Το καράβι που χρειάζεται, σκέψεις που πρέπει να προβληματίσουν τους ντόπιους…
Ο Αύγουστος οδεύει προς το τέλος του… Κάτι λίγο έμεινε… Μια σπουδαία καμπάνια, παγκόσμια εκστρατεία ολοκληρώνεται με πολύ καλά αποτελέσματα. Ελάχιστα φυλλάδια έχουν, αν έχουν, απομείνει… Πραγματικά θα μείνει στην ιστορία αυτός ο μήνας! Έγινε όπως ακριβώς είχε ειπωθεί…
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 30/08/2014
Να το ξεκαθαρίσουμε από την αρχή. Εγώ, Ρεθυμνιώτης δεν είμαι, αλλά δεν έχω καθόλου διαρρήξει τις σχέσεις μου με τη λογική… Και η λογική λέει πως το να δρομολογηθεί το καράβι στη γραμμή Ρέθυμνο – Πειραιάς είναι εντελώς απαραίτητο στις μέρες μας.
Γιατί δεν το έκαναν με σταθερότητα όλα αυτά τα χρόνια οι εφοπλιστές που εκμεταλλεύονται τις γραμμές του Αιγαίου; Προφανώς επειδή έκαναν τις απαραίτητες μελέτες και είδαν ότι μια τέτοια γραμμή ίσως δεν θα ήταν τόσο κερδοφόρα όσο θα την ήθελαν, ώστε να επενδύσουν… Μην απορείτε, αυτή ακριβώς είναι η λογική της ελεύθερης αγοράς. Ουδόλως ενδιαφέρονται για τις πραγματικές ανάγκες των ανθρώπων που εξυπηρετούν. Τα κίνητρα τους ήταν, είναι και είμαστε βέβαιοι ότι θα παραμείνουν στο διηνεκές, άλλα. Κι έχουν να κάνουν ψυχρά με την κερδοφορίας τους, έτσι όπως αυτοί την εννοούν.
Ας μην τρέφουμε καμιά ψευδαίσθηση. Αν οι Ρεθυμνιώτες δεν κάνουν κάτι για να πάρουν την υπόθεση «καράβι» στα χέρια τους, θα παραμείνουν δέσμιοι στις εφοπλιστικές ορέξεις των εκάστοτε ενδιαφερομένων… Κι όμως το καράβι είναι εντελώς απαραίτητο στο Ρέθυμνο. Το λιμάνι είναι η πύλη επικοινωνίας με το κέντρο της πρωτεύουσας, της Αθήνας.
Έχουμε ακούσει ανθρώπους να λένε με απόλυτη φυσικότητα και ορθά πόσο τους έχει κόψει τα πόδια το γεγονός ότι η εξυπηρέτηση γίνεται, είτε από τα Χανιά, είτε από το Ηράκλειο… «Θέλουμε να στείλουμε ένα δέμα στους ανθρώπους μας και δεν μπορούμε. Δεν είναι άδικο;» Και βέβαια είναι άδικο…
Βεβαίως, εδώ και πολύ καιρό υπάρχει σε δράση μια ομάδα Ρεθυμνιωτών που θέλει και επιδιώκει να στήσει μια εταιρία λαϊκής βάσης η οποία θα είναι σε θέση να δρομολογήσει πλοίο στη γραμμή Ρεθύμνου – Πειραιά. Έχει βγάλει μάλιστα και μετοχές των 20 ευρώ που προωθεί ανάμεσα στους συμπολίτες με σκοπό να μαζέψει το ποσό που χρειάζεται προκειμένου ο στόχος να γίνει εφικτός.
Άνθρωποι σαν κι αυτούς δείχνουν έμπρακτα ότι πιστεύουν στο εγχείρημα τους… Και το παλεύουν για να έχει επιτυχία. Το ζητούμενο είναι να φτάσει και στον τελευταίο πολίτη του νομού μας, ώστε να υποστηρίξει την προσπάθεια με ουσιαστικό τρόπο.
Οικονομολόγοι και όσοι έχουν σχέση με τα μαθηματικά ως τρόπο σκέψης ίσως πουν πως ένα τέτοιο εγχείρημα είναι μάλλον ανέφικτο, δεδομένης της δύσκολης οικονομικής συγκυρίας που διανύουμε στον καιρό της κρίσης. Και ίσως θεωρητικά να έχουν δίκιο. Οι προτεραιότητες που βάζει κανείς είναι διαφορετικές πια και έχουν να κάνουν με τη δυνατότητα του καθενός να διαχειρίζεται τις τρέχουσες ανάγκες του.
Ωστόσο η ιστορία έχει δείξει ότι η επιμονή και η υπομονή δίνει καρπούς καλούς… Το πιο σημαντικό είναι να αλλάξουμε τον τρόπο σκέψης και να δώσουμε μια ευκαιρία στο όνειρο να υλοποιηθεί σύντομα. Κι αυτό θα είναι μια διέξοδος ουσιαστική προς τον κόσμο… Το ποσό με το οποίο μπορεί κανείς να αγοράσει μετοχές δε χρειάζεται να είναι μεγάλο.
Αν όμως αυτοί που θα ανταποκριθούν είναι πολλοί, αυτό θα συντηρήσει την ελπίδα των ανθρώπων που λέει ότι μάλλον μπορούμε ακόμα να ελπίζουμε στο καλύτερο. Η μαυρίλα δεν μπορεί να είναι τα αναπόφευκτο μέλλον. Υπάρχουν ακόμα περιθώρια για ουσιαστικές αλλαγές.
Παρότρυνση της στήλης είναι να στηρίξουμε αυτή την προσπάθεια για τη δρομολόγηση καραβιού στη γραμμή Ρέθυμνο – Πειραιά… Ποιος μπορεί να αρνηθεί πως είναι περισσότερο από ποτέ αναγκαία; Ουδείς… Ας κάνουμε λοιπόν ένα βήμα εμπιστοσύνης προς αυτήν κατεύθυνση. Τα περιθώρια, στενεύουν απελπιστικά.
- Το κείμενο αυτό θα δημοσιευθεί αύριο στην στήλη μου «Επισημάνσεις» στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ.
Σχόλια (0)