Στο τυπογραφείο ύλη για το τ. 178, της εφημερίδας ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ. Ξεκινάμε!

ilektrikos177

Αυτό είναι το τελευταίο φύλλο του ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ τ. 177, που ολοκληρώσαμε την Παρασκευ΄ή 7/3/2025. Μπορείτε να το δείτε όπως είναι τυπωμένο ΕΔΩ. Σταθερός, όπως πάντα στην παρουσία του! Σταθεροί και οι άνθρωποι που έχουν την ευθύνη έκδοσης του, από το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, τη Διοίκηση του. Από σήμερα βάζουμε μπροστά για το επόμενο... Στέλνω στο τυπογραφείο ύλη για να "στήνεται"

anagrafi.040324

Εδώ, σ' αυτό το τυπογραφείο, την ΑΝΑΓΡΑΦΗ, στο Περιστέρι, γίνεται η τεχνική επεξεργασία του "ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ Σιδηρόδρομου". Η Ανδρομάχη ή Μάχη είναι η κοπέλα που συνεργαζόμαστε. Την ευχαριστούμε για την άψογη συνεργασία, όπως και τους ανθρώπους του τυπογραφείου, Σάκη και Δημήτρη.

ilektrikos.171Η έκδοση μιας εφημερίδας είναι ένας κύκλος. Μόλις ολοκληρωθεί ένα τεύχος και αφού περάσει λίγος καιρός και το χαρούν οι ανθρωποι του, αρχίζουμε να ετοιμάζουμε το επόμενο. Έτσι λοιπόν  τηνπροηγούμενη εβδομάδα, την Τετάρτη 30/4, κατέβηκα στον Πειραιά και παρέλαβα το υλικό για το νέο τεύχος 177. Και σήμερα Παρασκευή. μια μέρα μετά την ΠΟρωτομαγιά έφυγε το πρώτο μεγάλο μέρος της για το τυπογραφείο. Ξεκινάμε ένα νέο ταξίδι!

Χαίρομαι κάθε φορά που συμβαίνει να  ολοκληρώνουμε αυτή τη διαδικασία, επειδή είναι απόλυτα σταθεροί και κάνουμε πραγματική δουλειά, όταν βρισκόμαστε από κοντά... Όλα τριγύρω αλλάζουμε κι όλα τα ίδια μένουν, λέει ένας ποιητής. Ο χρόνος φεύγει σαν αέρας. Είναι μια όμορφη διαδικασία που γίνεται, κάθε δίμηνο. Διότι κάθε πράγμα που αξίζει, έχει τη δουλειά του. Τίποτα και πουθενά, κάτι, δε γίνεται "μαγικά" κι από μόνο του.

Το συναίσθημα; Χαρά για κάτι όμορφο που δημιουργούμε τακτικά με συνέπεια και συνέχεια. Μια όμορφη διαδικασία που επαναλαμβάνεται σταθερά, χρόνια τώρα. Και δεν ξέρω το γιατί (ή μάλλον ξέρω...) αλλά μ' αρέσει πολύ όλη αυτή η διαδικασία. Κι αυτό, το κάνουν οι άνθρωποι του να φαίνεται έτσι. Ιδιαίτερα ο πρόεδρος Θύμιος Ρουσιάς! Νιώθω την αγάπη τους, τη ζεστασιά, την καλή συνεργασία τους που αποτυπώνεται και στην ποιότητα της δουλειάς μας.

Και κάπως έτσι η ιστορία μας με το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, σύνεχίζεται. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που θεωρώ μεγάλο προνόμιο μου να συνεχίζω μαζί τους αυτό που ξεκίνησε εδώ και 30 χρόνια, από τη γέννηση της εφημερίδας με τους συνταξιούχους του ΗΣΑΠ. Ανθρώπους ξεχωριστούς, με ήθος και συνείδηση που σπάνια βρίσκεις στον κόσμο, στο συνάφι εκείνων που ασχολούνται με τα κοινά. 

Αν και έχω αλλάξει δύο ανθρώπους, στις θέσεις ευθύνης του προέδρου στο Σωματείο, τον Μανώλη Φωτόπουλο στο ξεκίνημα και για 15 χρόνια και τον Θύμιο Ρουσιά τα τελευταία 12 χρόνια, ποτέ δεν είχα πρόβλημα από κανέναν τους. Τον Θύμιο τον ήξερα και συνεργάστηκα μαζί του, άλλα δέκα χρόνια πριν, καθώς ήταν ο Γραμματέας του Σωματείου, επί εποχής Φωτόπουλου.

Εξαιρετικοί άνθρωποι! Είναι από αυτούς που λύνουν, αντί να δημιουργούν προβλήματα, που χαίρονται μ' αυτό που κάνουν και δεν μιζεριάζουν από λάθη που μπορεί να συμβούν. Και επιπλέον, εκτιμούν πολύ τη δουλειά που τους προσφέρω, όλα αυτά τα χρόνια.

Κι όταν λέω «φτιάχνω» την εφημερίδα που βλέπετε, εννοώ ότι τη σχεδιάζω και την υλοποιώ ως έκδοση. Δίνω δηλαδή μορφή στα άψυχα κείμενα. Στην έκδοση που μπορείτε να δείτε πατώντας ΕΔΩ, και που είναι η τελευταία, όπως θα διαπιστώσετε.

Είναι ένα έντυπο «συνδικαλιστικό», με την έννοια ότι προβάλλει τη δράση του Σωματείου, αλλά και δημιουργεί εκείνες τις προϋποθέσεις που είναι απαραίτητες για να διατηρείται (το Σωματείο και οι άνθρωποι του) ενωμένο και αγαπημένο στα μάτια των 2.000- 2.500 περίπου μελών του, συνταξιούχων του ΗΣΑΠ σε όλη την Ελλάδα, όπου κι αν μένουν.

Βέβαια, όπως σε όλους, η πανδημία του Covid-19, δημιούργησε κι εδώ τα προβλήματα της. Εκείνον τον καιρό, θυμάμαι, οι άνθρωποι του Σωματείου, παίρνοντας όλα τα μέτρα ασφαλείας, πήγαιναν τρεις φορές την εβδομάδα στον Πειραιά, στα γραφεία τους και σαν τα μυρμήγκια, ιδιαίτερα ο Θύμιος, ακόμα και από το σπίτι του, μάζευε την ύλη του 16σέλιδου ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ σε σχήμα ταμπλόιντ.

Μ’ αυτόν τον τρόπο και με καλό προγραμματισμό, κατάφεραν να μην χάσουν εκδόσεις, παρά μόνο μία! Άθλος, αν σκεφτεί κανείς, από τι περάσαμε… Και τι περνάμε! Αφού ο φόβος για τον Covid-19 δεν έχει φύγει, εντελώς.

Διατηρούν επίσης ένα εξαιρετικό διαδικτυακό τόπο για την άμεση ενημέρωση των μελών τους. Τις άμεσες ανακοινώσεις τις «ανεβάζει» η Ελευθερία, που έχει και τη γραμματειακή υποστήριξη του Σωματείου. Και τη γενική επιμέλεια έχω εγώ. Δείτε το ΕΔΩ, παρακαλώ.

Γενικά, είμαι πολύ χαρούμενος που συνεργάζομαι μαζί τους. Ακούν τις παρατηρήσεις μου, προσεκτικά και τις περισσότερες φορές τις εφαρμόζουν. Κάνουν τη δουλειά μου δημιουργική και ευχάριστη και τους ευχαριστώ γι’ αυτό. Και καθώς κι εγώ είμαι πια ο ίδιος συνταξιούχος, τους καταλαβαίνω όλο και περισσότερο. Το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, αποτελεί ένα πρότυπο δημιουργικότητας.

Κάποιοι λένε ότι τα Σωματεία Συνταξιούχων, είναι για απομάχους της δουλειάς. Που ζουν στο περιθώριο και ζουν με τις μνήμες τους από τα παλιά. Μπορεί να είναι και αυτό, αλλά πιστέψτε με, πολλοί νέοι θα ήθελαν να τους μιμηθούν στη δουλειά που προσφέρουν, εθελοντικά, για το κοινό καλό!

Δημοσιογραφικά

Πένθος στον Αθλητισμό! Ο θάνατος ενός νέου ανθρώπου ας βάλει μυαλό στους χούλιγκαν

mellon.satanaΙδού μια πολύ καλή υπενθύμιση σε εκείνον που έχει λόγους να σας θυμίζει το παρελθόν… Παρμένο μέσα από τη Γραφή, γι’ αυτό σοφό… Να το θυμάστε, πάντα….

basket.egaleo5
Και για να… ντύσουμε το θέμα μας με κάτι σχετικό… Στους νέους αρέσει ο αθλητισμός… Το ζήτημα είναι να βρουν εκείνα τα θετικά χαρακτηριστικά του, που θα τους δίνουν χαρά. Όχι φανατισμό και πόνο…

penΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 04/10/2014

Κλειστά είναι τα γήπεδα αυτό το Σαββατοκύριακο… Οι ποδοσφαιρόφιλοι και όσοι είναι εξαρτημένοι να παρακολουθούν τέτοιες διοργανώσεις μάλλον θα χρειαστεί να ασχοληθούν με κάτι άλλο… Ίσως στη NOVA ή στον ΟΤΕ tv υπάρχουν και ασφαλώς θα υπάρχουν, ποδοσφαιρικές διοργανώσεις σε άλλες χώρες…

Η Πολιτεία οδηγήθηκε σ’ αυτή την απόφαση μετά το θάνατο του 46χρονου φίλου του Εθνικού, Κώστα Κατσούλη, που άφησε την Τρίτη που μας πέρασε την τελευταία του πνοή στη Μονάδα Εντατικής θεραπείας του 401 Στρατιωτικού Νοσοκομείου. Όπως είναι γνωστό σε όσους παρακολουθούν στοιχειωδώς, αυτό που λέμε αθλητισμό στην Ελλάδα, ο 46χρονος φίλος του Εθνικού νοσηλευόταν σε κρίσιμη κατάσταση από εγκεφαλική βλάβη ύστερα από επίθεση οπαδών του Ηρωδότου, σε αγώνα της Γ΄ Εθνικής στο Ηράκλειο Κρήτης και κατέληξε ενώ η κηδεία του έγινε την Τετάρτη.

Έτσι λοιπόν, με απόφαση του υφυπουργού Πολιτισμού και Αθλητισμού, Γιάννη Ανδριανού, αναβάλλεται η δραστηριότητα που ήταν προγραμματισμένη γι’ αυτό το Σαββατοκύριακο σε όλα τα ομαδικά αθλήματα…

«Ως ελάχιστη ένδειξη σεβασμού στη μνήμη του Κώστα Κατσούλη, ο οποίος έχασε τη ζωή του πέφτοντας θύμα της οπαδικής βίας» ανέφερε η ανακοίνωση… Αλλά, φτάνει αυτό; Μήπως ήρθε η ώρα να προβληματιστεί το αρμόδιο υπουργείο και η Πολιτεία και να πάρουν δραστικά μέτρα αντί να υποθάλπουν τέτοιες καταστάσεις και το να μην πραγματοποιηθεί τώρα μια αγωνιστική δεν είναι και τόσο δραματικό μέτρο…

Το ότι οι κατηγορούμενοι για το θάνατο του εκλιπόντος έχουν προφυλακιστεί και πρόκειται να κριθούν από τη Δικαιοσύνη είναι αυτονόητο… Δεν μπορώ να φανταστώ κάτι άλλο για κείνους που αφαίρεσαν μια ανθρώπινη ζωή… Εκείνο που θα περιμένουμε να δούμε είναι, τι είδους σωφρονισμός θα αποδοθεί και αν αυτός θα λειτουργήσει όντως αποτρεπτικό για νέους δράστες..

Θυμάμαι στα λίγα χρόνια που έκανα ύλη στις αθλητικές σελίδες της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ και το φαινόμενο των χούλιγκαν ήταν διάχυτο από τότε, ότι συζητώντας με σοβαρούς ανθρώπους που γνωρίζουν και υπηρετούν δεκαετίες το αθλητικό ρεπορτάζ που έλεγαν πως κάποιοι θέλουν να υπάρχει αυτός ο δίαυλος που ενώνει τις χειρότερες μορφές του αθλητισμού με την πολιτική…episimansis

Αμφισβητεί κανείς πως ο αθλητισμός σήμερα σε τίποτε δεν έχει να κάνει με κείνα τα ιδεώδη που υπηρετούσαν οι αρχαίοι πρόγονοί μας; Ο τζόγος έχει στοχοποιήσει τα γήπεδα, τους παίκτες, τους παράγοντες του αθλητισμού… Κι όταν σκάει μια φούσκα από ένα τυχαίο περιστατικό για κάποιο «στημένο» παιχνίδι προκειμένου κάποιοι να κερδοσκοπήσουν, τότε «πέφτουμε από τα σύννεφα»…

Λέμε δύο – τρείς κουβέντες να κλείσει το θέμα και πάμε παρακάτω… Δεν είναι καθόλου τυχαίο που γονείς όσο κι αν αγαπούν την ομάδα τους, δεν παίρνουν τα παιδιά τους να πάνε στο γήπεδο να απολαύσουν έναν αγώνα… Σας το λέω εκ πήρας. Κι εγώ δεν πήρα το γιο μου, να πάω πότε σε ένα δημοφιλή ποδοσφαιρικό αγώνα…

Το περιβάλλον είναι πολύ κακό… Ο φανατισμός μεθοδευόμενος, υποκινούμενος και χωρίς όρια και το θέαμα δεν είναι πια όπως παλιά. Οι ομάδες είναι πια ανώνυμες εταιρίες και οι παίκτες δεν αγωνίζονται για τη φανέλα τους. Αυτό είναι το μόνο βέβαιο.

Ο περσινός αντίπαλος είναι φετινός συμπαίκτης, αφού η ομάδα τον δελέασε με κάποια παραπάνω χρήματα. Κι όταν το χόμπι γίνεται επάγγελμα, τότε όλα έχουν χαθεί στον αθλητισμό.

Είμαι από τη φύση μου αισιόδοξος και έτσι θέλω να βλέπω τα πράγματα κι εδώ. Ας ελπίσουμε πως τα δάκρυα που χύνονται αυτές τις μέρες για τον φίλαθλο που χάθηκε δεν είναι κροκοδείλια και ότι κάποιοι από την Πολιτεία θα ενδιαφερθούν πραγματικά και αποτελεσματικά. Ο αθλητισμός είναι ωραίος αν λειτουργεί στο σωστό μέτρο. Γυμνάζει το σώμα και δίδει αέρα δύναμης στην ψυχή. Μην τους αφήσουμε να μας τον κλέψουν και αυτόν.

  • Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί αύριο στην εβδομαδιαία εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ, στη στήλη μου, «Επισημάνσεις».

Προσπαθούν τώρα να μας πείσουν πως εργάζονται για το... καλό μας. Ποιος να τους πιστέψει;

ethnos240914Το ΕΘΝΟΣ που συνήθως στηρίζει την συγκυβέρνηση, στο δημοσίευμα του την επομένη της συνάντησης Σαμαρά – Μέρκελ κάνει λίγο γαργάρα το θέμα… Τι γράψει, όσο καλή διάθεση κι αν έχει; Δεν αρκεί αυτό… Πρέπει και κάτι ουσιαστικό να βγει… Και δεν βγήκε…

penΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 27/09/2014

Τη δουλειά τους κάνουν, το δίχως άλλο… Από προχθές που είχαμε τη συνάντηση Μέρκελ – Σαμαρά, οι Έλληνες πολίτες αντιμετωπίζουν ένα μπαράζ δημοσιευμάτων που προσπαθούν με δυο λόγια να μας πείσουν «να κάνουμε λίγο κουράγιο και υπομονή ακόμα, καθώς δεν χρειαζόμαστε τώρα, ως χώρα, νέο δάνειο, ενώ η έξοδος από το Δ.Ν.Τ. θα γίνει σε λίγο ορατή».

Χωρίς πανηγυρικούς τίτλους ακόμα και από τις φιλικές τους εφημερίδες ναι, αυτό προσπαθούν να κάνουν… Και γιατί, παρακαλώ; Διότι, καθώς δείχνουν τα πράγματα, μάλλον δεν θα αποφύγουν τις πρόωρες εκλογές. Και η δημοσιοποίηση δημοσκοπήσεων, κυρίως στις κυριακάτικες εφημερίδες που δείχνουν μερικές μονάδες μπροστά τον ΣΥΡΙΖΑ και με μια τάση για… αυτοδυναμία, τους τρομάζει.

Έτσι λειτουργούσε πάντοτε το πολιτικό κατεστημένο… Αν και δημοσίως παλεύουν, δήθεν για το κοινό καλό και για τη σωτηρία της χώρας, ο καθένας αντιλαμβάνεται πως αυτό που τους ενδιαφέρει είναι η προσωπική τους πολιτική επιβίωση. Και όπως έδειξαν οι τελευταίες ευρωεκλογές, δεν είναι και τόσο σοφό, ακόμα και για τους… συνεργάτες τους Γερμανούς να κυβερνούν το δεύτερο και το τέταρτο σε δύναμη και επιρροή, κόμμα.episimansis

Επιπλέον, η επιβολή ενός άδικου φόρου, όπως είναι ο ΕΝΦΙΑ που προστίθεται στις τόσες άλλες φορολογίες έχει διαρρήξει οριστικά τις σχέσεις τους με τη μεσαία τάξη που κατά παράδοση αποτελεί τη ραχοκοκαλιά των ψηφοφόρων τους… Έτσι κι αφού το παραμύθι σε συνέχειες με τις ανασκαφές στον αρχαιολογικό τάφο της Αμφίπολης στο λόφο Καντά δεν πιάνουν, αποφάσισαν να επιστρατεύσουν τα μεγάλα μέσα…

Αλλά δεν είμαι απόλυτα βέβαιος ότι διάλεξαν τα καλύτερα υλικά γι’ αυτό. Οι Γερμανοί, ας πούμε, δεν είναι και οι πιο αγαπητοί στους Έλληνες. Και η κ. Μέρκελ με τις πολιτικές που ασκεί είναι η πιο μισητή καγκελάριος.

Άδικος κόπος λοιπόν οι… πανηγυρισμοί, ότι δήθεν όλα πάνε καλά… Ότι οι φίλοι μας Γερμανοί συμφωνούν με την πορεία της οικονομίας και ότι γρήγορα θα υπάρξει απεμπλοκή από τα νύχια του Δ.Ν.Τ. Αφού ξέρουν καλά, οι πολίτες, ότι πίσω από αυτή τη σκληρή πολιτική λιτότητας που βιώνουν, είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση με τη Γερμανία να προΐσταται αυτών των κινήσεων. Μέχρι και επιτρόπους δικούς της έχει τοποθετήσει για να παρακολουθεί πώς «περπατά» η κυβέρνηση στην υλοποίηση των δεσμεύσεων που έχουν αναλάβει με τα μνημόνια που υπογράφουν χωρίς να προλαβαίνουν, ούτε να τα διαβάσουν, όπως δημόσια ομολογούν.

Είναι φανερό ότι βρίσκονται σε πολύ δύσκολη θέση… Η κομματική πελατεία τους, μειώνεται απελπιστικά και συνεχώς. Συρρικνώνεται η βάση τους. Και όσο κι αν η παράδοση είναι ακόμα ισχυρή, βλέπουν ανθρώπους που κατέγραφαν ως φίλους να περνούν σταδιακά, απέναντι… Κάπως προσπαθούν να το ελέγξουν, αυτό… Αντιλαμβάνονται όμως ότι δεν είναι εύκολο κι ας έχουν μαζί τους τα ΜΜΕ.

Έχουν κι αυτά απαξιωθεί στη συνείδηση των πολιτών και γνωρίζουν πια, τον ύποπτο ρόλο που παίζουν. Ο ένας μετά τον άλλον κλείνουν τις τηλεοράσεις τους, έπαψαν να αγοράζουν εφημερίδες, ακόμα και τα πρωτοσέλιδα τους, αποστρέφονται… Αντιλαμβάνονται ότι όλα αυτά λειτουργούν ως προπαγάνδα και τα απεχθάνονται..Απαξίωσαν την ίδια την πολιτική, μαζί με τους εκφραστές της. Τους είναι αδιάφορη μια συνάντηση του Έλληνα πρωθυπουργού με την Γερμανίδα καγκελάριο…

Αυτό που είναι σε θέση να δουν, είναι ότι το φαί στο οικογενειακό τραπέζι λιγόστεψε… Δουλειές δεν υπάρχουν κι όπου ακόμα είναι ορατές οι εργαζόμενοι είναι είτε κακοπληρωμένοι, είτε δεν αισθάνονται ασφαλείς για την επόμενη ημέρα… Έχει ενδιαφέρον να δούμε πώς θα ξαναμαντρώσουν όλο αυτόν τον κόσμο στην κάλπη με το μέρος τους…

  • Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί αύριο στην εβδομαδιαία εφημερίδα της Κρήτης ΡΕΘΕΜΝΟΣ και στη στήλη μου «Επισημάνσεις».

Να πώς καταρρέει στα μάτια μας, ο μύθος της Αμερικής ως παγκόσμιας δύναμης…

fthinoporo-2Αν και κρατάει ακόμα λίγο η ζέστη, φθινοπωριάζει όπως και να το κάνουμε… Τα κιτρινισμένα, πεσμένα φύλλα μας το θυμίζουν… Στο μυαλό μας έρχονται εικόνες σαν αυτές μόνο που δεν έχουμε τα χρόνο και την κατάλληλη συντροφιά για να τις απολαύσουμε…

fthinoporo-3
Το υπέροχο τοπίο είναι από την περιοχή της Λίμνης Πλαστήρα, στην Κεντρική Ελλάδα και πολύ θα ήθελα κάποια στιγμή να τα κατάφερνα το επισκεφθώ. Όποια εποχή κι αν είναι… Για μένα το τοπίο, είναι πάντα υπέροχο και μοναδικό…

penΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 20/09/2014

Η είδηση ήταν συγκλονιστική: Περισσότεροι από 45 εκατ. Αμερικανοί ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας! Όχι πως το φαινόμενο δεν το ζούμε κι δεν το βιώνουμε κι εδώ, στην πατρίδα μας, κάθε άλλο, αφού τα τελευταία χρόνια έχει αυξηθεί επικίνδυνα λόγω των χειρισμών της συγκυβέρνησης με τις διαδικασίες που έχει δρομολογήσει για να μας… σώσει, αλλά το να αναφέρεσαι στην Αμερική είναι σαν να καταρρέει ένας ακόμα μύθος…

Ο μύθος της ισχυρής οικονομικά και στρατιωτικά υπερδύναμης που έχει μάθει να χώνει το μακρύ της χέρι στους λαούς όλου του κόσμου. Φανταστείτε… Ο θείος Σαμ είναι γυμνός!

Αν και προσωπικά μου είναι αδιάφορη αυτή η πλευρά της, εντούτοις δεν μπορώ να μην την λάβω υπόψη μου στην ανάγνωση της είδησης… Διότι δεν είναι δυνατόν να κομπάζεις ότι είσαι το… αφεντικό της γης κι από την άλλη να μην είσαι σε θέση να διαχειριστείς τα του οίκου σου. Τόσο απλά και τόσο ξεκάθαρα…

Στοιχειώδης δικαιοσύνη είναι αυτό… Το να έχεις μια κοινωνία που ζει κάτω από αξιοπρεπείς συνθήκες είναι, το πρώτιστο για ένα κράτος δικαίου… Αλλά ούτε αυτό το βλέπουμε ή μάλλον κυρίως αυτό δεν… βλέπουμε… Εκείνο που αντιλαμβανόμαστε είναι ότι ενδιαφέρονται για την εικόνα που δίνουν προς τα έξω… Κι ας έχουν φροντίσει, τα πραγματικά προβλήματα να τα βάζουν κάτω από το… χαλάκι.episimansis

Βεβαίως η ειδησεογραφία, ελεγχόμενη καθώς είναι, επιχειρεί να δώσει μια αίσθηση βελτίωσης, καλυτέρευσης της πραγματικότητας. Δείτε τι ωραία που την παρουσιάζουν: «Ο αριθμός των ανθρώπων που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας στις ΗΠΑ έφτασε το 2013 τα 45,3 εκατομμύρια (σε ανθρώπους αναφέρονται…), ήτοι ένα ποσοστό φτώχειας 14,5% (προσέξτε τον εξωραϊσμό…) που έχει μειωθεί ελαφρώς σε διάστημα ενός έτους, όπως καταγράφεται σε έκθεση της αμερικανικής στατιστικής υπηρεσίας που δόθηκε στη δημοσιότητα»…

Και η είδηση συνεχίζει… Πρόκειται για την πρώτη μείωση –κατά 0,5% σε διάστημα ενός έτους- του ποσοστού της φτώχειας από το 2006 όμως η μετάφραση της, σε απόλυτους αριθμούς, διαφοροποιείται ελαφρώς ανάλογα με την περίπτωση, σύμφωνα με τους συντάκτες της έκθεσης.

Δεν είναι τραγικές τέτοιες διαπιστώσεις; Προφανώς και είναι. Το αντιλαμβάνονται ακόμα και οι δημοσιογράφοι που επιμελούνται τη συνέχεια της είδηση… Χρησιμοποιούν αριθμούς και ποσοστά από αυτά που οι οικονομολόγοι κάνουν καθημερινή χρήση και οι αδαείς δεν είναι σε θέση να αντιληφθούν την πραγματική τους αξία.

Δείτε τι θέλω να πω και θα καταλάβετε τον αποπροσανατολισμό που επιχειρούν… Το μέσο εισόδημα ανά νοικοκυριό έχει σημειώσει μικρή αύξηση και έχει ανέλθει στα 51.939 δολάρια ετησίως, έναντι 51.759 δολαρίων το 2012, όμως έχει μειωθεί κατά 8% σε σχέση με το 2007, πριν από την ύφεση.

Και πιο κάτω αναφέρεται: «Για τις οικογένειες το ποσοστό φτώχειας έχει μειωθεί ελαφρώς στα 11,25% (9,1 εκατομμύρια οικογένειες…) την ώρα που σε σχεδόν μία στις τρεις οικογένειες είναι μονογονεϊκές με επικεφαλής τη μητέρα». Το φαντάζεστε; Κάπως έτσι ο θεσμός της οικογένειας αποδυναμώνεται, τα προβλήματα και η ανασφάλεια μεγαλώνουν και η εγκληματικότητα καταγράφει ιστορικά ρεκόρ.

Οι συντάκτες όμως επιμένουν να κάνουν λίγο πιο λαμπερά τα χρώματα μιας τέτοιας μουντής είδησης. Λένε: «Ο αριθμός των παιδιών που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας έχει επίσης σημειώσει πτώση για πρώτη φορά, εδώ και 14 χρόνια, στα 14,7 εκατομμύρια παιδιά (19,9%) έναντι 16,1 εκατομμύρια (21,8%) πέρυσι».

Κι ακόμα δύο οικονομικά στοιχεία για την Αμερική από την ίδια ανεξάρτητη πηγή: Το όριο της φτώχειας μιας τετραμελούς οικογένειας έχει οριστεί στα 23.834 δολάρια για τα εισοδήματα έτους. Τραγικά είναι επίσης τα στοιχεία που αναφέρονται στην υγειονομική ασφάλιση. Ο αριθμός των ανασφάλιστων πολιτών ανήλθε το 2013 στα 42 εκατομμύρια (13,4%) Θεέ μου σώσε μας… Μόνο εσύ μπορείς!...

  • Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευθεί αύριο στην εβδομαδιαία εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ, στη στήλη μου «Επισημάνσεις».

Ολοκληρώθηκε και το τ. 259 της ΦΩΝΗΣ των ΤΕΧΝΙΚΩΝ του ΟΤΕ, πλώρη για το 260

foni.259Αυτό είναι το πρωτοσέλιδο του περιοδικού η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΤΟΥ ΟΤΕ που ολοκληρώσαμε την περασμένη εβδομάδα. Για να το διαβάστε, όπως ακριβώς κυκλοφορεί, πατήστε ΕΔΩ.

orxidea
Οι Ορχιδέες είναι καλλωπιστικά μονοκοτυλήδονα φυτά τα οποία συνθέτουν την οικογένεια των Ορχιδοειδών, τη μεγαλύτερη των ανθοφόρων φυτών. Στον κατάλογο του Βασιλικού Βοτανικού Κήπου του Kew βρίσκονται 880 γένη και σχεδόν 22.000 είδη ορχιδέας. Με πολλές ευχαριστίες για τον αποστολέα…

xaraΜέσα στον προγραμματισμό που είχαμε κάνει ολοκληρώθηκε και το φύλλο της ΦΩΝΗΣ των ΤΕΧΝΙΚΩΝ του ΟΤΕ, τ. 259… Αμέσως μετά τον ΗΛΕΚΤΡΙΚΟ και τον ΤΥΠΟ των Συνταξιούχων ΟΣΕ.

Ώρα να ξαναβάλω την ίδια σειρά μπροστά, με μικρή ίσως αλλαγή… Θα χρειαστεί να δώσουμε προτεραιότητα στη ΦΩΝΗ για να μην έχει κανένα πρόβλημα με την περιοδικότητα της. Διότι έχουμε και τέτοια προβλήματα… Δε φτάνει που σχεδόν εξαπλασιάστηκε το κόστος της αποστολής των εντύπων από τα ΕΛΤΑ, κάποιες φορές βάζουν βέτο, εφόσον περάσουν δυο μήνες από την ημερομηνία που καταγράφει στην προμετωπίδα του…

Είναι «κορδελάκια» που συνεχίζουν να κάνουν, παρ’ όλο που μειώθηκε πολύ η δουλειά τους, επειδή πολλά έντυπα σταμάτησαν να εκδίδονται πλέον… Μερικοί ξαναβλέπουν το κόστος, το μετρούν και το σκέπτονται σε δεύτερο χρόνο, θεωρώντας ένα pdf είναι αρκετό.

Αλλά δεν είναι… Πιστέψτε με… Η αίσθηση του χαρτιού στο χέρι τους αναγνώστη είναι αλλιώς και επιπλέον δεν έχουν εξοικειωθεί όλοι, ακόμα, τόσο πολύ στα κομπιούτερ και τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές, ώστε να είναι σε θέση να παρακολουθήσουν ένα έντυπο, ας πούμε κλαδικό μέσα από εκεί…

Βεβαίως το βλέπουμε ότι γίνεται μια προσπάθεια να οδηγηθούν εκεί τα πράγματα… ΟΤΕ, ΔΕΗ και ιδιωτικές εταιρίες τηλεπικοινωνιών δίνουν μπόνους στους πελάτες τους, προκειμένου να παίρνουν ηλεκτρονικά τους λογαριασμούς τους και όχι τυπωμένους σε χαρτί.

Ας είναι… Η εφημερίδα ή το περιοδικό είναι εντελώς άλλο πράγμα. Και μάλλον η γενιά η δικιά μου, δεν θα εγκαταλείψει εύκολα το χαρτί. Κι εδώ που τα λέμε, το χαρτί έχει άλλη χάρη.

Το κρατάς στο χέρι σου, όποια ώρα θέλεις, μπορείς να ανατρέξεις στα θέματα τους χωρίς προβλήματα στην πρώτη ευκαιρία, στο κρεβάτι σου ή όπου αλλού θέλεις…

Και πάντως η άποψη μου, που την διατυπώνω χρόνια τώρα, όπου και όταν μου ζητηθεί, είναι ότι δεν κόβεις το κλαδί που κάθεσαι, επειδή θα χρειαστείς για την ξυλόσομπα σου, προμήθειες για το χειμώνα.

Σε καιρούς δύσκολους σαν αυτούς που διανύουμε, όπου το συνδικαλιστικό κίνημα έχει τεθεί στη γωνία για πολλούς κοινωνικούς λόγους που δεν είναι της ώρας να αναλύσουμε, δεν χρειάζεται να καταθέτει αμαχητί τα όπλα του.

Και ο Τύπος είναι ένα ισχυρό όπλο στα χέρια του. Ένα όπλο που είναι ανάγκη να αξιοποιήσει για να διατηρήσει και να διευρύνει τις κατακτήσεις του. Το να κάνεις πίσω και να βρίσκεσαι σε άμυνα δεν βοηθά. Μάλλον επίθεση χρειάζεται. Και οι παλιότερες γενιές συνδικαλιστών αγωνίζονταν σθεναρά… Κάπως έτσι πρέπει να κινηθεί και η νεότερη γενιά. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος…

Θα αισθάνονται, άραγε, πιο ασφαλή τα παιδιά στα σχολεία τώρα; Μένει να το δούμε...

mixani
Η μηχανή δημιουργεί τις προϋποθέσεις για πιο ελεύθερη κίνηση. Και πάει παντού. Στην πόλη ή στο βουνό. Αρκεί ο αναβάτης της να έχει μυαλό και να βάζει σε τάξη τις επιθυμίες του. Μερικοί δεν τα καταφέρνουν. Η ταχύτητα και η ανεξαρτησία στο δρόμο δημιουργεί προβλήματα…

pedia.sxolio
Άνοιξαν από χθες τα σχολεία για τη νέα χρονιά 2014 – 2015… Με πολλά προβλήματα, περισσότερα κι από την περσινή… Δυστυχώς οι προτεραιότητες που βάζει η Πολιτεία δεν περιέχουν την Παιδεία. Μόνο την εξυπηρέτηση του χρέους έχουν στο μυαλό τους…

sxolio5.110912

penΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 13/09/2014

Περίεργο ήταν φέτος το άνοιγμα των σχολείων… Μεσοβδόμαδα, Πέμπτη. Επειδή εκεί έπεφτε η 11 Σεπτεμβρίου και σ’ αυτόν τον τόπο, αν μη τι άλλο κινούμαστε με ευλάβεια σε ότι αφορά τις ημερομηνίες… Τι σημασία έχει που η επομένη είναι Παρασκευή, και η εργάσιμη εβδομάδα τελειώνει; Ας ξεκουραστούν το Σαββατοκύριακο, μαθητές και εκπαιδευτικό προσωπικό…

Μ’ αυτά ασχολούνται, τα τυπικά και όχι με την ουσία, εκείνοι που φέρουν την ευθύνη της πολιτικής διακυβέρνησης αυτού του τόπου… Διότι τα κενά των καθηγητών που αντιμετώπισαν οι μαθητές στις τάξεις με το χτύπημα του πρώτου κουδουνιού είναι και πολλά και δεν φαίνονται στον ορίζοντα, άμεσες λύσεις.

Ένα άλλο σοβαρό πρόβλημα που αντιμετώπισαν πέρσι και πρόπερσι οι γονείς ήταν το κλείσιμο και οι συμπτύξεις σχολικών μονάδων, με αποτέλεσμα να υπάρχουν υπερμεγέθη τμήματα, γεγονός που καθιστά δύσκολη την παρακολούθηση των μαθητών, αλλά και την διδασκαλία από τη μεριά των εκπαιδευτικών…episimansis

Ναι, τέτοια και ίσως και μεγαλύτερα προβλήματα, δεν είναι ξένα σε μαθητές, γονείς. Εκείνο που υπόσχονται προκαταβολικά φέτος είναι ότι θα υπάρξει μέριμνα, ώστε να προστατευθούν τα σχολεία που ήταν έρμαια σε κάθε τυχοδιώκτη, μετά την απόλυση των σχολικών φυλάκων… Μακάρι να γίνει πράξη οι υποσχέσεις και οι σχεδιασμοί του Αρχηγείου της ΕΛΑΣ για την αστυνόμευση και ασφάλεια των σχολικών συγκροτημάτων και την προστασία της μαθητικής κοινότητας, τη νέα σχολική χρονιά.

thenkyouΘα δούμε, λένε, νυχτερινές περιπολίες γύρω από συγκροτήματα ή μεμονωμένα σχολεία από τα τοπικά αστυνομικά τμήματα, την άμεση δράση και την ομάδα ΔΙ.ΑΣ ακόμα και τις ημέρες που αυτά δεν θα λειτουργούν με στόχο την πρόληψη και αποτροπή έκνομων ενεργειών και καταστροφών (κατά την προσφιλή έκφραση της αστυνομίας) που έχουν παρατηρηθεί τις προηγούμενες χρονιές.

Θα δούμε, υπόσχονται, προσαγωγές υπόπτων, ελέγχους κυλικείων, καταστημάτων γύρω από τα σχολεία, ακόμα και καταλυμάτων και επιχειρήσεων σε τόπους σχολικών εκδρομών, πάρκα, πλατείας και αθλητικές εγκαταστάσεις. Τι ωραία που ακούγονται όλα αυτά!... Αλλά, γιατί μόνον φέτος; Έτσι δεν έπρεπε να είναι πάντα; Αυτός δεν είναι ο ρόλος της αστυνομίας; Να αισθάνεται ασφάλεια ο πολίτης;

Σε μια εποχή, όπως αυτή που βιώνουμε, όπου η παραβατικότητα έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενο, είναι ωραία να αισθάνεται κανείς τουλάχιστον, ότι μπορεί να λειτουργήσει χωρίς να είναι ορατός ο κίνδυνος για τη ζωή του. Αυτό οφείλει να κάνει κάθε ευνομούμενη Πολιτεία.

Αστυνομικοί έλεγχοι λοιπόν σε σημεία και περιοχές κοντά σε σχολικά συγκροτήματα και προσαγωγές υπόπτων ατόμων και οχημάτων θα κάνουν, όσους σχεδιάζουν να παρανομήσουν, να το ξανασκεφτούν.

Στα κυλικεία επίσης, όσα λειτουργούν γιατί πολλά κλείνουν αφού δεν έχουν οικονομικό ενδιαφέρον από τους μισθωτές, οι εντατικοί έλεγχοι για την αυστηρή εφαρμογή της ισχύουσας νομοθεσίας θα προστατεύσει την υγεία των μαθητών και των εκπαιδευτικών.

Το να γίνονται έλεγχοι υγειονομικού ενδιαφέροντος σε καταστήματα που λειτουργούν πλησίον ή πέριξ των σχολείων (καφετέριες, μπαρ, αναψυκτήρια, internetcafe κ.α) καθώς επίσης και στους πλανόδιους μικροπωλητές που βρίσκονται ή δραστηριοποιούνται κοντά σε αυτό, δείχνει μια καλή διάθεση…

Καλό θα κάνει και η επιτήρηση των πλατειών, αθλητικών κέντρων, πάρκων κ.λπ όπου κινούνται μαθητές για την προστασία τους με την πραγματοποίηση προληπτικών ελέγχων ύποπτων ατόμων… Μένει να δούμε να υλοποιούνται όλα αυτά… Διότι στην Ελλάδα, οι σχεδιασμοί και οι εξαγγελίες είναι ωραίες, αλλά κάπου χωλαίνουν στην εφαρμογή τους…

  • Το κείμενο αυτό θα δημοσιευτεί αύριο στην εβδομαδιαία εφημερίδα της Κρήτης, ΡΕΘΕΜΝΟΣ και στη στήλη μου «Επισημάνσεις».

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

egkainia.domis.agioplastikis

Κάτι μεγάλο και όμορφο έγινε στο χωριό μας. Ένα κέντρο Μινωικής αγγειπλασττικής. Για να θυμόμαστε την ιστορία, το ξεκίνησε ο πρώην δήμαρχος Θραψανού, Μανόλης Λαδωμένος, αλλά διάφορες δυσκολίες που δεν γνωρίζομαι δεν το άφησδαν να ολοκληρωθεί. Το εεκαινία σε ο δήμρχος κ. Κεγκέρογλου! Χαιρόμαστε που ένα σημαντικό και εμβληματικό έργο πολιτιστικής υποδομής, είναι πραγματικότητα. Ως αποτέλεσμα συνένωσης δυνάμεων του Δήμου Μινώα, του Υπουργείου Πολιτισμού, του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, με την αρωγή της Περιφέρειας Κρήτης.

Ξεκίνησε να λειτουργεί στο χωριό μας, το Θραψανό, μια αξιόπιστη Δομή Αγγειοπλαστικής...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

elies.a.nikola1.081220

Μια προσπάθεια πριν τρία χρόνια να ξαναφτιάξω τις ελιές μου σε συργασία με συγχωριανό μου φίλο και συμμαθητή από το σχολείο απέδωσε σε μια πρώτη φάση, τρία χρόνια τώρα. Πέσαμε σε κακές εποχές. Ξηρασία, κακοχρονιά, αλλά είχα μια ευχάριστη έκπληξη από τον Μιχάλη. Παρά τις δυσκολίες βγάλαμε το λάδι της χρονιάς μας. Ευγνώμονες!

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA