Το ζευγάρι έχει σταματήσει να παίξει προσμένοντας τους ανθρώπους των πολυκατοικιών να τους ρίξουν ένα νόμισμα. Η φωτογραφία από το μπαλκόνι μου...

Και ξαφνικά κάτω από το μπαλκόνι, στο δρόμο, άκουσα μελωδίες και τραγούδια γλυκά, όμορφα, χαρούμενα... Έτρεξα να δω. Μόλις είχα σηκωθεί από ένα απολαυστικό μεσημεριανό ξεκούρασης, από τα ελάχιστα που έχω πια στη διάθεσή μου.

Ήταν ένα ζευγάρι ηλικιωμένων ανθρώπων. Εκείνος έπαιζε ακορντεόν κι εκείνη τον συνόδευε στο τραγούδι. Περπατούσαν και τραγουδούσαν. Κι ήταν σαν να άνοιξαν οι ουρανοί και βγήκαν οι άγγελοι...

Τους έριξα ένα δίευρω κι εκείνοι με ευχαρίστησαν λέγοντας αποκλειστικά για μένα ένα τραγούδι. Δεν μπορούσα να καταλάβω ποιο ακριβώς ήταν, αλλά το συναρπαστικό ήταν η μελωδία, ο ήχος του ακορντεόν και οι φωνές, η γυναικεία και η ανδρική.

Ήταν η ώρα, η στιγμή, το τραγούδι, δεν ξέρω, αλλά μου άρεσαν πολύ. Μακάρι να ήταν έτσι, πιο απλή η ζωή μας στην καθημερινότητά της. Ένα τραγούδι όμορφο και μια μουσική...

Για πότε γαληνεύει η ψυχή και γίνεσαι άλλος άνθρωπος είναι να απορείς. Η γειτονιά της Αθήνας αρχίζει να ξαναμυρίζει γιασεμί. Κι ύστερα από την ξαφνική μεσημεριανή καταιγίδα, ήταν μια λύτρωση... Ας είναι καλά οι άνθρωποι για τη στιγμή που μου χάρισαν!

Τελικά είμαστε πολιτικά όντα με μια τάση για... διάθεση στη ζωή. Το ανέκδοτο που βάλαμε χθες, αυτό που βρήκαμε στο e-mail μας, μας άρεσε και είπαμε να το μοιραστούμε μαζί σας, διαβάστηκε από 124 αναγνώστες που ήρθαν στη σελίδα μας αναζητώντας κάτι διαφορετικό από τα συνήθη του διαδικτύου.

Και άρεσε γιατί ήταν... αρκετά σοβαρό, είχε πολιτικές προεκτάσεις και έδειχνε, με τον τρόπο του ότι τέτοια πράγματα είναι δυνατόν να συμβούν και στην αληθινή ζωή.

Eπιπλέον είχε χιούμορ. Τόσο που, έξυπνοι φίλοι, με επίπεδο γνώσεων που ανήκουν στη Ν.Δ. Όχι μόνο δεν ενοχλήθηκαν, αλλά γέλασαν κι όλας με την ψυχή τους.

Αυτό, αν μη τι άλλο σημαίνει πως έχει ανέβει το επίπεδο μας ως πολίτες και είμαστε ανοιχτοί στο αστείο που δεν κρύβει καμιά υστερόβουλη δεύτερη σκέψη. Υπ' αυτήν την έννοια άρεσε και σε μένα γι' αυτό αν πέσει στην αντίληψή μου κι άλλο ανέκδοτο μέχρι τις εκλογές θα του δώσω χώρο έκφρασης εδώ.

Σε κάθε περίπτωση χρειαζόμαστε λίγο χιούμορ στη ζωή μας. Ένα χαμόγελο. Μια θετική σκέψη που θα κάνει καλύτερη τη μέρα μας και θα λιγοστέψει την πίεση της καθημερινότητας και της δουλειάς που μερικές φορές είναι αβάσταχτη.

Να είστε καλά που με παρακολουθείτε. Θα με ενδιέφερε πάντα να γνωρίζω τις σκέψεις σας για τα δημοσιεύματα γι' αυτό και προτείνω να εκμεταλλευτείτε τη δυνατότητα για σχόλιο. Δεκτά και τα e-mail με τις διαφορετικές απόψεις...

Σήμερα το «μενού» είχε εξειδίκευση στα διεθνή θέματα και κυρίως στα εθνικής σημασίας, ονομασία των Σκοπίων κ.λπ. Φυσιολογικό θα μου πείτε… Ναι, αν επρόκειτο για ένα συνήθη τόπο συγκέντρωσης με φίλους που, αργόσχολοι όντες, ανοίγουμε συζήτηση επί παντώς επιστητού. Έλληνες είμαστε, άποψη για όλους και για όλα έχουμε, έτσι δεν είναι…

Όμως η κουβέντα ανοίχτηκε από τη Γεωργία την οδοντίατρο μου, την ώρα που πήγα να βγάλω έναν φρονιμίτη που με ταλαιπωρεί. Βεβαίως η δουλειά για την οποία πήγα έγινε και καλά, αλλά στο μεταξύ έγινα αυτήκοος μάρτυς μιας υπέρ πλήρους ανάλυσης ενόψει εκλογών.

Δεν ξέρω, μάλλον τέχνη θα’ ναι της Γεωργίας να… παραπλανά τους πελάτες και να διώχνει αποτελεσματικά το στρες, την αγωνία και το άγχος τους ασθενούς. Κι εδώ έχουμε να κάνουμε με μαστόρισσα.

Σκέτη απόλαυση! Γέλασα με την ψυχή μου καθισμένος πάνω στην ειδική οδοντιατρική καρέκλα. Αλλά και η δουλειά της είναι εκπληκτική. Μακάρι να έχει πάντα τη δύναμη και το κουράγιο να δουλεύει έτσι.

Τυχερά τα παιδιά στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας όπου διδάσκει. Με τέτοιο άνθρωπο στην έδρα θα έχουν να μάθουν πολλά και χρήσιμα πράγματα για τους ίδιους και για τους πελάτες τους, όταν και αν αποφασίσουν και οι ίδιοι να ασχοληθούν με το επάγγελμα του οδοντιάτρου. Και φυσικά κι εμείς θα’ μαστε πιο καλά όταν έχουμε τέτοιου επιπέδου γιατρούς…

Χαλαρώστε με μια… γεύση από σινεμά

Αγαπάτε τον κινηματογράφο; Αν ναι, τότε αξίζει να το δείτε αυτό το αρχείο PPS. Κλασικές αμερικανικές ταινίες με την αφίσα τους και το μουσικό της θέμα καθώς και τη χρονιά που φτιάχτηκαν. Τι υπέροχες δημιουργίες! Μαριέτα Μουρούτη σ’ ευχαριστώ που μου το έστειλες στο e-mail μου για να το μοιραστώ και με άλλους φίλους. Και πού’ σαι, μη χάνεσαι… Οι φίλοι για τα δύσκολα υπάρχουν…

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 19/09/2009

Αυτό που πραγματικά χρειαζόμαστε τέτοιες ώρες είναι να τονωθεί λίγο το πεσμένο ηθικό και η ψυχολογία μας. Ανεξάρτητα από τα παχιά λόγια των μπαλκονιών και των υποσχέσεων όλοι ξέρουμε πως η επόμενη, μετά τις εκλογές μέρα, θα είναι δύσκολη.

Οι Βρυξέλλες πιέζουν για νέα μέτρα. Κι όταν οι Βρυξέλλες λένε ότι πρέπει να πάρουμε μέτρα όλοι ξέρουμε ποιος θα πληρώσει το μάρμαρο. Οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι, αυτοί δηλαδή που, έτσι κι αλλιώς πληρώνουν πάντα…

Καλοί είναι οι στόχοι, καλά και τα προγράμματα, αλλά να σας πω την αλήθεια μου, με φοβίζει η «καμένη γη» που θα βρει η νέα κυβέρνηση της 4^ης Οκτώβρη.

Ζω ανάμεσα σε καθημερινούς ανθρώπους με τα προβλήματά τους, τις αγωνίες τους, τις ανησυχίες τους για το αύριο. Κι αυτό που διαπιστώνω είναι ότι το χειρότερο που έχει πετύχει η οικονομική κρίση, έτσι όπως «σέρνεται» μήνες τώρα, είναι ότι μας έχει κάνει «μαντάρα» την ψυχολογία μας.

Μια γιορτή αυτο-οργάνωσης. Αν έχεις βαρεθεί να βλέπεις τηλεόραση ή να πληρώνεις κάποιους "expert" για την διασκεδασή σου έλα μια βόλτα από την Ακαδημία Πλάτωνος να γνωρίσεις και άλλον κόσμο που σκέφτεται όπως και εσύ.

Δεν υπάρχει διαχωριστική γραμμή ανάμεσα σε οργανωτές και συμμετέχοντες και φυσικά δεν υπάρχει κανένα κόστος και κανέναν κέρδος για κανέναν.

Αν παίζεις κάποιο μουσικό όργανο, κάνεις ζογκλερικά, παίζεις θέατρο μην ξεχάσεις να φέρεις όλα τα σύνεργα σου μαζί καθώς και την καλή σου διάθεση και την παρέα σου.

Σε περιμένουμε να περάσουμε καλά και να γνωριστούμε στην Ακαδημία.

ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΠΛΑΤΩΝΟΣ - ΚΟΛΩΝΟΣ 051 ΑΠΟ ΟΜΟΝΟΙΑ, ΣΤΑΣΗ Κ.Ε.Τ.Ε ΠΥΛΗ ΔΡΑΚΟΝΤΟΣ

ΣΑΒΒΑΤΟ, 19/09/2009 ΜΕΤΑ ΤΙΣ 18:00

Οδηγός αυτοκινήτου παθαίνει λάστιχο στην Εθνική. Σταματάει μια νταλίκα. Φίλε, ρωτάει, μπορείς να με πάρεις μαζί σου; Πάω για Αθήνα. Ανέβα πάνω, του λέει. Στη συζήτηση αναφέρονται στις εκλογές.
-Τί θα ψηφίσεις;
-ΚΚΕ εγώ ψηφίζω, πάντα.
-ΚΚΕ; κατέβα γρήγορα κάτω....
Λυπημένος και απογοητευμένος κατεβαίνει και περιμένει το επόμενο όχημα για να φτάσει στον προορισμό του. Βλέπει ένα αγροτικό 4Χ4, το σταματάει και επαναλαμβάνει:
-Φίλε πάω για Αθήνα, μπορείς να με πάρεις μαζί σου;
-Βέβαια φίλε, ανέβα.
Κουβέντα στην κουβέντα, φτάνουν στο επίκαιρο θέμα των εκλογών.
-Και τι θα ψηφίσουμε φιλαράκι, ρωτάει ο μεγαλοκτηματίας
-Κάπως διστακτικά απαντάει: ΚΚΕ.
-Είσαι σοβαρός ρε μαλάκα; Και σταμάτησα για να σε πάρω; Κατέβα αμέσως κάτω.
Και πάλι απογοητευμένος κατεβαίνει και περιμένει το επόμενο. Μετά από ώρες συναντάει ένα πολυτελέστατο αυτοκίνητο. Το οδηγεί μια δίμετρη γκόμενα. Σταματάει και ανεβαίνει. Γνωρίζονται, πάνε για καφέ και καταλήγουν σε ξενοδοχείο. Πριν ανάψει το γλέντι για τα καλά. Ρωτάει η γκόμενα: -Φίλε τι ψηφίζεις; -ΝΔ απαντάει ο ταλαίπωρος, με επιφύλαξη, αυτή τη φορά. ΝΔ; Μπράβο ρε μεγάλε. Φουντώνει η γκόμενα, και ορμάει..... Πήδα με μεγάλε, ξέσκισέ με, χτύπα με, χτύπα με, χτύπα με ... σου λέω, πιο δυνατά... Και αυτός χτυπά με μανία και γαμάει συγχρόνως.
ΩΩΩΩΩΩ ρε Θεέ μου!!!! ΓΙΑ ΔΥΟ ΩΡΕΣ ΜΟΝΟ, ΕΓΙΝΑ ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΚΑΙ ΓΑΜΑΩ ΚΑΙ ΔΕΡΝΩ....