Αχνοφέγγει λίγο φως στο βάθος… Έστω και προσωρινά, η ελπίδα χρειάζεται…
Ο σημερινός τίτλος του ΒΗΜΑΤΟΣ ίσως βάζει τα πράγματα στη θέση τους… Τι ακριβώς συμβαίνει στην Ελλάδα μια εβδομάδα μετά τις εκλογές; Ιδού μερικοί τίτλοι εφημερίδων…
Όλες οι χθεσινές εφημερίδες επικέντρωσαν το ενδιαφέρον τους στο επεισόδιο που προέκυψε μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες, ανάμεσα στον Βαρουφάκη και τον Ντάισελμπλουμ. Εδώ η ΠΑΤΡΙΔΑ Ηρακλείου Κρήτης.
Η ΑΓΟΡΑ είναι μια νέα εβδομαδιαία οικονομική εφημερίδα που εξέδωσε το συγκρότημα Τύπου του δημοσιογράφου Νίκου Χατζηνικολάου που βγαίνει στα περίπτερα κάθε Σάββατο. Ιδού ο χθεσινός τίτλος της..
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 31/01/2015
Η επωδός της επομένης των εκλογών είναι: Και τώρα δουλειά! Και ως προς το κεντρικό σύνθημα που είχε διαλέξει ο Αλέξης Τσίπρας και το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ, η ελπίδα, φαίνεται ότι έχει αρχίσει και πιάνει τόπο. Όχι γιατί είχε το χρόνο να κάνει όσα υποσχέθηκε, αλλά επειδή η νίκη του η εκλογική και η συνεργασία του με τους ΑΝΕΛ του δίνει μια ευρεία πλειοψηφία ώστε να κριθεί για το έργο του σε εύλογο χρόνο.
Την πρώτη νίκη την πέτυχε ήδη με το να σπάσει το φόβο και να ξεπεράσει τα εκβιαστικά διλλήματα που του έβαζε ο Σαμαράς και το επικοινωνιακό επιτελείο του στο οποίο είχε εμπιστευθεί την προεκλογική καμπάνια του κόμματος του.
Η καταστροφή που έλεγαν δεν ήρθε την επομένη των εκλογών. Οι τράπεζες συνέχιζαν να λειτουργούν και να εξυπηρετείται ο κόσμος και είμαι βέβαιος ότι -θα φανεί αυτό καλύτερα στο άμεσο μέλλον- θα χαλαρώσουν τον ασφυκτικό κλοιό απέναντι στους δανειολήπτες που με δόλο τροφοδότησαν με μεγάλα ποσά, ενώ γνώριζαν ότι δεν ήταν σε θέση να αποπληρώσουν υπό τις παρούσες συνθήκες την εύλογη υποχρέωση τους.
Δεν θα μείνω στους πολιτικούς συμβολισμούς των κινήσεων των πρώτων ημερών, διότι είχαν συγκεκριμένους αποδέκτες, ώστε να δοθούν μηνύματα, αλλά θα σχολιάσω τη απόφαση Τσίπρα, όπως και της μεγάλης πλειοψηφίας του υπουργικού συμβουλίου να ορκιστούν με πολιτικό όρκο.
Αν μη τι άλλο έδειξαν με τη στάση τους πως θα σεβαστούν την όποια ιδιαιτερότητα και επιτέλους παύει να υπάρχει αυτός ο ισχυρός εναγκαλισμός με την Ορθοδοξία… Αυτό βέβαια μένει να το δούμε πώς θα εξελιχθεί και στη συνέχεια.
Άκουσα ανθρώπους να λένε πως είναι μικρός (ο 40ρης…) και άπειρος στην πολιτική διακυβέρνηση. Αλλά διάβασα επίσης στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που έχουν πάρει «φωτιά» αυτή την περίοδο λόγω έξαρσης των πολιτικών παθών, πως και ο Νώε που έφτιαξε την κιβωτό ήταν άπειρος, ενώ ο ναυπηγός του «Τιτανικού» ήταν καλά σπουδαγμένος… Λοιπόν; Λέει κάτι αυτό, αν το πας ένα βήμα πιο πέρα στη σκέψη και στο συλλογισμό;
Δεν ξέρω πώς θα λειτουργήσει αυτή η πρώτη αισιοδοξία που έχει μέσα της στοιχεία ελπίδας ότι ίσως υπάρχουν μικρά περιθώρια να γίνει κάτι, να πέσει χρήμα, ώστε να κινηθεί η αγορά, να μειωθούν οι άδικοι και παράλογοι φόροι έτσι που να ανασάνουν οι οικογενειάρχες, να καταργηθεί ο ΕΝΦΙΑ, όπως υποσχέθηκαν, να ανοίξουν οι δουλειές που θα έχουν μια αξιοπρεπή αμοιβή και μια στοιχειώδη σιγουριά, όσον αφορά τα ανθρώπινα μέτρα.
Περιμένουν ακόμα να δουν βήματα στην Παιδεία, στην Υγεία, να μαζευτούν λίγο οι εθνικοί εργολάβοι και τα ολιγοπώλια που λειτουργούν ασύδοτα, να μπουν στοιχειώδεις κανόνες στην αγορά εργασίας και να επανέλθουν εκεί που ήταν τα πράγματα πριν βάλουν μπροστά να μας… σώζουν οι πολιτικάντηδες που έθεσε στο περιθώριο των εξελίξεων με την ψήφο του ο ελληνικός λαός.
Ασφαλώς έχουν το αναμφισβήτητο δικαίωμα του χρόνου που θα τους επιτρέψει να δώσουν δείγματα γραφής… Αλλά γνωρίζουν πως αυτά τα περιθώρια έχουν ημερομηνία λήξεως. Δεν έχει δοθεί λευκή επιταγή. Οι πολίτες είναι πια συνειδητοποιημένοι. Το έδειξαν οι επιλογές στην κάλπη… Κι αυτό οφείλουν, αν μη τι άλλο να το σεβαστούν.
Περίσσεψαν τα μεγάλα λόγια, δεν χρειάζονται άλλα... Τα έχουν φάει με το κουτάλι από τα προεκλογικά μπαλκόνια και είδαν μετά να συμβαίνουν άλλα πράγματα. Το σύστημα που υπηρετούν δείχνει ξεκάθαρα πως η απόσταση από το χειροκρότημα στην αποστροφή δεν είναι μεγάλο. Μια λεπτή κόκκινη γραμμή τα χωρίζει…
Ο λαός περιμένει να δει, να ακούσει και μια καλή είδηση, να σκάσει ένα χαμόγελο, να φτιάξει λίγο η ψυχολογία του και να αρχίσει να ελπίζει για το αύριο, όχι μακροπρόθεσμα, αλλά να ελπίζει βρε αδελφέ…
Η ευθύνη τους αν διαψεύσουν το συναίσθημα των ψηφοφόρων θα είναι πολύ μεγάλη. Μένει να δούμε πώς θα κυλήσει η Πολιτεία τους. Ο καιρός, ξέρετε, περνάει γρήγορα και η απόδοση λογαριασμού θα τους περιμένει αναπόφευκτα στη γωνία… Αυτό ας μη το ξεχνούν…
- Το κείμενο αυτό είναι δημοσιευμένο στην εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ που κυκλοφόρησε χθες Σάββατο 31/01/2015, σελίδα 9 στη στήλη μου «Επισημάνσεις».
Σχόλια (0)