτως αξία γι’ αυτούς η πρόσφατη λαϊκή εντολή που άλλαξε την κυβέρνηση στην Ελλάδα, αλλά οφείλουμε να ακολουθήσουμε τις δεσμεύσεις της προηγούμενης.

Και υπήρχε, πράγματι, έκδηλο το ενδιαφέρον, επειδή όπως τόνιζε προεκλογικά η νέα κυβέρνηση που προέκυψε από τις εκλογές της 25ης Γενάρη 2015, έχει δεσμευτεί να δώσει πίσω στους Έλληνες, ολόκληρη τη ζωή τους. Γιατί, όπως σοφά λένε κάποιοι, «μισή ζωή, ζωή δεν είναι…».

Έτσι για πρώτη φορά όλα αυτά τα έξι μνημονιακά χρόνια, αντιληφθήκαμε τι σημαίνει διαπραγμάτευση και τι υπαγόρευση εντολών. Όπως σε κάθε διαπραγμάτευση είναι βέβαιο ότι θα γίνουν συμβιβασμοί, αλλά οι συμβιβασμοί αυτοί θα πρέπει να είναι επωφελείς, όχι μόνο για τους Ευρωπαίους, αλλά και για τους Έλληνες. Απλά πράγματα, κατανοητά.episimansis

Το Μαξίμου διαμηνύει προς κάθε κατεύθυνση ότι δεν πρόκειται να υπάρξει καμιά συμφωνία, εφόσον η άλλη πλευρά επιμένει άκαμπτα στο μνημόνιο. Μάλιστα κατήγγειλε τους Ευρωπαίους εταίρους για υπαναχώρηση στα μέχρι στιγμής συμφωνηθέντα.

Αν βάλουμε τώρα στο κάδρο την πρόταση και στήριξη μαζί με τους συμμάχους του ΣΥΡΙΖΑ, τους ΑΝΕΛ, αλλά και μεγάλο μέρος της Νέας Δημοκρατίας από τοα σπλάχνα της οποίας προέρχεται πολιτικά ο Προκόπης Παυλόπουλος δεν μας κάνει εντύπωση η εκλογή του στην πρώτη σύγκληση γι’ αυτό το θέμα με 233 ψήφους.

Προσπαθώ με ψυχραιμία να κατανοήσω το περιεχόμενο των διαμαρτυριών σχετικά με την αντίδραση ανθρώπων που κινούνται στο γενικότερο χώρο της Αριστεράς και τη θεωρούν κακή επιλογή. Λυπάμαι, αλλά αδυνατώ. Θεσμικά, ο ρόλος του Προέδρου της Δημοκρατίας πρέπει να είναι ενωτικός… Και ανεξάρτητα από το αν έχει ή όχι προνόμια, κάποιος έπρεπε να καταλάβει αυτόν τον θώκο για να λειτουργήσει το πολίτευμα.

Αν μη τι άλλο οφείλει να είναι πέρα και έξω από την ενεργό πολιτική και να υπερασπίζεται τα συμφέροντα της πατρίδας του. Και η Ελλάδα, όπως και οι πολίτες, περνάνε δύσκολα… Ο καθένας που ζει εδώ, είναι σε θέση να το αντιληφθεί αυτό. Το βλέπει από τα πιο μικρά ως τα πιο μεγάλα πράγματα, στην καθημερινότητα του.

Ίσως, ως καθηγητής συνταγματικού δικαίου, είναι σε θέση να αρθρώσει μια ολοκληρωμένη πολιτική πρόταση που να βοηθά… Κάτι που όχι μόνο δεν είδαμε από τους προηγούμενους κατοίκους του προεδρικού μεγάρου, αλλά εξαντλούνταν σε ρεβεράντζες προς τους κυβερνώντες προκειμένου να ενθυλακώσουν μια ιδιαίτερα σεβαστή αποζημίωση σε μηνιαία βάση για πέντε συναπτά έτη, όση είναι η θητεία τους.

Ας ξεκινήσουμε λοιπόν από αυτό το όχι και τόσο ευτελές σημείο αναφοράς. Ο νέος Πρόεδρος της Δημοκρατίας, πριν ορθώσει το ανάστημα του προς τα έξω, ας αποποιηθεί του μισθού του (ο Προκόπης έχει να ζήσει, αυτός και η οικογένεια του, τρεις ζωές…) και ας δείξει με τη στάση του αυτή, ότι καταλαβαίνει τους φτωχούς υπηκόους του Έλληνες πολίτες που έχουν πληρώσει τόσα και τόσα ως εργαζόμενοι και συνταξιούχοι… Έχει μια κλασική ευκαιρία να δείξει έμπρακτα τη διαφορά. Θα το κάνει; Εδώ θα είμαστε και θα το δούμε αν συμβεί. Και φυσικά, αν προκύψει, θα το επισημάνουμε έντονα…
  • Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί αύριο, Σάββατο 21/02/2015, στην εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ στη στήλη μου «Επισημάνσεις».
Εκτύπωση

Έτοιμη και η εφημερίδα ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος τ.118, έφυγε για το πιεστήριο

ilektrikos118Αυτό είναι πρωτοσέλιδο του νέου τεύχους του ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ Σιδηρόδρομου αρ. 118. Αν θέλετε να δείτε την εφημερίδα όπως θα κυκλοφορήσει σε λίγο τυπωμένη, πατήστε ΕΔΩ.

Τη βδομάδα μας που πέρασε ολοκληρώσαμε και το νέο τεύχος του ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ Σιδηρόδρομου αρ.118. Το λέω κάθε φορά που μέσα στο δίμηνο «κλείνουμε» ένα ακόμα 16σέλιδο, αλλά δεν πρόκειται για μια επανάληψη ρουτίνας. Ζω τις στιγμές της συνεργασίας μου με τους συνταξιούχους του ΗΣΑΠ… Και τις ζω πολύ έντονα, καθώς πραγματικά μου αρέσει κάθε φορά που «στήνουμε» ένα καινούριο φύλλο.

Κοντεύω να μάθω τα θέματα, τα ζητήματα, τα προβλήματα που τους απασχολούν… Το νιώθω όταν, όπως τώρα, τον ερχόμενο μήνα Μάρτη στις 11, θα πάω στο ΤΙΤΑΝΙΑ να παρακολουθήσω τη Γενική τους Συνέλευση… Μου είναι οικεία και πραγματικά. Τα έχουμε γράψει τόσες φορές, άλλωστε στην εφημερίδα…

Επιπλέον γνωρίζω τους ανθρώπους… Κάποιους τους εκτιμώ ιδιαίτερα, για τον χαρακτήρα τους και την προσωπικότητα τους, ενώ για κάποιους το επανεξετάζω… Κι αυτό έχει να κάνει με τη στάση τους και τη συμπεριφορά τους στην καθημερινότητα τους, απέναντι μου. Στα απλά και καθημερινά δοκιμάζονται οι ανθρώπινες σχέσεις. Το ξέρετε, φαντάζομαι…

Με τον Θύμιο, τον πρόεδρο του Σωματείου, έχουμε μια απόλυτη και καθαρή επικοινωνία. Έχει εκλογές στο Σωματείο του, μετά τη Γενική Συνέλευση και σε κατ’ ιδίαν συζητήσεις, μου εκμυστηρεύεται σχέδια και όνειρα για τους συναδέλφους τους, εφόσον επανεκλεγεί.

Χαμογελάει, όταν το λέει αυτό… Ξέρει πως ο κόσμος που εκπροσωπεί, τον εκτιμά για την πλούσια δράση του και τον αποδέχεται, επειδή προσφέρει καθημερινά το καλύτερο που μπορεί. Και είναι βέβαιο ότι θα είναι σ’ αυτή τη θέση ευθύνης και την επόμενη διετία… Εδώ είμαστε και θα τα δούμε, όλα αυτά…

Έως τότε, το Σωματείο τους που έχει μεταφερθεί τα τελευταία χρόνια, από την οδό Μενάνδρου στο κέντρο της Αθήνας, στον τερματικό σταθμό του ΗΣΑΠ στον Πειραιά, θα συνεχίσει να είναι μια κυψέλη δημιουργίας για τα μέλη του. Εκατοντάδες περνούν από εκεί κάθε μέρα να δουν φίλους, να θυμηθούν τα παλιά, να πιουν έναν καφέ ή μια ρακή, να μάθουν νέα για τους συναδέλφους τους…

Είναι άλλο πράγμα να το διηγούμαι κι άλλο να το βλέπετε… Εκπληκτικά όμορφο. Όπως και η συνεργασία μας που κλείνει φέτος τα 22 χρόνια και πάει στα 23… Δεν είναι και λίγο… Μια ολόκληρη ζωή, αν το δεις πιο ψύχραιμα.

Και, ειλικρινά, θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό γι’ αυτή συνεργασία που περιβάλλεται από αμοιβαία εμπιστοσύνη… Φυσικά δεν αφήνω τίποτα στην τύχη. Κάνω κι εγώ το μέρος μου και προσπαθώ να βοηθάω ποτίζοντας με αγάπη, αυτή τη σχέση που περιβάλλεται με τις αρετές της αγάπης.

Γι’ αυτό και χαίρομαι όταν με παίρνει στο τηλέφωνο ο Θύμιος να μου πεί: «Ετοιμάσου, έχουμε νέο φύλλο να βγάλουμε». Πάντα είμαι έτοιμος, δίπλα σας, Πρόεδρε…

Εκτύπωση

Μια μικρή αχτίδα φωτός αρχίζει να φαίνεται στον ορίζοντα… Ή μήπως είναι ιδέα μου;

amigdalia1.2015
Αισιόδοξο μήνυμα μέσα σ’ αυτή την παγωνιά… Ανθισμένη αμυγδαλιά. Φωτογραφημένη από μένα την Κυριακή που είχε την πολύ σκόνη κι ανέβηκα στο Λυκαβηττό για να δω την Αθήνα.

amigdalia2.2015
Έτσι είναι, κάποιος «τρελός» θα κάνει την «αποκοτιά», θα βλέπει τα πράγματα όπως είναι και θα λέει την αλήθεια και θα το τολμά να ανθίζει μέσα στο χειμώνα… Προετοιμάζοντας την άνοιξη.

amigdalia3.2015
Αυτό είναι που μου άρεσε πάντα… Και το παρακολουθούσε πάντα στην φύση. Και θα έχω την ευκαιρία να το κάνω κι αυτό το Σαββατοκύριακο καθώς φεύγω σε λίγο για επαγγελματική δουλειά στην όμορφη Τέμενη Αιγίου…

penΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 14/02/2015

Οι ειδήσεις «τρέχουν» γρήγορα… Τα πρώτα μηνύματα ήρθαν από το Eurogroupτης Τετάρτης11/2/2015, ελάχιστα λεπτά μετά τη λήξη της συνεδρίασης του, μέσα από τα κοινωνικά δίκτυα… Δουλεύουν καλά κι αυτά ξέρετε, αρκεί να τα βάλει κανείς σε σωστή κατεύθυνση, αντί να χαζολογά μαζί τους, ανέμελα, ανάμεσα σε αργόσχολους φίλους.

Και δεν ήταν άσχημα… Ή τουλάχιστον δεν ήταν αυτό που προσπάθησαν να μας πείσουν τις προηγούμενες ημέρες μεγαλόσχημοι αναλυτές, ότι η Ελλάδα ήταν ένα βήμα πριν από την έξοδο της Ε.Ε. εφόσον δεν έκανε αποδεκτούς τους όρους που έθεταν οι δανειστές μας. Αλλά έτσι, ο καθένας, όσο άσχετος κι αν ήταν από διπλωματία, αντιλαμβανόταν ότι ό όρος «διαπραγμάτευση» θα ήταν άχρηστος και κενός περιεχομένου. Φυσικά δεν μας κάνει εντύπωση. Κάπως έτσι ήταν τα πράγματα από τις κυβερνήσεις που είχαμε μέχρι τις 25 Γενάρη…

Ναι, αυτοί, που τους άρεσε να αυτοχαρακτηρίζονται ως «κυβέρνηση σωτηρίας» και απαρτίζονταν πρώτα από το ΠΑΣΟΚ, μετά από τη Ν.Δ., το ΠΑΣΟΚ και τη ΔΗΜΑΡ και στη συνέχεια τη Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ… Αυτά, γιατί η μνήμη δεν πρέπει να μπαίνει στο ψυγείο. Αποδίδει καρπούς όταν γυμνάζεται…

Βεβαίως η κυβέρνηση αυτή που προέκυψε από τις εκλογές της 25ης Γενάρη και απαρτίζεται από τον ΣΥΡΙΖΑ και του ΑΝΕΛ, δεν έχει μόνο νωπή τη λαϊκή εντολή, όπως συνηθίζεται να λέμε… Μια μόλις μέρα πριν, είχε προηγηθεί η ψήφος εμπιστοσύνης με 162 ΝΑΙ από τη νεοσύστατη Βουλή, ενώ το επόμενο βράδυ, ημέρα της διαπραγμάτευσης, χιλιάδες λαού, παρά το κρύο και την παγωνιά γέμισε τις πλατείες των μεγάλων πόλεων της χώρας, δηλώνοντας την υποστήριξη της στην κυβέρνηση.

Είναι αλήθεια ότι τέτοια συλλαλητήρια, δηλαδή στήριξης στην κυβέρνηση, δεν τα είχαμε δει ώς τώρα… Το αντίθετο συνέβαινε. Συχνά το Σύνταγμα γέμιζε από αντικυβερνητικούς διαδηλωτές και τα επεισόδια ήταν το θέμα της επόμενη ημέρας. ΜΑΤ, ξύλο, χημικά, αποκλεισμοί των σταθμών του ΜΕΤΡΟ στο κέντρο, αυτό ήταν ότι γνωρίζαμε μέχρι σήμερα. Αλλά προχθές, την Τετάρτη το βράδυ, είδαμε κάτι πολύ διαφορετικό και όμορφο… Ήρεμα, ήσυχα, χιλιάδες λαού, χωρίς επέμβαση της αστυνομίας, χωρίς επεισόδια… Μεγάλα διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία «έμειναν» άναυδα, μπροστά σ’ αυτό το φαινόμενο. Και αναρωτήθηκαν: Ώστε μπορεί να συμβεί κι αυτό;episimansis

Ωστόσο, τίποτα δεν τελείωσε… Έχουμε μπροστά μας ως χώρα κι άλλες δοκιμασίες. Αλλά φάνηκε ένα φως, βρε αδελφέ… Έγινε αισθητό πως υπάρχει κι άλλος τρόπος συνεργασίας με τους εταίρους – δανειστές μας, πέρα από το να σκύβουμε το κεφάλι και να εκτελούμε υποτακτικά τις εντολές που μας δίνουν... Κι αυτό μπορεί να φαίνεται μικρό εκ πρώτη όψεως, αλλά δεν είναι. Αν το μελετήσετε λίγο θα το δείτε κι εσείς… Δεν θα το δουν όμως, επειδή δεν είναι σε θέση να το κατανοήσουν, όλοι αυτοί οι «σωτήρες» πολιτικοί, που οδήγησαν στην καταστροφή την χώρα και τους πολίτες με τις πολιτικές τους, όλα τα προηγούμενα χρόνια…

Ναι, δεν είμαστε υπερβολικά αισιόδοξοι… Χρειάζεται συνολικά αλλαγή νοοτροπίας, όχι μόνον εκείνων που μας κυβερνούν, αλλά και του λαού… Κι αυτό θέλει καιρό για να συμβεί. Σίγουρα δεν μπορεί να προκύψει από τη μια στιγμή στην άλλη και μόνο με αφορμή ένα εκλογικό αποτέλεσμα.

Οι πολίτες περιμένουν στη γωνία να νιώσουν στο πετσί τους, την αποκατάσταση των αδικιών που υπέστησαν όλα αυτά τα χρόνια. Περιμένουν να περάσουν αυτές οι φουρτούνες και μετά αν δεν τους δοθεί, άμεσα απάντηση στα προβλήματα τους, θα υπάρξει ζήτημα. Νομίζω ότι το γνωρίζουν αυτό οι κυβερνώντες… Δεν πήραν εν λευκώ εξουσιοδότηση… Το αντίθετο, ο χρόνος που τρέχει είναι αμείλικτος. Ότι σήμερα είναι τόσο πρωτόγνωρο και λειτουργεί ως στήριξη, αύριο μπορεί να βρεθεί (και θα βρεθεί, ας είναι σίγουροι…) απέναντί τους.

Αυτό που θα είχε λοιπόν σωφροσύνη εκ μέρους της κυβέρνησης, είναι, πέρα από τα μεγάλα που διεκδικεί για τη χώρα να στρέψει το ενδιαφέρον της και πάνω στα μικρά και καθημερινά ζητήματα των πολιτών. Μακάρι να το δουν αυτό οι ιθύνοντες και να υιοθετήσουν μια τέτοια πρακτική… Μόνο έτσι θα συνεχίζουν να υπολογίζουν στη στήριξη τους…
  • Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί αύριο στην εβδομαδιαία εφημερίδα της Κρήτης, ΡΕΘΕΜΝΟΣ, στη στήλη μου «Επισημάνσεις».
Εκτύπωση

Η καταστροφή άργησε μια μέρα… Ή πώς μας φορτώνουν με τα ψέματα τους

tsipras.vouliΑπό τη χθεσινή πρώτη συνεδρίαση της Βουλής με τη νέα της σύνθεση που προέκυψε από τις εκλογές της 25ης Γενάρη 2015. Οι φωτογραφίες είναι παρμένες δια χειρός Μάριου Λόλου, επαγγελματία του είδους. Στο στιγμιότυπο ο νέος πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας…

tsipras.vouli.samaras
Στιγμιότυπο μιας κάποια αβρότητας με πολιτικά χαρακτηριστικά… Ο Τσίπρας έχει κατέβει στα έδρανα της Βουλής και χαιρετάει τον Αντώνη Σαμαρά. Είναι τόση και… τέτοια η αγάπη του που ο τελευταίος δεν σηκώνεται καν από το έδρανο του… Νέα ήθη…

tsipras.vouli.kutsubas
Αυτή τη φωτογραφία, μάλλον θα πρέπει να την κρατήσουμε συλλεκτική. Ούτε ο ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ του ΚΚΕ, ούτε η ΑΥΓΗ του ΣΥΡΙΖΑ θα τη δημοσιεύσουν. Ο Τσίπρας χαιρετάει τον γενικό γραμματέα του ΚΚΕ, Κουτσούμπα. Σε άλλη περίπτωση, ούτε που θα μιλούσαν ο ένας στον άλλον.

potami.vuli
Και μια φωτογραφία από τα… σχολιαρόπαιδα του «Ποταμιού» που βγάζουν μόνοι τους, χαμογελαστοί, σέλφις. Σχολιάστηκε πολύ άσχημα στο διαδίκτυο όπου και κυκλοφόρησε. Την ώρα που αυτή η άμοιρη χώρα προσπαθεί να σταθεί στα πόδια της, αυτοί «παίζουν» ανέμελα…

penΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 07/02/2015

Στο μυθιστόρημα της Λιλής Ζωγράφου ο τίτλος είναι διαφορετικός: «Η Αγάπη άργησε μια μέρα», λέει και τον υπερασπίζεται η αξιόλογη συγγραφέας. Στην περίπτωση όμως της νέας διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ πάει καλύτερα ο τίτλος που έχουμε βάλει εμείς σ’ αυτό το άρθρο.

Και δεν το κάναμε τυχαία. Ασφαλώς θα θυμάστε τι μας έλεγε προεκλογικά η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ, ιδιαίτερα η πρώτη δια του προέδρου της και πρώην πρωθυπουργού, Αντώνη Σαμαρά. Παντού έσπερναν το φόβο και τον τρόμο. Μέχρι και η περισπούδαστη συνάδελφος στη δημοσιογραφία και κυβερνητική εκπρόσωπος κ. Βούλτεψη μας προέτρεψε να προμηθευτούμε χαρτί υγείας, διότι η έλλειψη του στην περίπτωση που κέρδιζε τις εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ θα ήταν αισθητή καθώς ήταν δυσεύρετο στην αγορά, ενώ η οικονομία θα καταστρέφονταν. Δέκα μέρες μετά, τίποτα από αυτά δεν έχει γίνει…

Ποτέ στο παρελθόν τόσο κολοσσιαία ψέματα δεν διαψεύστηκαν σε τόσο σύντομο διάστημα. Διαπιστώνουμε καθημερινά ότι το περίφημο grexit δεν υπάρχει στο λεξιλόγιο των ευρωπαίων αξιωματούχων.

Η διαπραγμάτευση με τους ευρωπαίους εταίρους βρίσκεται σε εξέλιξη... Οι εκπρόσωποι μας ταξιδεύουν στις πρωτεύουσες της Ευρώπης, προκειμένου να καταστήσουν σαφές ότι δεν είμαστε κακοπληρωτές. Διεκδικούμε χρονικές ανάσες μέσα από ένα πρόγραμμα αποπληρωμής που να μπορούμε να το βγάλουμε πέρα. episimansis

Ο ενθουσιασμός που προκαλεί η νέα κυβέρνηση δεν κρύβεται, αλλά ούτε και η σαφήνεια του αιτήματος υποτιμάται. Στην Ευρώπη διαμορφώνεται ένα κλίμα συμπάθειας για την Ελλάδα ενώ η στήριξη που προσέφερε ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Μπαράκ Ομπάμα έχει ιδιαίτερη σημασία και ξεχωριστό ειδικό βάρος.

Οι πάντες ομολογούν ότι διαμορφώνεται ένα καινούργιο τοπίο και διαφαίνεται μια νέα τάση που θα αποφέρει κοινωνικές και εθνικές ωφέλειες για τη χώρα μας. Ζητάμε έναν έντιμο και ρεαλιστικό συμβιβασμό, προτείνοντας ένα δικό μας ελληνικό σχέδιο και ταυτόχρονα αρνούμαστε την υποταγή στις προσταγές της ξένης τρόικα και των ξένων δυναστών-δανειστών..

Για πρώτη φορά από την αρχή της κρίσης ακούγεται στην Ευρώπη η φωνή της Ελλάδας. Κάποιοι μνημονιακοί βαστάζοι μας είπαν ότι «θα απομονωθούμε εάν δεν παραδοθούμε».

Οι πρώτες όμως επισκέψεις κορυφαίων στελεχών, όπως του προέδρου Eurogroup κ. Ντάισελμπλουμ και άλλων εκπρόσωπων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθιστούν αυτούς καταγέλαστους και τους κατατάσσουν στους ευρωλιγούρηδες υποτακτικούς συνεργάτες των ξένων, που έφεραν την συμφορά και σκόρπισαν την δυστυχία.

Με την κυβέρνηση ειδικού σκοπού βγήκε διαπαντός εκτός ατζέντας το διαβόητο mail Χαρδούβελη – Σαμαρά – Βενιζέλου, που προέβλεπε και νέα σκληρά μέτρα και νέα οδυνηρή αφαίμαξη για τους φτωχούς. Βεβαίως είναι πολύ νωρίς ακόμα, αλλά μελετούμε τις δηλώσεις του πρωθυπουργού στην κυβέρνηση κ. Τσίπρα και βλέπουμε τα πρώτα ενθαρρυντικά βήματα.

Η κυβέρνηση Τσίπρα - Καμμένου δίνει ένα μάθημα εθνικής αξιοπρέπειας και περηφάνιας. Το μείζον ερώτημα είναι τι θα πράξει η αντιπολίτευση! Δηλαδή στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης σε ποια πλευρά θα κάτσουν, οι Σαμαράς - Βενιζέλος; Μένει να το δούμε. Και θα το δούμε τις επόμενες μέρες. Για την ώρα ότι ψελίζουν έχει να κάνει πάλι με φόβο και τιμωρία… Έλεος πια!

Η κυβέρνηση Τσίπρα - Καμμένου δίνει μαθήματα στον "ουδείς αναμάρτητος" Αντώνη Σαμαρά και στην παρέα του. Ας τα παρακολουθήσουμε. Είχαμε, έτσι και αλλιώς χρόνια να τα δούμε. Κι ας ελπίσουμε ότι και σε προσωπικό επίπεδο ο Έλληνας φορολογούμενος πολίτης θα δει κάποιες ελαφρύνσεις και μια πιο δίκαια κατανομή των φόρων που οφείλει να πληρώνει…

Το βέβαιο είναι ότι δεν αρνήθηκε ποτέ να συνεισφέρει. Αλλά δεν ήταν δυνατόν να παραμένει ο εργαζόμενος και ο συνταξιούχος τα μόνιμα υποζύγια. Το ζήτημα είχε φτάσει τα όρια του και έπρεπε να γίνει κάτι για να αλλάξει αυτή η κατάσταση…

  • Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί αύριο στην εβδομαδιαία εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ, στη στήλη μου «Επισημάνσεις».

Περισσότερα Άρθρα...

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

egkainia.domis.agioplastikis

Κάτι μεγάλο και όμορφο έγινε στο χωριό μας. Ένα κέντρο Μινωικής αγγειπλασττικής. Για να θυμόμαστε την ιστορία, το ξεκίνησε ο πρώην δήμαρχος Θραψανού, Μανόλης Λαδωμένος, αλλά διάφορες δυσκολίες που δεν γνωρίζομαι δεν το άφησδαν να ολοκληρωθεί. Το εεκαινία σε ο δήμρχος κ. Κεγκέρογλου! Χαιρόμαστε που ένα σημαντικό και εμβληματικό έργο πολιτιστικής υποδομής, είναι πραγματικότητα. Ως αποτέλεσμα συνένωσης δυνάμεων του Δήμου Μινώα, του Υπουργείου Πολιτισμού, του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, με την αρωγή της Περιφέρειας Κρήτης.

Ξεκίνησε να λειτουργεί στο χωριό μας, το Θραψανό, μια αξιόπιστη Δομή Αγγειοπλαστικής...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

elies.a.nikola1.081220

Μια προσπάθεια πριν τρία χρόνια να ξαναφτιάξω τις ελιές μου σε συργασία με συγχωριανό μου φίλο και συμμαθητή από το σχολείο απέδωσε σε μια πρώτη φάση, τρία χρόνια τώρα. Πέσαμε σε κακές εποχές. Ξηρασία, κακοχρονιά, αλλά είχα μια ευχάριστη έκπληξη από τον Μιχάλη. Παρά τις δυσκολίες βγάλαμε το λάδι της χρονιάς μας. Ευγνώμονες!

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA