Η ώρα του ρεαλισμού, έφτασε, με ειδικό δικαστήριο και χωρίς ποδόσφαιρο…
Ιδού και το ειδικό δικαστήριο για τον πρώην υπουργός Οικονομίας κ. Παπακωνσταντίνου της κυβέρνησης Παπανδρέου, όταν μας έβαλαν στα Μνημόνια. Δικάζεται επειδή διέγραψε συγγενικά του πρόσωπα από τη Λίστα Λαγκάρντ. Ο τίτλος από την εφημερίδα ΚΗΡΥΚΑΣ της Νέας Υόρκης.
Τόση και τέτοια ήταν η πολιτική ξεδιαντροπιά τους, που δυστυχώς μέχρι σήμερα, ουδείς από αυτούς που περιέχονται στη Λίστα Λαγκάρντ κατέβαλε ένα ευρώ στο ελληνικό δημόσιο. Μόνο από τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους ήξεραν να τα παίρνουν. Ο τίτλος από τον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ.
Μικρή σχετικά η προβολή του σημαντικού κατά την εκτίμηση μας θέματος από τις εφημερίδες της 26/02/2015. Ελπίζουμε τις επόμενες μέρες να έχουν κάτι περισσότερο… Ο ελληνικός λαός θα ήθελε να μάθει ποιοι και πώς τον κορόιδευαν και να καταδικαστούν. Ο τίτλος από την ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ.
Πολλές ήταν οι αναφορές και οι συσχετισμοί με τη δίκη Κοσκωτά… Οι νεότεροι ασφαλώς δεν γνωρίζουν, αλλά επρόκειτο για άλλο ένα φιντανάκι απατεώνα που έμπλεξε με τις τράπεζες, τα ΜΜΕ και τις ποδοσφαιρικές ομάδες. Στην ίδια αίθουσα της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου γίνεται και η δίκη Παπακωνσταντίνου... Από την ΠΑΤΡΙΔΑ.
Άλλη μια… αγωνία για τους θιασώτες του ποδοσφαίρου… Χωρίς αγώνες αυτή Κυριακή… Προκειμένου να παρθούν μέτρα κατά της βίας στα γήπεδα. Πόσα χρόνια το ακούω αυτό και δε γίνεται τίποτα… Μόνο λόγια, παχιά λόγια και… εντυπωσιακές κινήσεις. Και μετά πάλι τα ίδια… Η φωτογραφία από την ΝΕΑ ΚΡΗΤΗ. Οι τίτλοι, εδώ από την ΝΕΑ ΚΡΗΤΗ και κάτω από το ΕΘΝΟΣ.
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 28/02/2015
Αναρωτιέμαι αν υπάρχει κανείς ανάμεσα μας που να πιστεύει ότι οι όποιες αλλαγές επαγγέλονταν ο ΣΥΡΙΖΑ προεκλογικά, θα μπορούσε να εφαρμοζόταν στην πράξη, ευθύς μετά τη νίκη του, χωρίς να ανοίξει μύτη… Θυμάμαι τώρα που κάποιες εφημερίδες όταν άκουσαν τις προγραμματικές δηλώσεις του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα πως και τα μισά να κάνει, απ’ όσα εξήγγειλε, θα καθίσει 40 χρόνια στην εξουσία…
Χαλάει όμως έτσι η… σούπα της αριστερής παρένθεσης που ήθελαν οι… ηττημένοι!.. Βάζουν τα παπαγαλάκια τους να λένε πως τάχα μου δεν υλοποιούν το πρόγραμμα τους, δεν σκίζουν τα μνημόνια, δεν, δεν, δεν… Οι ίδιοι που φόρτωσαν με όλα αυτά τα βάρη την οικονομία και τους πολίτες της τώρα κομπάζουν πως οι σημερινοί κυβερνώντες δεν τηρούν τις υποσχέσεις τους.
Αν, όντως έτσι έπρεπε να γίνει, τότε δεν θα είχαμε εκλογές, αλλά… επανάσταση. Αναρωτήθηκε άραγε κανείς από τους θιασώτες αυτών των θεωριών, απέναντι σε ποιους θα παίρναμε τα όπλα; Στους «φίλους – εταίρους – δανειστές μας»; Και θα σκίζαμε τις συμφωνίες που επέβαλαν χωρίς καν να τις διαβάζουν αυτοί που τους εφάρμοζαν. Τις περισσότερες εκτός Βουλής με τις περίφημες Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου;
Δυστυχώς οι φωνές δεν είναι μόνο από το απέναντι πολιτικό στρατόπεδο, οπότε και θα μπορούσε να τις θεωρήσει κανείς, φυσιολογικές. Προέρχονται και από το εσωτερικό.
Οι παλέμαχοι Μανώλης Γλέζος, Μίκης Θεοδωράκης, ο πολιτικός Π. Λαφαζάνης, ο υπουργός Κατρούγκαλος και τόσοι άλλοι, έχουν βάλει στο στόχαστρο τον υπουργό Οικονομίας, Γιάνη Βαρουφάκη. Τον «δείχνουν», λέγοντας ότι αυτός «φταίει» για όλα. Το ίδιο θυελλώδης ήταν και η συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ την Τετάρτη το απόγευμα. Τόσο ανυπόμονοι, δεν είναι υπερβολή;
Ο Βαρουφάκης αποδεικνύεται κάθε μέρα, όλο και πιο ικανός. Στον Χατζηνικολάου προχθές, αναγκάστηκε να τα πάρει όλα πάνω του, υπενθυμίζοντας, ότι μπορεί να εκλέχτηκε με το ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά δεν είναι μέλος του κόμματος για να υπακούει στις αποφάσεις. Και ο καθένας μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματα του.
Στην Ευρώπη και στα ταξίδια του για να πείσει, προκειμένου οι «εταίροι – φίλοι μας- δανειστές» να δώσουν έναν αέρα τεσσάρων μηνών, έδειξε να χειρίζεται καλά τα πράγματα. Γνωρίζει το αντικείμενο του υπουργείου του και είναι σε θέση να αρθρώσει μια ολοκληρωμένη πολιτική πρόταση που να βασίζεται στις αρχές της οικονομίας. Ξέρει πότε να κάνει πίσω, να ελιχθεί να πετύχει στη διαπραγμάτευση. Και χειρίστηκε πολύ καλά τους προφεσόρους που μέχρι τώρα το έπαιζαν αφεντικά κι έβλεπαν τους υπόλοιπους Ευρωπαίους ως υποτελείς, όπως είναι οι Γερμανοί.
Φυσικά οι τέσσερεις μήνες θα περάσουν σαν αέρας, ήδη έφυγε ο πρώτος… Και τότε θα βρεθούν μπροστά σε πολύ μεγάλα προβλήματα. Μέχρι τότε όμως οι απλοί πολίτες θέλουν να δουν ότι δεν συνεχίζουν να τους αντιμετωπίζουν ως υποζύγια, αλλά θα ελαφρύνουν κάπως την κατάσταση ιδιαίτερα εκείνων των συνανθρώπων μας που βρίσκονται σε πολύ δύσκολη κατάσταση που δε ζουν σαν άνθρωποι, αλλά απλά επιβιώνουν.
Είναι απαραίτητο αυτό προκειμένου να πάρουν μια ανάσα… Να ελπίσουν ξανά, να ονειρευτούν ότι κάτι μπορεί να γίνει στο μέλλον, ότι υπάρχει λίγο φως, κάτι που ως χθες είχαν ξεχάσει ότι υπήρχε... Εδώ, θα δοθεί το στοίχημα. Οι πολιτικοί, ως επαγγελματίες, θα βρίσκουν πάντα αιτίες να γκρινιάζουν, να αυτοεπιβεβαιώνονται έτσι, κάνοντας κριτική. Οι πολίτες όμως επιθυμούν να ζήσουν, να πορευτούν, να μεγαλώσουν παιδιά και να μη βλέπουν τις ζωές τους να διαλύονται… Ας είναι πιο ψύχραιμοι αυτοί που κυβερνούν και ας λάβουν υπόψη τους, τους πολίτες, όχι τους πολιτικούς. Τότε σίγουρα θα πετύχουν το στόχο τους, να δώσουν μια μικρή ανάσα…
- Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευθεί αύριο 28/02/2015 στην κρητική εβδομαδιαία εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ και στη στήλη μου «Επισημάνσεις».
Σχόλια (0)