Σήμερα βάζουμε τις τελευταίες πινελιές στο τ. 178, της εφημερίδας ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ!

ilektrikos177

Αυτό είναι το τελευταίο φύλλο του ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ τ. 177, που κυκλοφορεί τώρα. Μπορείτε να το δείτε όπως είναι τυπωμένο ΕΔΩ. Σταθερός, όπως πάντα στην παρουσία του! Σταθεροί και οι άνθρωποι που έχουν την ευθύνη έκδοσης του, από το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, τη Διοίκηση του. Σήμερα το μεσημέρι θα πάμε στο τυπογραφείο να ολοκληρώσουμε την έκδοση....

anagrafi.040324

Εδώ, σ' αυτό το τυπογραφείο, την ΑΝΑΓΡΑΦΗ, στο Περιστέρι, γίνεται η τεχνική επεξεργασία του "ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ Σιδηρόδρομου". Η Ανδρομάχη ή Μάχη είναι η κοπέλα που συνεργαζόμαστε στο στήσιμο της. Την ευχαριστούμε για την άψογη συνεργασία, όπως και τους ανθρώπους του τυπογραφείου, Σάκη και Δημήτρη. Εξαιρετικοί και απόλυτα συνενοήσιμοι.

ilektrikos.171Η έκδοση μιας εφημερίδας είναι ένας κύκλος. Μόλις ολοκληρωθεί ένα τεύχος και αφού περάσει λίγος καιρός και το χαρούν οι ανθρωποι του, αρχίζουμε να ετοιμάζουμε το επόμενο. Έτσι λοιπόν  τηνπροηγούμενη εβδομάδα, την Τετάρτη 30/4, κατέβηκα στον Πειραιά και παρέλαβα το υλικό για το νέο τεύχος 177. Και σήμερα Παρασκευή. μια μέρα μετά την ΠΟρωτομαγιά έφυγε το πρώτο μεγάλο μέρος της για το τυπογραφείο. Ξεκινάμε ένα νέο ταξίδι!

Χαίρομαι κάθε φορά που συμβαίνει να  ολοκληρώνουμε αυτή τη διαδικασία, επειδή είναι απόλυτα σταθεροί και κάνουμε πραγματική δουλειά, όταν βρισκόμαστε από κοντά... Όλα τριγύρω αλλάζουμε κι όλα τα ίδια μένουν, λέει ένας ποιητής. Ο χρόνος φεύγει σαν αέρας. Είναι μια όμορφη διαδικασία που γίνεται, κάθε δίμηνο. Διότι κάθε πράγμα που αξίζει, έχει τη δουλειά του. Τίποτα και πουθενά, κάτι, δε γίνεται "μαγικά" κι από μόνο του.

Το συναίσθημα; Χαρά για κάτι όμορφο που δημιουργούμε τακτικά με συνέπεια και συνέχεια. Μια όμορφη διαδικασία που επαναλαμβάνεται σταθερά, χρόνια τώρα. Και δεν ξέρω το γιατί (ή μάλλον ξέρω...) αλλά μ' αρέσει πολύ όλη αυτή η διαδικασία. Κι αυτό, το κάνουν οι άνθρωποι του να φαίνεται έτσι. Ιδιαίτερα ο πρόεδρος Θύμιος Ρουσιάς! Νιώθω την αγάπη τους, τη ζεστασιά, την καλή συνεργασία τους που αποτυπώνεται και στην ποιότητα της δουλειάς μας.

Και κάπως έτσι η ιστορία μας με το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, σύνεχίζεται. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που θεωρώ μεγάλο προνόμιο μου να συνεχίζω μαζί τους αυτό που ξεκίνησε εδώ και 30 χρόνια, από τη γέννηση της εφημερίδας με τους συνταξιούχους του ΗΣΑΠ. Ανθρώπους ξεχωριστούς, με ήθος και συνείδηση που σπάνια βρίσκεις στον κόσμο, στο συνάφι εκείνων που ασχολούνται με τα κοινά. 

Αν και έχω αλλάξει δύο ανθρώπους, στις θέσεις ευθύνης του προέδρου στο Σωματείο, τον Μανώλη Φωτόπουλο στο ξεκίνημα και για 15 χρόνια και τον Θύμιο Ρουσιά τα τελευταία 12 χρόνια, ποτέ δεν είχα πρόβλημα από κανέναν τους. Τον Θύμιο τον ήξερα και συνεργάστηκα μαζί του, άλλα δέκα χρόνια πριν, καθώς ήταν ο Γραμματέας του Σωματείου, επί εποχής Φωτόπουλου.

Εξαιρετικοί άνθρωποι! Είναι από αυτούς που λύνουν, αντί να δημιουργούν προβλήματα, που χαίρονται μ' αυτό που κάνουν και δεν μιζεριάζουν από λάθη που μπορεί να συμβούν. Και επιπλέον, εκτιμούν πολύ τη δουλειά που τους προσφέρω, όλα αυτά τα χρόνια.

Κι όταν λέω «φτιάχνω» την εφημερίδα που βλέπετε, εννοώ ότι τη σχεδιάζω και την υλοποιώ ως έκδοση. Δίνω δηλαδή μορφή στα άψυχα κείμενα. Στην έκδοση που μπορείτε να δείτε πατώντας ΕΔΩ, και που είναι η τελευταία, όπως θα διαπιστώσετε.

Είναι ένα έντυπο «συνδικαλιστικό», με την έννοια ότι προβάλλει τη δράση του Σωματείου, αλλά και δημιουργεί εκείνες τις προϋποθέσεις που είναι απαραίτητες για να διατηρείται (το Σωματείο και οι άνθρωποι του) ενωμένο και αγαπημένο στα μάτια των 2.000- 2.500 περίπου μελών του, συνταξιούχων του ΗΣΑΠ σε όλη την Ελλάδα, όπου κι αν μένουν.

Βέβαια, όπως σε όλους, η πανδημία του Covid-19, δημιούργησε κι εδώ τα προβλήματα της. Εκείνον τον καιρό, θυμάμαι, οι άνθρωποι του Σωματείου, παίρνοντας όλα τα μέτρα ασφαλείας, πήγαιναν τρεις φορές την εβδομάδα στον Πειραιά, στα γραφεία τους και σαν τα μυρμήγκια, ιδιαίτερα ο Θύμιος, ακόμα και από το σπίτι του, μάζευε την ύλη του 16σέλιδου ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ σε σχήμα ταμπλόιντ.

Μ’ αυτόν τον τρόπο και με καλό προγραμματισμό, κατάφεραν να μην χάσουν εκδόσεις, παρά μόνο μία! Άθλος, αν σκεφτεί κανείς, από τι περάσαμε… Και τι περνάμε! Αφού ο φόβος για τον Covid-19 δεν έχει φύγει, εντελώς.

Διατηρούν επίσης ένα εξαιρετικό διαδικτυακό τόπο για την άμεση ενημέρωση των μελών τους. Τις άμεσες ανακοινώσεις τις «ανεβάζει» η Ελευθερία, που έχει και τη γραμματειακή υποστήριξη του Σωματείου. Και τη γενική επιμέλεια έχω εγώ. Δείτε το ΕΔΩ, παρακαλώ.

Γενικά, είμαι πολύ χαρούμενος που συνεργάζομαι μαζί τους. Ακούν τις παρατηρήσεις μου, προσεκτικά και τις περισσότερες φορές τις εφαρμόζουν. Κάνουν τη δουλειά μου δημιουργική και ευχάριστη και τους ευχαριστώ γι’ αυτό. Και καθώς κι εγώ είμαι πια ο ίδιος συνταξιούχος, τους καταλαβαίνω όλο και περισσότερο. Το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, αποτελεί ένα πρότυπο δημιουργικότητας.

Κάποιοι λένε ότι τα Σωματεία Συνταξιούχων, είναι για απομάχους της δουλειάς. Που ζουν στο περιθώριο και ζουν με τις μνήμες τους από τα παλιά. Μπορεί να είναι και αυτό, αλλά πιστέψτε με, πολλοί νέοι θα ήθελαν να τους μιμηθούν στη δουλειά που προσφέρουν, εθελοντικά, για το κοινό καλό!

Δημοσιογραφικά

Εκτύπωση

Αχνοφέγγει λίγο φως στο βάθος… Έστω και προσωρινά, η ελπίδα χρειάζεται…

vima010215Ο σημερινός τίτλος του ΒΗΜΑΤΟΣ ίσως βάζει τα πράγματα στη θέση τους… Τι ακριβώς συμβαίνει στην Ελλάδα μια εβδομάδα μετά τις εκλογές; Ιδού μερικοί τίτλοι εφημερίδων…

patris310115
Όλες οι χθεσινές εφημερίδες επικέντρωσαν το ενδιαφέρον τους στο επεισόδιο που προέκυψε μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες, ανάμεσα στον Βαρουφάκη και τον Ντάισελμπλουμ. Εδώ η ΠΑΤΡΙΔΑ Ηρακλείου Κρήτης.

agora310115
Η ΑΓΟΡΑ είναι μια νέα εβδομαδιαία οικονομική εφημερίδα που εξέδωσε το συγκρότημα Τύπου του δημοσιογράφου Νίκου Χατζηνικολάου που βγαίνει στα περίπτερα κάθε Σάββατο. Ιδού ο χθεσινός τίτλος της..

penΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 31/01/2015

Η επωδός της επομένης των εκλογών είναι: Και τώρα δουλειά! Και ως προς το κεντρικό σύνθημα που είχε διαλέξει ο Αλέξης Τσίπρας και το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ, η ελπίδα, φαίνεται ότι έχει αρχίσει και πιάνει τόπο. Όχι γιατί είχε το χρόνο να κάνει όσα υποσχέθηκε, αλλά επειδή η νίκη του η εκλογική και η συνεργασία του με τους ΑΝΕΛ του δίνει μια ευρεία πλειοψηφία ώστε να κριθεί για το έργο του σε εύλογο χρόνο.

Την πρώτη νίκη την πέτυχε ήδη με το να σπάσει το φόβο και να ξεπεράσει τα εκβιαστικά διλλήματα που του έβαζε ο Σαμαράς και το επικοινωνιακό επιτελείο του στο οποίο είχε εμπιστευθεί την προεκλογική καμπάνια του κόμματος του.

Η καταστροφή που έλεγαν δεν ήρθε την επομένη των εκλογών. Οι τράπεζες συνέχιζαν να λειτουργούν και να εξυπηρετείται ο κόσμος και είμαι βέβαιος ότι -θα φανεί αυτό καλύτερα στο άμεσο μέλλον- θα χαλαρώσουν τον ασφυκτικό κλοιό απέναντι στους δανειολήπτες που με δόλο τροφοδότησαν με μεγάλα ποσά, ενώ γνώριζαν ότι δεν ήταν σε θέση να αποπληρώσουν υπό τις παρούσες συνθήκες την εύλογη υποχρέωση τους.

Δεν θα μείνω στους πολιτικούς συμβολισμούς των κινήσεων των πρώτων ημερών, διότι είχαν συγκεκριμένους αποδέκτες, ώστε να δοθούν μηνύματα, αλλά θα σχολιάσω τη απόφαση Τσίπρα, όπως και της μεγάλης πλειοψηφίας του υπουργικού συμβουλίου να ορκιστούν με πολιτικό όρκο.

Αν μη τι άλλο έδειξαν με τη στάση τους πως θα σεβαστούν την όποια ιδιαιτερότητα και επιτέλους παύει να υπάρχει αυτός ο ισχυρός εναγκαλισμός με την Ορθοδοξία… Αυτό βέβαια μένει να το δούμε πώς θα εξελιχθεί και στη συνέχεια.

Άκουσα ανθρώπους να λένε πως είναι μικρός (ο 40ρης…) και άπειρος στην πολιτική διακυβέρνηση. Αλλά διάβασα επίσης στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που έχουν πάρει «φωτιά» αυτή την περίοδο λόγω έξαρσης των πολιτικών παθών, πως και ο Νώε που έφτιαξε την κιβωτό ήταν άπειρος, ενώ ο ναυπηγός του «Τιτανικού» ήταν καλά σπουδαγμένος… Λοιπόν; Λέει κάτι αυτό, αν το πας ένα βήμα πιο πέρα στη σκέψη και στο συλλογισμό;episimansis

Δεν ξέρω πώς θα λειτουργήσει αυτή η πρώτη αισιοδοξία που έχει μέσα της στοιχεία ελπίδας ότι ίσως υπάρχουν μικρά περιθώρια να γίνει κάτι, να πέσει χρήμα, ώστε να κινηθεί η αγορά, να μειωθούν οι άδικοι και παράλογοι φόροι έτσι που να ανασάνουν οι οικογενειάρχες, να καταργηθεί ο ΕΝΦΙΑ, όπως υποσχέθηκαν, να ανοίξουν οι δουλειές που θα έχουν μια αξιοπρεπή αμοιβή και μια στοιχειώδη σιγουριά, όσον αφορά τα ανθρώπινα μέτρα.

Περιμένουν ακόμα να δουν βήματα στην Παιδεία, στην Υγεία, να μαζευτούν λίγο οι εθνικοί εργολάβοι και τα ολιγοπώλια που λειτουργούν ασύδοτα, να μπουν στοιχειώδεις κανόνες στην αγορά εργασίας και να επανέλθουν εκεί που ήταν τα πράγματα πριν βάλουν μπροστά να μας… σώζουν οι πολιτικάντηδες που έθεσε στο περιθώριο των εξελίξεων με την ψήφο του ο ελληνικός λαός.

Ασφαλώς έχουν το αναμφισβήτητο δικαίωμα του χρόνου που θα τους επιτρέψει να δώσουν δείγματα γραφής… Αλλά γνωρίζουν πως αυτά τα περιθώρια έχουν ημερομηνία λήξεως. Δεν έχει δοθεί λευκή επιταγή. Οι πολίτες είναι πια συνειδητοποιημένοι. Το έδειξαν οι επιλογές στην κάλπη… Κι αυτό οφείλουν, αν μη τι άλλο να το σεβαστούν.

Περίσσεψαν τα μεγάλα λόγια, δεν χρειάζονται άλλα... Τα έχουν φάει με το κουτάλι από τα προεκλογικά μπαλκόνια και είδαν μετά να συμβαίνουν άλλα πράγματα. Το σύστημα που υπηρετούν δείχνει ξεκάθαρα πως η απόσταση από το χειροκρότημα στην αποστροφή δεν είναι μεγάλο. Μια λεπτή κόκκινη γραμμή τα χωρίζει…

Ο λαός περιμένει να δει, να ακούσει και μια καλή είδηση, να σκάσει ένα χαμόγελο, να φτιάξει λίγο η ψυχολογία του και να αρχίσει να ελπίζει για το αύριο, όχι μακροπρόθεσμα, αλλά να ελπίζει βρε αδελφέ…

Η ευθύνη τους αν διαψεύσουν το συναίσθημα των ψηφοφόρων θα είναι πολύ μεγάλη. Μένει να δούμε πώς θα κυλήσει η Πολιτεία τους. Ο καιρός, ξέρετε, περνάει γρήγορα και η απόδοση λογαριασμού θα τους περιμένει αναπόφευκτα στη γωνία… Αυτό ας μη το ξεχνούν…

  • Το κείμενο αυτό είναι δημοσιευμένο στην εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ που κυκλοφόρησε χθες Σάββατο 31/01/2015, σελίδα 9 στη στήλη μου «Επισημάνσεις».
Εκτύπωση

Ολοκληρώσαμε και την εφημερίδα «Ο ΤΥΠΟΣ των συνταξιούχων σιδηροδρομικών» τ. 403

tipos.403Αυτό είναι το πρωτοσέλιδο της νέας εφημερίδας « Ο ΤΥΠΟΣ των συνταξιούχων σιδηροδρομικών» τ. 403 που ολοκληρώσαμε την περασμένη Παρασκευή και τη στείλαμε για εκτύπωση στο πιεστήριο. Για να τη διαβάστε, πατήστε ΕΔΩ.

Σίγουρα είναι ένα έντυπο που αφορά μια ειδική ομάδα συνταξιούχων, αυτούς που προέρχονται από τον σιδηρόδρομο. Και όσο και αν οι μέχρι χθες κυβερνώντες προσπάθησαν να απαξιώσουν το τραίνο, πουλώντας σε ιδιώτες τα πιο κερδοφόρα κομμάτια του, ενώ σε πολλές περιπτώσεις απαξίωσαν τις γραμμές και το δίκτυο, όπως στην Πελοπόννησο, είναι μερικές χιλιάδες οι απόμαχοι της δουλειάς, εκεί, σε όλη την Ελλάδα.

Και όλοι αυτοί περιμένουν να ενημερωθούν από την εφημερίδα που εκδίδει κάθε δίμηνο η Ομοσπονδία τους, η Πανελλήνια Ομοσπονδία Συνταξιούχων Σιδηροδρομικών (Π.Ο.Σ.Σ.), τον «ΤΥΠΟ των συνταξιούχων σιδηροδρομικών».

Μαζί τους συνεργάζομαι τέσσερα χρόνια τώρα, προσπαθώντας να έχουμε ένα καλό αποτέλεσμα, ικανοποιητικό, ενημερωτικό, πληροφοριακό ως προς τα ζητήματα που τους απασχολούν και είναι πανομοιότυπα, λίγο – πολύ με όλους τους συνταξιούχους από άλλους κλάδους που, φυσιολογικά περίμεναν ύστερα από μια ζωή προσφοράς στη δουλειά να ζήσουν με αξιοπρέπεια όσα χρόνια τους απομένουν ώς το τέλος του βίου τους.

Δυστυχώς είδαν κι αυτοί τις συντάξεις τους να μειώνονται και να μην είναι σε θέση να καλύψουν τις ουσιαστικές τους ανάγκες. Είδαν να μην έχουν πια επαρκή ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και να αγωνιούν για το αύριο των παιδιών και των εγγονιών τους.

Μαζί τους συνεργάζομαι για την έκδοση της εφημερίδας τους. Δεν είναι μεγάλη. Ένα 4σέλιδο σε ταμπλόιτ, 4χρωμο είναι, μα δεν τους πειράζει. Διότι το ταχυδρομείο κοστολογεί με το βάρος το έντυπο κι αυτό είναι η μεγαλύτερη οικονομική τους αιμορραγία.

Αυτό που προσπαθούν να κάνουν είναι να βγάζουν το έντυπο στην ώρα του και να καλύπτουν τις πραγματικές ανάγκες τους για την ενημέρωση. Και μάλλον αυτό το καταφέρνουν σε συνεργασία με το Blog τους, όπου τοποθετούν την άμεση επικαιρότητα τους. Κι αυτό δεν κοστίζει, γιατί η Google προσφέρει δωρεάν τη φιλοξενία. Δείτε το ΕΔΩ.

Όλα είναι απλά εδώ, δεν υπάρχουν πολυσύνθετα πράγματα που να προβληματίζουν… Σε ανθρώπους της τρίτης ηλικίας απευθύνονται…

Προσωπικά χαίρομαι γι’ αυτή τη συνεργασία... Είναι για μένα μια θετική πρόκληση σε επαγγελματικό επίπεδο, και τους ευχαριστώ για την εμπιστοσύνη που μου δείχνουν. Ιδιαίτερα τον πρόεδρο της Π.Ο.Σ.Σ., Βασίλη Αποστολόπουλο που  η συνεργασία μαζί του, στην προετοιμασία και έκδοση του ΤΥΠΟΥ είναι εξαιρετική.

Υπάρχει αυτό που λέμε «χημεία» και έχει να κάνει με το να είμαι σε θέση να αντιλαμβάνομαι γρήγορα τα «μηνύματα» που εκπέμπει η γλώσσα του σώματος για να τα… μεταφράζω σε δημοσιογραφική εργασία.

Αυτό βοηθάει ουσιαστικά ώστε το φύλλο να βγαίνει γρήγορα, εύκολα και με σίγουρα καλή απόδοση. Ας είναι καλά οι άνθρωποι…

Εκτύπωση

Υπάρχουν άνθρωποι που πιστεύουν ότι οι κάλπες μπορούν να δώσουν ελπίδα…

ftoxos.2015
Μερικές φωτογραφίες από όσα έχουν ζήσει οι άνθρωποι τα τελευταία χρόνια και απηυδισμένοι πια, ελπίζουν ότι με την ψήφο τους θα αλλάξουν τα πράγματα. Είδαμε τους άστεγους να αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο…

ftoxos1.2015
Είδαμε επίσης τους φτωχούς να γίνονται φτωχότεροι να πολλαπλασιάζονται και δοκιμάζουν την αξιοπρέπεια τους, ποδοπατώντας ο ένας τον άλλον για μια πλαστική σακούλα φρούτα ή λαχανικά…

ftoxos2.2015
Διαβάσαμε τίτλους εφημερίδων πολλούς σαν κι αυτόν από την ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ που αποτύπωναν την πραγματικότητα που έχει να κάνει με τις ζωές των ανθρώπων, αφού άλλοι (άνθρωποι κι αυτοί…) αποφασίζουν…

ftoxos3.2015
Τέτοιες θλιβερές εικόνες με ανθρώπους να ψάχνουν σε κάδους απορριμμάτων για να βρουν κάτι φαγώσιμο ήταν πολύ συχνές… Και δεν ήταν πάντα αλλοδαποί αυτοί οι άνθρωποι, αν και τι σημασία έχει όταν κάποιος πεινά…

ftoxos4.2015
Η εκπαίδευση δοκιμάστηκε σκληρά. Τα σχολεία εγκαταλείφθηκαν στην τύχη τους χωρίς πόρους και στοιχειώδη χρηματοδότηση… Καθηγητές μπήκαν σε διαθεσιμότητα, ενώ τεχνικά τμήματα ειδικοτήτων έκλεισαν, οριστικά…

penΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 25/01/2015

Και να που φτάσαμε στο παραπέντε των εκλογών! Αυτό που επιβάλει το Σύνταγμα είναι να υπάρχει μια χρονική περίοδος σιωπής… Αρκετά με τις κραυγές, τις προεκλογικές συγκεντρώσεις, τους εκφοβισμούς, τις πιέσεις, συνηθίζεται να υπάρχει ένα 24ωρο όπου να προλάβει να κατακαθίσει λίγο ο κουρνιαχτός πριν από τους πανηγυρισμούς το βράδυ των εκλογών, όταν ανοίξουν οι κάλπες και γίνει ορατό το αποτέλεσμα.

Ας δούμε λοιπόν πώς κύλησε η σύντομη προεκλογική περίοδος, αν άφησε κάτι πίσω της κι αν αυτό είναι φανερό στον ορίζοντα, κάτι τέλος πάντων που να οδηγεί σε ασφαλή συμπεράσματα ως προς την έκβαση της μάχης και της πολιτικής αντιπαράθεσης. Πρέπει να ομολογήσουμε ότι στα χρόνια που θυμόμαστε και αναφέρονται σε εποχές δημοκρατίας όπου το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι ήταν κάτι περισσότερο από υπαρκτό, δεν έχουμε δει πιο παράξενες και περίεργες εκλογικές διαδικασίες.

Οι υποψήφιοι δεν μπόρεσαν, δεν ήθελαν, δεν πρόλαβαν ούτε αφίσες προσωπικές να τυπώσουν, ούτε και κάρτες ή φυλλάδια καλά – καλά. Αλλά και τα ίδια τα πολιτικά κόμματα προτίμησαν τα τηλεοπτικά σποτ και λιγότερο τις αφίσες. Ούτε μεγάλες συγκεντρώσεις σε ανοιχτούς χώρους είδαμε, τέτοιες που να δικαιολογούν το φανατισμό άλλων εποχών…

Δεν ξέρω αν συνέβαλε σ’ αυτό η αποφασιστική στάση του δημάρχου Αθηναίων κ. Καμίνη σχετικά με την αφισορύπανση που απείλησε ότι τα συνεργεία καθαριότητας του Δήμου θα κατέβαζαν όποια αφίσα έβλεπαν, αλλά πραγματικά αφίσες στην πρωτεύουσα δεν είδαμε…

Δεχθήκαμε τα πιο αλλοπρόσαλλα τηλεφωνήματα από ανύπαρκτους και άγνωστους σε μας, υπουργούς της συγκυβέρνησης, χωρίς κανένα προγραμματισμό ή βάση. Στην τύχη, έτσι ατάκτως εριμμένα… Όπως και SMS. Λίγα όμως κι αυτά. Κατά την άποψη μας, τόσο οι πολιτικοί, όσο και οι πολίτες βρίσκονται σε φάση μάλλον πολύ διαφορετική σε σχέση με άλλες εκλογές και πολύ δύσκολη.episimansis

Κι αυτό που έκανε ακόμα πιο τραγική την κατάσταση ήταν ότι έπρεπε να χρησιμοποιούν το ψέμα κάθε φορά που όφειλαν να επικαλεστούν την αλήθεια. Μεγαλύτερη κακοποίηση δεν είχε ποτέ στο παρελθόν υποστεί αυτή η λέξη που είναι φτιαγμένη για να ακουμπά στην καρδιά των ανθρώπων.

Όχι πως ξαφνιαστήκαμε. Πάντα έτσι έκαναν οι πολιτικοί, αλλά τούτη τη φορά ξεπέρασαν τα εσκαμμένα. Η Νέα Δημοκρατία, εκείνη μαζί με το ΠΑΣΟΚ που δεν θα έπρεπε ούτε να την πλησιάζουν, την έκανε κεντρικό της σύνθημα. Μεγαλύτερη κοροϊδία δεν έχει ξαναγίνει. Και είμαι βέβαιος ότι θα το πληρώσει ακριβά αυτό.

Αναμφίβολα κάτι τέτοιο έφερε μεγάλη σύγχυση στους ψηφοφόρους τους οι οποίοι για πρώτη φορά αντιμετώπισαν τα τύχη των ιδεοληψιών ως να μην υπάρχουν, αφού οι μάζες κινούνταν, άγονταν και φέρονταν από τον ένα πολιτικό χώρο στον άλλον προσδοκώντας μικρά και πρόσκαιρα προσωπικά οφέλη.

Ενδιαφέρον είχε επίσης ότι μίλησαν για όλα, πατρίδα, θρησκεία, οικογένεια… Μόνο για ένα δε μίλησαν: Ποιος ευθύνεται γι’ αυτή την κατάντια της βίαιης φτωχοποίησης της μεσαίας τάξης… Πολύ σημαντικό ερώτημα. Διότι θα μπορούσε να δώσει την ευκαιρία στο ψηφοφόρο να δει και να διαπιστώσει ώς πού θα βγάλει αυτό το πράγμα που έχει βιώσει άγρια στο πετσί του.

Ένα στοιχείο, ωστόσο, που έγινε αισθητό και από τους μυημένους, είναι ότι όσοι ασχολούνται με την πολιτική κατάφεραν να την απαξιώσουν στη συνείδηση των Ελλήνων πολιτών… Δεν υπάρχει πλέον καμιά εμπιστοσύνη σε κανένα πολιτικό σχήμα, αν και ο άνθρωπος από τη φύση του είναι αισιόδοξος και θέλει να ελπίζει ότι θα ξημερώσουν καλύτερες μέρες.

Το βράδυ της Κυριακής η κάλπη θα βγάλει κάποιον νικητή με μικρή ή μεγάλη διαφορά… Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι όλο και περισσότεροι αρχίζουν να αντιλαμβάνονται ότι ο άνθρωπος δεν είναι σε θέση να κυβερνήσει τον άνθρωπο. Σε κάθε εκλογική μάχη το διαπιστώνει, όλο και περισσότερο…
  • Το κομμάτι αυτό δημοσιεύεται σήμερα Σάββατο 24/01/2015 στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ στην στήλη μου «Επισημάνσεις».
Εκτύπωση

Ζούμε τις πιο παράξενες «βουβές» εκλογές… Απογοητευμένοι πολίτες ψάχνουν…

logos160115

Με τέτοια πρωτοσέλιδα πάμε στις κάλπες την παραπάνω Κυριακή… Η φτώχεια έχει απλωθεί παντού, όπως εύστοχα καταγράφει και η σημερινή εφημερίδα ΛΟΓΟΣ. Ακόμα κι αυτοί που μια ζωή έδωσαν μάχη για να σταθούν όρθιοι με αξιοπρέπεια… Γι’ αυτό και ουδείς, πέρα από τους άμεσα ενδιαφερόμενους ασχολούνται…

penΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 17/01/2015

Πραγματικά ζούμε τις πιο περίεργες εκλογές των τελευταίων ετών… Ελάχιστοι ενδιαφέρονται γι’ αυτές… Ούτε και οι ίδιοι οι πολιτικοί δείχνουν να το κάνουν με πολύ πάθος. Λες και θέλουν να βγάλουν την υποχρέωση που έχουν, αδιαφορώντας για το όποιο αποτέλεσμα… Ή μάλλον το γνωρίζουν και γι΄ αυτό δεν το παλεύουν ουσιαστικά, όπως έκαναν σε άλλες ανάλογες εκλογικές αναμετρήσεις…

Δεν ξέρω τι φταίει ή μάλλον μπορώ να υποθέσω… Ο κόσμος βαρέθηκε, κουράστηκε, αηδίασε, απηύδησε, από τα μεγάλα λόγια που δεν συνοδεύονται από ανάλογες πράξεις… Χρόνια τώρα τον έχουν συνηθίσει, άλλα να ακούει και άλλα να εφαρμόζουν στην πράξη.

Δείτε, ας πούμε, το οικονομικό πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας. Εξαιρετικό! Λες και πρόκειται για ένα αντιπολιτευτικό κόμμα που φιλοδοξεί να βάλει τα πράγματα σε μια σειρά, να διορθώσει τα λάθη της προηγούμενης κυβέρνησης και να ασκήσει μια φιλολαϊκή πολιτική… Αλλά ποιον φιλοδοξούν να πείσουν όλες αυτές οι μεγαλοστομίες;

Αυτοί δεν είναι κυβέρνηση; Τον εαυτό τους αντιπολιτεύονται; Αυτοί δεν έβαλαν στο λαό ολη αυτή την υπέρογκη φορολογία, τον ΕΝΦΙΑ που τώρα λένε ότι θα μειώσουν γενναία; Σε άλλη χώρα ζούμε; Στη δική μας πάντως, αυτοί με τις πολιτικές τους κατάστρεψαν τη ευάλωτη μεσαία τάξη και οδήγησαν σε βίαιη φτωχοποίηση χιλιάδες, για να μην πω εκατομμύρια πολίτες…episimansis

Και τώρα προσπαθούν να χαϊδέψουν με ωραία λόγια τα αυτιά αυτών των ίδιων ανθρώπων… Μα, αυτοί δεν είναι πια σε θέση να ακούσουν… Τα αυτιά τους και όλα τα μέλη του σώματος τους έχουν δεχτεί τέτοια επίθεση την περίοδο που μας κυβέρνησαν, τα τελευταία πέντε – έξι χρόνια που δεν λειτουργούν (ευτυχώς…) όπως λειτουργούσαν παλιά…

Κατάφεραν να απαξιώσουν την πολιτική, να διαλύσουν τις όποιες διαφορετικές ιδεολογικές προσεγγίσεις με τις οποίες στο παρελθόν «έπιαναν» ανθρώπους στα δίχτυα τους. Το να είσαι «φιλελεύθερος», υπέρμαχος της λεγόμενης ελεύθερης αγοράς, δεν διαφέρει πια καθόλου από εκείνον που δηλώνει ότι τάχα μου, πρεσβεύει τη δημοκρατία, την κοινοκτημοσύνη ή το σοσιαλισμό.

Γελάει, αν δεν εκνευρίζεται, όταν βλέπει, με το θράσος που χαρακτηρίζει τους πολιτικούς, τον Γιωργάκη Παπανδρέου να κάνει νέο κόμμα για να σώσει το τομάρι του από μια ενδεχόμενη εξεταστική, αφού επί κυβερνήσεως του οδηγήθηκε η χώρα στις δαγκάνες του ΔΝΤ και των εταίρων του. Και το χειρότερο είναι πως διαπιστώνεις με θλίψη ότι υπάρχουν έντιμοι άνθρωποι που πλαισιώνουν την προσπάθεια του καθώς τους πετάει το κόκαλο του τίτλου του υποψηφίου βουλευτή.

Διότι είναι περισσότερο από βέβαιο ότι μέχρι εκεί θα μείνει. Ούτε ο ίδιος, ούτε ο Βενιζέλος πρόκειται να δουν το πολυπόθητο γι’ αυτούς 3% που θα τους οδηγήσει στην ασυλία της Βουλής… Το μόνο που μένει στους πολίτες είναι να παρακολουθήσουν αποστασιοποιημένοι όλο αυτό το συνονθύλευμα των πολιτικών να του τάζουν φύκια για μεταξωτές κορδέλες… Και είναι ενθαρρυντικό ότι ουδείς πια επιχειρεί ανοιχτές προεκλογικές συγκεντρώσεις.

Το πρόσχημα είναι ο καιρός, αλλά τα επιτελεία τους γνωρίζουν καλά ότι δεν πάνε ούτε οι πιο κολλητοί τους φίλοι στις κοντινές εκδρομές με πούλμαν για να ακούσουν τον αρχηγό του κόμματος κι ας τους δελεάζουν με κίνητρα, τύπου καφέ και σάντουιτς. Το χειρότερο γι’ αυτούς είναι ότι κάθε κίνηση τους εύκολα πια ξεμπροστιάζεται στα σόσιαλ μίντια που είναι διαθέσιμα στον καθένα, χωρίς κανένα κόστος.

Επειδή δε τα επιχειρήματα τους είναι αίολα, έχουν εναποθέσει τις ελπίδες τους στους επικοινωνιολόγους… Πρόκειται για μια ειδική τάξη, ας τους πούμε, εργαζόμενους, που έχουν σπουδάσει τον τρόπο να κάνουν το άσπρο – μαύρο, το πικρό – γλυκό, το θυμό - χαμόγελο… Έτσι τουλάχιστον τους έχουν πείσει για να τους πάρουν ταλε4φτά, διότι ως πελάτες τους βλέπουν και τίποτα παραπάνω…

Ρίξτε μια ματιά στα τηλεοπτικά σποτάκια ή σε διαφημίσεις στις εφημερίδες που όσο πλησιάζουμε την ημέρα της κάλπης θα πληθαίνουν και θα αντιληφθείτε τι εννοώ… Ποντάρουν αποκλειστικά στο συναίσθημα. Άδικος κόπος. Σε άλλες εποχές ίσως τέτοια κόλπα να έπιαναν. Τώρα δεν πρόκειται να έχουν καμιά τύχη..

Γιατί; Διότι πολύ απλά οι πολίτες έχουν πάθει μεγάλη ζημιά… Τόσο μεγάλη που κανένα χτύπημα στην πλάτη δεν είναι σε θέση να αντισταθμίσει αυτά τα χαμένα… Θα το δουν το βράδυ των εκλογών… Όταν θα καθίσουν μπροστά στην τηλεόραση να απολαύσουν τα αποτελέσματα… Καιρός ήταν…

  • Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευθεί αύριο, Σάββατο 17/01/2015 στην κρητική εβδομαδιαία εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ και στη στήλη μου «Επισημάνσεις».
Εκτύπωση

Καθοδόν προς τις κάλπες με κρύο και παγωνιά στις καρδιές των Ελλήνων πολιτών...

xionias1.2015
Εικόνες από τη χιονισμένη Κρήτη. Τις Αγιες Παρασκιές, πριν από τρεις μέρες… Εμείς εδώ, δεν το είδαμε, τελικά, αυτή τη φορά στρωμένο το χιόνι στην Αθήνα, στον Κολωνό… Γι’ αυτό ας το απολαύσουμε από τις φωτογραφίες που πήραμε με e-mail.

xionias2.2015
Γιατί, τουλάχιστον ως προς το οπτικό μέρος, είναι όμορφο να ξυπνάς το πρωί και να βλέπεις έξω από την πόρτα σου, ένα τέτοιο τοπίο, χιονισμένο… Μόνο που χρειάζεται τόλμη και προσοχή για να τραβήξεις με το τάμπλετ, μερικές φωτογραφίες…

xionias3.2015
Όλα γύρω είναι κάτασπρα από χιόνι… Και δες, πώς άλλαξε το πράγμα… Στην ίδια αυτή αυλή, τον περασμένο Αύγουστο είχαμε καθίσει, μεγάλη παρέα φίλων και πίναμε τα ούζα μας… Άντε τώρα να τολμήσεις να το διανοηθείς… Δεν υπάρχει περίπτωση.

xionias4.2015
Ακόμα και ο δρόμος της δημοσιάς, λίγο πιο κάτω, είναι χιονισμένος… Μια μικρή αλλαγή στη ζωή μας, που αποτυπώθηκε σε τέσσερις φωτογραφίες… Ασφαλώς κάθε όμορφη αλλαγή είναι καλοδεχούμενη. Ιδιαίτερα όταν δεν κρατάει πολύ, όπως είναι το χιόνι… Οι μετεωρολόγοι μας ενημερώνουν ότι βελτιώνεται η κατάσταση…

penΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 10/01/2015

Δεν μας αρέσει να παινευόμαστε για το γεγονός ότι παρακολουθώντας χωρίς παρωπίδες την πολιτική επικαιρότητα, μπορέσαμε να διακρίνουμε τις εξελίξεις που βλέπαμε να έρχονται με ραγδαίους ρυθμούς… Εσείς, οι τακτικοί αναγνώστες μου, το γνωρίζετε ότι η υπερβολή δεν ήταν ποτέ το αγαπημένο μου γήπεδο για να… παίζω.

Να γυρίσουμε λοιπόν πίσω και να θυμηθούμε μερικά πράγματα, γιατί και η απουσία μιας εβδομάδας, είτε το θέλουμε, είτε όχι, δημιούργησε κάποια κενά… Ας θυμηθούμε λίγο με πόση σιγουριά και αλαζονεία οι κυβερνώντες μας διατείνονταν ότι θα κατάφερναν να βρουν τους 180 βουλευτές που προβλέπει το Σύνταγμα στην Τρίτη προσπάθεια για την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας. Διαψεύστηκαν πανηγυρικά… Ταβάνι τους ήταν οι 168 ψήφοι…

Με τον ίδιο τρόπο θα διαψευστούν και τώρα, στις εκλογές της 25ης Γενάρη που πιστεύουν ότι θα βγουν νικητές… Κι αυτό συμβαίνει επειδή, ζώντας στην αποστειρωμένη γυάλα τους, έχουν χάσει κάθε επαφή με την πραγματική ζωή, τους ανθρώπους, και όλα όσα για τα οποία υποτίθεται ότι «αγωνίζονται» προκειμένου να δώσουν στον ελληνικό λαό κάτι καλύτερο.episimansis

Όσο κι αν τα φιλικά τους ΜΜΕ με κάθε τρόπο, σε αντίθεση με τη βασική αποστολή τους, διαστρεβλώνουν την πραγματικότητα, δεν πρόκειται να έχουν καμιά επιτυχία… Οι πολίτες έχουν αντιληφθεί το ρόλο τους και έχουν πάψει να τα εμπιστεύονται. Και καλά κάνουν. Αυτοχειριάζονται και τα ίδια καθώς απαξιώνουν την ύπαρξη τους. Η κυκλοφοριακή κατρακύλα τους, παρά τα δώρα που δίνουν, ιδιαίτερα στις κυριακάτικες εκδόσεις τους, είναι εντυπωσιακή… Αναρωτιέμαι, αν τους ανησυχεί…

Ούτε η τηλεόραση θα τους σώσει… Αυτό το μέσο αποχαύνωσης, είναι από καιρό απαξιωμένο στη συνείδηση των πολιτών… Και τι να σου κάνει ένας ατέλειωτος σκυλοκαβγάς σε πολιτικό επίπεδο… Την αρχή μπορεί να έχει ενδιαφέρον, στη συνέχεια όμως φέρνει την κούραση και την αποστροφή…

Όσοι διαθέτουν μια στοιχειώδη σοβαρότητα θέλουν να ακούσουν από τη σημερινή πολιτική σκηνή και εκείνους που την εκφράζουν, θέσεις υπεύθυνες για το αύριο. Αν υπάρχει τέτοιο, έτσι όπως μας κατάντησαν… Αλλά δυστυχώς, δεν υπάρχει τέτοια περίπτωση, δεν έχουν μάθει έτσι οι άνθρωποι. Βολεύονται στις μεγάλες γενικόλογες, αόριστες κορώνες και όχι στη λεπτομέρεια και την ουσία του πράγματος.

Ένα άλλο θέμα που μας έχει όλους εντυπωσιάσει και όχι κατ’ ανάγκην θετικά, είναι πόσο δραστήρια κινείται ο κρατικός μηχανισμός, ας πούμε η αστυνομία, όταν έχει λόγους να κάνει τους πολίτες να νιώσουν, ίσως, λίγο πιο ασφαλείς… Μέσα σε μια εβδομάδα είδαμε τις συλλήψεις του καταζητούμενου εδώ και ένα χρόνο, Χριστόδουλου Ξηρού καταδικασμένου για συμμετοχή στη 17 Νοέμβρη, αλλά και του ενός από τους δύο υπόπτους για τη δολοφονία του συγγραφέα Μένη Κουμανταρέα.

Ο πρώτος ζούσε και κυκλοφορούσε άνετα με πιο μακριά βαμμένα ξανθά μαλλιά στην Ανάβυσσο, ενώ ο δεύτερος σχεδόν ένα μήνα τώρα, ήταν άφαντος… Πώς τους πιάνουν «ξαφνικά» και τους δυο, μέσα ακριβώς στη σύντομη προεκλογική περίοδο; Αν μάλιστα δούμε να συλλαμβάνουν και τον Παπακώστα, τότε θα είμαστε βέβαιοι ότι το Σύστημα έχει δώσει τα ρέστα του.

Δεν ξέρω τι προσδοκούν από αυτό… Ίσως, αφού δεν μπορούν να πείσουν με την πολιτική τους, θέλουν να δώσουν την αίσθηση της ασφάλειας στους πολίτες που, αν το «παντρέψεις» με την τρομοκρατία ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ θα μας πάει στη χρεοκοπία» (λες και τώρα είμαστε μια ανθηρή, οικονομικά, χώρα…) ίσως κάνει κάποιους απογοητευμένους νοικοκυραίους της μεσαίας τάξης που έχουν δεχτεί το πιο μεγάλο πλήγμα, να παραμείνουν παγιδευμένοι με την ψήφο τους, σε όσα ξέρουν ως τώρα, ώστε να μην τολμήσουν να αναζητήσουν κάτι νέο σε επίπεδο κυβέρνησης.

Όπως και να έχει το πράγμα, από δημοσιογραφική άποψη τουλάχιστον, ετούτες οι εκλογές έχουν μεγάλο ενδιαφέρον. Και ‘μείς, αποστασιοποιημένοι καθώς είμαστε, θα έχουμε τη δυνατότητα να τους αποκαλύπτουμε ως την τελευταία στιγμή. Όχι προσπαθώντας να αποτρέψουμε ψηφοφόρους, γιατί αυτό είναι μια πολύ προσωπική ηθική απόφαση, αλλά γιατί θέλουμε να κάνουμε τη δουλειά μας με ευσυνειδησία… Όπως κάναμε πάντα, σε ανάλογες περιστάσεις.
  • Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί αύριο στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ και στη στήλη μου «Επισημάνσεις».

Περισσότερα Άρθρα...

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

egkainia.domis.agioplastikis

Κάτι μεγάλο και όμορφο έγινε στο χωριό μας. Ένα κέντρο Μινωικής αγγειπλασττικής. Για να θυμόμαστε την ιστορία, το ξεκίνησε ο πρώην δήμαρχος Θραψανού, Μανόλης Λαδωμένος, αλλά διάφορες δυσκολίες που δεν γνωρίζομαι δεν το άφησδαν να ολοκληρωθεί. Το εεκαινία σε ο δήμρχος κ. Κεγκέρογλου! Χαιρόμαστε που ένα σημαντικό και εμβληματικό έργο πολιτιστικής υποδομής, είναι πραγματικότητα. Ως αποτέλεσμα συνένωσης δυνάμεων του Δήμου Μινώα, του Υπουργείου Πολιτισμού, του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, με την αρωγή της Περιφέρειας Κρήτης.

Ξεκίνησε να λειτουργεί στο χωριό μας, το Θραψανό, μια αξιόπιστη Δομή Αγγειοπλαστικής...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

elies.a.nikola1.081220

Μια προσπάθεια πριν τρία χρόνια να ξαναφτιάξω τις ελιές μου σε συργασία με συγχωριανό μου φίλο και συμμαθητή από το σχολείο απέδωσε σε μια πρώτη φάση, τρία χρόνια τώρα. Πέσαμε σε κακές εποχές. Ξηρασία, κακοχρονιά, αλλά είχα μια ευχάριστη έκπληξη από τον Μιχάλη. Παρά τις δυσκολίες βγάλαμε το λάδι της χρονιάς μας. Ευγνώμονες!

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA