Αυτό είναι πρωτοσέλιδο του νέου τεύχους του ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ Σιδηρόδρομου αρ. 118. Αν θέλετε να δείτε την εφημερίδα όπως θα κυκλοφορήσει σε λίγο τυπωμένη, πατήστε ΕΔΩ.

Τη βδομάδα μας που πέρασε ολοκληρώσαμε και το νέο τεύχος του ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ Σιδηρόδρομου αρ.118. Το λέω κάθε φορά που μέσα στο δίμηνο «κλείνουμε» ένα ακόμα 16σέλιδο, αλλά δεν πρόκειται για μια επανάληψη ρουτίνας. Ζω τις στιγμές της συνεργασίας μου με τους συνταξιούχους του ΗΣΑΠ… Και τις ζω πολύ έντονα, καθώς πραγματικά μου αρέσει κάθε φορά που «στήνουμε» ένα καινούριο φύλλο.

Κοντεύω να μάθω τα θέματα, τα ζητήματα, τα προβλήματα που τους απασχολούν… Το νιώθω όταν, όπως τώρα, τον ερχόμενο μήνα Μάρτη στις 11, θα πάω στο ΤΙΤΑΝΙΑ να παρακολουθήσω τη Γενική τους Συνέλευση… Μου είναι οικεία και πραγματικά. Τα έχουμε γράψει τόσες φορές, άλλωστε στην εφημερίδα…

Επιπλέον γνωρίζω τους ανθρώπους… Κάποιους τους εκτιμώ ιδιαίτερα, για τον χαρακτήρα τους και την προσωπικότητα τους, ενώ για κάποιους το επανεξετάζω… Κι αυτό έχει να κάνει με τη στάση τους και τη συμπεριφορά τους στην καθημερινότητα τους, απέναντι μου. Στα απλά και καθημερινά δοκιμάζονται οι ανθρώπινες σχέσεις. Το ξέρετε, φαντάζομαι…

Με τον Θύμιο, τον πρόεδρο του Σωματείου, έχουμε μια απόλυτη και καθαρή επικοινωνία. Έχει εκλογές στο Σωματείο του, μετά τη Γενική Συνέλευση και σε κατ’ ιδίαν συζητήσεις, μου εκμυστηρεύεται σχέδια και όνειρα για τους συναδέλφους τους, εφόσον επανεκλεγεί.

Χαμογελάει, όταν το λέει αυτό… Ξέρει πως ο κόσμος που εκπροσωπεί, τον εκτιμά για την πλούσια δράση του και τον αποδέχεται, επειδή προσφέρει καθημερινά το καλύτερο που μπορεί. Και είναι βέβαιο ότι θα είναι σ’ αυτή τη θέση ευθύνης και την επόμενη διετία… Εδώ είμαστε και θα τα δούμε, όλα αυτά…

Έως τότε, το Σωματείο τους που έχει μεταφερθεί τα τελευταία χρόνια, από την οδό Μενάνδρου στο κέντρο της Αθήνας, στον τερματικό σταθμό του ΗΣΑΠ στον Πειραιά, θα συνεχίσει να είναι μια κυψέλη δημιουργίας για τα μέλη του. Εκατοντάδες περνούν από εκεί κάθε μέρα να δουν φίλους, να θυμηθούν τα παλιά, να πιουν έναν καφέ ή μια ρακή, να μάθουν νέα για τους συναδέλφους τους…

Είναι άλλο πράγμα να το διηγούμαι κι άλλο να το βλέπετε… Εκπληκτικά όμορφο. Όπως και η συνεργασία μας που κλείνει φέτος τα 22 χρόνια και πάει στα 23… Δεν είναι και λίγο… Μια ολόκληρη ζωή, αν το δεις πιο ψύχραιμα.

Και, ειλικρινά, θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό γι’ αυτή συνεργασία που περιβάλλεται από αμοιβαία εμπιστοσύνη… Φυσικά δεν αφήνω τίποτα στην τύχη. Κάνω κι εγώ το μέρος μου και προσπαθώ να βοηθάω ποτίζοντας με αγάπη, αυτή τη σχέση που περιβάλλεται με τις αρετές της αγάπης.

Γι’ αυτό και χαίρομαι όταν με παίρνει στο τηλέφωνο ο Θύμιος να μου πεί: «Ετοιμάσου, έχουμε νέο φύλλο να βγάλουμε». Πάντα είμαι έτοιμος, δίπλα σας, Πρόεδρε…